ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Short Fic BIGBANG

    ลำดับตอนที่ #1 : :::: >TempG< Prince slaves serve ขอรักนาย เจ้าชายทาสรับใช้ [ INTRO]

    • อัปเดตล่าสุด 22 มิ.ย. 54


    Cry .Q
     



     

    Prince slaves serve ขอรักนาย เจ้าชายทาสรับใช้
    story wiht :: Kwonjiyong&Choiseunghyun 
    by :: nasagi_zagi

    ------------------------------------------------------------------------------------------------



    รุ่นพี่ซึ่งฮยอน ท่วงท่าที่แสนจะคลูบิวตี้ของรุ่นพี่นั้น.....ควอนจียงคนนี้ตกหลุมรักตั้งแต่แรกเห็นแล้วฮะ


    Please  take  your  heart  out  of  cover
             Let  me  help  you  discover  a  perfect  love.
           Look  high, there's  a  bright  and  blue  sky
    Look  at  my  eyes, there's  love  inside.

           โปรดเปิดประตูหัวใจ  ให้ฉันได้เข้าไปค้นหาความรักที่งดงาม
        ในวันที่ฟ้าคราม  เธอเห็นความรักในดวงตาของฉันไหม....








    ชเวซึงฮยอนชายหนุ่มรูปงามที่เป็นที่จับตามองของบรรดาสาวๆและหนุ่มนอยหน้าหวานทั้งหลายในโรงเรียนมัธยมปลาย "วายจี" แห่งนี้ื และหนึ่งในบรรดาผู้คนที่ตกหลุมรักเขาก็คือ ควอนจียงเด็กชายหน้าสวยจากห้องเอฟ แม้ว่าความสวยของจียงจะทำให้ชายหนุ่มหลายๆคนหลงรักเขาแต่ดูเหมือนว่า เจ้าชายห้องเอ อย่างชเวซึงฮยอนจะไม่เคยมองเห็นมันเลย



    "จียง วันนี้นายไปกินไอติมกับฉันมั้ย เดียวฉันเลี้ยงเอง" เด็กหนุ่มหน้าตาดีเพื่อนร่วมห้องคนหนึ่งของจียงเอ่ยปากชวนหนุ่มน้อยขวัญใจประจำห้องไปกินไอติมหลังเลิกเรียนด้วยกัน ช่างกล้าจริงๆเลยพ่อหนุ่มคนนี้

    "นายแน่ใจแล้วเหรอ จุนโฮ" ร่างบางถามกลับด้วยน้ำเสียงที่มีเลห์นัย

    "ฮะๆ แค่ชวนขวัญใจห้องไปกินไอติมแค่นี้ต้องให้ฉันเรียกความมั่นใจอะไรเหรอ ตกลงว่าไงไปมั้ย อย่าหยิ่งให้มากนักเลยน่า รีบๆตอบตกลงมาเถอะจะได้รีบๆไปกันสักที"ร่างสูงตอบกลับมาแบบกวนๆ

    "ได้! ฉันเตือนนายแล้วนะจุนโฮ" 

      พูดจบร่างบางก็เดินนำร่างสูงที่ชะงักค้างไปนิดนึงเพราะไม่คิดว่าคนร่างบางที่มักจะหยิ่งใสเขาตลอด คราวนี้จะตอบตกลงง่ายขนาดนี้

    "อ่าว ยืนบื่อทำไมละ จะไปกินไอติมไม่ใช้เหรอรีบมาซิฉันอยากกินจะแย่อยู่แล้วนะ" ร่างบางตะโกนเมื่อเห็นว่าร่างสูงไม่เดินตามเค้ามา








    30 นาทีต่อ ณ ร้านไอติม sweetcool

    "เอาอันนี้ อันนี้ อันนี้ แล้วก็อันนี้ฮะ อืม...แล้วก็ขอเพิ่มรสโรสสตอเบอร์รี่อีกสามก้อนนะฮะ"

