ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Part'12:: พบครอบครัว !
ผมเกาะเท๊มเดิมลงมาด้วยอาการเอวสั่นๆ - -;; ตอนนี้ผมจะกลายร่างจากลูกหมาเป็นหลินปิงแล้วละ T^T
"ที่รัก -0- ไม่ไหวขึ้นไปนอนที่ห้องเถอะนะ"เท๊มพูดขึ้น
"ไหว T^T"ผมบอก
"เดินเอียงเป็นหอเอนปิซ่ายังจะมาปากดี จัดอีกซักรอบตอนเช้าให้หายปากดีซะดีมะ"เขายิ้มเจ้าเล่ห์ ผมเลยเอามือฟาดหัวเขาไปหนึ่งทีแล้วเดินเอวสั่นๆไปนั่งโซฟา
"ฮัลโหล .. แม่หรอครับ =__= มาถึงไวจัง โอเคครับ ผมจะบอกให้พี่จานึลเปิดประตูให้ แค่นี้นะครับ -.-"ผมเปล่าแอบฟังนะ = = มันลอยเข้ามาในหูผมเอง
"พี่จานึล ไปเปิดประตูให้ทีครับ แม่ผมมาแล้ว"จานึลที่ว่านี่คนขับรถครับ =__= เขาจำชื่อคนใช้ได้ทุกคน ผมจำได้แค่ไม่กี่คนเอง + + เอวผมค่อยๆดีขึ้นแล้วละ ผมก็ลุกตามเท๊มไป รถยนต์คันหรูหราสีเงินขาวเลื่อนมาจอกหน้าบ้าน เภยให้เห็นหญิงสาวอายุประมานสี่สิบต้นๆ แต่หน้ายังเด้งใสอยู่ออกมา แต่ตัวสไลต์วัยรุ่น เขามองผมก่อนที่จะพุ่งเข้ามากอดหมับ OoO!
"แม่ ! = =**"เท๊มดึงบุคคลที่เรียกว่าแม่ออกจากผม
"อะไรย่ะ ! ลูกไม่รักดี แค่นี้ทำหวง"เขาจับมือผมขึ้นมาจุ๊บเบาๆ
"แม่ พอเลยนะ = = ผมจะฟ้องพ่อ"เท๊มบอกขึ้น
"แกจะโดนตบ - -+ หนูชื่ออะไรหรอจ๊ะ ^^"ป้าคนนั้นหันไปดุเท๊มแล้วหันกลับมายิ้มหวานใส่ผม
"นะ .. นิชคุณฮะ .. "ผมตอบ
"อื้ม ฉันขึ้น ชเวมินนา เป็นแม่ของไอ้เด็กปลาไหลนี่หน่ะ เธอนี่น่ารักจักเลย"คุณชายมินนาเอามือมาจับแก้มผมเบาๆแล้วดึง
"แม่ พอเลยนะ -_-+ เดียวแก้มคุณช้ำหมด"เท๊มไม่ว่าเปล่าพลางเอามือมาดึงมือแม่ของตนออกจากแก้ม
"ไอลูกบ้า =__=+"ระหว่างที่สงครามระหว่างแม่ลูกกำลังจะเริ่มขึ้น จู่ๆก็มีชายร่างสูงโปร่งเดินมาตบบ่าเท๊มเบาๆ
"เอาน่า แม่แกเห็นเด็กหนุ่มๆไม่ได้ก็งี้ละ"ชายคนนั้นพูดขึ้น
"พ่อ พ่อเห็นดีกับแม่หรอ T^T นั่นภรรยาผมนะ !"ผมเอามือไปตีปากเท๊มแรงๆ =__=
"นี่ ! จะฆ่ากันรึไง"เท๊มหันมาโวยใส่ผม
"เดียวโดนกระทืบหรอก -_-^ ผมไม่ได้เป็นภรรยาคุณนะ"ผมบอก
"ไม่เป็นภรรยา แต่เป็นเมียเลยละ"ผมเลยตบปากเขาให้อีกทีหนึ่ง
