[2PM VS Bigbang ] น่ารักตัวร้ายดักฉุดหัวใจคุณชายจอมหื่น

ลำดับตอนที่ #19 : Part'18 :: เยี่ยมบ้าน / พบพี่ชาย ???

           ผมมาทำงานได้อย่างปกติสักที =w= เพราะมีภรรยาคนสวยที่วันนี้มหาลัยหยุดเลยมาช่วยงานผม -_-; ถึงมาเขาก็ไม่ได้ทำอะไรหรอก แค่แยกๆเอกสารแล้วยอมให้ผมลวนลาม =..=
         "ผมทำงานอยู่นะครับ -_-"คุนพูดขึ้นในขณะที่ผมกำลังลวนลามอยู่ =w=;
         "พลังงานหมดหน่ะ"ผมบอกพลางยิ้มใสซื่อ(?)แล้วก้มลงซุกซอกคอคุนทันที
         "ขออภัยค่ะ ท่านประธานคะ เย็นนี้มีประชุมจนถึงสี่ทุ่มค่ะ"ผมถูกคุนผละออกหลังจากที่ได้ยินเสียงมินจางเคาะประตูเบาๆแล้วเดินเข้ามา
         "=__= สี่ทุ่ม เอามีดมาแทงฉันเถอะ"ผมบอก
         "ท่านเสียแล้วใครจะประชุมแทนละคะ -_-"มินจางย้อนผม T^T
         "ที่รัก ดูสิ มินจางแกล้งผมอ่ะ TOT"ผมหันไปอ้อนคุน
         "แกล้งมันเยอะๆเลยครับ =__="คุนสมรู้ร่วมคิด =__=
         "โหดร้ายชะมัด เริ่มประชุมเมื่อไหร่"ผมถาม
         "หกโมงเย็นค่ะ"มินจางบอก
         "อ้อ อืม ๆๆ"ผมผงกหัว เธอเลยเดินออกไป
         "ผมจะไปบ้านแทคยอน ว่าจะชวนมันไปช่วยแบกของหน่อยหน่ะครับ"คุนพูดขึ้น -_- แมร่ง อะไรๆก็แทคยอน
         "ไปบ้านมันทำไม -_-"ผมถาม
         "ไปใช้แรงงานมันครับ ผมจะกลับมาตอนสามทุ่มครึ่ง"เขาบอก
         "ฉันไปส่งไหม"ผมถาม
         "ไม่ต้องหรอกครับ บ้านแทคยอนอยู่ใกล้ๆนี่เอง นั่งรถไฟไปก็ถึง"เขาตอบ
         "ครับ ๆ ถ้าสามทุ่มครึ่งยังไม่กลับมาละก็น่าดูนะ"ผมไว้ใจคุน แต่ไม่ไว้ใจไอ้แทคยอนเลย -_- บางทีผมน่าจะโทรไปหาแดซองแล้วบอกให้เขาตามติดดีมะ - -
         "งั้นผมไปก่อนนะ"เขาวางปากกาลง ผมเลยเดินไปนั่งโซฟา -_- ผมเปล่างอนนะ ผมไม่ได้งอนเลย =__=
         "งอนหรอครับ"เขามองผม
         "เปล่า"ผมตอบแล้วหยิบหนังสือพิมแถวๆนั้นขึ้นมาอ่าน จู่ๆ ผมก็รู้สึกว่ามีอะไรมาประทับลงที่แก้มผม ผมหันไปมองก็เจอคุนที่ยิ้มอยู่
         "ฮึฮึ น่ารักจัง"เขาบอกแล้วยิ้มก่อนที่จะเดินออกไป
