THE UNCERTAINTY รักในห้วงคำนึง ( taeyeon feat. snsd and etc.)

ลำดับตอนที่ #3 : บทที่1

สายตามันเหม่อลอยมองหมั่นโถวตาละห้อยเสียงท้องมันดังโกรกกรากจังหวะพอดีเสี่ยวเอ้อเดินไปหยิบของหลังร้าน หากมันจะ

ขโมยหยิบหมั่นโถวซักลูกย่อมทำได้ หากแต่มันกลั้นใจหันหลังกลับ หากพูดไปคนอาจไม่เชื่อว่าแทยอน ไม่เคยลักขโมยของๆ

ใคร แต่มันไม่ได้นึกเอ๊ะใจเลยว่าการกระทำของมันทำให้เกิดแววตาพอใจสายหนึ่งจากโรงเตี้ยมฝั่งตรงข้าม เห็นมันไม่นึกหยิบ

ฉวยลักขโมยแม้มีโอกาส ใบหน้าสวยภายใต้ผ้ากระตุกยิ้มขึ้นเล็กน้อยพลันหันไปกระซิบบางอย่างกับสาวใช้ที่นั่งอยู่ข้างๆ สาวใช้

โค้งคำนับรับคำสั่งแล้ววิ่งตามมันไป ในใจนึกฉงนว่าเหตุใดคุณหนูของนางจึงอยากพููดคุยกับคนจรจัดพันธุ์นั้นกัน

ฮโยฮยอนเร่งซอยเท้าจนเห็นหลังเด็กหนุ่มใกล้ขึ้นเรื่อยๆ นางเอื้อมมือแตะไหล่เขาเบาๆ แทยอนชะงักเท้าหันมามองนางด้วย

สายตาฉงน เมื่อเห็นนางส่งยิ้มอย่างเป็นมิตรมาให้มันสายหนึ่ง ยังไม่ทันที่แทยอนจะได้ถามอะไรนางเห็นสายตาเขางงงวยจึง

รีบชิงพูดขึ้น "อย่าเพิ่งสงสัยอะไร ตามข้ามาก็พอ คุณหนูของข้าอยากพบเจ้า" นางเดินนำหน้าไปแล้วหยุดเดินหันมามองมันที่ยัง

ทำหน้าแปลกประหลาดประการหนึ่งอยู่อย่างนั้น นางถอนหายใจพลันส่งสายตาเขม็ง มันจึงตัดสินใจเดินตามนางไป เขาไม่นึก

กังวลว่าหญิงสาวจะนำมันไปไหนเพราะชีวิตมันไม่มีค่าพอที่จะไปทำอะไรได้ แต่เขาแค่สงสัยเท่านั้นว่านางจะพาเขาไปไหน

เขาเดินตามนางมาจนถึงหน้าโรงเตี้ยม นางกัาวนำเด็กหนุ่มไปหยุดอยู่หน้าสตรีปกปิดใบหน้านางหนึ่ง เสี่ยวหม่านค้อมกาย

คารวะและทำปากขมุบขมิบให้มันทำตาม แม้จะสงสัยแต่มันก็ทำตามแต่โดยดี มันเหลือบเห็นนางกระตุกยิ้มเบาบางภายใตัผัา

คลุมหน้า ก้อนเนื้อที่อกขัางซ้ายของมันพลันกระตุกวูบอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนแต่เขาหาได้สนใจในอาการผิดปกติของตน ใจคิด

เพียงแต่ว่า คุณหนูท่านนี้อยากพบเขาดัวยเหตุอันใด? เหมือนอ่านใจเขาไดันางกล่าวกับเด็กหนุ่ม "เจ้าหน่ะ สนใจมาเป็นเด็กรับ

ใช้ของข้าไหม" นางกล่าวกับเขาด้วยนำัเสียงเฉื่อยชาสบายๆคล้ายประโยคที่นางกล่าวเมื่อครู่เป็นเพียงแค่สายลมพัดผ่านไป

เท่านั้น ไม่เพียงแต่เขาที่ตกตะลึงจนตาค้างพูดอะไรไม่ออกซักคำ ฮโยฮยอนก็เช่นกันนางตกตะลึงตาค้างมิได้ต่างจากเขาสัก

เท่าใด ใครจะไปคิดว่าคุณหนูมิยองของนางอยู่ๆก็จะชวนคนจรจัดที่ไม่รูัหัวนอนปลายเท้าไปเป็นคนรับใชั !

"เอ่อ..คือข้า...."แทยอนมึนงงจับต้นชนปลายไม่ถูกมิรู้จะพูดอะไรจึงได้แต่พูดตะกุกตะกักและเงียบไปชั่วครู่เพื่อตั้งสติ แต่ยังไม่ทันที่

จะเรียบเรียงประโยคในหัว หญิงคลุมหน้าก็ลุกพรวดพาดขึ้นแล้วหมุนตัวทีท่าว่าจะเดินออกไปจากโรงเตี้ยม เด็กหนุ่มตกใจคิดว่า

นางจะเปลี่ยนใจเขาจึงรีบคุกเข่าลงขวางทางที่นางกำลังจะเดินไป แทยอนก้มหัวคำนับใบหน้าแทบจะแนบไปกับพื้น "ขอบคุณคุณหนูที่เมตตาๆๆ " แทยอนพูดซำ้ๆยำ้ๆอยู่หลายคราด้วยความดีใจ