"โอ๊ย ! เห็นว่าเป็นที่รักนะ เลยยอม"เท๊มบ่นอุบอิบ ส่วนคุณผู้ชายก็หัวเราะร่วน
"ฮ่าๆๆ ยังไม่เคยเจอใครกล้าตบเจ้าลูกชายที่ไม่ยอมคนแบบนี้เลย"คุณชายพูดขึ้น
"พ่ออะ -3- ผมยอมก็เพราะว่าคนนี้เป็นที่รักผมตะหาก"เท๊มพูดพลางเดินมาโอบไหล่ผม
"แกนิ - -+ ทีฉันละห้ามนักห้ามหนา ทีแกละแทบจะกระโดดไปกอดเลยนะ"คุณหญิงมินนาพูดขึ้น
"แฟนกัน เขาไม่ถือ แต่แม่ ผมถืออะ -.-"เท๊มบอก ผมค่อยๆแงะมือที่โอบไหล่ผมออกแล้วแวบเข้าห้องครัว -_-;
-- เย็น --
ผมถูกพาไปทุกที่ทั่วเกาหลี = =;; โดยคุณแม่ที่แสนสวย ^^ ตอนนี้ผมเริ่มรักคุณแม่ขึ้นนิดๆแล้วละ เพราะทำให้ผมห่างจากรัสมี(หื่น)ของเท๊ม >< ตอนนี้อยู่ครบราวกับยกบ้านมาครับ มีผม เท๊ม แม่ พ่อ คุณมินฮวาง ยอลมีน นาริ
"กลับบ้านกันดีกว่า แม่อยากทานอาหารฝีมือคุนนี่กับนาริจังแล้ว ^^"แม่พูดขึ้น
"ครับ ๆ"ผมผงกหัวแล้วพาท่านไปนั่งหน้ารถ คุณพ่อเป็นคนขับครับ = = ผมนั่งหลัง ส่วนมินฮวางกับนารินั่งหน้า
"ทำไมผมต้องมานั่งกับคุณด้วยละ = ="ผมหันมองเท๊ม
"กลับไปบ้าน .. นายได้เอวครากรอบสองแน่"เขาไม่สนใจคำถามผม แค่พูดขู่ไว้ แล้วหันกลับไปอ่านหนังสือ T^T ผมชักเสียวๆแหะ TT^TT!!
"โกรธ ? งอน ? หึง ?"ผมถามขึ้น
"ทั้งโกรธ ทั้งงอน ทั้งหึง - -+ "เขาตอบ T^T!
"ผมปวดเอวพอแล้วนะ T^T"ผมบอก
"หรือจะให้ทำบนนี้ละ"ปากว่า มือเริ่มทำ - -; เขาใช้มือค่อยๆลูบขาของผม ผมเลยจับมือเขาเอาไว้
"กะ .. กลับไปที่บ้านเถอะนะ T^T"ผมเว้าวอน
"ว่าแต่บนนี้มันก็น่าสนุกไม่ใช่เล่นนะ .. หึหึๆ"เขาหัวเราะเบาๆ
"คุณจ๊ะ เดียวแม่จะไปที่ตลาดก่อน คุนจะไปด้วยไหม ?"แม่ถามขึ้น ทำให้เท๊มหยุดได้
"คือ .. / ไม่ไปครับ ผมกับคุนขอนั่งอยู่บนรถดีกว่า"ผมยังไม่ทันตอบ - -; ไอ้คุณเท๊มตอบแทนผมครับ
"ฉันถามคุน ไม่ได้ถามแกย่ะ !"แม่หันมาแว้ดใส่เท๊ม - -;
"เอ่อ .. "ผมยังคงอึกอัก
"ตอบไปสิว่าไม่ไป"เท๊มกระซิบ
"ทำไมละ .. "ผมกระซิบตอบ
"กล้าขัดคำสั่งฉันหรอ ?"เขากระซิมถามขึ้น ทำให้ผมต้องตอบคุณแม่ว่าไม่ไป เพราะปวดเมื่อย = =; ส่วนนาริกับมินฮวางลงไปช่วยคุณแม่ถือของครับ - -; ผมเลยต้องนั่งในรถกับเท๊มสองคน ประตูรถก็ปิดแล้ว .. (รถของคุณพ่อมันจะมีแอร์ติดไว้ เลยไม่ต้องติดเครื่องไว้)
