ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Part'10:: รัก ..
พี่น้องประชาชนแฟนคลับผมทั้งหลาย =__= (พูดหยั่งกะแกจะไปหาเสียง)ผมถูกคุณชาย(ยัดเยียด)มอบโทรศัพท์เครื่องใหม่ให้ =__= อันนี้คงไม่แปลกใจใช่ไหมละครับ แต่ไอ้โทรศัพท์ที่คุยผ่านกล้องนี่มันให้ผมมาทำด๋อยอะไรครับ ? เลิกคิดดีกว่า =__= ผมยังคงคนแกงกะหรี่ที่กำลังร้อนได้ที่ จู่ๆก็ถูกคุณชาย(ที่เดินเข้ามาตอนไหนไม่รู้)กอดเอว
"ภรรยา -..- ทำอะไรกินอะ"เขาพูดแล้วทำจมูกฟุดฟิด
"แกงกะหรี่"ผมตอบ"หอมไหมละ =__,="
"แกงก็หอมอยู่หรอกนะ แต่คนตรงหน้าดันหอมกว่าแกง เลยแยกไม่ออกเลยว่าแกงหรือคนหอมกว่ากัน .. "เขาพุดแล้วหอมแก้มผม เริ่มชินแล้วครับ =__=!
"ไปนั่งเลยครับ ไปๆๆ"ผมไล่เขา
"ไม่เอาอ่ะ จะดูภรรยาทำ"เขาบอก แต่ก็ยังคงโอบเอวผมไว้อยู่
"พี่คุนนี่ฮะ ><!~~ เช้านี้มีอะไรกินหรอ"ยอลมีน (กร๊ากก เด็กนรก) วิ่งดุ๊กๆเข้ามาแล้วผลักขาพี่ชายตนออกไปแล้วกอดผมแทน =__=
"แกงกะหรี่ครับ พี่ทำแบบไม่เผ็ดไว้หน่ะ เผื่อยอลมีนจะได้กินไง"ผมบอกแล้วยิ้มให้เด็กน้อย
"ใส่ฝักทอง มันฝรั่งด้วยใช่ม๊า =..=~"ยอลมีนทำท่าซูดน้ำลายแล้วกอดผมแน่น
"ยอลมีน ! พี่คุนนี่เป็นของพี่นะ"คุณชาย (ที๋โดนผลักออก) แย้งขึ้น
"ของพี่เท๊มที่ไหน ของผมตะหาก"ยอลมีนบู่ปากแล้วกอดผมไว้
"ของพี่ !"ชายวัยยี่สิบกว่าๆยืนเถียงกับเด็กหกขวบครับ =__=
"เลิกเถียงแล้วไปนั่งที๋โต๊ะกันได้แล้วครับ เดียวอดกินทั้งคู่นะครับ -_-"ผมบอก สองคนนั้นก็เดินหงุดๆไปที่โต๊ะอาหารทันที ผมเดินไปตักข้าว(ที่หุงไว้แล้ว)ใส่จานแล้วราดแกงกะหรี่ใส่ลงไป ก่อนที่จะยกไปเสริฟให้สองพี่น้องที่นั่งแง่งๆกันอยู่ -_-
"กินข้าวกันได้แล้วครับ"ผมพุดขึ้น
"พี่คุน ๆ ถ้าผมกินข้าวเสร็จแล้ว พี่คุนไปเล่นเกมกับผมนะ"ยอลมีนพูด
"ครับ ๆ ไปๆ"ผมบอกแล้วลูบหัวยอลมีน ไม่นานนักยอลมีนกับคุณชายก็ทานข้าวเสร็จ ผมก็เอาชามไปล้างแล้วก็เก็บเข้าที่ ก่อนที่จะเดินไปนั่งเล่นเกมกับยอลมีน .. ผมรู้สึกแปลกๆนะ เหมือนมีสายตาเย็นยะเยือกร้อยแปดสิบองศา =__= จ้องราวกับจะฆ่าผมอยู่ ไม่เอาดีกว่า ไม่คิดๆ =__= (เดียวซวย)
