ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ไม่อยากตั้ง มีรัยมะ
ท่ามกลางสายฝนที่โปรยปรายในหน้าร้อน
"ไลท์ครับ ผมว่าเรา 3 คนคงต้องอยู่มี่นี้จนกส่าฝนจะหยุดตก"
"ว้า ! แย่จัง =_=! มิสะอุส่าได้มาเที่ยวกับไลท์คุงยังต้องมาติดฝนอีก"
1 ชั่วโมงผ่านไป
"นี้ เเอล อย่ามามองไลท์คุงด้วยสายตาแบบนั้นสิ"
-///- "ปะ...ป่าวนิครับ"
"อ๊าย! ไม่นะหรือว่าแอลชอบไลท์คุงอยู่ ไม่ได้ๆน้า...... >0< "
มิสะว่าเเล้ว แอลต้องชอบไลท์คุงอยู่เเน่เลย มิน่าละถึงได้ตามไลท์คุงมาเที่ยวด้วยนะ
"กะ...กลับกับเถอะ ฝนหยุดตกเเล้วหนิ ไปกันเหอะ ไลท์กับมิสะ"
ระหว่างทางกลับบ้าน
วิ๊ด!!!
ตุบ
"กรี๊ด....ไลท์คุงล้มทับเเอล" ยัยมารเเอล ตามมาขัดขวางความรักของไลท์คุงกับมิสะเเล้วยังมาเเกล้งล้มเพื่อหลอกจูบไลท์คุงอีก
"ปะ..ไปกับเถอะมิสะ เดี๋ยวผมไปส่งคุณที่บ้าน เเอลนายกลับไปก่อนเถอะ"
ณ บ้านของมิสะ
"ไลท์คุง"
"อะไรหรอ มิสะ"
"มิสะไม่ค่อยไว้ใจเเอลเลยอะ"
"ทำไมหรอ มิสะ"
"ก็...แอลนะสิ ชอบส่งตาหวานใสไลท์คุง"
"ไม่มีอะไรหรอก มินะไม่ต้องห่วงนะ" ยัยนี้ทำตัวขี้ระเเวงจัง
"งั้น ผมกลับก่อนนะ"
"จุ๊ฟ ^3^ ... มิสะรักไลท์คุงมากนะ"
ระหว่างทางกับบ้านของไลท์
"พี่ครับ...ไป เพชรเกษม ซอย10 "
"ครับๆ"
"เท่าไรครับพี่"
"...80..."
"ตายละไปเเค่นี้ 80 เลยหรอย่ะ ต๊ายตาย อิพวกสามล้อหลอกเเดก ประชาชน "
-_-!ตุสหรอว่ะ "งั้นน้องไปคันอื่นเเล้วกัน"
บึ้น ๆๆๆ
"ดอก...ไร้มารยาทจิง คิดค่ารถก็เเพงเเล้วยังมาพ่นควันใส่อีก"
กูละเซง เดินกลับก้ได้ว่ะเเม่ง! เดี๋ยวเเม่ตบเรียงตัวเลย...ฮุ้ย
ณ บ้านของไลท์
"กลับมาเเล้วหรอ"
"ใช่สิ " เบื่อวุ้ย!!!
"มิสะ...เเรดจิง มาจูบฉัน อิ๊น่ารังเกียด เเหวะ"
"ไปทำอะไรมาอีกละไลท์"
"ก้มิสะ นะสิ เเรดนักนะ ทำมาเป็นตอเเหล "
เเสด'''เอ้ย ร่านนักนะมึง รอให้มึงรู้ความจิงก่อนเหอะ กูจะตบไม่ยั้งเลย เเม่ง ผู้หญิงอะไรโง๊โง่ โดนหลอกเเล้วยังไม่รู้ตัวอีก ฮุ้ย...เบื่อชิบ ชีวิตนี้เจอเเต่คนตอเเหล เอ๊....เเต่ฉันก็เเหลไม่ใช่เล่นละเนี้ย เบื่อ ไปอาบน้ำดีกว่า
ห้องน้ำ
"~ถูตัวกันหน่อยไหม ไหลไปกับน้ำเลย~" ^0^
มีความสุข อาบน้ำสาบใจ อยากให้เเอลมาถูให้จัง
กรี๊ด!!!!!
"เป็นไรหรอ"
"จิ้งจก"
"โอ้ย! เเค่จิ้งจกเอง"
"เเหะๆ มันก็ใช่...เเต่เค้ากลัวนะ แอลมาช่วยหน่อยสิ"
"......."
