ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ลืมของ...(100%)
วันเสาร์เวลา 12.00น. (หน้าโรงเรียน)
พวกเราสามคนมาพร้อมหน้า พร้อมตา พร้อมปาก พร้อมจมูก…= =
พวกเราเตรียมอาหารมากินกันบ้างเล็กน้อย เพราะเป็นช่วงเวลากลางวัน…
“เตรียมพร้อมรึยัง…” โดมพูด (สงสัยเมื่อวานนั่งทำใจที่ต้องซื้อรองเท้านักเรียนคู่ใหม่)
“ลุย!!!!!” ไอ้โดมสั่งการอีกรอบ…. ยังกับว่าจะให้พวกเราไปออกรบ ยังไงยังงั้นเลย = =
อัล : “อะ…อ้าว…ตึกปิด….= =”
โช : -0-\"
โดม : “เฮ้ย….จะกลัวอะไรกับอีแค่ตึกปิด…”
= = ไอ้โดม หาเรื่องให้ผมกับโชซะแล้ว….ซะให้ปีนขึ้นตึกไปรึไง…= =
โดมพาพวกผมไปทางด้านหลังโรงเรียนและหยิบบันไดที่ทำจากไม้ไผ่จากกองขยะหลังโรงเรียนออกมา…
อัล : “บันไดมันดูไม่ค่อยคงทนน้า….- - ”
โช : “จะขึ้นไปจริงๆหรอ….- - ”
โดม : “จะขึ้นไม่ขึ้น ไม่ขึ้นกุ ไปคนเดียวก็ได้…” (มันกำลังประชด)
อัล,โช : “เออ….งั้นฝากหยิบของกุ ลงมาให้ด้วย”
โดม : “เฮ้ย!!! ขึ้นไปด้วยกันซิว่ ะ” = =
พวกเราสามคนก็ขึ้นปีนขึ้นไปอย่างกะท่อนกะแท่น
พอพวกผมทั้งสามคนขึ้นไปยังระเบียงชั้น 2 ได้เรียบร้อยแล้ว ไอ้โดมก็เอาบันไดอันนั้นขึ้นมาวางไว้ด้วย…
อัล : “แกนี่รอบคอบจริงๆ”
โดม : “ก็แน่นะซิ เกิดลงไม่ได้ก็ได้ค้างโรงเรียนเป็นตายอ่ะดิ”
โช : “อย่าพูดเป็นลางดิ” = =
พวกเราสามคนรีบปีนขึ้นตึกก่อนที่จะมีใครมาเห็นพวกผมซะก่อน…
โช : “จะเอาไงต่อดีละ”
อัล : “ถามอะไรอย่างงั้น ก็ต้องขึ้นไปที่ห้องของพวกเราน่ะซิ เอาหนังสือจะได้รีบกลับๆซะที”
พวกผมสามคนเดินขึ้นบันไดอย่างช้าๆ…
แคร่ก! แคร่ก แคร่ก! แคร่ก! แคร่ก แคร่ก!
หา…..อะไรน่ะ = = พวกเราเดินขึ้นกันช้าๆแล้วนะ…
แคร่ก! แคร่ก แคร่ก! แคร่ก! แคร่ก แคร่ก! แคร่ก! แคร่ก แคร่ก! แคร่ก! แคร่ก แคร่ก!
เฮ้ยวิ่ง!!!! พวกเราทั้งสามคนวิ่งขึ้นบันไดด้วยความเร็วสูง
แต่เสียงข้างหลังที่ตามมาไม่ได้ลดน้อยลงเลย…เสียงมันเหมือนจะแซงหน้าพวกเราด้วยซ้ำ
………
เสียงมันเงียบหายไป เมื่อพวกผม ขึ้นไปถึงชั้น6
พวกผมยืนนิ่ง….
กืด…!!!
โช : “เออ….-0-“ นั่นมันเสียงอะไรน่ะ….
กืด!!! กืด…!!!
โดม : “เออ…นั่นนะซิ…เสียงอะไร….”
กืด!!!! กืด…!!! กืด………!!!!
อัล : “เห้ย….ไม่ต้องฟังแล้ว รีบวิ่งเหอะ…ไปเอาของจะได้รีบๆกลับ”
พวกเราทั้งสามคนรีบวิ่งไปจนถึงชั้น 8
โดยยังไม่รู้ว่าที่มาของเสียงคืออะไร?
