[2PM VS Bigbang ] น่ารักตัวร้ายดักฉุดหัวใจคุณชายจอมหื่น

ลำดับตอนที่ #17 : Part16 :: ฝื้นกลับคืน

        ผมลืมตาขึ้นมาด้วยมีอาการที่ร่างกายผมไม่เคยเป็นมาก่อน ข้อมือของผมถูกตรึงไว้กับกุญแจมือ แล้วมีโซ่ยาวประมานจากเตียงเดินไปถึงห้องน้ำได้ แต่ไม่สามารถออกจากห้องได้ .. ปวดไปหมด .. ปวดแม้กระทั้ง .. ใจ .. 
         ผมลูบต้นแขนตัวเองที่มีรอยช้ำต่างๆ .. แถมรอยพวกนั้นยังลามไปทั้วตัว .. เพราะเขา .. เขาคนเดียว ..
           "ฮึก .. แทคยอน .. "ผมเผลอเอ่ยชื่อเพื่อนสนิทขึ้นมาพร้อมกับน้ำตาจำนวนมากที่ไหลรินอาบแก้มของผม .. แทคยอน .. นายต้องมาหาฉันนะ .. นายต้องช่วยฉันสิ ..
-- เท๊ม --
          ผมรู้สึกผิด .. ถึงแม้สิ่งที่ผมทำลงไปมันไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้อง แต่ผม .. ผม .. ผมทำลงไปแล้ว .. ผมกำพวงมาลัยระหว่างที่กำลังขับรถกลับบ้าน
            ก็อก ๆ
         เสียงเคาะกระจกดังขึ้น ผมหันไปมองก็เจอเด็กคนหนึ่งสภาพดูไม่ค่อยดีนักยืนถือดอกกุหลาบอยู่ .. ผมลดกระจกลง
            "พี่ครับ ช่วยซื้อหน่อยนะครับ"เขาพูดพลางชูดอกกุหลาบหลากสีให้ดู
            "เอาสีขาวให่พี่ซักสองดอกนะ"ผมบอกแล้วหยิบแบงค์ส่งให้เขาพร้อมกับบอกว่าไม่ต้องทอน เขายิ้มหนึ่งทีให้ผม
            "ขอให้มีความสุขในวันวาเลนไทน์นะครับ"เขายิ้มแล้วเดินจากไป .. วันนี้วาเลนไทน์งั้นหรอ .. ผมทำงานจนลืมเดือนลืมตะวันเลยรึไงเนี้ย =__= มิน่าละ วันนี้ลูกน้องขอลากันไปเป็นแถวๆ ผมก็เลยให้หยุดฟรีกันคนละสองวัน ผมหยิบดอกกุหลาบขึ้นมาดมแล้วยิ้มน้อยๆ .. หวังว่าเขาคงจะชอบมันนะ ..
          รถปอร์เช่สีขาวเคลื่อนตัวเข้าไปจอดภายในโรงจอดรถของผม ผมลงมาจากรถแต่ก็ไม่ลืมที่จะคว้าดอกกุหลาบมาด้วย ก่อนที่จะเดินขึ้นห้องไปไขกุญแจห้อง ..
          เขายังคงหลับอยู่ ผมวางดอกกุหลาบไว้บนหมอนพร้อมกับถาดอาหาร จากนั้นผมก็เดินเข้าไปอาบน้ำ
             "แทค .. แทค .. "เขาละเมอขึ้นเบาๆ .. ทำเอาผมชะงักเท้า
             "แทค .. ช่วยด้วย .. ช่วยฉันที .. "ริมฝีปากของเขาพร่ำเพ้อถึงชื่อคนอื่น .. ที่ไม่ใช่ผม !! ผมยกเลิกการอาบน้ำแล้วค่อยๆคลายเนคไทน์ที่คอออกก่อนที่จะก้มลงไปประกบริมฝีปากที่พร่ำพรรณนาถึงชื่อของแทคยอนนั่น ..