เชอะ แอลไม่เห็นมาเลย โอ้ย! หมดอารมอาบน้ำ วุ้ย...ไอ้จิ้งจกบ้า จับกินซะเลยนี้
" เเหวะ...ไร้ความอร่อย" O_0
"แอลจ๋า....ไปนอนกับเหอะ"
"ไม่อะ ผมยังทำงานไม่เสร็จ ไลท์นอนไปเหอะ"
ชิชะ ไม่อยากนอนด้วยก็บอกมาตรงๆ ช่างเเม่งละ วันๆเอาเเต่ดู ทีวี กับสืบคดีอะไรก็ไม่รู้ ทำไมไม่ไปซื้อบ้านนอนอยู่กับคดีสืบสวนเลยละ เซง นอนดึกเดี๋ยวไม่สวย เฮ้อ....นอนดีกว่า
เช้าวันรุ่งขึ้น
"ไลท์ผมไปทำงานเเล้วนะ"
"เดี๋ยวสิ จะรีบอะไรนักหนา"
ปั้ง....
ปิดประตูใส่อีก โอ้ยหิว....ไปหาอะไรกินดีกว่า
เอี๊ยด... (<<<เสียงเปิดตู้เย็น)
เเต่น เเตน เเต้น T0T "
"โอ้ยตาย...ไม่มีอรไรเเดก"
ตุ๊บ!!!
"ว้าย...หอยร่วง" (อุทาน) หนังสือใครว่ะ มาทำหลนเเถวนี้ เลวจริง! เอ๊ Death Note เเปลว่าไรว่ะ (สันดานเสือกเริ่มออก) อย่างงี้ต้องเปิดดู
"วะ...ว๊าย ตะกวดยัก"
"ฉันไม่ใช่ตะกวดนะ"
เสร็จกู !!! "คาถาไล่ตะกวดน้อย โอม.... กอเอ๋ย กอไก่ ขอไข่ ในกระด้ง ตอ ตะกวดน้อยจงออกไป"
"-_-" "ไอ้นี้ถ้าจะบ้า"
มะ...มันไม่ตายเเฮะ สงสัยคาถาตะกวดน้อยจะใช้ไม่ได้ผล อ้อใช่ ลืมไป มันเป็นตะกวดยัก
"นี้! ฉันชื่อ ลุค เป็นยมฑูต ไม่ใช่ตะกวด" -_-^
"อ่าวหรอ" O_o
"ละ...เเล้ว นายมาทำไม่อะ อย่าบอกนะว่านายชอบฉันอะ อย่าหวังเลย เพราะฉันมีเเฟนเเล้วย่ะ"
ไอ้นี้ถ้าจะบ้า กูคิดผิดรึป่าวว่ะที่ให้ Death Note กับมันอะ
"พอๆ นี้ฉันเป็นเจ้าของหนังสือเล่นนี้"
"อ่าวหรอ! งั้นเอาคืนไป"
"เฮ้ย! ตอนนี้ Death Note เป็นของนายเเล้ว"
"เเล้วงัยอะ" Death Note เเปลว่าอะไรยังไม่รู้เลย
"เอ้า! นี้เเกล้งโง่รึเปล่าเนี้ย ถามอะไรหน่อยสิ รู้ไหมว่า Death Note เเปลว่าอะไรอะ "
"เหอะๆ ไม่รู้"
โอ้...ว่าเเล้วกูคิดผิดจริงๆด้วย เห็นหน้าหล่อนึกว่าจะฉลาด....
"ฉันจะบอกให้...ถ้าใครถูกเขียนชื่อลงในนี้เเล้วจะต้องตาย"
"อ๋อ...เอาไว้ฆ่าคน เเค่นี้หรอ"
"นายเอาไปดูเเล้วกัน"
"อืมๆ"
โอ้ยเเม่งมีเเตภาษาอังกฤษ เเล้วกูจะอ่านออกไหมเนี้ย T 0 T
"เดี๋ยวฉันมานะ ไปหาอะไรกินก่อน"
"หามาเผื่อ ฉันด้วยก้ได้นะ"
"เออ"
ดอก...เอาหนังสือมาฝากเเล้วยังมาพูดจาห้วนๆอีก เบรื่อ ๆ ๆ ๆ
--------------------------------------
เครดิส : ส่วนหนึ่งของตอนที่1 ได้นำมาจาก เดธโน้ต ฉบับเจลลดไข้
++ ps. ++
+ ขอบคุนทุกท่านที่ทนอ่านมาถึงตงนี้
++ ถ้าจาให้ดีก็ทนเม้นให้ด้วยนะ
+++ รักคนเม้น โว้ย!!!