-- เท๊ม --
พี่น้องประชาชนแฟนคลับผมทั้งหลาย -__- (นี่ก็อีกคน - -) ผมเกิดอยากจะจับยอลมีนไปโยนไว้กับพวกน้องสาวที่ไปเที่ยวกันวันนี้จัง .. ไหนเขาว่าข้าวใหม่ปลามัน มันจะกุ๊กกิ๊กหวานแหววไง TTOTT!! ตอนนี้ผมรู้สึกอยากฆ่าเด็กทิ้งตะหงิกๆ ตั้งแต่เช้าแล้วนะ -__- ผมนั่งอ่านหนังสือแล้วฟังไอ้เสียงปิ้วๆจากเครื่องเล่นเกมที่คุนกับยอลมันเล่นกันอยู่อย่างเงียบๆ
"ฮ่าๆๆ พี่คุนนี่แพ้อีกแล้ว มาให้ผมลงโทษเลย ฮ่าๆๆ"ยอลมีนหัวเราะ ผมเห็นน้องชายตัวแสบของผมหอมแก้มคุนจนช้ำแล้วนะ -_-
"ให้พี่ทำอะไรหล่ะครับ"คุนถาม
"เหมือนเดิม =w="ยอลมีนลุกขึ้นไปหอมแก้มคุนแล้วกลับลงมานั่งเล่นต่อ ผมพึ่งนึกออกนะว่าวันนี้ยอลมีนมีเรียนพิเศษตอนบ่าย นี่ก็ใกล้จะบ่ายแล้ว .. หึหึๆ (เริ่มโรคจิต)
"ขอโทษนะครับ"เสียงผู้ชายดังขึ้นมาจากหน้าบ้าน ผมลุกไปดู คุณยงชิน ครูสอนพิเศษของยอลมีนนี่เอง ..
"ยอลมีน ครูมาแล้ว ไปเรียนได้แล้ว"ผมบอก
"ง่าา T^T "ยอลมีนเบะ
"ไปเรียนเถอะครับยอลมีน ^ ^ กลับมาจะได้เล่นต่อยาวๆไง"คุนช่วยกล่อม
"ก้ได้ -O-"ยอลมีนวางจอยเกมลงแล้วเดินตามครูสอนพิเศษไป กำจัดตัวมารขวางทาง(รัก)ได้แล้วหนึ่งตัว ผมกวักมือเรียกคุนมานั่งข้างๆผม เขาก็มานั่งข้างผม ผมเลยเอามือโอบเอวเขาแล้วกระชับให้เข้ามานั่งใกล้ๆ
"นะ .. นี่ !"เขาทำท่าจะตะคอก
"เดียวก็จูบซะเลย"ผมขู่
"คิดจะทำอะไรหน่ะ .. "เขาถาม
"เปล่า เห็นนายอยู่กับยอลมีนแล้วมันหงุดหงิดหน่ะ"ผมบอกแล้วเีอียงคอไปซบไหล่คุน
"หงุดหงิด ?"เขาทำหน้างงๆ
"ใช่ .. วันนี้เป็นวันหยุดของฉันทั้งที แต่นายกลับไปอยู่กับยอลมีน"ผมบอกงอนๆ
"ก็ยอลมีนบอกให้ผมเล่นกับเขานิครับ"เขาตอบ
"แล้วนายก็ทิ้งฉันไปหายอลมีน"ผมก็ยังลาก =__= ยอลมีน เจ้าเด็ก(นรก)มาเป็นตัวต้นเหตุ
"คิก ๆ อ้อนผมอยู่หรอ"คุนขำเบาๆ
"อื้อ อ้อนอยู่"ผมไหลลงมานอนตักคุนแทน
"เป็นวิธีการอ้อนที่เหมือนงอนมากเลยละ"คุนหัวเราะ
