ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [2PM VS Bigbang ] น่ารักแก้มยุ้ยคุ้ยหัวใจคุณชายเจ้าเล่ห์

    ลำดับตอนที่ #4 : ---- 3 [14%]

    • อัปเดตล่าสุด 31 ส.ค. 54


                "ดะ .. แดซอง .. ?"ผมเรียกชื่อคนที่นอนร้องครางอยู่ในผ้าห่มขึ้น
                "มะ .. ไม่นะ .. อะ .. อาา .. "ง่าาา มาเกิดอารมณ์อะไรตอนนี้ว่ะ ! 
                "แดซอง .. ปะ .. เป็นอะไรไปครับ"ผมถามขึ้นพร้อมกับเดินเข้าไปใกล้ มือแตะที่ไหล่เขา แดซองหันมาทำหน้า .. เร้าอารมณ์ผมสุดๆ !!
                "ทะ .. แทค .. อะ .. เอามันออกไปที .. "แดซองจับแขนเสื้อนอนผมแน่น
                "มัน ? .. " ผมก้มลงมองดูพร้อมกับดึงผ้าห่มออก เฮ้ย ! เจ้านูริของผมนิ นูริเป็นหนูตะเภาครับ = = ผมเคยเลี้ยงไว้ แล้วเอามันมาไว้ก่อนที่แดซองจะมา แต่วันนี้มันหายไปจากกรง ผมก็ว่ามันหายไปไหน = =;;; 
                "อะ .. อ๊า .. มะ .. มัน .. มันไต่เข้าไปในเสื้อฉันแล้ว !! " แดซองร้องดังขึ้น ผมรีบตะครุบนูริแล้วดึงมันออกจากเสื้อแดซองทันที = =
                "อะ .. แฮ่ก ๆ .. "แดซองหอบหายใจรวยระรินโอ๊ยยย = =;; ผมแทบจะอดใจไม่ไหวแล้วนะ !!! ผมรีบเอาเจ้านูริใส่กรงแล้วกลับมาดูอาการภรรยาในอนาคตผมทันที ^^
               "ทะ .. แทคยอน .. นะ .. นั่นมันตัวอะไรน่ะ"แดซองถามขึ้น
               "อะ .. เอ่อ .. หนูตะเภาน่ะครัย ของผมเอง ^^;; "ผมตอบ
               "มันวิ่งไต่ฉัน T^T เข้ามาในกางเกงแล้วมุดขึ้นไปที่เสื้อล่ะ"แดซองพูด อิจฉาหนูว่ะ .. เฮ้ย ! ไม่ใช่ดิ .. หื่นอีกแล้วกรู -_-
               "อ่า .. ขอโทษด้วยนะครับ ผม .. ออกไปนอนข้างนอกก่อนนะครับ ราตรีสวัสดิ์ล่ะ"ผมกำลังจะเดินออกไป แต่จู่ ๆ .. 
               หมับ !
               "นะ .. นอนกับฉันได้ไหม .."
    -- นอกกรอบ ขออิแทคเพ้อ --

             เฮ้ย อะไรว่ะ แมร่ง !! คืนนี้จะได้กินเนื้อนุ่มๆสินะ -..- ปกติกินแต่นมวัว -_- กับ .. หอยเชล คิดอะไรกันครับ อาหารยามค่ำคืนของผมตะหากละ -..- ผมไม่เคยได้กินเนื้อตอนกลางคืนเลย ในที่สุดก็เสร็จกรูแล้วสินะ !! 

