ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : :::: >TempG< Prince slaves serve ขอรักนาย เจ้าชายทาสรับใช้ [ INTRO]
Cry .Q
Prince slaves serve ขอรักนาย เจ้าชายทาสรับใช้
story wiht :: Kwonjiyong&Choiseunghyun
by :: nasagi_zagi
------------------------------------------------------------------------------------------------
รุ่นพี่ซึ่งฮยอน ท่วงท่าที่แสนจะคลูบิวตี้ของรุ่นพี่นั้น.....ควอนจียงคนนี้ตกหลุมรักตั้งแต่แรกเห็นแล้วฮะ
zagi Take++
สวัสดีรีดเดอร์ทุกคนนะครับ วันนี้มาทิ้งดิ่งบทนำเรียกน้ำย่อยกันก่อนเนอะ
ไรเตอร์จะมาบอกว่าข็อทฟิคทั้งสามเรื่อง
==== >2Seunghyun< Consultants of love ที่ปรึกษาปัญหาหัวใจ
จะอัพสลับๆกับไปนะครับไม่มีตารางอัพที่แน่นอน อยู่ที่ว่าไรเตอร์คิดเรื่องได้ก่อนไรเตอร์ก็ลงเรื่องนั้นก่อน ไม่ว่ากันเนอะ
มาพูดถึงฟิคเรื่องนี้กันดีกว่า Prince slaves serve ขอรักนาย เข้าชายทาสรับใช้ เป็นเรื่องราวของชายหนุ่มที่มีนิสัยจัดอยู่ในพวกกลุ่ม M ซึ่งไรเตอร์ก็บอกึวามหมายไปแล้วเนอะว่ามันคืออะไร แต่คาเร็กเตอร์ของซึงฮยอนคงไม่แรงถึงขั้นทำร้ายร่างกายตัวเองหรอก เอะ!! แต่ก็ไม่แน่เหมือนกันนะ หุ หุ หุ ไรเตอร์อาจจะให้มีบางเล็กน้อยเพื่อสร้างความสนุกสนานก้ได้ ยังไงก็ช่วยติดตามด้วยแล้วกันเนอะ ส่วนอีกสองเรื่องไรเตอร์จะเร่งทำโปรเตอร์และแต่งบทนำให้เร็วที่สุด แล้วจะมาอัพให้ได้ยนกันแน่นอนครับ
Prince slaves serve ขอรักนาย เจ้าชายทาสรับใช้
story wiht :: Kwonjiyong&Choiseunghyun
by :: nasagi_zagi
------------------------------------------------------------------------------------------------
รุ่นพี่ซึ่งฮยอน ท่วงท่าที่แสนจะคลูบิวตี้ของรุ่นพี่นั้น.....ควอนจียงคนนี้ตกหลุมรักตั้งแต่แรกเห็นแล้วฮะ
Please take your heart out of cover
Let me help you discover a perfect love.
Look high, there's a bright and blue sky
Look at my eyes, there's love inside.
Let me help you discover a perfect love.
Look high, there's a bright and blue sky
Look at my eyes, there's love inside.
โปรดเปิดประตูหัวใจ ให้ฉันได้เข้าไปค้นหาความรักที่งดงาม
ในวันที่ฟ้าคราม เธอเห็นความรักในดวงตาของฉันไหม....