    "เฮ้ยๆ เดียวๆจียงนายสั่งเยอะขนาดเนีย นายมั่นใจนะว่านายกินหมดอะ" จุนโฮมองรายการที่คนร่างบางสั่งแล้วแทบลมใส ตัวเล็กแค่นี้จะกินไรเยอะขนาดนั้นวะ

    "หมดสิ แค่นี้จิบๆแล้วนายจะสั่งอะไรเพิ่มมั้ยจุนโฮ~~" ท้ายประโยคคนร่างบางดัดเสียงให้ฟังน่ารัก เพื่อเป็นการเอาใจเจ้ามือวันนี้

    "เออๆ ไม่ละเอาตามที่นายสั่งแล้วกัน" พูดจบคนร่างสูงก็แอบก้มดูเงินในกระเป๋าตังทันที
    หว่ามีเงินอยู่เท่านี้จะพอจ่ายมั้ยวะเนีย

    "เป็นอะไรจุนโฮ ทำไมทำหน้าแบบนั้นละ หรือว่าเสียใจที่ชวนฉันมากินไอติม" คนร่างบางทำหน้าเศร้าเมื่อเห็นว่าคนร่างสูงที่ชวนเขามากินไอติมด้วยดูไม่มีความสุขเลย แต่ในใจกลับตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง
    หึ หึ ฉันเตือนนายแล้วนะคิมจุนโฮ แต่นายไม่ฟังคำเตือนอันแสนดีของฉันเองนะ..




    ------------------------------------








    "นายกลับไปก่อนนะจุนโฮ" คนร่างบางบอกขนาดที่เดินออกมาจากร้านไอติมด้วยกัน

    "อ่าว ทำไมละฉันนึกว่าวันนี้นายจะยอมให้ฉันไปส่งถึงบ้านสะอีก" ร่างสูงพูดสิ่งตัวเองปรารถนามาตลอด เพราะว่าตลอดหลายปีที่รู้จักกันมาจียงไม่เคยให้เขาไปส่งถึงบ้านเลยสักครั้ง

    "ไว้วันหลังแล้วกัน พอดีฉันนึกขึ้นได้นะว่าฉันลืมของไว้ที่ล็อตเกอร์ ของสำคัญซะด้วยฉันต้องกลับไปเอา"

    "เหรอ ให้ฉันไปเป็นเพื่อนมั้ยเราจะได้กลับบ้านด้วยกันไง"

    "เออ ไม่เป็นไรดีกว่านายกลับไปก่อนเถอะ งันฉันไปก่อนนะ บาย แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะ" พูดจบร่างบางก็รีบวิ่งกลับไปทางโรงเรียทันทีโดยไม่รอฟังเสียงค้านจากคนร่างสูงที่ยืนแหกปากตะโกนอยู่ด้านหลังเลย


    คนร่างบางเดินใจลอยคิดโน้นนี้นั้นมาเรื่อย จนมาถึงห้องล็อคเกอร์แต่เขาก็ต้องชะงักอยู่กับที่ เพราะรู้สึกเหมือนว่าห้องที่ควรจะว่างป่าวกลับไม่ว่างป่าวอย่างที่คิด


    "เราเลิกกันเถอะ"  


    เอ๋! นั้น....นั้นมันรุ่นพี่ซึงฮยอนกับแฟนนิน่า


    "ฉันเบื่อแล้วละ เราเลิกกันเถอะนะ"


    เมื่อกี่แฟนรุ่นพี่คนนั้นพูดว่า เลิก! โกหกน่า...เราจะดีใจไม่ได้นะ  แต่ว่าถ้ามันเป็นเรื่องจริงโอกาสก็มาถึงเราแล้ว


    "ยังเป็นท่านราชินีอยู่ฝ่ายเดียวจนถึงนาทีสุดท้ายเลยนะ วิธีอุทิศตัวของฉันมันไม่พอสำหรับเธออย่างนั้นเหรอ"


    "ก็จริงอยู่ที่ซึงฮยอนเป็นทาสรับใช้ที่ดี แต่ว่าฉันเบื่อแล้ว"


    หืม...อะไรหว่า ท่านราชินี? ทาสรับใช้? พูดเรื่องอะไรกันนะ


    "ขอโทษ ลาก่อนนะซึงฮยอน"


    "เฮ้! รอก่อนสิจะไปง่ายๆอย่างนี้นะเหรอ ยุนอา ยุนอาาาาา ทั้งที่ผมต้องถูกคุณออกคำสั่งอยู่เสมอแท้ๆ..."