"นี่ ขอถามอะไรหน่อยได้ไหม ?"ผมพูดขึ้น
"ได้สิ ถามมาเถอะ"คุนบอกแล้วลูบหัวผมเบาๆ
"รักฉันรึเปล่า ?"ผมถามขึ้น .. คุนเงียบไปเลย ผมขอพูดความจริงนะ =__= ผมสารภาพก็ได้ ตั้งแต่เจอหมอนี่ครั้งแรกแล้วมันมีความรู้สึกแบบว่า ตกหลุมรักอ่ะ .. แต่ผมไม่รู้ว่าคุนเขาคิดแบบผมรึเปล่า ผมก็เลยทำเป็นเล่นตัวร่ำไป 55+
"ตอบมาสิ"ผมเงยหน้ามองคุน
" .. ก"เขาพูดเบาๆ
"ไม่ได้ยิน"ผมบอก
"รัก .. "เขาตอบ หน้าเขาแดงแจ๋เหมือนลูกมะเขือเทศ
"จริงหรอ"ผมทำท่าทางดีใจ พลางกระดิกหู(?)และหาง(?) ไปมา เขาผงกหัวหงึกๆ ผมกอดคุนแน่น
"ผมอึดอัดนะ ! ปล่อยได้แล้ว ผมจะเอาของว่างไปให้ยอลมีน !" ไม่นานนัก คุนก็ลอดออกมาจากอ้อมกอดผมแล้วเดินหงุดๆเข้าครัวทันที
-- คุณ --
ผมอาย อาย อาย !!!! อายจนไม่รู้จะทำยังไงแล้ว ! โวยยย !! T^T มีปี๊บแถวนี้ไหมฮะ ผมจะเอามาครอบหัว T^T!!!! อ๊ากก อายจนบอกไม่ถูกแล้ว !!
"บ้าชิบ .. เราพูดอะไรออกไปวะ .. "ผมนั่งบ่นกับตัวเองอยู่ในครัว ผมหยิบจานเค้กออกมาจากตู้พร้อมกับน้ำออกมา แล้วใส่ถาดเอาไว้ ก่อนที่จะยกออกไปขึ้นไปบนห้องยอลมีน
"ขอโทษนะครับ ผมเอาของว่างมาให้ .. "ผมเปิดประตูเข้าไป ก็เห็นยอลมีนหน้าตาเคร่งเครียจ =__= เชียว
"พี่คุนนี่ >< "ยอลมีนเรียกเสียงดัง ผมวางของว่างไว้บนโต๊ะแถวๆนั้นแล้วเดินออกไปทันที =__= เน้นว่าทันที จากนั้นผมก็หยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาไอ้แทคยอน ดูดิว่ามันตายรึยัง
[ .. ครับ ?]แต่คนรับกลับไม่ใช่ไอ้แทคยอนเพื่อนผม =__= มันเอาสาวมารับแทนหรอวะ =__=
"ขอสายแทคยอนหน่อยครับ"ผมบอกไป
[ผมกับแทคยอน(ถูกบังคับ)ใช้โทรศัพท์สลับกันครับ]เขาบอก .. แต่เสียงคุ้นๆนา
"แดซอง .. แดซองใช่ไหม"ผมถามขึ้น
[ครับ .. ]เขาบอก
"อ๋าา ฉันคุนเองนะ นิชคุณอะ"ผมบอก
[ก็ว่าเสียงคุ้นๆ ว่าแต่ มีอะไรรึเปล่าครับ]แดซองถาม
"อ้อ เปล่าหน่ะ พอดีหนีมาคุย ก็เลยอยากโทรหาเพื่อนหน่อย - -;"ผมบอก
[ฮะ ๆ ผมว่าช่วงนี้พี่เท๊มแปลกๆไป]แดซองบอก ผมก็เลยถามว่าทำไมละ ?