"นะ .. นี่ .. เดียวสิ"ผมเอามือรั้งคอเท๊มที่ซุกซอกคอผม
"ทำไมละ .. ฉันอยากจะแย่แล้วนะ"เท๊มพูดเสียงแหบพร่า ทำเอาผมแอบเคลิ้มไปหลายสิบนาที
"ตะ .. แต่นี่มันบนรถนะ .. "ผมบอกแต่มือก็ยังรั้งเท๊มไว้อยู่
"ก็บนรถไง"เขาเริ่มไม่ฟังอะไรทั้งนั้นแล้วละ .. จากนั้นผมก็เขาก็ .. เอ่อ .. ยังไงดีละ .. ไปจิ้นเอาเองละกัน T^T
-- ภายนอกรถ --
"คุณแม่ค่ะ เรากลับรถกันเถอะค่ะ นี่มันก็หกโมงเย็นกว่าๆแล้วนะคะ"มินฮวางพูดขึ้น ในขณะที่คุณแม่ของเธอกำลังเพลิดเพลินกับผักนานาชนิด
"สองทุ่มค่อยไปที่รถก็ได้นิจ๊ะ แม่ว่าปล่อยให้พี่ชายลูกมีความสุขไปก่อนดีกว่า"คุณนายมินนาพูดขึ้น
"เอ๋ .. "มินฮวางทำหน้างงๆเล็กน้อย แต่เหมือน 'ความสุข' ที่แม่บอกเธอก็พอจะนึกออกขึ้นมาได้
"อ๋อ เข้าใจแล้วค่ะ ^^"เธอยิ้มให้แม่ของเธอแล้วพานาริไปเดินดูของต่อ
------------------------------------------------------------------------------------------
ปล. รักคุณแม่จัง = =;
ปลล.ขอโทษนะคะ ต่อช้าแถมสั้นอีก
ปลลล.ช่วงนี้เรียนทั้งอาทิตย์เลย - -;
ปลลลล.สาภาพปาบ : หนูติดซิมส์ 2 ค่ะ - -;; (ก็มันอยากสามารถให้ชายกับชายแต่งงานกันได้ทำไมละ T^T)
"ที่รัก -0- ไม่ไหวขึ้นไปนอนที่ห้องเถอะนะ"เท๊มพูดขึ้น
"ไหว T^T"ผมบอก
"เดินเอียงเป็นหอเอนปิซ่ายังจะมาปากดี จัดอีกซักรอบตอนเช้าให้หายปากดีซะดีมะ"เขายิ้มเจ้าเล่ห์ ผมเลยเอามือฟาดหัวเขาไปหนึ่งทีแล้วเดินเอวสั่นๆไปนั่งโซฟา
"ฮัลโหล .. แม่หรอครับ =__= มาถึงไวจัง โอเคครับ ผมจะบอกให้พี่จานึลเปิดประตูให้ แค่นี้นะครับ -.-"ผมเปล่าแอบฟังนะ = = มันลอยเข้ามาในหูผมเอง
"พี่จานึล ไปเปิดประตูให้ทีครับ แม่ผมมาแล้ว"จานึลที่ว่านี่คนขับรถครับ =__= เขาจำชื่อคนใช้ได้ทุกคน ผมจำได้แค่ไม่กี่คนเอง + + เอวผมค่อยๆดีขึ้นแล้วละ ผมก็ลุกตามเท๊มไป รถยนต์คันหรูหราสีเงินขาวเลื่อนมาจอกหน้าบ้าน เภยให้เห็นหญิงสาวอายุประมานสี่สิบต้นๆ แต่หน้ายังเด้งใสอยู่ออกมา แต่ตัวสไลต์วัยรุ่น เขามองผมก่อนที่จะพุ่งเข้ามากอดหมับ OoO!
