โดราเอม่อน อ่าแหน่วๆ

ลำดับตอนที่ #2 : เอ๋!~~~~โดราเอม่อนจบอย่างไร[1]

ตอนจบของโดราเอม่อน (แบบที่ 1)

        วันหนึ่ง ซึ่งเป็นวันธรรมดาทั่วๆ ไป โนบิตะกลับมาจากโรงเรียน

ขึ้นไปยังห้องนอน และพบโดเรมอนกำลังนอนหลับอยู่เหมือนปกติ

“นี่ ! โดเรมอน ตื่นมาเล่นกันเถอะ” แต่โดเรมอนก็ยังหลับอยู่

โนบิตะคิดว่าโดเรมอนคงเหนื่อยมาก จึงปลุกไม่ตื่น

ดังนั้นโนบิตะจึงออกไปเล่นกับ ชิซูกะ และ เพื่อนคนอื่น

หลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมงโนบิตะกลับมายังบ้าน แต่โดเรมอนก็ยังหลับอยู่

โนบิตะรู้สึกแปลกใจ และพยายามปลุกโดเรมอนแต่ก็ไม่ปฎิกริยาใด ๆ ทั้งสิ้น

โนบิตะเริ่มรู้สึกกลัวและเหนื่อยที่จะปลุกโดเรมอน

โนบิตะพยายามทำทุกอย่างแต่โดเรมอนก็ไม่ยอมตื่น

นบิตะรู้แล้วว่า มีบางอย่างเปลี่ยนแปลงไปและมันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

โนบิตะเริ่มร้องไห้โฮแต่โดเรมอนก็ไม่ขยับเลยแม้แต่นิดเดียว

และแล้วโนบิตะก็คิดอะไรขึ้นมาได้ 1 อย่าง และกระโดดเข้าไปในโต๊ะที่มีไทม์แมชชีน และ โนบิตะก็ได้ไปในอนาคตเพื่อที่จะพบโดเรมีน้องสาวของโดเรมอน

โนบิตะขอร้องให้โดเรมีช่วยและฝืนใจโดเรมีให้กลับมาในปี 1998

หลังจากที่มาถึง โดเรมีก็ได้เข้าไปตรวจสอบในตัวโดเรมอนว่าเกิดอะไรขึ้น

หลังจากนั้นไม่กี่นาที โดเรมีก็บอกโนบิตะว่า “แบตเตอร์รี่หมด”

โนบิตะถูกทำให้เชื่อว่าเป็นเช่นนั้นและถามโดเรมีเพื่อความแน่ใจอีกครั้งว่า

“แบตเตอรี่หมดหรือ ? อย่างงั้นโดเรมอนก็ไม่เป็นไรสิ ใช่ไหม?

ถ้างั้น ช่วยเปลี่ยนแบตเตอร์รี่ใหม่ให้หน่อยทำให้โดเรมอนกลบมามีชีวิตเหมือนเดิม”

โดเรมีมองมาที่โนบิตะ และสั่นหน้า แล้วพูดว่า“ฉันควรจะเปลี่ยนแบตเตอร์รี่ใหม่หรือ"

โนบิตะจึงถามกลับว่า “ทำไมโดเรมีจึงพูดอย่างนั้น”

โดเรมีจึงตอบ ว่า แบตเตอร์รี่หลักของโดเรมอนอยู่ตรงนี้ ใกล้กับกระเป๋าและก็ถูกใช้หมดแล้ว

แต่จริง ๆ แล้วก็ยังมีแบตเตอร์รี่สำรองอยู่ที่หูแต่อย่างทีรู้ ๆ กันอยู่ว่า

หูทั้งสองข้างของโดเรมอนถูกหนูกินไปเมื่อหลายปีก่อน

ดังนั้นตอนนี้จึงไม่มีแบตเตอร์รี่สำรอง

โนบิตะ จึงถามโดเรมี “เธอหมายความว่าไงน่ะ”

"ฉันหมายความว่า ถ้าฉันเปลี่ยนแบตเตอร์รี่ใหม่โดเรมอนจะสูญเสียความจงจำทั้งหมดเกี่ยวกับโนบิตะตลอดกาล"

