ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : :::: >G-Ri< Heartbroken love back เผลอใจรักหลังอกหัก[the END]
ry .Q
Heartbroken love back เผลอใจรักหลังอกหัก
story wiht :: Leeseunghyun&Kwonjiyong
by :: nasagi_zagi
......................................................................................................
แย่แล้ว.. ทำไงดีอาการใจเต็นแบบนี้...
ทั้งที่กลัวความรัก จรไม่อยากรักใครอีกแล้ว...
ทั้งที่ ถูกพี่ชายเขาทิ้ง แล้วจะไปหาน้องชายมันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้....
จะทำไงดี..
เรา...
หลงรัก.. ควอนจียงคนนี้เข้าสะแล้ว..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เราจะทำยังไงดี
�
��������� � "อะโลฮ่า~~~��จียงพี่เอาของขวัญจากฮาวายมาให้นะ ช็อตโกแลตแมคคมเดเมียของโปรดนายไง ฮ่ะ ฮา ฮาๆๆ"
แหงะ!!�� นั้นมันชเวซึงฮยอน...
แย่ที่สุด..� มาที่นี้ทำไมนะ� เอ็ะ..� คนนั้นคือ� ภรรยา� สินะ...�� น่ารักดีเหมือนกัน ไม่แปลกใจเลยที่พี่ซึงฮยองจะเลือกเค้าแทนที่จะเป็นเรา�
�������� ��� " ^ ^�ฮันนีมูลสนุกมากเลยนะ นายน่าจะไปกับพวกเราด้วย "
แปลกจัง..� ทำไมไม่รู้สึกอะไรเลยละ�� คงเป็นเพราะจียงสืนะ��
������������ "แหมดีจังเลย ที่นายบอกให้ฉันรีบๆแต่งงานนะ�ชีวิตของพี่ตอนนี้มีความสุขมากๆเลย"
เอ๋..� จียงเป็นคนคิดเรื่องแต่งงานอย่างนั้นเหรอ� ทำไม.. เขาน่าจะรู้นิว่าถ้าพี่ซึงฮยองแต่งงาน...� เราก็ต้องถูกทิ้ง!!
" ควอนจียง..��นายพูดเรื่องแบบนั้นจริงๆเหรอ นายไม่รู้หรอกไงว่าถ้าพูดแบบนั้นออกไปฉันจะเป็นฝ่ายถูกทิ้งนะ"
"ก็ต้องรู้อยู่แล้วสิ"
เพียะ!!!~~~~~~~~~~~~~~///
" หึ ...."
อะไร..� นั้นเขาหัวเราะเยาะเราอย่างนั้นเหรอ..
เจ็บใจ�� เจ็บใจที่สุดเลย..
ทั้งๆที่คิดว่าถ้าเป็นควอนจียง�� เป็นควอนจียงคนนี้จะเชื่อใจได้แท้ๆ...�� ทำไมๆๆๆๆ�� เจ็บใจ� เจ็บใจที่สุดเลย
ตุบๆ� ตุบๆๆ� (กำปั้นเล็กของซึงรีทุบรั่วที่อกแกร่งของจียงอย่างไม่ยั้งมือ)
"ที่ทำแบบนั้น..� ก็เพราะว่า�� อยากให้นายเลิกกับผู้ชายบ้าๆที่จับปลาสองอย่างคนๆนั้นนะสิ"
กึก...
"หะ หมาย...� หมายาความว่าไง"
"หมายความว่าแบบนี้ไง"
จุฟ� (ริมฝีปากหนาของควอนจียงเลื่อนมากดจูบเบาๆที่ริมฝีปากบางของซึงรี�)�
"ผมหงุดหงิดทุกครั้งที่เก็นไอ้พี่บ้านั้นมันจับปากสองมือแบบนี้� แถบมันยังให้ความสำคัญกับคนที่ผมรักเป็นแค่อันดับสองอีก...� ผมทนไม่ได้� ถ้าเป็นผมจะไม่มีวันจับปลาสองมือเด็ดขาด� จะไม่มีวันทำให้นายเสียใจเด็ดขาด"
"นะ นาย.."