[ช่วงนี้พี่ชายเหมือนคนดูเพ้อๆยังไงก้ไม่รู้ =__= แถมช่วงนี้เหมือนจะไม่ค่อยมีกะจิตกะใจทำงาน แล้วปกติเลิกงานแล้วต้องไปชวนพวกผมดริ๊งค์ แต่นี่กลับตรงดิ่งกลับบ้านเลย]เขาบอก จู่ๆโทรศัพท์ผมก็ถูกดึงออกไปจากหู ผมหันไปมอง .. ไอ้คุณชายครับ =__=
"โทษนะแด -__- พอดีพี่มี 'ธุระ' ต้องทำจริงๆ แล้วไอ้ที่พี่ดูเพ้อๆอะ พี่เหม่อเว้ย !"เขาบอกแล้วกดวางสายไป ผมรีบเตรียมชิ่ง =__= แต่ไม่ัทันอะ เท๊มอุ้มผมพาดบ่าแล้วพาเข้าห้องทันที
"นะ .. นี ่!!"ผมตะวาดขึ้นเมื่อเห็นเขาก้มลลงมาซุกซอกคอ
"อะไร"เขาทำหน้างุงิ (หงุดหงิด)
"จะทำอะไร .. "ผมถาม
"ลงโทษเด็กไม่ดี"เมื่อห้านาทีที่แล้วเรารักกันอยู่ไม่ใช่หรอครับ =__=!
"ผมทำอะไรอีกละ"ผมถาม
"โทรหาคนอื่น"กรูผิด ?
"ก็แค่เป็นห่วงเพื่อน .. "ผมบอก
"ไม่ได้ .. "เขาบอกแล้วยิ่งซุกเข้าในแถวๆซอกคอผม
" หยุดเลยนะ =__= จะทำอะไรหน่ะ"ผมบอกทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าจะทำอะไร
"ทำให้นายรู้ .. "เขาเงียบไปพักๆแล้วแสยะยิ้ม "ว่าฉันหน่ะ 'หึงโหด' "เขาพูดตบแล้วก็ซุกซอกคอผมทันที อะไรวะ !!!! แมร่งหื่นชิบหาย !!!!!!
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
(แอบฮา)
ใครโหวดแดด้งอ่ะ 555+
เขียนแดเมะไม่เป็นนะ
แทคแดก็ไม่มีคนโหวด
จุนx2กะแดคนโหวดเยอะจริง ~~
ปล.ปวดหัว =__=
ปลล.วันนี้รีบ เดียวต้องไปช่วยแม่ขนของ
ปลลล.เม้น+โหวดด้วยเน้อ
ปลลลล.ไม่โหวดเดียวโดนวิ้งค์คุนกระแทกตา แล้วจะบอกให้โตชิโอด้งไปหลอกหลอนในฝัน (คงโดนปล้ำ 55 )
"ภรรยา -..- ทำอะไรกินอะ"เขาพูดแล้วทำจมูกฟุดฟิด
"แกงกะหรี่"ผมตอบ"หอมไหมละ =__,="
"แกงก็หอมอยู่หรอกนะ แต่คนตรงหน้าดันหอมกว่าแกง เลยแยกไม่ออกเลยว่าแกงหรือคนหอมกว่ากัน .. "เขาพุดแล้วหอมแก้มผม เริ่มชินแล้วครับ =__=!
