การอำลาที่น่าเศร้า

เนื้อเรื่อง

เป็นช่วงบทสนทนาของเพื่อนรักนะค้า

มะเดี่ยว: นายจะไปจริงๆเหรอ
น้ำใส: อืมมมม...
มะเดี่ยว: นายไม่ไปไม่ได้เหรอ
น้ำใส: ไม่ได้หรอก ชั้นจำเป็นต้องไปจริงๆ
มะเดี่ยว: อืม ชั้นคงห้ามนายไม่ได้หรอกนะ มันเป็นทางเลือกของนาย
น้ำใส: นายอย่าโกดชั้นนะเว้ย
มะเดี่ยว: แล้วชั้นจะโกดนายไปทำไมล่ะ
น้ำใส:จิงเหรอ
มะเดี่ยว:จิงสิก็เราเป็นเพื่อนกันนี่นา... แล้วนายจะไปแอล.เอ เมื่อไรล่ะ
น้ำใส: อีก 7 วันน่ะ
มะเดี่ยว: อืมมม.. แล้วชั้นจะไปส่งนายที่สนามบินนะ
น้ำใส: อืมมม... ขอบใจนะ
-----น้ำใสได้บอกเรื่องที่เขาจะบินไปแอลเอให้กับมะเดี่ยวแต่เขาไม่ได้บอกเรื่องที่เขาจะไปรักษาตัวด้วยโรคหัวใจที่เขาเป็นมาตั้งแต่กำเนิดให้มะเดี่ยวฟัง และมะเดี่ยวไม่เคยรู้เลยว่าน้ำใสเป็นโรคหัวใจ---------
**ในวันก่อนที่น้ำใสจะขึ้นเครื่องไปแอลเอ1วัน**
มะเดี่ยว:นี่นายเตรียมของเสร็จรึยัง
น้ำใส:ยังเลย กะลังจะออกไปซื้อเนี่ยแหละ
มะเดี่ยว:เดี่ยวชั้นไปเป็นเพื่อนนายนะ
น้ำใส:อืมมม ขอบใจนะ
**ในช่วงที่น้ำใสกะลังขับรถไปซื้อของ เขาได้เห็นสุนัขวิ่งผ่านหน้ารถเขาจึงเบรกกะทันหันและทำให้เข้าตกใจจนหัวใจวาย เมื่อมะเดี่ยวเห็นอาการของน้ำใส มะเดี่ยวจึพาน้ำใสไปโรง'บาล มะเดี่ยวได้โทรบอกพ่อแม่ของน้ำใสว่าน้ำใสอยุ่ที่โรงพยาบาล เมื่อพ่อกะแม่ของน้ำใสมาถึงรพ.มะเดี่ยวจึงถามว่า-----**
มะเดี่ยว:ทำไมน้ำใสจึงมีอาการแบบนี้ล่ะคับ
แม่น้ำใส:อ้าว...แล้วหนูยังไม่รู้เหรอจ๊ะว่าน้ำใสเค้าเป็นโรคหัวใจ
มะเดี่ยว:ไม่คับ
แม่น้ำใส:((แง่วววว....))
มะเดี่ยว:ทำไมน้ำใสไม่บอกผมตั้งแต่แรก ถ้าผมรู้ผมคงได้ดูแลน้ำใสมากกว่านี้
แม่น้ำใส:อย่าคิดมากไปเลยนะจ๊ะ แม่ว่าคนเราก็ต้องมีหลงลืมกันบ้าง
**หลังจากที่แม่ของน้ำใสพูดจบ บริเวณนั้นก็เหลือเพียงความเงียบสงัด รอเพียงเวลาที่หมออกมาบอกอาการของน้ำใส**
--หมอออกมาจากไอซียูแล้ว!!!--
พ่อแม่น้ำใส+มะเดี่ยว:น้ำใสเป็นยังไงบ้างคะ/ครับ!!! ((ทุกคนพร้อมใจกันถาม))
หมอ:หมอเสียใจด้วยนะครับ หมอพยายามช่วยกันยื้อชีวิตของคุณน้ำใสกันเต็มที่แล้ว
**((แม่ของน้ำใสเป็นลมทันทีหลังจากที่หมอพูดเสร็จ ตามด้วยอาการช็อคยืนทื่ออยุ่กับที่ของมะเดี่ยว))**
**หมอและพยาบาลได้เข็นร่างของน้ำใสออกมา พ่อแม่ของน้ำใสและมะเดี่ยวได้รีบเดิมมาที่ร่างของน้ำใส ทุกคนต่างก็ร้องไห้ และมะเดี่ยวได้พูดขึ้นมาพร้อมกอดร่างของน้ำใสไว้ว่า**
มะเดี่ยว:ไหนนายบอกว่าจะจากฉันไปวันพรุ่งนี้ไง((ไม่ได้ตายนะ))
ทำไมนายมรีบจากชั้นไว้ยังงี้ล่ะ แค่นายจะไปต่างประเทศชั้นก็กังวลใจจะตายอยุ่แล้ว แล้วนายก็ยังมาตายจากชั้นไปอีก แล้วชั้นจะอยุ่กับใครล่ะ ชั้นมีเพื่อนที่ดีอย่างนายแค่คนเดียวเองนะ
**วันงานศพของน้ำใส แม่ของน้ำใสได้เดินมาหามะเดี่ยวพร้อมยื่นจดหมายที่แม่ของน้ำใสหาเจอในห้องของน้ำใส ((น้ำใสคงจะเขียนทิ้งไว้ก่อนม้าง))**

----ถึงมะเดี่ยว เพื่อนรัก
              ตอนนี้ชั้นคงไม่ได้อยุ่กับนายแล้วล่ะ เพราะชั้นอาจจะไปอยุ่ต่างประเทศหรือไม่ก็คงตายด้วยโรคหัวใจไปแล้วล่ะ อ่อ.. นายคงรู้เรื่องที่ชั้นเป็นโรคหัวใจแล้วสินะ ชั้นตั้งใจเขียนจดหมายฉบับนี้ไว้ให้นาย ก่อนที่ชั้นจะจากนายไป แล้วอีกอย่างเรื่องที่ชั้นไม่ได้บอกนายเรื่องที่ชั้นเป็นโรคหัวใจน่ะ ก็เพราะชั้นไม่อยากให้นายมาคอยดูแลชั้น ชั้นกลัวว่านายจะเหนื่อยชั้นเลยไม่อยาอบอกนาย แล้วเรื่องที่ชั้นจะไปต่างประเทศน่ะก็เพราะว่าชั้นต้องไปรักษาตัวที่นั่น ชั้นจำเป็นจิงๆนะ **ชั้นขอโทดจิงๆนะ
                                                                                              รักและห่วงใย  น้ำใส
**จากนั้นน้ำตาจึงมาพร้อมกับควาโสกเศร้า**

จบ!!! คิดต่อไม่ออกแล้วเลยจบแค่นี้แหละค่ะ              
                   
                                                                                                        แก้วตา...KKc