ll...Limited'Airline...ll

ลำดับตอนที่ #1 : :: Welcome

{ก่อนจะมาเป็นสายการบิน}
 
วันหนึ่งในบ้าน(?)หลังใหญ่ไม่มากนัก ได้มีสาวน้อยคนนึง นั่งๆนอนๆไปวันๆ เธอเป็นสาวร่างเล็กหน้าตาจิ้มลิ้ม
แต่นิสัยนะเหรอ....ตรงข้ามกับหน้าตาโดยสิ้นเฉิง(จริงๆ) และเธอคนนั้นก็มีนามว่า "เท็ดดี้แบร์" ลูกสาวคนเดียวของ พ่อค้าน้ำมันรายใหญ่ที่สุดในโลก เธอผู้ที่ไม่ต้องทำอะไรก็มีกินมีใช้ไปตลอดเวย์(เราเลิกบรรยายเถอะ เดี๋ยวคนเค้าหมั่นไส้(?))
 
"...เบื่อวะ ไม่มีไรทำเลย วอแตร์ มานี่หน่อยได้ไหม " เท็ดดี้ เหม่อมองออกไปข้างนอกบ้านตัวเองอย่าใช้ความคิดแล้วรื้อนิตยสารเครื่องบิน เล่มโปรดมาหนึ่งเล่ม ก่อนจะเอ่ยถามพ่อบ้านคนสนิทอีกรอบ

" วอแตร์ บ้านเรานี่มีที่ดินว่างๆหรือเปล่า" เธอถามพลางมองนิตยสารเครื่องบินเก๋ๆไปด้วย

"มีนะครับ ตรงแถวๆชานเมืองนี้มีอยู่หลายร้อยไร่เลยครับคุณหนู" ชายหนุ่มวัยกลางคนหน้าตาสะอาดสะอ้านว่า
ก่อนจะโค้งตัวรับคำสั่งอย่างรู้หน้าที่

"...แล้ว ถ้าเราจะขอมาใช้นี่...มันมีปัญหาหรือเปล่า คือเราอยากได้ทั้งหมดเลยนะ..ย้ำว่าทั้งหมด"  เธอว่าก่อนจะรีบปิดนิตยสารในมือ

" คุณท่านก็ลงชื่อเจ้าของที่ดินเป็นชื่อคุณหนูนะครับ ถ้าคุณหนูจะเอาก็ได้อยู่ ว่าแต่จะเอาไปทำอะไรครับ.." 
วอแตร์ถามเพื่อจะได้สั่งการกับพนักงานต่อ

"...เราอยากทำสนามบิน เราอยากได้สนามบิน เราอยากเปิดสนามบิน เพื่อบินภายในประเทศนะ..ฝากคนจัดการด้วย
เรามีคนสนิทที่จะมาดูแลให้อยู่ เพราะงั้นดำเนินการสร้างได้เลย " เธอว่าก่อนจะเดินไปหยิบไอโฟน6 ลายคิตตี้  ที่สั่งทำพิเศษเพื่อเธอ

" ครับคุณหนู " วอแตร์โค้งรับ ก่อนจะเดินออกไปจัดการเรื่องให้

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

{อีกด้านนึง ในร้านอาหารเล็กๆแบบเป็นกันเอง}

" ผัดกระเพราได้แล้วค๊าาาาา " หญิงสาวตัวเล็กที่อายุไม่เล็ก หน้าตาจิ้มลิ้ม น่ารัก แต่นิสัยไม่สอดคล้องกับหน้าตาเท่าไรนัก
เดินไปเสริฟ์ฺอาหาร หน้าตายิ้มแย้ม ก่อนจะรีบวิ่งกลับไปหลังร้าน เพราะได้ยินเสียงโทรสับดังขึ้น

" สวัสดีค่ะ ริบบิ้นพูดค่ะ " เธอกรอกเสียงหวานๆลงไปทันทีที่รู้ว่าใครโทรมา

{...ริบบิ้น เท็ดมีเรื่องอยากจะขอร้องหน่อยได้ไหม}

"ได้สิ  สำหรับเท็ดอะไรก็ได้จ้า" เธอพูดพลางจดรายการอาหารตามที่พนักงานบอกไปด้วย

{คือ..ริบบิ้นช่วยมาดูแลสนามบินของเท็ดให้หน่อยนะ ส่วนค่าจ้าง..สูงแน่นอนไม่ต้องห่วง}

ตุ๊บ..

"ยัยบ้า แกจะบ้าเหรอเท็ด ฉันเปิดร้านอาหารนะย่ะ ฉันจะไปทำได้ไงว๊ะ"
เธอรีบก้มเก็บรายการอาหารที่ทำตกไปตอนได้ยินสิ่งที่เพื่อนขอ

{ น่าริบบิ้น ฉันจะช่วยแกอีกแรงนะ คือแบบ บริหารกันสองคนไงแกกก นะค่ะ }

"....แล้วร้านอาหารนี่ละเท็ด ฉันจะทำไง" เธอพูดด้วยน้ำเสียงหนักใจ

{...แกอย่าลืม นี่ใคร คุณหนูเท็ดดี้แบร์นะ เรื่องอื่นไม่ต้องห่วง รับปากว่าจะช่วยก็พอจ๊ะ}

"ก็ได้..."เธอพูดยิ้มๆ

{แต้งกิ้ว จ้า!!!}

++++++แล้วสามเดือนหลังจากนั้น.....สนามบินลิมิเต็ด เดินทางเฉพาะภายในประเทศ ก็ได้กำเนิดขึ้น+++++++