"เพราะคิดว่านายคงไม่อยากเห็นหน้าน้องชายของแฟนเก่า เลยทำทุกอย่างให้ใบปลิวของทัวร์ไปถึงมือนายโดยที่นายไม่สงสัยแล้วมาที่นี้ เพื่อฉันจะได้...� พี่ก็จริงๆเลย� อุสาหืให้ไปเที่ยวไกลๆ ไม่ให้เข้ามาใกล้ๆบ้านแท้ๆ� เป็นคนที่มาไม่ถูกเวลาเลยจริงๆ -*- "
����������� "ถึงจะอย่างนั้นก็เถอะ� แต่...� ควอนจียง� นายเรียกพี่ชายนายว่าบ้า� ตั้งแต่เมื่อกี้นี้แล้วนะไม่ให้ความเคารพกันเลยใช่มั้ย"
"อ่าว..�นายยังยืนอยู่ที่นี้อีกหรอกพี่ชาย"
������������ "ง่ะ..� นี้ไม่เห็นัวฉันเลยใช่มั้ย.."
"ตั้งแต่เมื่อไหร่...� นายชอบฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ควอนจียง.."
"ตั้งแต่นายเอาแต่มองเจ้าพี่ชายบ้าคนนั้น จนมองไม่เห็นเลยนั้นแหละ�ตั้งแต่ตอนนั้น..� ฉันของนายมาตั้งแต่ตอนนั้นเลย"
มะ� มีคนที่ค่อยมองเรา�� มองแค่เราเพียงเดียวมานานแสนนานอยู่จริงๆเหรอ��� แทบยังอยู่ไกล้แค่นี้เอง...
"รู้อย่างนี้แล้ว.. นายจะไม่ออกบวชแล้วใช่มั้ย! "
"บ้า..� ใครบอกจะออกบวชกันเล่า.."�� (คนแถวนี้แหละ -*- ได้ยินอยู่)
บทสรุปของคนที่จับปลาสองมือ...
ชเวซึงฮยองหนุ่มที่จังปลาสองมือถูกลงโทษให้ปฏิบัติธรรมที่น้ำตกเพราะเรื่องที่จับปลาสองมือรู้ถึงหูของภรรยาอย่างแดซอง
"อย่ามาร้องไห้่นะ ไอ้คนเจ้าชู!!!"
"เปล่าร้องไห้ครับ น้ำมันเข้าตาเฉยๆ"
"ไม่ต้องมาเถียง...� ถ้ายังไม่สำนึกก็ยืนให้น้ำตกมันตกใส่หัวอยู฿่อย่างนั้นแหละ"
"จะไม่ทำอีกแล้วครับ� ขอโทษคร้าบคุณภรรยาาาาา...� T0T" ทำไมก่อนแต่งงานถึงไม่รู้นะว่าน่ากลัวขนาดนี้� ผิดพราดครั้งใหญ่แล้วไอ้�ชเวซึงฮยอง....
............................................................................
ว้าวๆๆๆๆ��� จบแล้วครับผม เป็นไงครับสั้นกระทัดรัดได้ใจดีมั้ยละครับ...
แต่ขอร้องเถอะครับ จะลงโทษที่ผมหายไปนานยังไงก็ได้ แต่ว่าอย่างทำกับไรเตอร์เหมือนที่แดแด๊ทำกะซึงฮยองนะ.. เค้ากลัว
ไม่มีไรจะพูดมากมายครับ ขอพูดแค่ว่าขอบคุณทุกคนมากนะครับที่ติดตามผมงานอันเน่าๆของไรเตอร์สติเฟื่องมาตลอด
ไรเตอร์จะพยายามพัฒนาฝีมือ + อัพเลเวลความขยันมากขึ้นเรื่อยๆครับ
ขอบคุณที่ไม่ทิ้งกัน� ขอบคุณจริงๆครับ
ไปละครับ..� ยังมีอีกเรื่องนึงที่ดองเค็มไว้ซะนาน วันนี้คงจบสักทีนะครับ...� เจอกันเรื่องต่อไปครับ
�������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������
�
Heartbroken love back เผลอใจรักหลังอกหัก
story wiht :: Leeseunghyun&Kwonjiyong
by :: nasagi_zagi
......................................................................................................