         "นายตะหากที่น่ารัก .. "จู่ๆเลือดก็สูบฉีดขึ้นบนใบหน้าผมทันทีเลยละ หลังจากที่คุนเดินออกไป = / / / / =
-- คุน --
           ผมถีบประตูบ้านแทคยอนอย่างมีมารยาท =__= หนึ่งทีก่อนที่จะเข้าไปที่ห้องเขา .. ไอ้เวรนั้นยังนอนกับเจย์อยู่เลยอ่ะ
           "ตื่นโว้ยย ย ไอ้แทค แกสัญญากับฉันไว้แล้วนะว่าจะไปช่วยฉันถือของหน่ะ"ผมบอกแล้วดึงผ้าห่มออกจากทั้งสองคน
           "เฮ้ย ! กูหนาว"แทคยอนว่าแล้วแย่งผ้าห่มไปจากมือผม
           "ทำไมบ้านช่งเละเป็นปลาร้าแบบนี้วะ"ผมบ่นอุบอิบ
           "อะไรคือปลาร้า =__="เจย์บอมถามขึ้น
           "ไปไทยแล้วฉันจะซื้อให้แกกิน ตอนนี้ช่วยตื่นๆกันแล้วไปอาบน้ำซักทีสิวะ"ผมเตะมันไปคนละที ก่อนที่จะเดินเก็บและจัดของในห้องของชายโสด(?)ทั้งสองคน
           "เฮ้อ ~ รกจริงๆ พวกนายเนี้ยน้า .. โอ๊ะ มีคนมาแหะ"จู่ๆเสียงกริ่งหน้าบ้านของแทคยอนดังขึ้น ผมลงจากชั้น2ไปเปิดประตูดูก็เจอแดซอง
           "สวัสดีฮะพี่คุน ^^"อ๊าา เขายังคงยิ้มน่ารักเหมือนเคยแหะ
           "สวัสดี แดซอง พี่ชายสั่งอะไรมาอีกละ -_-"ผมถาม
           "แหม รู้ทันนะฮะ"เขาเกาหัวแก้เขิน"พี่ชายสั่งให้มาจับตาดูเฉยๆครับ"
           "อยากน้องมาก็ดี =__= ช่วยพี่เก็บของในบ้านพวกมันหน่อยสิ"ผมบอก แดซองผงกหัวแล้วช่วยผมเก็บของ
           "เฮ้ คุน ฉัน .. เฮ้ย OoO แดซอง มาที่นี่ได้ไงอ่ะ"แทคยอนทำหน้าตกใจ
           "ผมมาหาพี่คุนครับ"เหมือนเน้นชื่อผมแหะ = =
           "เฮ้ คุน ฉันหิวอ่ะ =w= อ้าว สวัสดีครับแดซอง"เจยืบอมที่เดินลงตามหลังมาจากแทคยอนพูดขึ้น แล้ววิ่งปรี่ไปจับมือแดซองทันที
           "ไอ้เจย์ =__=+"แทคยอนดึงเจย์ลากหายเข้าไปในห้องซักผ้า =__= ผมกับแดซองเลยเดินเข้าครัวไปหาอะไรมาทำให้พวกมันแดร๊ก
           "แดซอง .. นาย .. ทำอาหารเป็นรึเปล่า"ผมถามขึ้น
           "เอ่อ .. "เขาอึกอัก =__= ไม่ใช่ว่าผมทำไม่เป็นนะ ผมทำเป็นแต่พวกอาหารต้มหน่ะ
           "ลองดูไหม =__="ผมพูด แดซองผงกหัวรับรู้ร่วมกันผมทันที =__= โอ้ ผมตายแน่ ..