"ไปนั่งเลยครับ ไปๆๆ"ผมไล่เขา
"ไม่เอาอ่ะ จะดูภรรยาทำ"เขาบอก แต่ก็ยังคงโอบเอวผมไว้อยู่
"พี่คุนนี่ฮะ ><!~~ เช้านี้มีอะไรกินหรอ"ยอลมีน (กร๊ากก เด็กนรก) วิ่งดุ๊กๆเข้ามาแล้วผลักขาพี่ชายตนออกไปแล้วกอดผมแทน =__=
"แกงกะหรี่ครับ พี่ทำแบบไม่เผ็ดไว้หน่ะ เผื่อยอลมีนจะได้กินไง"ผมบอกแล้วยิ้มให้เด็กน้อย
"ใส่ฝักทอง มันฝรั่งด้วยใช่ม๊า =..=~"ยอลมีนทำท่าซูดน้ำลายแล้วกอดผมแน่น
"ยอลมีน ! พี่คุนนี่เป็นของพี่นะ"คุณชาย (ที๋โดนผลักออก) แย้งขึ้น
"ของพี่เท๊มที่ไหน ของผมตะหาก"ยอลมีนบู่ปากแล้วกอดผมไว้
"ของพี่ !"ชายวัยยี่สิบกว่าๆยืนเถียงกับเด็กหกขวบครับ =__=
"เลิกเถียงแล้วไปนั่งที๋โต๊ะกันได้แล้วครับ เดียวอดกินทั้งคู่นะครับ -_-"ผมบอก สองคนนั้นก็เดินหงุดๆไปที่โต๊ะอาหารทันที ผมเดินไปตักข้าว(ที่หุงไว้แล้ว)ใส่จานแล้วราดแกงกะหรี่ใส่ลงไป ก่อนที่จะยกไปเสริฟให้สองพี่น้องที่นั่งแง่งๆกันอยู่ -_-
"กินข้าวกันได้แล้วครับ"ผมพุดขึ้น
"พี่คุน ๆ ถ้าผมกินข้าวเสร็จแล้ว พี่คุนไปเล่นเกมกับผมนะ"ยอลมีนพูด
"ครับ ๆ ไปๆ"ผมบอกแล้วลูบหัวยอลมีน ไม่นานนักยอลมีนกับคุณชายก็ทานข้าวเสร็จ ผมก็เอาชามไปล้างแล้วก็เก็บเข้าที่ ก่อนที่จะเดินไปนั่งเล่นเกมกับยอลมีน .. ผมรู้สึกแปลกๆนะ เหมือนมีสายตาเย็นยะเยือกร้อยแปดสิบองศา =__= จ้องราวกับจะฆ่าผมอยู่ ไม่เอาดีกว่า ไม่คิดๆ =__= (เดียวซวย)
-- เท๊ม --
พี่น้องประชาชนแฟนคลับผมทั้งหลาย -__- (นี่ก็อีกคน - -) ผมเกิดอยากจะจับยอลมีนไปโยนไว้กับพวกน้องสาวที่ไปเที่ยวกันวันนี้จัง .. ไหนเขาว่าข้าวใหม่ปลามัน มันจะกุ๊กกิ๊กหวานแหววไง TTOTT!! ตอนนี้ผมรู้สึกอยากฆ่าเด็กทิ้งตะหงิกๆ ตั้งแต่เช้าแล้วนะ -__- ผมนั่งอ่านหนังสือแล้วฟังไอ้เสียงปิ้วๆจากเครื่องเล่นเกมที่คุนกับยอลมันเล่นกันอยู่อย่างเงียบๆ
"ฮ่าๆๆ พี่คุนนี่แพ้อีกแล้ว มาให้ผมลงโทษเลย ฮ่าๆๆ"ยอลมีนหัวเราะ ผมเห็นน้องชายตัวแสบของผมหอมแก้มคุนจนช้ำแล้วนะ -_-
"ให้พี่ทำอะไรหล่ะครับ"คุนถาม
"เหมือนเดิม =w="ยอลมีนลุกขึ้นไปหอมแก้มคุนแล้วกลับลงมานั่งเล่นต่อ ผมพึ่งนึกออกนะว่าวันนี้ยอลมีนมีเรียนพิเศษตอนบ่าย นี่ก็ใกล้จะบ่ายแล้ว .. หึหึๆ (เริ่มโรคจิต)
"ขอโทษนะครับ"เสียงผู้ชายดังขึ้นมาจากหน้าบ้าน ผมลุกไปดู คุณยงชิน ครูสอนพิเศษของยอลมีนนี่เอง ..