แย่แล้ว.. ทำไงดีอาการใจเต็นแบบนี้...
ทั้งที่กลัวความรัก จรไม่อยากรักใครอีกแล้ว...
ทั้งที่ ถูกพี่ชายเขาทิ้ง แล้วจะไปหาน้องชายมันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้....
จะทำไงดี..
เรา...
หลงรัก.. ควอนจียงคนนี้เข้าสะแล้ว..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เราจะทำยังไงดี
�
��������� � "อะโลฮ่า~~~��จียงพี่เอาของขวัญจากฮาวายมาให้นะ ช็อตโกแลตแมคคมเดเมียของโปรดนายไง ฮ่ะ ฮา ฮาๆๆ"
แหงะ!!�� นั้นมันชเวซึงฮยอน...
แย่ที่สุด..� มาที่นี้ทำไมนะ� เอ็ะ..� คนนั้นคือ� ภรรยา� สินะ...�� น่ารักดีเหมือนกัน ไม่แปลกใจเลยที่พี่ซึงฮยองจะเลือกเค้าแทนที่จะเป็นเรา�
�������� ��� " ^ ^�ฮันนีมูลสนุกมากเลยนะ นายน่าจะไปกับพวกเราด้วย "
แปลกจัง..� ทำไมไม่รู้สึกอะไรเลยละ�� คงเป็นเพราะจียงสืนะ��
������������ "แหมดีจังเลย ที่นายบอกให้ฉันรีบๆแต่งงานนะ�ชีวิตของพี่ตอนนี้มีความสุขมากๆเลย"
เอ๋..� จียงเป็นคนคิดเรื่องแต่งงานอย่างนั้นเหรอ� ทำไม.. เขาน่าจะรู้นิว่าถ้าพี่ซึงฮยองแต่งงาน...� เราก็ต้องถูกทิ้ง!!
" ควอนจียง..��นายพูดเรื่องแบบนั้นจริงๆเหรอ นายไม่รู้หรอกไงว่าถ้าพูดแบบนั้นออกไปฉันจะเป็นฝ่ายถูกทิ้งนะ"
"ก็ต้องรู้อยู่แล้วสิ"
เพียะ!!!~~~~~~~~~~~~~~///
" หึ ...."
อะไร..� นั้นเขาหัวเราะเยาะเราอย่างนั้นเหรอ..
เจ็บใจ�� เจ็บใจที่สุดเลย..
ทั้งๆที่คิดว่าถ้าเป็นควอนจียง�� เป็นควอนจียงคนนี้จะเชื่อใจได้แท้ๆ...�� ทำไมๆๆๆๆ�� เจ็บใจ� เจ็บใจที่สุดเลย
ตุบๆ� ตุบๆๆ� (กำปั้นเล็กของซึงรีทุบรั่วที่อกแกร่งของจียงอย่างไม่ยั้งมือ)
"ที่ทำแบบนั้น..� ก็เพราะว่า�� อยากให้นายเลิกกับผู้ชายบ้าๆที่จับปลาสองอย่างคนๆนั้นนะสิ"
กึก...
"หะ หมาย...� หมายาความว่าไง"
"หมายความว่าแบบนี้ไง"
จุฟ� (ริมฝีปากหนาของควอนจียงเลื่อนมากดจูบเบาๆที่ริมฝีปากบางของซึงรี�)�
"ผมหงุดหงิดทุกครั้งที่เก็นไอ้พี่บ้านั้นมันจับปากสองมือแบบนี้� แถบมันยังให้ความสำคัญกับคนที่ผมรักเป็นแค่อันดับสองอีก...� ผมทนไม่ได้� ถ้าเป็นผมจะไม่มีวันจับปลาสองมือเด็ดขาด� จะไม่มีวันทำให้นายเสียใจเด็ดขาด"
"นะ นาย.."