ชเวซึงฮยอนชายหนุ่มรูปงามที่เป็นที่จับตามองของบรรดาสาวๆและหนุ่มนอยหน้าหวานทั้งหลายในโรงเรียนมัธยมปลาย "วายจี" แห่งนี้ื และหนึ่งในบรรดาผู้คนที่ตกหลุมรักเขาก็คือ ควอนจียงเด็กชายหน้าสวยจากห้องเอฟ แม้ว่าความสวยของจียงจะทำให้ชายหนุ่มหลายๆคนหลงรักเขาแต่ดูเหมือนว่า เจ้าชายห้องเอ อย่างชเวซึงฮยอนจะไม่เคยมองเห็นมันเลย
"จียง วันนี้นายไปกินไอติมกับฉันมั้ย เดียวฉันเลี้ยงเอง" เด็กหนุ่มหน้าตาดีเพื่อนร่วมห้องคนหนึ่งของจียงเอ่ยปากชวนหนุ่มน้อยขวัญใจประจำห้องไปกินไอติมหลังเลิกเรียนด้วยกัน ช่างกล้าจริงๆเลยพ่อหนุ่มคนนี้
"นายแน่ใจแล้วเหรอ จุนโฮ" ร่างบางถามกลับด้วยน้ำเสียงที่มีเลห์นัย
"ฮะๆ แค่ชวนขวัญใจห้องไปกินไอติมแค่นี้ต้องให้ฉันเรียกความมั่นใจอะไรเหรอ ตกลงว่าไงไปมั้ย อย่าหยิ่งให้มากนักเลยน่า รีบๆตอบตกลงมาเถอะจะได้รีบๆไปกันสักที"ร่างสูงตอบกลับมาแบบกวนๆ
"ได้! ฉันเตือนนายแล้วนะจุนโฮ"
พูดจบร่างบางก็เดินนำร่างสูงที่ชะงักค้างไปนิดนึงเพราะไม่คิดว่าคนร่างบางที่มักจะหยิ่งใสเขาตลอด คราวนี้จะตอบตกลงง่ายขนาดนี้
"อ่าว ยืนบื่อทำไมละ จะไปกินไอติมไม่ใช้เหรอรีบมาซิฉันอยากกินจะแย่อยู่แล้วนะ" ร่างบางตะโกนเมื่อเห็นว่าร่างสูงไม่เดินตามเค้ามา
30 นาทีต่อ ณ ร้านไอติม sweetcool
"เอาอันนี้ อันนี้ อันนี้ แล้วก็อันนี้ฮะ อืม...แล้วก็ขอเพิ่มรสโรสสตอเบอร์รี่อีกสามก้อนนะฮะ"
"เฮ้ยๆ เดียวๆจียงนายสั่งเยอะขนาดเนีย นายมั่นใจนะว่านายกินหมดอะ" จุนโฮมองรายการที่คนร่างบางสั่งแล้วแทบลมใส ตัวเล็กแค่นี้จะกินไรเยอะขนาดนั้นวะ
"หมดสิ แค่นี้จิบๆแล้วนายจะสั่งอะไรเพิ่มมั้ยจุนโฮ~~" ท้ายประโยคคนร่างบางดัดเสียงให้ฟังน่ารัก เพื่อเป็นการเอาใจเจ้ามือวันนี้
"เออๆ ไม่ละเอาตามที่นายสั่งแล้วกัน" พูดจบคนร่างสูงก็แอบก้มดูเงินในกระเป๋าตังทันที หว่ามีเงินอยู่เท่านี้จะพอจ่ายมั้ยวะเนีย
"เป็นอะไรจุนโฮ ทำไมทำหน้าแบบนั้นละ หรือว่าเสียใจที่ชวนฉันมากินไอติม" คนร่างบางทำหน้าเศร้าเมื่อเห็นว่าคนร่างสูงที่ชวนเขามากินไอติมด้วยดูไม่มีความสุขเลย แต่ในใจกลับตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง หึ หึ ฉันเตือนนายแล้วนะคิมจุนโฮ แต่นายไม่ฟังคำเตือนอันแสนดีของฉันเองนะ..