    -- พอเถอะ ยิ่งเพ้อยิ่งหื่นว่ะแก - -( ไรท์เตอร์) --
               "ฉัน .. กลัวผีน่ะ .. "แดซองพูดพลางจับแขนเสื้อนอนผม หลบตาพลางทำแก้มแดงๆ(ในสายตาผม)
               "จะดีหรอครับ ผมอาจจะรุกคุณได้ทุกเวลานะ"ผมพูดขึ้น
               "ฉะ .. ฉันเชื่อใจนาย .. นายไม่ทำอะไรฉันหรอก .. " แค่สองวัน .. เชื่อใจกรูแล้วเรอะ งี้ยิ่งง่ายเข้าไปใหญ่เดะ ! เคอะ ๆ  (?) เสร็จแน่ !! ผมเดินไปปิดไฟแล้วมุดเข้าผ้าห่มเดียวกับแดซอง(ที่รัก)ของผมทันที
               "..."ผมนอนจ้องผมสีน้ำตาลโทนเข้มเขม็ง =__= 
               "นะ .. นายยังไม่นอนใช่ไหม"จู่ๆแดซองก็พูดขึ้น
               "ครับ .. ทำไมหรอ"ผมถาม
               "คือ .. ฉันอยากรู้น่ะ ทำไมนายถึงมาแต่งงานกับฉัน .. "ผมถามขึ้น อนิจา .. ผมอยากจะเล่าเหตุการณ์ภายในบ้านผมให้ฟังจัง =___=;; 
    -- บ้านแทคยอน --
               "ฉันเบื่อกับนิสัยแกเต็มทนแล้วนะ !! "คุณพ่อพูดขึ้นแล้วล้มโต๊ะอาหาร แต่ดีที่ว่าแม่ พี่ชาย น้องสาว ผม ช่วยกันยกอาหารเช้าออกจากโต๊ะ
               "บริษัทผมก็ดูแลให้ คนในครอบครัวผมก็ดูแลให้ พ่อจะเอาอะไรกับผมอีกละครับ"ผมพูด
               "ทำไม๊ ทำไมแกไม่หาแฟนเอ๊าะๆสักทีวะ เห็นแกแล้วเหนื่อยแทนว่ะ"พ่อถอนหายใจ
               "ผมไม่อยากมีแฟน ไม่อยากแต่งงานตอนนี้นะพ่อ"ผมบอกปัด คนรับใช้รีบมายกโต๊ะ ผมเลยเอาอาหารวางกลับลงที่เดิม"ผู็หญิงจู้จี้ขี้บ่นจะตายไป"
               "เฮอะ แกก็มีแฟนเป็นผู้ชายไปเลยสิ "พ่อบอก พ่อพูดอะไรของพ่อวะ ..
               "จะบ้า .. รึไงพ่อ" ผมพูด พ่อคว้ารูปในกระเป๋าออกมาให้ผมดู
               "คนนี้ ควอนจียง อายุมากกว่าแก 1 ปี ยังโสด แถมน่ารักน่ากอดอีกตะหาก"พ่อบรรยายสรรพคุณ
               "ไม่ชอบ"ผมตอบ
               "อะ งั้นคนนี้ จางฮยอนซึง "
               "ไม่โดน"
               "งั้นนี่ ทงยองเบ ! "
               "ไม่กด Like" เอ๊ะ ผมมาเถียงกับพ่อเรื่องไรวะ 
               "คนสุดท้าย คังแดซอง !!!"พ่อชูรูปเจ้าเด็กตาตี่ผมสีน้ำตาลอ่อน นอนกอดหมอนโดราเอม่อนหลับด้วยหน้าตาเคลิ้มสุดตรีน (?) เอิ่ม .. กดไลค์ได้ป่ะวะ
               "ไงๆ ชอบละสิคนเนี้ย ลูกชายคนรองของบ้านข้างๆน่ะ บ้านข้างๆที่พึ่งย้ายเข้ามาใหม่มีลูกชาย 5 คน"พ่อร่ายยาว
               "พ่อ .. "
               "ว่าไงไอ้แสบ"
               "คนนี้โดนว่ะ ขอละกัน"ผมเอารูปเขาเก็บใส่กระเป๋าแล้วลุกออกจากโต๊ะอาหารไป
               "พ่อ พ่อมันใจนะจะให้ไอ้แทคหมั้นกับผู้หญิง"พี่ชายคนโตของตะกูล อ๊ค ถามขึ้นด้วยความแปลกใจ
               "มั่นใจดิ ฉันว่าคนที่แทคมันเลือก มันต้องปราบเจ้าแทคได้อยู่หมัด .."พ่อพูดแล้วยิ้มกริ่มกับแผนการตนเอง
    — กลับมา ณ ปัจจุบัน —
               "อ่า .. งั้นก็เลย"
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×