"แม่ ! = =**"เท๊มดึงบุคคลที่เรียกว่าแม่ออกจากผม
"อะไรย่ะ ! ลูกไม่รักดี แค่นี้ทำหวง"เขาจับมือผมขึ้นมาจุ๊บเบาๆ
"แม่ พอเลยนะ = = ผมจะฟ้องพ่อ"เท๊มบอกขึ้น
"แกจะโดนตบ - -+ หนูชื่ออะไรหรอจ๊ะ ^^"ป้าคนนั้นหันไปดุเท๊มแล้วหันกลับมายิ้มหวานใส่ผม
"นะ .. นิชคุณฮะ .. "ผมตอบ
"อื้ม ฉันขึ้น ชเวมินนา เป็นแม่ของไอ้เด็กปลาไหลนี่หน่ะ เธอนี่น่ารักจักเลย"คุณชายมินนาเอามือมาจับแก้มผมเบาๆแล้วดึง
"แม่ พอเลยนะ -_-+ เดียวแก้มคุณช้ำหมด"เท๊มไม่ว่าเปล่าพลางเอามือมาดึงมือแม่ของตนออกจากแก้ม
"ไอลูกบ้า =__=+"ระหว่างที่สงครามระหว่างแม่ลูกกำลังจะเริ่มขึ้น จู่ๆก็มีชายร่างสูงโปร่งเดินมาตบบ่าเท๊มเบาๆ
"เอาน่า แม่แกเห็นเด็กหนุ่มๆไม่ได้ก็งี้ละ"ชายคนนั้นพูดขึ้น
"พ่อ พ่อเห็นดีกับแม่หรอ T^T นั่นภรรยาผมนะ !"ผมเอามือไปตีปากเท๊มแรงๆ =__=
"นี่ ! จะฆ่ากันรึไง"เท๊มหันมาโวยใส่ผม
"เดียวโดนกระทืบหรอก -_-^ ผมไม่ได้เป็นภรรยาคุณนะ"ผมบอก
"ไม่เป็นภรรยา แต่เป็นเมียเลยละ"ผมเลยตบปากเขาให้อีกทีหนึ่ง
"โอ๊ย ! เห็นว่าเป็นที่รักนะ เลยยอม"เท๊มบ่นอุบอิบ ส่วนคุณผู้ชายก็หัวเราะร่วน
"ฮ่าๆๆ ยังไม่เคยเจอใครกล้าตบเจ้าลูกชายที่ไม่ยอมคนแบบนี้เลย"คุณชายพูดขึ้น
"พ่ออะ -3- ผมยอมก็เพราะว่าคนนี้เป็นที่รักผมตะหาก"เท๊มพูดพลางเดินมาโอบไหล่ผม
"แกนิ - -+ ทีฉันละห้ามนักห้ามหนา ทีแกละแทบจะกระโดดไปกอดเลยนะ"คุณหญิงมินนาพูดขึ้น
"แฟนกัน เขาไม่ถือ แต่แม่ ผมถืออะ -.-"เท๊มบอก ผมค่อยๆแงะมือที่โอบไหล่ผมออกแล้วแวบเข้าห้องครัว -_-;
-- เย็น --
ผมถูกพาไปทุกที่ทั่วเกาหลี = =;; โดยคุณแม่ที่แสนสวย ^^ ตอนนี้ผมเริ่มรักคุณแม่ขึ้นนิดๆแล้วละ เพราะทำให้ผมห่างจากรัสมี(หื่น)ของเท๊ม >< ตอนนี้อยู่ครบราวกับยกบ้านมาครับ มีผม เท๊ม แม่ พ่อ คุณมินฮวาง ยอลมีน นาริ
"กลับบ้านกันดีกว่า แม่อยากทานอาหารฝีมือคุนนี่กับนาริจังแล้ว ^^"แม่พูดขึ้น
"ครับ ๆ"ผมผงกหัวแล้วพาท่านไปนั่งหน้ารถ คุณพ่อเป็นคนขับครับ = = ผมนั่งหลัง ส่วนมินฮวางกับนารินั่งหน้า
"ทำไมผมต้องมานั่งกับคุณด้วยละ = ="ผมหันมองเท๊ม
"กลับไปบ้าน .. นายได้เอวครากรอบสองแน่"เขาไม่สนใจคำถามผม แค่พูดขู่ไว้ แล้วหันกลับไปอ่านหนังสือ T^T ผมชักเสียวๆแหะ TT^TT!!
