ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Short Fic BIGBANG

    ลำดับตอนที่ #16 : :::: >TaeRi< restrain oneself love you(♥) รักนี้เกินห้ามใจ [one]

    • อัปเดตล่าสุด 21 ก.ย. 55


    Short Fic BIGBANG

    Taeri’ moment   [By. Nasagi]

     


    restrain oneself love you()

    รักนี้เกินห้ามใจ..

    Episode 1

     

     

     

              ซึงรี พ้นสิ้นเดือนนี้นายไม่ต้องมาทำงานแล้วนะ”

                “เอ๋!? วอท? พูดอะไรนะพี่จียง เล่นตลกแบบนี้ผมไม่ขำด้วยเลยนะ”

                “ฉันบอกแล้วไงว่าอยู่ที่บริษัทให้เรียกว่า ท่านประธาน!” ชายหนุ่มร่างบางควอนจียงกัดฟันกรอดๆอย่างไม่พอใจ

     

                แต่ดูเหมือนซึงรีหนุ่มน้อยผู้น่าสงสารจะไม่ได้สนใจทางท่าวางอำนาจบ้าๆนั้นของพี่ชายตัวเองเท่าไหร่ เพราะตอนนี้สมองของเขากำลังประมวลคำพูดของพี่ชายเมื่อครู่อยู่

     

                เอ๋!! เมื่อกี่พี่จียงบอกว่าพ้นเดือนไม่ต้องมา.. พ้นเดือนไม่ต้องมางั้นเหรอ มันหมายความว่ายังไงกันนะ

                พ้นเดือนไม่ต้องมา..

     

                พ้นเดือนไม่ต้องมา..

     

                พ้นเดือนไม่ต้องมา..  ไม่ต้องมา.. ไม่ต้องมา..  หรือว่า!! 0.0?

     

                ละ ละ ไล่ออก!!!

     

                “ดูทำหน้าเข้า! ฉันไม่น่าเกิดมามีน้องชายไม่ได้เรื่องอย่างนายเลย”

                “พี่ฮะ.. พี่ทำกับผมแบบนี้ทำไมอะ ผมทำอะไรผิดเหรอฮะ?”

                “ฉันบอกว่าให้เรียกฉันว่าท่านประธานพูดไม่รู้เรื่องหรือไงห๊า!!” ฝ่ามือเรียวยกขึ้นเตรียมจะโบกกะโหลกมนๆของน้องชาย แต่เมื่อหันไปเห็นสายตาของลูกน้องที่กำลังจับจ้องอยู่จียงก็เปลี่ยนท่าทีมาเป็นจับหัวตัวเองอย่างรวดเร็ว

                “นายนี้มันจริงๆเลยนะซึงรี ชอบทำให้ฉันลำบากใจอยู่เรื่องเลย”

                “แล้วผมทำอะไรผิดละฮะ พี่ก็บอกว่ามาเร็วๆสิจะมาไล่กันออกโดยไม่มีเหตุผมแบบเนียผมไม่ยอมจริงๆด้วย”  ซึงรีที่ตอนนี้เริ่มใจสถานการณ์พูดขึ้น แต่สิ่งที่เขาไม่เข้าใจและไม่อยากจะเข้าด้วยคือ ทำไมพี่ชายถึงต้องไล่เขาออก

                “นายก็นิว่าบริษัทของเรามานโยบายรับพนักงานพาร์ไทม์แค่ปีเดียว แล้วนี้ก็หมดวาระนั้นแล้วนายช่วยเข้าใจพี่ด้วยนะ”

                “แต่ผมเป็นน้องชายพี่นะฮะ แล้วอีกอย่างพี่ก็บอกเองว่าถ้าพยายามจะได้เป็นพนักงานประจำไง ที่ผ่านมาผมพยายามไม่มากพออีกเหรอฮะ”

                “ฉันเองก็ลำบากใจนะ แต่จะว่ายังไงดีละ..  ฟังอยู่รึเปล่าพวกเธอ!” ร่างบางหันไปพูดกับลูกน้องคนอื่น “ถ้าไม่เคารพฉันก็จะโดนไล่ออกแบบเจ้าซึงรีนี้!!!

     

                อะไรกัน เพื่อที่จะแสดงอำนาจของการเป็นประธานพี่ถึงกับต้องไล่เราออกเลยเหรอเนีย!!

               

                ไม่ยุติธรรมเลนจริงๆ  

     

                “คุณจียงทำแบบนี้มันไม่เกินไปหน่อยเหรอครับ” ใช่แล้วๆ รุ่นพี่แดซองพูดถูก ทำแบบนี้มันเกินไปแล้วนะ ได้โปรดพูดอีกเยอะๆเลยฮะรุ่นพี่ พูดให้คนบ้าอำนาจคนนี้สำนึกสักที

                “ปล่อยให้เป็นแบบนี้จะดีเหรอฮะคุณแทยัง”

     

                รุ่นพี่แทยัง?

     

                รองประธานผู้เงียบขรึม! เพื่อนรักเพื่อนตายของพี่จียง ถึงแม้ว่าผมจะไม่ค่อยชอบขี้หน้าพี่เขาเท่าไหร่ แต่เวลานี้.. โปรดช่วยผมด้วยเถอะ!!! ><’

     

                “แล้วแต่.. คุณจียงเถอะ! ตัดสินใจไปแล้วนิ”

                เฮือก!!

     

                หะ โหดร้ายที่สุด!

     

                “ถ้าคุณแทยังพูดแบบนั้นละก็.. คงเปลี่ยนอะไรไม่ได้แล้วสินะ เสียใจด้วยนะซึงรี” รุ่นพี่ท๊อปก็เป็นไปกับด้วยเหรอฮะ ตกลงจะไม่มีใครช่วยผมเลยใช่ไหมเนีย ฮือๆ  ซึงรีจะฟ้องแม่!! ToT

     

                “ซึงรี นายจะปล่อยให้พี่ชายนายทำกับนายแบบนี้เหรอ ทำไมไม่ลองไปข้อร้องคุณแทยังดูละ เผื่อเขาจะช่วยนายได้ก็นายได้นะ”

                “แล้วทำไมรุ่นพี่แดซองไม่ช่วยผมพูดละฮะ”

                “เอ้า!! แล้วมันใช่เรื่องของฉันที่ไหนกันละ นายก็ไปจัดการเอาเองสิ”

     

                หงะ!! พี่มันก็ขี้ขาดเหมือนกันแหละน่า ชิ ทำเป็นมาเป็นพูดดี  แต่ว่า.. ลองไปขอร้องดีไหมนา?? 






    ---------------------------------------------------------

    มาแล้วๆครับ  ฟิคแทริ" สดๆ ร้อนๆ หอมอร่อยมาแล้วครับ (ตลกมากไหมมึง!) 55555+
    บอกแล้วไงว่าไม่นานเกินรอ  แต่งสดๆท่ามกลางสายฝนเลยนะเนีบ  ได้บรรยากาศสุด ฮีๆ
    เอาละ!!  เรื่องราวมันจะเป็นประมาณว่าอีด้าน้องของเราโดนนางจีจี้ไล่ออกโดยไร้สาเหตุ อีด้าน้องเลยจะไปขอความช่วยเหลือจากที่พึงสุดท้ายคือเฮียแทของเรา  แต่มันก็ไม่ง่ายอย่างที่คิดนะ อิอิ..  เรื่องราวจะเป็นยังไงฝากติดตามด้วยนะครับ   เม้นๆ  ด้วยนะ ข้อร้องๆ ><

    Ha .ha
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×