ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Short Fic BIGBANG

    ลำดับตอนที่ #9 : :::: >TemoG

    • อัปเดตล่าสุด 26 มิ.ย. 54


    Cry .Q





    Prince slaves serve ขอรักนาย เจ้าชายทาสรับใช้
    story wiht :: Kwonjiyong&Choiseunghyun 
    by :: nasagi_zagi
    ............................................................................................











    รุ่นพี่จับมือเราไปกุมไว้ที่หน้าอกของเขา  เรารู้สึกได้ถึงก่อนเนื่อที่เต้นแรงก้อนนั้น  ก้อนเนื่อที่หน้าอกของเราก็เต้นแรงไม่แพ้กัน  เราได้จับมือแบบคนรักกันกับรุ่นพี่ซึงฮยอนแล้ว


    รุ่นพี่ฮะผมชอบเวลานี้มากๆเลย  อยากจะหยุดช่วงนี้ไว้ให้นานที่สุด

    รุ่นพี่...จะชอบผมที่ไม่ใช่ "ท่านราชืนี" ได้มั้ยฮะ
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .


    ผมนะ  อยากเป็นแฟนกับรุ่นพี่จริงๆนะฮะ




    10:21น. 


    ปึก!! โครม~~

    "โอ้ย.. อ๊ะ ขอโทษนะฮะเมื่อกี่ผมใจลอยไปหน่อยต้องขอโทด...อ๊ะ!!"

    ฟะ แฟะเก่าของรุ่นพี่ซึงฮยอน  ระ ระ รุ่นพี่ยุนอา...

    "นายก้คือ  ราชินีคนใหม่ของซึงฮยอนตอนนี้สินะ"

    "กะ ก็ ฮะ อาจจะเป็นแบบนั้นก็...."

    "ดูนายแล้วไม่ใช่คาแรกเตอร์ของราชินีสินะ

    "เอ๋!!" น่ากลัวจังเลย สายตาแบบนี้น่ากลัวจริงๆ

    "ที่ซึงฮยอนทำให้นายมาทั้งหมดแน่ใจเหรอว่าเค้าไม่ได้ฝืนใจทำนะ"

    "เออ..ผม  ผม..."

     "งันฉันจะกลับมาคบกับซึงฮยอนเหมือนเดิมได้มั้ย"

    กึก!!!




    กิ๊ง ก่อง~~~


    โดดเรียนจนได้สิเรา  จะว่าไปเราก้พูดโต้กลับรุ่นพี่ยุนอาไม่ได้เลย  ทั้งๆที่เราอยากจะบอกว่าไม่ให้  เราไม่ยอมให้รุ่นพี่ยุนอากลับไปหารุ่นพี่ซึงฮยอนเด็ดขาด...  แต่เราก้พูดอะไรไม่ได้เลย  ก้ในความคิดของเรา...เราก็ไม่คิดว่าเราทำตัวสมกับเป็นท่านราชินีได้นินา


    รุ่นพี่ซึงฮยอนเค้าคิดกับเรายังไงนะ อยากรู้จริงๆเลย!!!



    "ไม่ร่าเริงเลยนะครับ ท่านราชินี"

    "รุ่นพี่!"

    "โอ๋ โอ๋ ร่าเริงหน่อยสิครับ ทำไงดี...ถ้าปลอบอย่างเลิศหรูกว่านี้ได้ก็คงจะดี แต่ว่า...จียงไม่ชอบนิ่นะ เพราะจียงแตกต่างจากท่านราชินีที่ผ่านมา!"


    กึก!!


    เป็นเราไม่ได้จริงนั้นแหละ...เราเป็นตัวแมนของคนคนนั้นไม่ได้จริงๆ   ถ้าหากว่ารุ่นพี่ได้กลับไปคบกับรุ่นพี่ยุนอา  คงจะทำให้รุ่นพี่ซึงฮยอนมีความสุขสนะ?  แต่รุ่นพี่คงพูดเรื่องแบบนั้นกลับเราไม่ได้....


    "รุ่นพี่...นี่ก็ไกล้คริสต์มาสแล้วนะฮะ  ปีนี้ผมอยากให้มันเป็นไวท์คริสต์มาสรุ่นพี่ช่วยทำให้หิมะตกหน่อยสิฮะ!!"

    "หา?"

    "ถ้ารุ่นพี่ทำไม่ได้ ผมจะเลิกเป็นราชินี!!"

    "ทะ ท่านราชินี.."
     
    สู้ออกคำสั่งที่ลำพังตัวรุ่นพี่เองก็ไม่สามารถทำให้เป็นจริงได้  เป็นฝ่านถอนตัวออกมาเอง... มันคงจะดีกลับเราทั้งสองฝ่าย  แม้เราจะต้องจบปวดแต่ขอให้รุ่นพี่ซึงฮยอนได้ทำในสิ่งที่รุ่นพี่ต้องการไม่ต้องฝืนใจทำเพื่อเราอีกแค่นี้... แค่นี้เราก็มีความสุขมากมายเลย

     





    25 ธันวา  16:30น.