------------------------------------
"นายกลับไปก่อนนะจุนโฮ" คนร่างบางบอกขนาดที่เดินออกมาจากร้านไอติมด้วยกัน
"อ่าว ทำไมละฉันนึกว่าวันนี้นายจะยอมให้ฉันไปส่งถึงบ้านสะอีก" ร่างสูงพูดสิ่งตัวเองปรารถนามาตลอด เพราะว่าตลอดหลายปีที่รู้จักกันมาจียงไม่เคยให้เขาไปส่งถึงบ้านเลยสักครั้ง
"ไว้วันหลังแล้วกัน พอดีฉันนึกขึ้นได้นะว่าฉันลืมของไว้ที่ล็อตเกอร์ ของสำคัญซะด้วยฉันต้องกลับไปเอา"
"เหรอ ให้ฉันไปเป็นเพื่อนมั้ยเราจะได้กลับบ้านด้วยกันไง"
"เออ ไม่เป็นไรดีกว่านายกลับไปก่อนเถอะ งันฉันไปก่อนนะ บาย แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะ" พูดจบร่างบางก็รีบวิ่งกลับไปทางโรงเรียทันทีโดยไม่รอฟังเสียงค้านจากคนร่างสูงที่ยืนแหกปากตะโกนอยู่ด้านหลังเลย
คนร่างบางเดินใจลอยคิดโน้นนี้นั้นมาเรื่อย จนมาถึงห้องล็อคเกอร์แต่เขาก็ต้องชะงักอยู่กับที่ เพราะรู้สึกเหมือนว่าห้องที่ควรจะว่างป่าวกลับไม่ว่างป่าวอย่างที่คิด
"เราเลิกกันเถอะ"
เอ๋! นั้น....นั้นมันรุ่นพี่ซึงฮยอนกับแฟนนิน่า
"ฉันเบื่อแล้วละ เราเลิกกันเถอะนะ"
เมื่อกี่แฟนรุ่นพี่คนนั้นพูดว่า เลิก! โกหกน่า...เราจะดีใจไม่ได้นะ แต่ว่าถ้ามันเป็นเรื่องจริงโอกาสก็มาถึงเราแล้ว
"ยังเป็นท่านราชินีอยู่ฝ่ายเดียวจนถึงนาทีสุดท้ายเลยนะ วิธีอุทิศตัวของฉันมันไม่พอสำหรับเธออย่างนั้นเหรอ"
"ก็จริงอยู่ที่ซึงฮยอนเป็นทาสรับใช้ที่ดี แต่ว่าฉันเบื่อแล้ว"
หืม...อะไรหว่า ท่านราชินี? ทาสรับใช้? พูดเรื่องอะไรกันนะ
"ขอโทษ ลาก่อนนะซึงฮยอน"
"เฮ้! รอก่อนสิจะไปง่ายๆอย่างนี้นะเหรอ ยุนอา ยุนอาาาาา ทั้งที่ผมต้องถูกคุณออกคำสั่งอยู่เสมอแท้ๆ..."
ระ รุ่นพี่ซึงฮยอน รุ่นพี่ที่มีท่าทางคลูบิวตี้อยู่ตลอดเวลา เป็นพวก M[1] อย่างนั้นเหรอ ช็อก......
/////////////////// โครมมมมมมม!! //////////////////////////////////
"ใครอยูาตรงนั้นนะ ออกมาเดียวนี้เลยนะ"
กึก กึก กึก....
"ระ รุ่นพี่ซะ ซึงฮยอน"คนร่างบางเรีกชื่อร่างสูงตกหน้าอย่างยากลำบาก ไม่จริง ไม่อยากจะเขื่อเลยว่าสิ่งที่ได้ยินมาทั้งหมดนั้นเป็นเรื่องจริง
"เมื่อกี่...นายดูอยู่ตลอดเลยเหรอ"
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! เพียะะะะะะะ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
"รุ่นพี่บ้า..!"
-------------------------------------------------------------------------------
[1] M (มาโซคิสม์) คือ กลุ่มคนที่ชอบให้ตัวเองเจ็บปวด ชอบให้คนอื่นเป็นคนบ่งการชีวิตตัวเอง ในที่นี้ผมให้ความหมายสิ่งที่ตัวซึงฮยอนเป็น คือ เขาต้องการรับใช้คนรักของเขาแบบทาสรับใช้ของราชินีอะไรแบบนี้อะครับ
"จียง วันนี้นายไปกินไอติมกับฉันมั้ย เดียวฉันเลี้ยงเอง" เด็กหนุ่มหน้าตาดีเพื่อนร่วมห้องคนหนึ่งของจียงเอ่ยปากชวนหนุ่มน้อยขวัญใจประจำห้องไปกินไอติมหลังเลิกเรียนด้วยกัน ช่างกล้าจริงๆเลยพ่อหนุ่มคนนี้
"นายแน่ใจแล้วเหรอ จุนโฮ" ร่างบางถามกลับด้วยน้ำเสียงที่มีเลห์นัย
"ฮะๆ แค่ชวนขวัญใจห้องไปกินไอติมแค่นี้ต้องให้ฉันเรียกความมั่นใจอะไรเหรอ ตกลงว่าไงไปมั้ย อย่าหยิ่งให้มากนักเลยน่า รีบๆตอบตกลงมาเถอะจะได้รีบๆไปกันสักที"ร่างสูงตอบกลับมาแบบกวนๆ