             "อึก .. อื้อ .. อื้อ .. "เขาตกใจแล้วลืมตาขึ้นมามองผม ผมยังคงบดขยี้ริมฝีปากลงไป .. ผมรู้สึกถึงรสฝาดๆ ก่อนที่จะละริมฝีปากออกมาจากเขา .. เขากัดปากผม ..
             "ทะ .. ทำอะไรฮะ .. "เขาถามเสียงตะกุตะกะ
             "นายเป็นของฉัน .. ฉันจะทำให้ในหัวของนายมีแต่ฉันเท่านั้น .. "ผมพูดก่อนที่จะเริ่มลงมือทำ 'มัน' ลงไป ..
-- คุน --
      ผมนอนลูบแขนตัวเองที่มีรอยช้ำเพิ่มขึ้น .. เจ็บชะมัด .. ให้ตายสิ ผมหันไปมองคนข้างๆที่นอนหลับปุ๋ยราวกับไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น .. ไปล้างหน้าหน่อยดีกว่าเรา .. ผมลุกขึ้นกำลังจะลงไปยืน เสียงโซ่กระทบกันดังแกร๊ก .. 
             "จะไปไหน"คนข้างหลังถามผมขึ้น
             "ขะ .. เข้าห้องน้ำฮะ"ผมตอบ
             "พึ่งตีสี่เองนะ นอนกับฉันก่อนสิ"ผมถูกเขาฉุดดึงให้ลงมานอนด้วย .. แล้วถูกกอดแน่น
             "ตัวนายเนี้ย .. หอมชะมัด .. "เขาพูด
             "..."ผมคงเงียบ
             "นาย .. ไม่ชอบฉันรึไง"จู่ๆเขาก็พูดขึ้น .. คุ้นชะมัด .. 
             '"ทำไมละ นายไม่ชอบฉันรึไง"เท๊มถามขึ้น
             "เอ่อ .. คือว่า .. "ผมยังคงอึกอักอยู่
             "เกลียดฉันรึไง ?"เท๊มเริ่มก้มลงมา
             "มะ .. ไม่ได้เกลียดนะ คะ .. แค่ .. "ผมพูดอึกอักแล้วก็ไม่ทันจบด้วย .. เท๊มก็แทรกขึ้นมา
             "งั้นก็แปลว่าชอบสินะ"หน้าของเขาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ
             "มะ .. ไม่ใช่ซะ .. อุ๊บ !"ผมถูกปิดปากด้วยจูบเบาๆ แค่ริมฝีปากเราแตะกันเฉยๆ เมื่อเขาละ ผมรู้สึกหน้ามืดจังแหะ @___@'
             จู่ๆบทสนทนาพวกนี้ก็พรึบขึ้นมาในหัว .. ผม .. ผมปวดหัว .. ผมปวดหัวจี๊ดๆเลย .. ให้ตายสิ .. 