“แล้วฉันควรจะเปลี่ยนหรือ”

“อะไรนะ” โนบิตะปิดตาแล้วก็ร้องไห้

แต่หลังจากนั้นไม่กี่นาที โนบิตะก็หยุดร้อง และพูดเบา ๆ กับโดเรมีว่า

“ขอบคุณมาก ผมจะจัดการส่วนที่เหลือเอง เธอควรจะกลับไปยังอนาคตได้แล้ว”

โดเรมีไม่รู้จะทำอย่างไร แต่ก็เข้าไปกอดโนบิตะ แล้วโดเรมีก็ลาโนบิตะกลับบ้าน

หลังจากที่โดเรมีกลับไปแล้ว โนบิตะก็อุ้มโดเรมอนไปไว้บนชั้น

--------------------------- หลายปีผ่านไป--------------------------

ในปี 2010 โนบิตะโตเป็นผู้ใหญ่

ตั้งแต่วันนั้น โนบิตะก็เปลี่ยนแปลงและเรียนหนังสืออย่างหนักและก็ไม่เคยร้องไห้อีก

 และเขาอยู่โดยไม่มีโดเรมอน

โนบิตะบอกชิซูกะ และ เพื่อนๆ ทั้งหลายว่า โดเรมอนต้องกลับไปยังอนาคตและไม่สามารถมา พบเพื่อน ๆ ทั้งหลายได้อีกแล้ว

ชิซูกะประทับใจในตัวโนบิตะที่มีความเปลี่ยนแปลง และต่างจากเมื่อ 10 ปีก่อนอย่างสิ้นเชิงและทั้งสองก็รักกัน แล้วแต่งงานกัน

โนบิตะเป็นนักวิทยาศาสตร์และทำห้องของเขาเป็นห้องทดลอง

และเขาก็ได้ตั้งใจทำงานอย่างหนักในงานของเขา

และห้ามไม่ให้ชิซูกะ เข้ามายังห้องทดลอง

และแล้ววันหนึ่งโนบิตะก็เรียกให้ชิซูกะเข้ามายังห้องทดลอง

และมันเป็นครั้งแรกที่ชิซูกะเข้ามายังห้องของสามีของเธอ

ในขณะที่เธอเข้ามายังห้อง เธอถึงกับอึ้งจนพูดอะไรไม่ออก

เธอเห็นโดเรมอนเพื่อนเก่าของเธอที่เคยเล่นด้วยกัน ในตอนที่ยังเป็นเด็ก

โดเรมอนไม่ขยับ และ เหมือนกับกำลังหลับ

“ดูนี่! ชิซูกะผมจะเสียบปลั๊กแล้วนะ”

โนบิตะเปิดสวิตช์หลัก บนตัวของโดเรมอน โดเรมอนค่อย ๆ ลืมตาขึ้น

เป็นเป็นช่วงที่ ทำให้เข้าใจได้ว่าใครเป็นผู้ที่คิดค้นโดเรมอนขึ้นมาซึ่งก็คือโนบิตะนั่นเอง

เขาเรียนอย่างหนัก เพื่อที่ว่าจะได้พบ และพูดคุย กับโดเรมอนเพื่อนรักของเขา

โนบิตะเป็นผู้หนื่งที่ได้สร้างโดเรมอนขึ้นมา

เขาคิดค้นโปรแกรม และโครงสร้างทั้งหลาย สำหรับหุ่นยนต์โดเรมอน

โนบิตะและชิซูกะร้องไห้อย่างเงียบ ๆ โดเรมอนก็ลืมตาขี้น และก็พูดว่า

“โนบิตะนายทำการบ้านเสร็จแล้วหรือ”

มันเหมือนกับมี ก้อนเมฆสีขาวก้อนเดิม อยู่บนท้องฟ้า

ช่างเหมือนกับเวลาแห่งความทรงจำในอดีต ที่พวกเขามีร่วมกัน



เม้นวันละนิดจิตแจ่มใสเด้อ