"ยอลมีน ครูมาแล้ว ไปเรียนได้แล้ว"ผมบอก
"ง่าา T^T "ยอลมีนเบะ
"ไปเรียนเถอะครับยอลมีน ^ ^ กลับมาจะได้เล่นต่อยาวๆไง"คุนช่วยกล่อม
"ก้ได้ -O-"ยอลมีนวางจอยเกมลงแล้วเดินตามครูสอนพิเศษไป กำจัดตัวมารขวางทาง(รัก)ได้แล้วหนึ่งตัว ผมกวักมือเรียกคุนมานั่งข้างๆผม เขาก็มานั่งข้างผม ผมเลยเอามือโอบเอวเขาแล้วกระชับให้เข้ามานั่งใกล้ๆ
"นะ .. นี่ !"เขาทำท่าจะตะคอก
"เดียวก็จูบซะเลย"ผมขู่
"คิดจะทำอะไรหน่ะ .. "เขาถาม
"เปล่า เห็นนายอยู่กับยอลมีนแล้วมันหงุดหงิดหน่ะ"ผมบอกแล้วเีอียงคอไปซบไหล่คุน
"หงุดหงิด ?"เขาทำหน้างงๆ
"ใช่ .. วันนี้เป็นวันหยุดของฉันทั้งที แต่นายกลับไปอยู่กับยอลมีน"ผมบอกงอนๆ
"ก็ยอลมีนบอกให้ผมเล่นกับเขานิครับ"เขาตอบ
"แล้วนายก็ทิ้งฉันไปหายอลมีน"ผมก็ยังลาก =__= ยอลมีน เจ้าเด็ก(นรก)มาเป็นตัวต้นเหตุ
"คิก ๆ อ้อนผมอยู่หรอ"คุนขำเบาๆ
"อื้อ อ้อนอยู่"ผมไหลลงมานอนตักคุนแทน
"เป็นวิธีการอ้อนที่เหมือนงอนมากเลยละ"คุนหัวเราะ
"นี่ ขอถามอะไรหน่อยได้ไหม ?"ผมพูดขึ้น
"ได้สิ ถามมาเถอะ"คุนบอกแล้วลูบหัวผมเบาๆ
"รักฉันรึเปล่า ?"ผมถามขึ้น .. คุนเงียบไปเลย ผมขอพูดความจริงนะ =__= ผมสารภาพก็ได้ ตั้งแต่เจอหมอนี่ครั้งแรกแล้วมันมีความรู้สึกแบบว่า ตกหลุมรักอ่ะ .. แต่ผมไม่รู้ว่าคุนเขาคิดแบบผมรึเปล่า ผมก็เลยทำเป็นเล่นตัวร่ำไป 55+
"ตอบมาสิ"ผมเงยหน้ามองคุน
" .. ก"เขาพูดเบาๆ
"ไม่ได้ยิน"ผมบอก
"รัก .. "เขาตอบ หน้าเขาแดงแจ๋เหมือนลูกมะเขือเทศ
"จริงหรอ"ผมทำท่าทางดีใจ พลางกระดิกหู(?)และหาง(?) ไปมา เขาผงกหัวหงึกๆ ผมกอดคุนแน่น
"ผมอึดอัดนะ ! ปล่อยได้แล้ว ผมจะเอาของว่างไปให้ยอลมีน !" ไม่นานนัก คุนก็ลอดออกมาจากอ้อมกอดผมแล้วเดินหงุดๆเข้าครัวทันที
-- คุณ --
ผมอาย อาย อาย !!!! อายจนไม่รู้จะทำยังไงแล้ว ! โวยยย !! T^T มีปี๊บแถวนี้ไหมฮะ ผมจะเอามาครอบหัว T^T!!!! อ๊ากก อายจนบอกไม่ถูกแล้ว !!