        หลังจากที่ผมกับแดซองช่วยกันทำ มันก็ออกมาดีนะ =__= รสชาติก็ใช้ได้ พอพวกมันกินก็ไม่บ่นซักแอะ =__= จากนั้นพวกเราก็ไปที่บ้านเก่าผม ซึ่งเป็นบ้านเก่าๆโทรมๆ =__=;; ผมมารื้อบ้านครับ แล้วกะว่าทำความสะอาดแล้วจะใช้ที่นี่เป็นบ้านพักผ่อน เพราะบ้านหลังดีถึงจะเก่าและโทรม แต่บรรยากาศดีมากครับ ติดอยู่ริมน้ำ
          "มึงจะให้กูมาแบกอะไรวะ"แทคยอนถามขึ้น
          "แบกพวกขยะพวกนั้นไปทิ้ง กุเก็บของอะไรเรียบร้อยแล้ว"ผมบอก
          "งั้นให้ผมช่วยนะ ผมถนัดทำความสะอาด ^^"แดซองยิ้ม
          "อ่า .. ไม่ .. / นะครับ ให้ผมช่วยเถอะ พี่เท๊ม .. อุ๊บ"ผมไม่ทันพูดจบ แดซองก็แทรกขึ้น เหมือนได้ยินอะไรเท๊มๆด้วย =__=;;
          "ก็ได้ครับ งั้นช่วยผมกวาดจากในห้องด้านขวาริมสุดมาด้วยนะครับ"ผมบอกแล้วส่งไม้กวาดให้แดซอง
          "^^"เขายิ้มแล้วรับไม้กวาดก่อนที่จะเดินไปวาดในห้องที่ผมบอก
          "คุน อันนี้มึงทิ้งป่ะ"แทคยอนชูกรอบรูปที่มี .. ผม .. นาริ .. พ่อและแม่
          "ทิ้ง .. ทิ้งไปเถอะ"ผมบอก แทคยอนมองหน้าผมก่อนที่จะวางของลงแล้วเดินมาลูบหัวผม
          "ฉันว่าแกน่าจะให้อภัยผู้หญิงคนนั้นได้แล้วนะ"แทคยอนเป็นเพื่อนผมมาตั้งแต่เด็กๆ ผมไม่เคยมีอะไรปิดบังกับมัน .. มันรู้เรื่องครอบครัวของผมเป็นอย่างดี หลายครั้งที่แทคยอนเคยบอกว่าอยากให้ผมอยู่ที่ดีๆ ได้เรียนที่ดีๆ ที่ผมเรียนได้ก็เพราะแม่ของแทคยอนที่ท่านช่วยส่งผมเรียน
           "เลิกพูดเรื่องนี้เหอะวะ ฉันต้องกลับออฟฟิต 3 ทุ่ม"ผมบอกแล้วหยิบผ้าผืนหนึ่งขึ้นมาเช็ดหน้าต่าง
           "แก .. เกลียดหล่อนหรอ"มันยังคงถามต่อ 'แม่' ของผมคือ แม่เลี้ยง เธอเก็บผมมาจากข้างทาง เธอเลี้ยงดูผม .. แต่พอพ่อเลี้ยงของผมตาย เธอก็เริ่มไม่สนใจ เพราะเธอแค่หวังมรดกคือที่ดินบ้านนี้กับเงินอีกจำนวนหนึ่งที่อยู่ในธนาคารของผม พ่อเลี้ยงของผมเป็นคนที่หวังอยากมีลูกมาก แต่หล่อนไม่อยากเลี้ยงเด็ก เลยไปรับเลี้ยงผมมา  ผมซึ่งอายุเพียงแค่ 5 ขวบ กับนาริ ที่อายุแค่ 3 ขวบ ยืนมองหล่อนด้วยสายตาที่สงสัย ว่าทำไมหล่อนถึงเก็บเรามา ..
           "ฉันไม่ได้เกลียด ฉันกลับออฟิตก่อนนะ"ผมบอก แล้วลุกขึ้น แต่แทคยอนรั้งไว้
           "คุน ถ้านายไม่สบายใจ มาบ้านฉันได้นะ"แทคยอนบอกแล้วปล่อยข้อมือผม .. ผมผงกหัวน้อยๆแล้วเดินจากไป
-- เท๊ม -- 
          ผมนั่งเบื่ออยู่ภายในห้องประชุม -_- ผมคิดถึงคุนชะมัด อยากกับกอดแล้วฟัดๆๆๆ =__= ฟัดให้ตายเลย
           "ท่านประธานมีอะไรจะกล่าวไหมคะ"ฮยอนซอก หนึ่งในพนักงานบริษัตที่ได้ตำแหน่งพนักงานดีเด่นถามขึ้น
           "อืม .. ไม่ละ จบการประชุมครับ"ผมบอกพลางยิ้ม แล้วหยิบเอกสารก่อนที่จะรีบๆเดินไปที่ห้อง -..- เมื่อเปิดประตูห้องก็ไม่พบคุน .. สงสัยยังไม่กลับมามั้ง .. นั่งรอหน่อยดีกว่า 