"ได้! ฉันเตือนนายแล้วนะจุนโฮ"
พูดจบร่างบางก็เดินนำร่างสูงที่ชะงักค้างไปนิดนึงเพราะไม่คิดว่าคนร่างบางที่มักจะหยิ่งใสเขาตลอด คราวนี้จะตอบตกลงง่ายขนาดนี้
"อ่าว ยืนบื่อทำไมละ จะไปกินไอติมไม่ใช้เหรอรีบมาซิฉันอยากกินจะแย่อยู่แล้วนะ" ร่างบางตะโกนเมื่อเห็นว่าร่างสูงไม่เดินตามเค้ามา
30 นาทีต่อ ณ ร้านไอติม sweetcool
"เอาอันนี้ อันนี้ อันนี้ แล้วก็อันนี้ฮะ อืม...แล้วก็ขอเพิ่มรสโรสสตอเบอร์รี่อีกสามก้อนนะฮะ"
"เฮ้ยๆ เดียวๆจียงนายสั่งเยอะขนาดเนีย นายมั่นใจนะว่านายกินหมดอะ" จุนโฮมองรายการที่คนร่างบางสั่งแล้วแทบลมใส ตัวเล็กแค่นี้จะกินไรเยอะขนาดนั้นวะ
"หมดสิ แค่นี้จิบๆแล้วนายจะสั่งอะไรเพิ่มมั้ยจุนโฮ~~" ท้ายประโยคคนร่างบางดัดเสียงให้ฟังน่ารัก เพื่อเป็นการเอาใจเจ้ามือวันนี้
"เออๆ ไม่ละเอาตามที่นายสั่งแล้วกัน" พูดจบคนร่างสูงก็แอบก้มดูเงินในกระเป๋าตังทันที หว่ามีเงินอยู่เท่านี้จะพอจ่ายมั้ยวะเนีย
"เป็นอะไรจุนโฮ ทำไมทำหน้าแบบนั้นละ หรือว่าเสียใจที่ชวนฉันมากินไอติม" คนร่างบางทำหน้าเศร้าเมื่อเห็นว่าคนร่างสูงที่ชวนเขามากินไอติมด้วยดูไม่มีความสุขเลย แต่ในใจกลับตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง หึ หึ ฉันเตือนนายแล้วนะคิมจุนโฮ แต่นายไม่ฟังคำเตือนอันแสนดีของฉันเองนะ..
------------------------------------
"นายกลับไปก่อนนะจุนโฮ" คนร่างบางบอกขนาดที่เดินออกมาจากร้านไอติมด้วยกัน
"อ่าว ทำไมละฉันนึกว่าวันนี้นายจะยอมให้ฉันไปส่งถึงบ้านสะอีก" ร่างสูงพูดสิ่งตัวเองปรารถนามาตลอด เพราะว่าตลอดหลายปีที่รู้จักกันมาจียงไม่เคยให้เขาไปส่งถึงบ้านเลยสักครั้ง
"ไว้วันหลังแล้วกัน พอดีฉันนึกขึ้นได้นะว่าฉันลืมของไว้ที่ล็อตเกอร์ ของสำคัญซะด้วยฉันต้องกลับไปเอา"
"เหรอ ให้ฉันไปเป็นเพื่อนมั้ยเราจะได้กลับบ้านด้วยกันไง"
"เออ ไม่เป็นไรดีกว่านายกลับไปก่อนเถอะ งันฉันไปก่อนนะ บาย แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะ" พูดจบร่างบางก็รีบวิ่งกลับไปทางโรงเรียทันทีโดยไม่รอฟังเสียงค้านจากคนร่างสูงที่ยืนแหกปากตะโกนอยู่ด้านหลังเลย
คนร่างบางเดินใจลอยคิดโน้นนี้นั้นมาเรื่อย จนมาถึงห้องล็อคเกอร์แต่เขาก็ต้องชะงักอยู่กับที่ เพราะรู้สึกเหมือนว่าห้องที่ควรจะว่างป่าวกลับไม่ว่างป่าวอย่างที่คิด
"เราเลิกกันเถอะ"
เอ๋! นั้น....นั้นมันรุ่นพี่ซึงฮยอนกับแฟนนิน่า
"ฉันเบื่อแล้วละ เราเลิกกันเถอะนะ"
เมื่อกี่แฟนรุ่นพี่คนนั้นพูดว่า เลิก! โกหกน่า...เราจะดีใจไม่ได้นะ แต่ว่าถ้ามันเป็นเรื่องจริงโอกาสก็มาถึงเราแล้ว
"ยังเป็นท่านราชินีอยู่ฝ่ายเดียวจนถึงนาทีสุดท้ายเลยนะ วิธีอุทิศตัวของฉันมันไม่พอสำหรับเธออย่างนั้นเหรอ"
"ก็จริงอยู่ที่ซึงฮยอนเป็นทาสรับใช้ที่ดี แต่ว่าฉันเบื่อแล้ว"
หืม...อะไรหว่า ท่านราชินี? ทาสรับใช้? พูดเรื่องอะไรกันนะ
"ขอโทษ ลาก่อนนะซึงฮยอน"
"เฮ้! รอก่อนสิจะไปง่ายๆอย่างนี้นะเหรอ ยุนอา ยุนอาาาาา ทั้งที่ผมต้องถูกคุณออกคำสั่งอยู่เสมอแท้ๆ..."