"บ้าชิบ .. เราพูดอะไรออกไปวะ .. "ผมนั่งบ่นกับตัวเองอยู่ในครัว ผมหยิบจานเค้กออกมาจากตู้พร้อมกับน้ำออกมา แล้วใส่ถาดเอาไว้ ก่อนที่จะยกออกไปขึ้นไปบนห้องยอลมีน
"ขอโทษนะครับ ผมเอาของว่างมาให้ .. "ผมเปิดประตูเข้าไป ก็เห็นยอลมีนหน้าตาเคร่งเครียจ =__= เชียว
"พี่คุนนี่ >< "ยอลมีนเรียกเสียงดัง ผมวางของว่างไว้บนโต๊ะแถวๆนั้นแล้วเดินออกไปทันที =__= เน้นว่าทันที จากนั้นผมก็หยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาไอ้แทคยอน ดูดิว่ามันตายรึยัง
[ .. ครับ ?]แต่คนรับกลับไม่ใช่ไอ้แทคยอนเพื่อนผม =__= มันเอาสาวมารับแทนหรอวะ =__=
"ขอสายแทคยอนหน่อยครับ"ผมบอกไป
[ผมกับแทคยอน(ถูกบังคับ)ใช้โทรศัพท์สลับกันครับ]เขาบอก .. แต่เสียงคุ้นๆนา
"แดซอง .. แดซองใช่ไหม"ผมถามขึ้น
[ครับ .. ]เขาบอก
"อ๋าา ฉันคุนเองนะ นิชคุณอะ"ผมบอก
[ก็ว่าเสียงคุ้นๆ ว่าแต่ มีอะไรรึเปล่าครับ]แดซองถาม
"อ้อ เปล่าหน่ะ พอดีหนีมาคุย ก็เลยอยากโทรหาเพื่อนหน่อย - -;"ผมบอก
[ฮะ ๆ ผมว่าช่วงนี้พี่เท๊มแปลกๆไป]แดซองบอก ผมก็เลยถามว่าทำไมละ ?
[ช่วงนี้พี่ชายเหมือนคนดูเพ้อๆยังไงก้ไม่รู้ =__= แถมช่วงนี้เหมือนจะไม่ค่อยมีกะจิตกะใจทำงาน แล้วปกติเลิกงานแล้วต้องไปชวนพวกผมดริ๊งค์ แต่นี่กลับตรงดิ่งกลับบ้านเลย]เขาบอก จู่ๆโทรศัพท์ผมก็ถูกดึงออกไปจากหู ผมหันไปมอง .. ไอ้คุณชายครับ =__=
"โทษนะแด -__- พอดีพี่มี 'ธุระ' ต้องทำจริงๆ แล้วไอ้ที่พี่ดูเพ้อๆอะ พี่เหม่อเว้ย !"เขาบอกแล้วกดวางสายไป ผมรีบเตรียมชิ่ง =__= แต่ไม่ัทันอะ เท๊มอุ้มผมพาดบ่าแล้วพาเข้าห้องทันที
"นะ .. นี ่!!"ผมตะวาดขึ้นเมื่อเห็นเขาก้มลลงมาซุกซอกคอ
"อะไร"เขาทำหน้างุงิ (หงุดหงิด)
"จะทำอะไร .. "ผมถาม
"ลงโทษเด็กไม่ดี"เมื่อห้านาทีที่แล้วเรารักกันอยู่ไม่ใช่หรอครับ =__=!
"ผมทำอะไรอีกละ"ผมถาม
"โทรหาคนอื่น"กรูผิด ?
"ก็แค่เป็นห่วงเพื่อน .. "ผมบอก
"ไม่ได้ .. "เขาบอกแล้วยิ่งซุกเข้าในแถวๆซอกคอผม
" หยุดเลยนะ =__= จะทำอะไรหน่ะ"ผมบอกทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าจะทำอะไร
"ทำให้นายรู้ .. "เขาเงียบไปพักๆแล้วแสยะยิ้ม "ว่าฉันหน่ะ 'หึงโหด' "เขาพูดตบแล้วก็ซุกซอกคอผมทันที อะไรวะ !!!! แมร่งหื่นชิบหาย !!!!!!
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
(แอบฮา)
ใครโหวดแดด้งอ่ะ 555+
เขียนแดเมะไม่เป็นนะ
แทคแดก็ไม่มีคนโหวด
จุนx2กะแดคนโหวดเยอะจริง ~~
ปล.ปวดหัว =__=
ปลล.วันนี้รีบ เดียวต้องไปช่วยแม่ขนของ
ปลลล.เม้น+โหวดด้วยเน้อ
ปลลลล.ไม่โหวดเดียวโดนวิ้งค์คุนกระแทกตา แล้วจะบอกให้โตชิโอด้งไปหลอกหลอนในฝัน (คงโดนปล้ำ 55 )
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น