++++ โปรดติดตามชมตอนต่อไป รับรองความสนุก
vanila mae
"ไลท์ครับ ผมว่าเรา 3 คนคงต้องอยู่มี่นี้จนกส่าฝนจะหยุดตก"
"ว้า ! แย่จัง =_=! มิสะอุส่าได้มาเที่ยวกับไลท์คุงยังต้องมาติดฝนอีก"
1 ชั่วโมงผ่านไป
"นี้ เเอล อย่ามามองไลท์คุงด้วยสายตาแบบนั้นสิ"
-///- "ปะ...ป่าวนิครับ"
"อ๊าย! ไม่นะหรือว่าแอลชอบไลท์คุงอยู่ ไม่ได้ๆน้า...... >0< "
มิสะว่าเเล้ว แอลต้องชอบไลท์คุงอยู่เเน่เลย มิน่าละถึงได้ตามไลท์คุงมาเที่ยวด้วยนะ
"กะ...กลับกับเถอะ ฝนหยุดตกเเล้วหนิ ไปกันเหอะ ไลท์กับมิสะ"
ระหว่างทางกลับบ้าน
วิ๊ด!!!
ตุบ
"กรี๊ด....ไลท์คุงล้มทับเเอล" ยัยมารเเอล ตามมาขัดขวางความรักของไลท์คุงกับมิสะเเล้วยังมาเเกล้งล้มเพื่อหลอกจูบไลท์คุงอีก
"ปะ..ไปกับเถอะมิสะ เดี๋ยวผมไปส่งคุณที่บ้าน เเอลนายกลับไปก่อนเถอะ"
ณ บ้านของมิสะ
"ไลท์คุง"
"อะไรหรอ มิสะ"
"มิสะไม่ค่อยไว้ใจเเอลเลยอะ"
"ทำไมหรอ มิสะ"
"ก็...แอลนะสิ ชอบส่งตาหวานใสไลท์คุง"
"ไม่มีอะไรหรอก มินะไม่ต้องห่วงนะ" ยัยนี้ทำตัวขี้ระเเวงจัง
"งั้น ผมกลับก่อนนะ"
"จุ๊ฟ ^3^ ... มิสะรักไลท์คุงมากนะ"
ระหว่างทางกับบ้านของไลท์
"พี่ครับ...ไป เพชรเกษม ซอย10 "
"ครับๆ"
"เท่าไรครับพี่"
"...80..."
"ตายละไปเเค่นี้ 80 เลยหรอย่ะ ต๊ายตาย อิพวกสามล้อหลอกเเดก ประชาชน "
-_-!ตุสหรอว่ะ "งั้นน้องไปคันอื่นเเล้วกัน"
บึ้น ๆๆๆ
"ดอก...ไร้มารยาทจิง คิดค่ารถก็เเพงเเล้วยังมาพ่นควันใส่อีก"
กูละเซง เดินกลับก้ได้ว่ะเเม่ง! เดี๋ยวเเม่ตบเรียงตัวเลย...ฮุ้ย
ณ บ้านของไลท์
"กลับมาเเล้วหรอ"
"ใช่สิ " เบื่อวุ้ย!!!
"มิสะ...เเรดจิง มาจูบฉัน อิ๊น่ารังเกียด เเหวะ"
"ไปทำอะไรมาอีกละไลท์"
"ก้มิสะ นะสิ เเรดนักนะ ทำมาเป็นตอเเหล "
เเสด'''เอ้ย ร่านนักนะมึง รอให้มึงรู้ความจิงก่อนเหอะ กูจะตบไม่ยั้งเลย เเม่ง ผู้หญิงอะไรโง๊โง่ โดนหลอกเเล้วยังไม่รู้ตัวอีก ฮุ้ย...เบื่อชิบ ชีวิตนี้เจอเเต่คนตอเเหล เอ๊....เเต่ฉันก็เเหลไม่ใช่เล่นละเนี้ย เบื่อ ไปอาบน้ำดีกว่า
ห้องน้ำ
"~ถูตัวกันหน่อยไหม ไหลไปกับน้ำเลย~" ^0^
มีความสุข อาบน้ำสาบใจ อยากให้เเอลมาถูให้จัง
กรี๊ด!!!!!
"เป็นไรหรอ"
"จิ้งจก"
"โอ้ย! เเค่จิ้งจกเอง"
"เเหะๆ มันก็ใช่...เเต่เค้ากลัวนะ แอลมาช่วยหน่อยสิ"
"......."
