นี่มันเรื่องน่าสยองหรือเรื่องอะไรกันแน่เนี่ย..!

สวีดัดทุกคนน..... ดีจ้ากับนิยาย.. เอ่ออ... เอ่ออ.. นิยาย เอ่อ อืมม
....
นิยายแต่งใหม่ หัดใหม่นะ>O<"! ลองไปอ่านดูนะ อยู่ข้างล่างนี้เอง 'v'

ข้างล่างนี้ ในช่องนี้ มันเป็น... อะไรก็ไม่รู้ ไปอ่านเอานะ ^0^  มันเกี่ยวกับ

ชาย&ชาย เพื่อนสนิทอ่ะ ติดตามผลงานก็แล้วกันนะ >&< อาจจะยังไม่ค่อย

เสร็จเยอะมากเท่าไหร่ แต่ก็ขอให้ติดตามไปเรื่อยกันนะขอรับ.. ~    ขอบอกไว้ว่า..
..
.
.
.
ถ้าเกิดจะเม้นก็เม้นตามสบายเลยนะจ้าา กันเอง♥
แล้วถ้าเกิดจะนำไปเผยแพร่อะไรก็บอกกันก่อนนะ Copy อะไรต่างๆนาๆ ก็บอกกันก่อนนะ ^W^
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ณ บัดนี้................. ช่างมัน อ่านไปเลยจ้ะ ฟิคคร่าวๆนะตอนนี้ ...:')

ในช่วงปิดเทอมใกล้จะเปิดเทอมแล้ว ทุกคนก็ต่างเตรียมตัวเข้าเรียนและเปิดเทอมกันมาก และในช่วงปิดเทอมนั้น ทางโีรงเรียนก็รับสมัครเด็กใหม่เข้ามาใหม่ในโรงเรียนนั้น แต่.. พอเปิดเทอมมาแล้ว ทุกคนก็ต่างแปลกใจกันนักว่าทำไม? เด็กใหม่ถึงรู้จักชื่อเด็กเก่ากันแทบหมด ศิษย์เก่าก็ไ่ม่เชิงมากนัก แล้วมันสาเหตุอะไรกันล่ะ? มีสืบค้นข้อมูลเหล่านี้กันดีกว่าพวกเรา แต่ก่อนอื่น ก่อนเปิดเทอมก็ต้องเตรียมตัวรับน้องใหม่ของห้องก่อนก็แล้วกันล่ะ!? ใครกันล่ะ? เด็กใหม่งั้นหรือ ถึงเรื่องนี้มันจะสนุก หรือ โหดร้ายก็แล้วแต่ มันก็ไม่สำคัญเท่ากับว่า คนใดคนนึง เป็นคนแล้วไร้วิญญาณ!? มันคืออะไรกัน มันเป็นยังไงกันหรือ มันน่ากลัวหรือสนุกสุดเหวี่ยงกันดีล่ะ? เรื่องนี้เอาไว้ก่อนกันดีกว่า มาเข้าเรื่องกันรับน้องใหม่กันดีกว่า เอาให้สนุกสุดเหวี่ยงกันไปเล้ย!

ตึก ตึก ตึก.. เสียงวิ่งกระทืบพื้นอย่างแรงในห้องเรียน ห้องหนึ่ง ในห้อง ม.3/2  อิสึมะ โกคุ , ยามาตะ เอเอ็ม ... เด็กหนุ่มสองคน เป็นที่ตกหลุมรักของใครหลายคนนั้น เป็นเด็กใหม่!? ซะอย่างนั้น... แต่ทำไม มาใหม่แล้วมีคนรู้จักซะเยอะอย่างนั้น มันน่าแปลกใจนักนะ! อะไรกัน!
นี่.... โกคุ นายเป็นไรไปรึเปล่า? เหม่อลอยเชียว สบายดีนะ   : เสียงถามคำถามของเอเอ็มเพื่อนสนิทสนมอย่างไม่รู้คำตอบ
หืมม...? เปล่าเหม่อลอยซักหน่อย ไม่มีอะไรหรอก ฉันสบายหรอกน่า : คำตอบที่แปลกไปจากแต่ก่อนนั้น ช่างแปลกเสียจริง
ทำไมนาย... ถึงเหม่อ? เหม่อถึงใครกัน อยากรู้ซะจริงเลย : เอเอ็ม....
นายยุ่งอะไร? มันไม่เกี่ยวกับนายเลยซักนิดเดียว น้อยเดียวก็ไม่มี!!
ทำไมนายต้องโกรธฉันด้วยเล่า? ไม่เห็นต้องหงุดหงิดเลยนี่นา ฉันทำอะไรให้นายไม่พอใจ รบกวนอะไรนาย?
พอเถอะ! ฉันไม่อยากทะเลาะ เข้าใจรึยัง เงียบ!แล้วหุบปากไป ไอ้ดื้อ!
หึ้! : หุบปากอย่างสนิทแล้วไม่พูดอะไรอีกเลยนอกจากนั้น
.
.
.
.
.
.
.
.
โกคุจ๋าาาาา >0<  ไปเที่ยวกัน สามวันในวันหยุดเน้! : เสียงตะโกนมาแต่ไกลจนใกล้หู
ไม่! เรื่องอะไรฉันจะไปกับนายแค่สองคนวะ? ไปกับแฟนคลับนายนู่นนน นู่นนู่น..
เอ๊ะ! ไหนไหน แฟนคลับฉันล่ะ? เหวอ! O[]O"
พี่เอเอ็มขา ~ น่ารักจังเลยค้าาาา : หญิงไร้นามตามตัวเอเอ็มมาโดยที่เจ้าตัวไม่รู้
อย่ามายุ่งนะ เอเอ็มของเราเท่านั้น! ! พี่่เอเอ็มขาาาา ~! หนูชอบพี่จังเลยค้าาา เป็นแฟนหนูน้าาา~ : ไม่ต่างอะไรกันมากจากคนที่หนึ่ง
เฮ้ย! หยุดนะ! โหวดเหวกโวยวายอะไรกันวะ รำคาญ! ไปให้ไกลๆ คนเค้าต้องการที่สงบๆ ไปให้พ้นเลย! : ชายไร้นามคนนึง
เอ่ออ... ขอบคุณมากนะครับที่บอกพวกเขาให้ไปไกลๆ ตามติดกันมาแบบนี้โดยที่ผมไม่รู้เรื่อง ก็ตกใจเหมือนกัน แฮะๆ !!
พวกนาย! อะไรกันวะ หนวกหู ไปไกลๆทั้งสองคน ทั้งนายและเองเอเอ็มไปๆ : เสียงไล่จากโกคุ
ขอโทษคร้าบบบ! ผมจะไปเดี๋ยวนี้แหละคร้าบบบ! ฟิ้ววว~
อะ ๆ ขอบใจ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เสียงคำบรรยาย เอ่ยมาแต่ไกลไพศาล จากที่สวนสาธารณะมาถึงที่โรงเรียน แต่! ทำไมกัน ทำไมเราถึงได้ยินล่ะ? ไม่เข้าใจ เรามันเป็นตัวอะไรกันแน่ ไม่เข้าจริงๆ เรื่องนี้ช่างมันเถอะน่า~ อย่าใส่ใจอะไรมันมากนักเลย บอกกับตัวเองอย่างนี้มานับสิบๆ ครั้งที่ ตัวเองคิดแบบนี้ขึ้นมาในหัวนั้น   อูย~ เจ็บจริงเลย บวมเป่งเลยนี่หว่า! ไปห้องพยาบาลดีกว่า  หลังจากนั้นก็วันต่อไป..... ~ .