    ต่อไปเป็นข่าวพยากรณือากาศค่ะ วันนี้เป็นวันคริสต์มาสที่ทุกคนรอค่อย  แต่น่าเสียดายอากาสแจ่มใสทั่วทั้งประเทศดูเหมือนจะไม่มีไวท์คริสต์มาสอย่างที่ทุกคนคาดหวังไว้นะค่ะ.... จบข่าว



    "จียงวันนี้นายจะทำอะไรเหรอ"

    " อืม..ฉันเหรอ ฉัน..."

    กึก!!   รุ่นพี่ซึงฮยอนกับรุ่นพี่ยุนอาเดินมาด้วยกันอย่างนั้นเหรอ..

     แหมะสมกะนจริงๆนั้นแหละ..คลูบิวตี้กับท่านราชินีที่แสนสง่า  ยังไงคนอย่างเราคงเป็นแค่หมูตัวผู้(เมีย)คงเป็นท่านราชินีอย่างที่ฝันไว้ไม่ได้หรอก  ดีแล้วแหละเห็นรุ่นพี่มีความสุขแบบนี้...ก้ดีแล้ว


    "จียง..ฉันลืมของนะรอตรงนี้ก่อนนะ"

    "อืม"


    หิมะ..  ไม่ตกเลยนะ!!

    วันนี้รุ่นพี่ซึงฮยอนจะอยู่กับรุ่นพี่ยุนอารึป่าวนะ  ทั้งๆที่เราเอง เป็นฝ่ายออกคำสั่งแบบนั้นแท้ๆ (จ่อย)


    "เราไม่เหมาะกับการเป็นท่านราชินีจริงๆ ให้ออกคำส่งงายๆก็ยังทำให้ดีไม่ได้"

    ทั้งๆที่เราอยากจะสั่งแบบนี้มาตลอด  คำสั่งที่เราอยากจะสั่งรุ่นพี่มีเพียงอย่าง คำสั่งนั้นเราอยากจะบอกกับรุ่นพี่ซึงฮยอนเพียงคนเดียว..

    "รุ่นพี่ซึงฮยอน..ชอบผมสิ นี้คือตำสั่ง!!"

    กึก!! เอ๋..ไม่จริง   นี้มันหิมะนิ?

    "รับทราบครับ ท่านราชินี"

    "รุ่นพี่ซึงฮยอน"



    หมับ!!


    อ้อมกอด...  นี้เราอยู่ในอ้อมกอดของรุ่นพี่ซึงฮยอนเหรอ  นี้เป็นเรื่องจริงใช่มั้ย? รุ่นพี่ยืนอยู่ตรงนี้แล้วกำลังโอบกอดเราอยู่จริงๆใช่มั้ย


    "เอ๋?...ทำไมรุ่นพี่ถึงยังอยู่ที่นี้ละฮะ  แล้วรุ่นพี่ยุนอาไปไหนแล้วล่ะ"

    "หึ..ยังนี้นิเอง  พอคิดว่าจู่ๆก็พูดอะไรแปลกๆ..ก็นึกว่าฉันคงทำอะไรผิดที่แท้ก็เพราะถูกคนคนนั้นพูดอะๆรมาสินะ"

    "ก็คนคนนั้นเค้าเปนท่านราชินีนิน่า"

    "ไม่ใช่.. ท่านราชินีคือจียงคนนี้ต่างหาก.. อิมเมจท่านราชินีของฉันถูกเขียนทับด้วยตัวของจียงแล้ว คงไม่ได้แล้วล่ะ..ท่านราชินีคนอื่นนอกจากจียงนะ คงไม่ได้อีกแล้ว"

    "รุ่นพี่!!"


    อ๊ะ...นี้มันไม่ใช่หิมะนี่นา  แต่มันคือกลีบดอกไม้สีขาวจำนวนมากต่างหาก


    "ดันทุรังไปมั้ยฮะรุ่นพี่"

    "ก็มันช่วยไม่ได้นินา ก็ท่านราชินีของฉันอยากได้ไวท์คริสต์"

    "แต้ก็..สวยดีนะฮะ  รุ่นพี่ฮะผมขออะไรอย่างหนึ่งได้มั้ยฮะ"

    "อืม  ว่ามาสิ"

    "ต่อไปนี้..รุ่นพี่ต้องเป็นทาสรับใช้ของราชินีควอนจียง คนนี้คนเดียวนะฮะ นี้คือคำสั่ง!"

    "เป็นเกียรติอย่างยิ่งครับ  ท่านราชินี!"





     


    ...............................................................................................


    ฮิวๆๆๆๆ  มาถึงตอนสุดื้ยของเจาชายทาสรับใช้แล้วนะเออ
    ในที่สุดท่านราชินีควอนของเราก็ได้สมหวังแล้ว   เปนไงมั้ง ลุ้นกันแย่มั้ย
    ไม่พูดไรมากดีกว่าเยวจะเบื่อไรเตอร์คนนี้สะก่อน  เอาเปนว่าอย่าลืม เม้นๆๆๆๆๆ  กันด้วยนะครับ
    ไปก่อนละ จะไปอัพเรื่องอื่นต่อแล้ว วันนี้หัวสมองไรเตอร์การางแล่น ติดตามอ่านเรื่องอื่นกันด้วยนะเออ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×