เชอะ แอลไม่เห็นมาเลย โอ้ย! หมดอารมอาบน้ำ วุ้ย...ไอ้จิ้งจกบ้า จับกินซะเลยนี้
" เเหวะ...ไร้ความอร่อย" O_0
"แอลจ๋า....ไปนอนกับเหอะ"
"ไม่อะ ผมยังทำงานไม่เสร็จ ไลท์นอนไปเหอะ"
ชิชะ ไม่อยากนอนด้วยก็บอกมาตรงๆ ช่างเเม่งละ วันๆเอาเเต่ดู ทีวี กับสืบคดีอะไรก็ไม่รู้ ทำไมไม่ไปซื้อบ้านนอนอยู่กับคดีสืบสวนเลยละ เซง นอนดึกเดี๋ยวไม่สวย เฮ้อ....นอนดีกว่า
เช้าวันรุ่งขึ้น
"ไลท์ผมไปทำงานเเล้วนะ"
"เดี๋ยวสิ จะรีบอะไรนักหนา"
ปั้ง....
ปิดประตูใส่อีก โอ้ยหิว....ไปหาอะไรกินดีกว่า
เอี๊ยด... (<<<เสียงเปิดตู้เย็น)
เเต่น เเตน เเต้น T0T "
"โอ้ยตาย...ไม่มีอรไรเเดก"
ตุ๊บ!!!
"ว้าย...หอยร่วง" (อุทาน) หนังสือใครว่ะ มาทำหลนเเถวนี้ เลวจริง! เอ๊ Death Note เเปลว่าไรว่ะ (สันดานเสือกเริ่มออก) อย่างงี้ต้องเปิดดู
"วะ...ว๊าย ตะกวดยัก"
"ฉันไม่ใช่ตะกวดนะ"
เสร็จกู !!! "คาถาไล่ตะกวดน้อย โอม.... กอเอ๋ย กอไก่ ขอไข่ ในกระด้ง ตอ ตะกวดน้อยจงออกไป"
"-_-" "ไอ้นี้ถ้าจะบ้า"
มะ...มันไม่ตายเเฮะ สงสัยคาถาตะกวดน้อยจะใช้ไม่ได้ผล อ้อใช่ ลืมไป มันเป็นตะกวดยัก
"นี้! ฉันชื่อ ลุค เป็นยมฑูต ไม่ใช่ตะกวด" -_-^
"อ่าวหรอ" O_o
"ละ...เเล้ว นายมาทำไม่อะ อย่าบอกนะว่านายชอบฉันอะ อย่าหวังเลย เพราะฉันมีเเฟนเเล้วย่ะ"
ไอ้นี้ถ้าจะบ้า กูคิดผิดรึป่าวว่ะที่ให้ Death Note กับมันอะ
"พอๆ นี้ฉันเป็นเจ้าของหนังสือเล่นนี้"
"อ่าวหรอ! งั้นเอาคืนไป"
"เฮ้ย! ตอนนี้ Death Note เป็นของนายเเล้ว"
"เเล้วงัยอะ" Death Note เเปลว่าอะไรยังไม่รู้เลย
"เอ้า! นี้เเกล้งโง่รึเปล่าเนี้ย ถามอะไรหน่อยสิ รู้ไหมว่า Death Note เเปลว่าอะไรอะ "
"เหอะๆ ไม่รู้"
โอ้...ว่าเเล้วกูคิดผิดจริงๆด้วย เห็นหน้าหล่อนึกว่าจะฉลาด....
"ฉันจะบอกให้...ถ้าใครถูกเขียนชื่อลงในนี้เเล้วจะต้องตาย"
"อ๋อ...เอาไว้ฆ่าคน เเค่นี้หรอ"
"นายเอาไปดูเเล้วกัน"
"อืมๆ"
โอ้ยเเม่งมีเเตภาษาอังกฤษ เเล้วกูจะอ่านออกไหมเนี้ย T 0 T
"เดี๋ยวฉันมานะ ไปหาอะไรกินก่อน"
"หามาเผื่อ ฉันด้วยก้ได้นะ"
"เออ"
ดอก...เอาหนังสือมาฝากเเล้วยังมาพูดจาห้วนๆอีก เบรื่อ ๆ ๆ ๆ
--------------------------------------
เครดิส : ส่วนหนึ่งของตอนที่1 ได้นำมาจาก เดธโน้ต ฉบับเจลลดไข้
++ ps. ++
+ ขอบคุนทุกท่านที่ทนอ่านมาถึงตงนี้
++ ถ้าจาให้ดีก็ทนเม้นให้ด้วยนะ
+++ รักคนเม้น โว้ย!!!
++++ โปรดติดตามชมตอนต่อไป รับรองความสนุก
vanila mae
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น