ระ รุ่นพี่ซึงฮยอน รุ่นพี่ที่มีท่าทางคลูบิวตี้อยู่ตลอดเวลา เป็นพวก M[1] อย่างนั้นเหรอ ช็อก......
/////////////////// โครมมมมมมม!! //////////////////////////////////
"ใครอยูาตรงนั้นนะ ออกมาเดียวนี้เลยนะ"
กึก กึก กึก....
"ระ รุ่นพี่ซะ ซึงฮยอน"คนร่างบางเรีกชื่อร่างสูงตกหน้าอย่างยากลำบาก ไม่จริง ไม่อยากจะเขื่อเลยว่าสิ่งที่ได้ยินมาทั้งหมดนั้นเป็นเรื่องจริง
"เมื่อกี่...นายดูอยู่ตลอดเลยเหรอ"
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! เพียะะะะะะะ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
"รุ่นพี่บ้า..!"
-------------------------------------------------------------------------------
[1] M (มาโซคิสม์) คือ กลุ่มคนที่ชอบให้ตัวเองเจ็บปวด ชอบให้คนอื่นเป็นคนบ่งการชีวิตตัวเอง ในที่นี้ผมให้ความหมายสิ่งที่ตัวซึงฮยอนเป็น คือ เขาต้องการรับใช้คนรักของเขาแบบทาสรับใช้ของราชินีอะไรแบบนี้อะครับ
zagi Take++
สวัสดีรีดเดอร์ทุกคนนะครับ วันนี้มาทิ้งดิ่งบทนำเรียกน้ำย่อยกันก่อนเนอะ
ไรเตอร์จะมาบอกว่าข็อทฟิคทั้งสามเรื่อง
==== >2Seunghyun< Consultants of love ที่ปรึกษาปัญหาหัวใจ
==== >TemoG< Prince slaves serve ขอรักนาย เข้าชายทาสรับใช้
==== >ฺBeaRi< Heartbroken love back เผลอใจรักหลังอกหัก
==== >ฺBeaRi< Heartbroken love back เผลอใจรักหลังอกหัก
จะอัพสลับๆกับไปนะครับไม่มีตารางอัพที่แน่นอน อยู่ที่ว่าไรเตอร์คิดเรื่องได้ก่อนไรเตอร์ก็ลงเรื่องนั้นก่อน ไม่ว่ากันเนอะ
มาพูดถึงฟิคเรื่องนี้กันดีกว่า Prince slaves serve ขอรักนาย เข้าชายทาสรับใช้ เป็นเรื่องราวของชายหนุ่มที่มีนิสัยจัดอยู่ในพวกกลุ่ม M ซึ่งไรเตอร์ก็บอกึวามหมายไปแล้วเนอะว่ามันคืออะไร แต่คาเร็กเตอร์ของซึงฮยอนคงไม่แรงถึงขั้นทำร้ายร่างกายตัวเองหรอก เอะ!! แต่ก็ไม่แน่เหมือนกันนะ หุ หุ หุ ไรเตอร์อาจจะให้มีบางเล็กน้อยเพื่อสร้างความสนุกสนานก้ได้ ยังไงก็ช่วยติดตามด้วยแล้วกันเนอะ ส่วนอีกสองเรื่องไรเตอร์จะเร่งทำโปรเตอร์และแต่งบทนำให้เร็วที่สุด แล้วจะมาอัพให้ได้ยนกันแน่นอนครับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น