คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 หอมกรุ่นกลิ่นกาแฟ
แสแอ่อนๆ อเ้ารู่ สาส่อผ่านทาหน้า่าระอร้านาแฟ ทำให้ทั้ร้าอบอุ่นและเ็มไป้วยลิ่นาแฟั่วสลอยลอเลียไปับบรรยาาศในร้าน เ้าที่เียบสบเสีย้อนนแ้วาแฟเบาๆ ผสานับเสียเพลในร้าน สร้าบรรยาาศผ่อนลาย เหมาะับารเริ่ม้นวันใหม่อย่าสใส
ในมุมเล็ๆ แห่หนึ่ในรุเทพฯ มีร้านาแฟื่อ Café de l'Amour (าเฟ่ เอ ลามูร์) ทีู่อบอุ่นเหมือนับเ้าอร้านอย่า "ปลายฝน" สาววัย 25 ปีที่เ็มไปรอยยิ้มอันสใส เธอรัในาราแฟและหลใหลในบรรยาาศอร้านาแฟ
เสียเรื่อบเมล็าแฟั้อัวานไปทั่วร้านาแฟเล็ๆ ปลายฝนำลัยุ่อยู่ับาราแฟให้ลู้าประำรายหนึ่
"ลาเ้ร้อนเหมือนเิมนะะุป้า" ใบหน้าหวานวาาแฟลบนโ๊ะและส่ยิ้มให้ับุป้าราวับแสแอบอุ่นในยามเ้า
" อบใ้ะ วันนี้าแฟอหนู็อร่อยเหมือนับทุๆวันเลยนะปลายฝน ฮ่าๆๆ" ุป้าล่าวมรสาิาแฟแ้วนี้พลายาแฟึ้นื่ม
ในะที่ปลายฝนำลัาแฟให้ับลู้านอื่นอยู่นั้น ็มีายหนุ่มใส่สูทสีำเรียบร้อย ผมสีำเาัับใบหน้าม วาสีน้ำาลเ้ม้อมอไปรอบๆ ร้าน้วยแววาที่นิ่เย
"ทิศเหนือ" นัธุริหนุ่มวัย 30 ปี เ้าอบริษัทเรื่อเพรื่อั ผู้เย็นาและเ้าระเบียบ ไ้้าวเ้ามาในร้าน ้วยท่าทาที่สบนิ่ วามริบที่แฝไป้วยวามลึลับ ทิศเหนือมาที่นี่เพราะ้อารหลีหนีาวามวุ่นวายาภายนอและวารธุริอัวเอ
เมื่อ้าวเ้ามาในร้านทิศเหนือ็รับรู้ถึวามเียบสบ ลิ่นหอมอารั่วเมล็าแฟและลิ่นอนมยิ่ทำให้ทิศเหนือสัมผัสถึวามสบายใและวามอ่อนหวานอร้านนี้
"รับอะไรีะ?" ปลายฝนล่าวถามพลายิ้มสใสเหมือนับทุๆรั้ สายาอเธอสบับวาทีู่เย็นาอทิศเหนือ เามอเธอนิ่ๆ เหมือนะอ่านใ ่อนะพู้วยเสียเรียบว่า
" าปูิโน่เย็นไม่ใส่นม้นหวานรับ "
"รอสัรู่นะะ" ปลายฝนยิ้มเล็น้อย
'รสาิเ้มน่าูเลย'ปลายฝนิในใ เธอไมุ่้นับลู้าที่ไม่ยิ้มเลยแบบนี้ แ่็ไม่ไ้ทำให้เธอรู้สึไม่สบายใ เพราะเธอเื่อว่าาแฟและบรรยาาศในร้านอเธอสามารถเปลี่ยนทุอย่าไ้
ายหนุ่มนั่ลที่โ๊ะมุมหนึ่อร้าน เาูนิ่เียบและเย็นาทำให้บรรยาศรนั้นูนิ่สบ
เมื่อาแฟแ้วนั้นเสร็เรียบร้อย ปลายฝนเินนำไปเสิร์ฟที่โ๊ะอทิศเหนือ เธอวาแ้วาแฟลรหน้าเาพร้อมับรอยยิ้มอ่อนโยน
"าปูิโน่เย็นไ้แล้วนะะ หวัว่าะอบนะะ" ใบหน้ายิ้มแย้มล่าวับายหนุ่ม
"อบุรับ" ทิศเหนือล่าวอย่าเรียบเย
ปลายฝนเห็นว่าทิศเหนือูเย็นาและนิ่เยึพยายามหาบทสนทนามาเพื่อผ่อนลายบรรยาาศที่แสนอึอันี้
"ุลู้ารับเ้มะพร้าวเพิ่มไหมะ? พึ่อบเสร็ร้อนๆ เลยนะะ" ปลายฝนล่าวถามอย่าเป็นมิร
"เอ่อ ไม่เป็นไรรับ" ายหนุ่มล่าวสั้นๆ
ปลายฝนสัเเห็นว่าายหนุ่มูะไม่่อยอบพูุย เธอึปล่อยให้เาไ้พัผ่อนและเียบสบามลำพั
ทิศเหนือนั่มอาแฟในแ้วอยู่รู่หนึ่ ่อนที่ะยึ้นิบ รสาิที่เ้ม้นแ่ไม่มนเินไป ทำให้เารู้สึถึวามอ่อนโยนที่่อนอยู่ในนั้น เาแอบประหลาในิๆ ับวามรู้สึอบอุ่นที่ไ้าร้านนี้
หลัานั้น ายหนุ่ม็เินออาร้านไปโยไม่พูอะไรเพิ่มเิม ปลายฝนมอามแผ่นหลัอเา้วยวามสสัย ายหนุ่มนนี้ือใรันนะ? ทำไมถึูเย็นาและเียบรึมนานี้
ความคิดเห็น