ให้ตายเถอะ = = คราบเลือดเมื่อวานยังอยู่เลย…ลากเป็นทางยาว…มาจากหน้าลิฟต์ไปยังห้องของพวกเรา…
ดูแล้วสยองๆยังไงก็ม่ายรุ… = =
ไ อ้โดมเปิดห้องเข้าไปช้าๆ…
โดม : “เฮอ…ค่อยยังชั่ว…”
อัล,โช : “ค่อยยังชั่วอะไรว่ ะ”
โดม : “ป่าวๆ ไม่มีอะไร = =”
พวกเราสามคนรีบเก็บของเข้าเป้อย่างรวดเร็ว
อัล : “โอ๊ย! หนัก…เมื่อวานไม่น่าขนของมาเยอะเลย…”
โช : “นั่นนะดิ…อย่างงี้ถ้าอะไรโผล่มาจะวิ่งทันหรอ…”
= = ปากหรอนั่น…
กืด!!!
โช : “คราวนี้เสียงอะไรอีกละ”
โดม : “รู้สึกว่าเสียงมันจะดังมาจากหน้าประตูห้องเรานะ…”
ด้วยสายตาที่จับจ้องอยู่ที่หน้าประตู เพราะไม่รู้ว่าจะมีอะไรโผล่ออกมา…
………
-0- ผ่านไป ประมาณ 1 นาทีก็ไม่มีอะไรโผล่ออกมา….พวกเราก็โล่งใจ…
รีบออกจากห้อง เดินไปลงบันไดกลาง ตามเดิม…
โดม : “เฮ้ย ดูดิ…ลิฟต์เปิด….”
โช : “ระลึกถึงพ่อแก้วแม่แก้วก่อนลงลิฟต์นะเว้ย”
โดม : “เฮ้ยๆๆ ไม่ลงลิฟต์ก็ได้ แต่ทำไมลิฟต์มันเปิดล่ะ ไม่มีคนอยู่ไม่ใช่หรอ?”
อัล : “คิดเอาเองดิ….”
พวกผมสามคนรีบเดินลงบันได
กืด!!!!
ผมเดินผ่านชั้น 6 ก็ได้ยินเสียงเหมือนเดิม… ด้วยความสงสัยของพวกผม จึงหยุดและหันมอง…
กืด!!!! กืด….!!!! กืด……….!!!!
โช : “O_O นั่นอะไรน่ะ”
โดม : “ถามกุ และกุจะไปถามใครล่ะ O_O”
อัล : “พวกแกจะมองอีกนานไหม รีบวิ่งดิ >_<”
ร่างของชายสามคนกำลังพยายามลากตัวเอง ให้ลุกขึ้น จากสภาพที่มีแค่ร่างท่องบน…
แคร่ก! แคร่ก แคร่ก!
โช : “แฮ่ก! แฮ่ก…! แฮ่ก…..!!! เมื่อกี้แกเห็นหรือเปล่าว่ะ…”
แคร่ก! แคร่ก แคร่ก! แคร่ก!
อัล : “แฮ่ก…! แฮ่ก…! เห็นเต็มสองลูกตานั่นแหละ….>0<”
แคร่ก! แคร่ก แคร่ก! แคร่ก! แคร่ก
โดม : “แฮ่ก…!!!!!! รีบวิ่งเฮอะ…จะได้รีบๆออกไปจากที่นี่ซะที…
แคร่ก! แคร่ก แคร่ก! แคร่ก! แคร่ก แคร่ก!
พวกผมวิ่งจนมาถึงชั้น 2แล้ว….
โช : “แฮ่กๆ…เร็วไอ้โดมรีบเอาบันไดลงเร็ว เร็วๆๆๆๆๆๆ”
โดม : “รีบอยู่นี่ไง….”
กร๊อบ!!!!!
โช : “O_o เห้ยยยยยยยย แกทำบันไดหัก….ไอ้โดม T-T กุจะฆ่าเมิง….”
อัล : ---0---“ นิ่งเงียบ เพราะอึ้ง…..ผสมกับ กำลังทำใจ….
เอายังไงละ….กลายเป็นว่า….พวกเราสามคนต้องนอนอยู่ในโรงเรียนแห่งนี้จนกว่าจะถึงวันจันทร์….
_____________________________________________________________________________________________
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น