-- 3 ชม ผ่านไป --[Khun]
           ผมเร่งฝีเท้าอย่างว่องไว T^T เพราะผมเลยนัดของเขาไป 3 ชมแล้วอ่ะ TT ผมรีบเร่งสาวเท้าเพื่อที่จะไปขึ้นลิฟท์
           "รอด้วยครับ"ผมวิ่งผ่านเข้ามาในลิฟท์แล้ว แต่จู่ๆก็มีเสียงคนๆหนึ่งดังขึ้น ผมเลยหยุดเอาไว้
           "ขอบคุณครับ"เขาบอกแล้วยิ้มน้อยๆให้ผม
           "ไปชั้นไหนหรอครับ"ผมถาม
           "24 ครับ"เขาตอบ อ้าว ชั้นเดียวกะผมนิ สงสัยต้องไปติดต่อธุระแหงเลย
           "ผมกำลังจะไปชั้น 24 เหมือนกันเลยครับ"ผมยิ้มน้อยๆแล้วพูดคุยกับเขาระหว่างที่ลิฟท์กำลังเคลื่อนตัวขึ้น พอลิฟท์เปิดออกก็เจอใบหน้าคมๆตาคมๆราวกับกรีดอายไลน์เนอร์หนาซัก 7-8 ชั้นจ้องมองผมอยู่
           "ผมบอกว่าให้เวลาคุณแค่ 3 ทุ่มครึ่งไม่ใช่หรอครับ"เสียงเข้มบวกกับเย็นชานั้นพูดขึ้น ทำเอาผมเสียววาบไปทั้งตัว ~
          "พะ .. พอดีพวกแทคมันชวนผมทานข้าวหน่ะฮะ เลยมาสายหน่อย" ผมเอานิ้วจิ้มๆกันราวกับเด็กทำความผิดใหญ่หลวงมา
          "อย่าไปดุน้องเขาแบบนั้นสิวะ ไอ้ซึงฮยอน"จู่ๆคนข้างๆผมก็พูดขึ้น
          "พี่ -_- มาทำไมหน่ะ"พี่ ? อย่ามาตลกน่า = = 
          "พี่ก็แค่คิดถึงน้องชายสุดที่รักนี่น่า มาให้พี่กอดหน่อยสิ"ผู้ชายที่ใส่เสื้อเชิ้ดสีขาว ปลดประดุมคอออกเภยให้เห็นผิดขาวเนียน และไหปลาร้า(ที่น่ากัด) สวมแว่นมีราคาสีขาวไร้กรอบ ดูยังไงๆก็หล่อชะมัดเลย @___@~~ 
          "ไหนๆก็มาแล้ว แนะนำเด็กคนนี้ให้รู้จักหน่อยดิ น่ารักดีว่ะ"
          "ไม่ - -"เท๊มตอบ
          "น่านะ เร็วๆน่าน้องชาย อย่าให้พี่โทรไปถามป้านะ - -"คู่ๆสองคนนี้ก็เข้าสู่โหมดสงครามเย็น =__= ทำเอาผมตามไม่ทันเลยทีเดียว
          "นี่ชื่อนิชคุณ แฟนผมเอง"พูดได้ไม่อายปากอ่ะ T^T
          "หรอ สวัสดีครับ พี่ชื่อ คิม ฮยอนจุง เป็นลูกพี่ลูกน้องที่ใกล้เคียงกับสายเลือดเดียวกันกับเจ้าซึงฮยอนครับ ^^"พี่เขายิ้ม อ๊ากกกก หล่อชะมัดเลย !
          "พี่มาทำไม กลับไปเลย ชิ้วๆ"เท๊มไล่แล้วดังผมไปกอดแน่น
          "แหม ๆ แม่แกไม่ได้บอกหรอว่าฉันจะมาอยู่ด้วยซักเดือนหนึ่งหน่ะ"พี่ฮยอนจุงพุดขึ้นแล้วดึงผมไปอยู่ในอ้อมอกเขาแทน"พี่ถูกใจคนนี้ว่ะ ขอเอากลับอเมริกาได้ป่ะ"
          "ไม่ได้เว้ย !!"เขาขึ้นเสียงแล้วดึงผมเข้าห้องประธานทันที ..
          "กลับกันเถอะครับ ผมง่ว .. อุ๊บ ... "ผมถูกประกบปากด้วยริมฝีปากของเท๊มอย่างแนบแน่นทันที .. 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

ปล. จบไปอีกหนึ่งตอน (เหนื่อย)
ปลล.มึนหัว
ปลลล.ต้นไม้หน้าบ้านหล่น = =
ปลลลล.ฝนตกบ่อย ดูแลตัวเองกันด้วยน๊า ~