"เพราะคิดว่านายคงไม่อยากเห็นหน้าน้องชายของแฟนเก่า เลยทำทุกอย่างให้ใบปลิวของทัวร์ไปถึงมือนายโดยที่นายไม่สงสัยแล้วมาที่นี้ เพื่อฉันจะได้...� พี่ก็จริงๆเลย� อุสาหืให้ไปเที่ยวไกลๆ ไม่ให้เข้ามาใกล้ๆบ้านแท้ๆ� เป็นคนที่มาไม่ถูกเวลาเลยจริงๆ -*- "
����������� "ถึงจะอย่างนั้นก็เถอะ� แต่...� ควอนจียง� นายเรียกพี่ชายนายว่าบ้า� ตั้งแต่เมื่อกี้นี้แล้วนะไม่ให้ความเคารพกันเลยใช่มั้ย"
"อ่าว..�นายยังยืนอยู่ที่นี้อีกหรอกพี่ชาย"
������������ "ง่ะ..� นี้ไม่เห็นัวฉันเลยใช่มั้ย.."
"ตั้งแต่เมื่อไหร่...� นายชอบฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ควอนจียง.."
"ตั้งแต่นายเอาแต่มองเจ้าพี่ชายบ้าคนนั้น จนมองไม่เห็นเลยนั้นแหละ�ตั้งแต่ตอนนั้น..� ฉันของนายมาตั้งแต่ตอนนั้นเลย"
มะ� มีคนที่ค่อยมองเรา�� มองแค่เราเพียงเดียวมานานแสนนานอยู่จริงๆเหรอ��� แทบยังอยู่ไกล้แค่นี้เอง...
"รู้อย่างนี้แล้ว.. นายจะไม่ออกบวชแล้วใช่มั้ย! "
"บ้า..� ใครบอกจะออกบวชกันเล่า.."�� (คนแถวนี้แหละ -*- ได้ยินอยู่)
บทสรุปของคนที่จับปลาสองมือ...
ชเวซึงฮยองหนุ่มที่จังปลาสองมือถูกลงโทษให้ปฏิบัติธรรมที่น้ำตกเพราะเรื่องที่จับปลาสองมือรู้ถึงหูของภรรยาอย่างแดซอง
"อย่ามาร้องไห้่นะ ไอ้คนเจ้าชู!!!"
"เปล่าร้องไห้ครับ น้ำมันเข้าตาเฉยๆ"
"ไม่ต้องมาเถียง...� ถ้ายังไม่สำนึกก็ยืนให้น้ำตกมันตกใส่หัวอยู฿่อย่างนั้นแหละ"
"จะไม่ทำอีกแล้วครับ� ขอโทษคร้าบคุณภรรยาาาาา...� T0T" ทำไมก่อนแต่งงานถึงไม่รู้นะว่าน่ากลัวขนาดนี้� ผิดพราดครั้งใหญ่แล้วไอ้�ชเวซึงฮยอง....
............................................................................
ว้าวๆๆๆๆ��� จบแล้วครับผม เป็นไงครับสั้นกระทัดรัดได้ใจดีมั้ยละครับ...
แต่ขอร้องเถอะครับ จะลงโทษที่ผมหายไปนานยังไงก็ได้ แต่ว่าอย่างทำกับไรเตอร์เหมือนที่แดแด๊ทำกะซึงฮยองนะ.. เค้ากลัว
ไม่มีไรจะพูดมากมายครับ ขอพูดแค่ว่าขอบคุณทุกคนมากนะครับที่ติดตามผมงานอันเน่าๆของไรเตอร์สติเฟื่องมาตลอด
ไรเตอร์จะพยายามพัฒนาฝีมือ + อัพเลเวลความขยันมากขึ้นเรื่อยๆครับ
ขอบคุณที่ไม่ทิ้งกัน� ขอบคุณจริงๆครับ
ไปละครับ..� ยังมีอีกเรื่องนึงที่ดองเค็มไว้ซะนาน วันนี้คงจบสักทีนะครับ...� เจอกันเรื่องต่อไปครับ
�������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������
�
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น