-- เท๊ม --
           คุนกุมขมับตัวเอง ทำเอาผมสงสัย ผมเห็นว่าท่าจะไม่ดีจึงรีบต่อโทรศัพท์ไปหยั่งโรงพยาบาล จากนั้นก็เปลี่ยนเสื้อผ้าคุนและตัวเอง แล้วเก็บสิ่งของต่างๆให้เรียบร้อยราวกลับไม่มีอะไรเกิดขึ้น .. เมื่อหมอมาถึงก็ตรวจเชค
              "คนไข้มีอาการยังไงครับ"หมอถามขึ้น
              "จู่ๆเขาก็กุมขมับแล้วพูดพึมพำ"ผมบอก
              "ขอตรวจซักครู่นะครับ"หมอพูดแล้วก้มลงไปตรวจคุน .. ผมเดินลงไปข้างล่างแล้วเดินเข้าครัวก่อนที่จะหยิบกาแฟออกมาชง
              "คุณชายค่ะ เดียวป้าชงให้"ป้ายอนเชพูดขึ้น 
              "ป้าพึ่งมาหรอครับ"ผมถาม
              "ค่ะ ป้ากะว่ามาวางของแล้วป้าจะไปซื้อของมาทำข้าวเช้า คุณชายอยากทานอะไรไหมคะ"ป้าถามขึ้น
              "ผมขอเป็นซุปกับโจ๊กละกัน เสร็จแล้วยกขึ้นไปที่ห้องผมเลยนะ คุนเขาไม่สบายหน่ะ"ผมบอก
              "ตายแล้ว ! ตามหมอมาดูรึยังคะ"ป้าพูดขึ้นอย่างร้อนรน
              "ตามมาแล้วครับ กำลังตรวจอยู่ ผมเลยว่าจะลงมาชงกาแฟกิน"ผมบอก
              "นี่คะ กาแฟคุณชาย ป้าไปซื้อของก่อนนะคะ"ป้าบอก
              "ครับ ไปดีมาดีนะครับ"ผมบอกแล้วหยิบแก้วกาแฟขึ้นมาจิบ .. จนกระทั้งหมอเดินลงมาจากห้องของผม
              "ดูเหมือนคนไข้จะจำอะไรได้เกือบหมดเลยนะครับ -_-;; เป็นคนที่มีสปีริทแรงกล้ามากเลยครับ ให้คนไข้พักผ่อนซัก 2-3 วันนะครับ"หมอพูดจบแล้วเดินออกไป ผมถือแก้วกาแฟขึ้นไปข้างบนก็เจอคุนที่นอนซุกผ้าห่มอยู่
              "ไงเด็กน้อย"ผมทักขึ้น เขายังคงเอาหัวมุดๆผ้าห่ม
              "จะออกมาคุยดีๆไหม หรือต้องให้ .. "ผมยังพูดไม่ทันจบ เขาก็โผล่หัวออกมา
              "คุณ .. คุณรังแกผม TTOTT"เขาโวยวาย =__= อะไรหรอ ผมทำอะไรหรอ ผมออกจะใสซื่อ ^___^~ 
             "ทำอะไร"ผมถาม
             "ดูสิ ข้อมือผม คอผม ตามตัวผม มีแต่รอยอะไรก็ไม่รู้อ่ะ TTOTT~~~~"เขาโวยวายอีกรอบ
             "อะไร นายทำตัวเองนะ นายมากอดฉันเองแล้วก็ .. อุ๊บ"ผมถูกมือนิ่มๆของคุนตะครุบปาก
             "หยุดปากเลย =__="เขาบอก
             "คร้าบ คุณเมียที่รัก ^^"ผมยิ้มกริ่ม แอบนึกโทษตัวเองในใจ ทำไมกูไม่มีสติวะตอนนั้น = =; 
             "คุณชายคะ ข้าวเช้าเสร็จแล้วค่ะ"ป้าเปิดประตูเข้ามา ผมเดินไปรับถาดอาหารเช้าเข้ามาวางไว้ที่โต๊ะ
             "ขอบคุณครับป้า"ผมบอกแล้วปิดประตูลง ก่อนที่จะเดินไปหยิบถ้วยซุปขึ้นมา ใช้ช้อนตักขึ้นแล้วเป่าเบาๆก่อนที่จะยื่นไปหน้าคุน
             "อะ .. อะไร"เขาถาม
             "ไม่กินหรอ ^^"ผมถาม
             "ผม .. ผมกินเองได้น่า !"เขาบอก
             "ให้ผมป้อนเถอะนะ หรือว่าอยากจะให้ผมป้อนด้วย .. ปากละ"ผมยิ้มกริ่ม เขาเลยต้องจำใจกินซุปที่ผมป้อนให้ ผมมีความสุขจังเลย ^^ 
--------------------------------------------------------------------------------------------------------

ปล.พอดีดู No money แล้วเขียนไปด้วย มันเลยกลายเป็นแบบนี้ = =;;
ปลล.อิเท๊มโหดดดดดดดด !!!

ปลลล.ติดปังย่า = =
ปลลลล.รักคุณ รักเท๊ม ต้องซากุระ (เกี่ยว?)