    ระ รุ่นพี่ซึงฮยอน รุ่นพี่ที่มีท่าทางคลูบิวตี้อยู่ตลอดเวลา เป็นพวก
    M
    [1] อย่างนั้นเหรอ ช็อก......



    ///////////////////  โครมมมมมมม!!  //////////////////////////////////



    "ใครอยูาตรงนั้นนะ ออกมาเดียวนี้เลยนะ"


    กึก กึก กึก....


    "ระ รุ่นพี่ซะ ซึงฮยอน"คนร่างบางเรีกชื่อร่างสูงตกหน้าอย่างยากลำบาก ไม่จริง ไม่อยากจะเขื่อเลยว่าสิ่งที่ได้ยินมาทั้งหมดนั้นเป็นเรื่องจริง


    "เมื่อกี่...นายดูอยู่ตลอดเลยเหรอ"



    !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!  เพียะะะะะะะ  !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!



    "รุ่นพี่บ้า..!"





    -------------------------------------------------------------------------------
    [1] 
    M  (มาโซคิสม์) คือ กลุ่มคนที่ชอบให้ตัวเองเจ็บปวด ชอบให้คนอื่นเป็นคนบ่งการชีวิตตัวเอง ในที่นี้ผมให้ความหมายสิ่งที่ตัวซึงฮยอนเป็น คือ เขาต้องการรับใช้คนรักของเขาแบบทาสรับใช้ของราชินีอะไรแบบนี้อะครับ





    zagi Take++

    สวัสดีรีดเดอร์ทุกคนนะครับ วันนี้มาทิ้งดิ่งบทนำเรียกน้ำย่อยกันก่อนเนอะ 
    ไรเตอร์จะมาบอกว่าข็อทฟิคทั้งสามเรื่อง


    ==== >2Seunghyun< Consultants of love ที่ปรึกษาปัญหาหัวใจ 
    ==== >TemoG< Prince slaves serve ขอรักนาย เข้าชายทาสรับใช้
    ==== >ฺBeaRi< 
    Heartbroken love back ผลอใจรักหลังอกหัก

    จะอัพสลับๆกับไปนะครับไม่มีตารางอัพที่แน่นอน อยู่ที่ว่าไรเตอร์คิดเรื่องได้ก่อนไรเตอร์ก็ลงเรื่องนั้นก่อน ไม่ว่ากันเนอะ

    มาพูดถึงฟิคเรื่องนี้กันดีกว่า Prince slaves serve ขอรักนาย เข้าชายทาสรับใช้ เป็นเรื่องราวของชายหนุ่มที่มีนิสัยจัดอยู่ในพวกกลุ่ม M ซึ่งไรเตอร์ก็บอกึวามหมายไปแล้วเนอะว่ามันคืออะไร แต่คาเร็กเตอร์ของซึงฮยอนคงไม่แรงถึงขั้นทำร้ายร่างกายตัวเองหรอก เอะ!! แต่ก็ไม่แน่เหมือนกันนะ หุ หุ หุ ไรเตอร์อาจจะให้มีบางเล็กน้อยเพื่อสร้างความสนุกสนานก้ได้ ยังไงก็ช่วยติดตามด้วยแล้วกันเนอะ ส่วนอีกสองเรื่องไรเตอร์จะเร่งทำโปรเตอร์และแต่งบทนำให้เร็วที่สุด แล้วจะมาอัพให้ได้ยนกันแน่นอนครับ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×