"โกรธ ? งอน ? หึง ?"ผมถามขึ้น
"ทั้งโกรธ ทั้งงอน ทั้งหึง - -+ "เขาตอบ T^T!
"ผมปวดเอวพอแล้วนะ T^T"ผมบอก
"หรือจะให้ทำบนนี้ละ"ปากว่า มือเริ่มทำ - -; เขาใช้มือค่อยๆลูบขาของผม ผมเลยจับมือเขาเอาไว้
"กะ .. กลับไปที่บ้านเถอะนะ T^T"ผมเว้าวอน
"ว่าแต่บนนี้มันก็น่าสนุกไม่ใช่เล่นนะ .. หึหึๆ"เขาหัวเราะเบาๆ
"คุณจ๊ะ เดียวแม่จะไปที่ตลาดก่อน คุนจะไปด้วยไหม ?"แม่ถามขึ้น ทำให้เท๊มหยุดได้
"คือ .. / ไม่ไปครับ ผมกับคุนขอนั่งอยู่บนรถดีกว่า"ผมยังไม่ทันตอบ - -; ไอ้คุณเท๊มตอบแทนผมครับ
"ฉันถามคุน ไม่ได้ถามแกย่ะ !"แม่หันมาแว้ดใส่เท๊ม - -;
"เอ่อ .. "ผมยังคงอึกอัก
"ตอบไปสิว่าไม่ไป"เท๊มกระซิบ
"ทำไมละ .. "ผมกระซิบตอบ
"กล้าขัดคำสั่งฉันหรอ ?"เขากระซิมถามขึ้น ทำให้ผมต้องตอบคุณแม่ว่าไม่ไป เพราะปวดเมื่อย = =; ส่วนนาริกับมินฮวางลงไปช่วยคุณแม่ถือของครับ - -; ผมเลยต้องนั่งในรถกับเท๊มสองคน ประตูรถก็ปิดแล้ว .. (รถของคุณพ่อมันจะมีแอร์ติดไว้ เลยไม่ต้องติดเครื่องไว้)
"นะ .. นี่ .. เดียวสิ"ผมเอามือรั้งคอเท๊มที่ซุกซอกคอผม
"ทำไมละ .. ฉันอยากจะแย่แล้วนะ"เท๊มพูดเสียงแหบพร่า ทำเอาผมแอบเคลิ้มไปหลายสิบนาที
"ตะ .. แต่นี่มันบนรถนะ .. "ผมบอกแต่มือก็ยังรั้งเท๊มไว้อยู่
"ก็บนรถไง"เขาเริ่มไม่ฟังอะไรทั้งนั้นแล้วละ .. จากนั้นผมก็เขาก็ .. เอ่อ .. ยังไงดีละ .. ไปจิ้นเอาเองละกัน T^T
-- ภายนอกรถ --
"คุณแม่ค่ะ เรากลับรถกันเถอะค่ะ นี่มันก็หกโมงเย็นกว่าๆแล้วนะคะ"มินฮวางพูดขึ้น ในขณะที่คุณแม่ของเธอกำลังเพลิดเพลินกับผักนานาชนิด
"สองทุ่มค่อยไปที่รถก็ได้นิจ๊ะ แม่ว่าปล่อยให้พี่ชายลูกมีความสุขไปก่อนดีกว่า"คุณนายมินนาพูดขึ้น
"เอ๋ .. "มินฮวางทำหน้างงๆเล็กน้อย แต่เหมือน 'ความสุข' ที่แม่บอกเธอก็พอจะนึกออกขึ้นมาได้
"อ๋อ เข้าใจแล้วค่ะ ^^"เธอยิ้มให้แม่ของเธอแล้วพานาริไปเดินดูของต่อ
------------------------------------------------------------------------------------------
ปล. รักคุณแม่จัง = =;
ปลล.ขอโทษนะคะ ต่อช้าแถมสั้นอีก
ปลลล.ช่วงนี้เรียนทั้งอาทิตย์เลย - -;
ปลลลล.สาภาพปาบ : หนูติดซิมส์ 2 ค่ะ - -;; (ก็มันอยากสามารถให้ชายกับชายแต่งงานกันได้ทำไมละ T^T)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น