Criticism Lane รวมบทวิจารณ์

ลำดับตอนที่ #1 : Zero...คู่นี้ไม่มีหวาน [โดย : i''Muse ๐(.'''.)๐ ] 59.69 คะแนน

 แบบฟอร์มส่งงานวิจารณ์

ชื่อเรื่อง :  Zero...คู่นี้ไม่มีหวาน
นามปากกาผู้แต่ง :  l.forever [2]
แบนเนอร์หรือลิงค์ของนิยาย :

ระดับการวิจารณ์ : สูง (อยากลดลงมาเป็นระดับปกติเหมือนกัน พอดีไม่ค่อยสันทัดนิยายรักเลย ^^")

ก่อนอื่นต้องขอออกตัวก่อนเลยนะครับว่าไม่ค่อยได้อ่านนิยายแนวรักหวานแหววเท่าไหร่ ส่วนใหญ่จะเน้นนิยายแฟนตาซีซะมากกว่า ยังไงก็จะลองวิจารณ์ดูนะครับ ถ้าไม่ดียังไงก็ต้องขอโทษด้วยนะครับ


โครงเรื่อง [ 15.05/30 คะแนน]

จากประสบการณ์เกี่ยวกับนิยายแนวนี้ที่เคยผ่านมาบ้างรู้สึกว่า โครงเรื่องหลักที่ไปที่ตัวเอกทะเลาะตบตีกัดฉีกทึ้งกันไปมามันดูจะซ้ำซากจำเจเกินไปนิดนึง
ส่วนโครงเรื่องย่อยที่นำเสนอให้ตัวเอกประกอบอาชีพเกี่ยวกับวงการบันเทิง ประเภทไม่สวยไม่เริ่ดทำไม่ได้(มายังไง หะหะ)ก็ยังไม่มีความเด่นชัด ไรเตอร์มักจะใช้วิธีการตัดๆบทไปอย่างดื้อๆ ทั้งที่ควรจะถ่ายทอดออกมาให้มากกว่านี้ และยังมีฉากอื่นๆที่ได้รับผลกระทบจากการเดินเรื่องที่ค่อยข้างเร่งรีบติดเทอร์โบ ยังไงเดี๋ยวลองยกตัวอย่างขึ้นมาให้ดูนะครับ

ตัวอย่าง(พอดีมันมีไม่มากเท่าไหร่ เลยจะยกมาให้เป็นบทๆเลยนะครับ ^^)

บทนำ - ฉากเปิดตัวนางเอกที่กำลังแสดงบทอะไรซักบทหนึ่ง ไม่รู้ว่าเป็นบ้านทรายทองหรือเรื่องอะไรแน่ แต่มันยังดูงงๆและค้างคาอยู่ลึกๆ(ไม่ขอลงรายละเอียดมาก เพราะมันก็มีไม่กี่บรรทัด) ซึ่งถ้านางเอกไปรับจ๊อบพิเศษเป็นตัวประกอบมันคงจะไม่ถูกยกมาเป็นประเด็น แต่นี่นางเอกเป็นถึงนักแสดงดังที่กำลังจะได้โกอินเตอร์จึงเป็นสิ่งที่ไม่ควรปล่อยข้ามไป

บทที่ 1 - ในบทนี้ค่อนข้างจะมีปัญหาไปในเรื่องการสนทนาระหว่างส้มเปรี้ยวกับนายเบสตรงที่ไรเตอร์ยังแยกบุคคลิกลักษณะการพูดและพฤกติกรรมของตัวหลักทั้งสองไม่ชัดเจนพอ อย่างประโยคที่ นายเบสพูดว่า "หึๆ เธอมีสิทธิ์อะไรไม่ทราบที่มาทิ้งน้องชายของฉัน" มันดูจะตุ้งติ้งไปนิด แต่ในส่วนช่วงของการเปลี่ยนสรรพนามจาก 'คุณ' เป็น 'นาย' ขอยกความดีความชอบให้ไรเตอร์ ไม่รู้ว่าตั้งใจหรือมันบังเอิญกันแน่

บทที่ 2 - บทนี้สะดุดที่ว่านางเอกเผลอ(หรือเปล่า)คิดไปว่าลืมถามชื่อพระเอก มันทำให้เป็นการจงเจาะที่จะทำความรู้จักมากเกินไป ด้วยความที่บทก่อนหน้านั้นไม่ได้มีการแสดงออกให้รีดเดอร์เห็นว่านางเอกอยากจะสานสัมพันธ์กับพระเอก ซึ่งถ้านางเอกคิดจะสานสัมพันธ์ด้วย มันก็จะไปขัดๆกับบทต่อๆมาที่นางเอกนั่งยันนอนยันยืนกรานว่าไม่อยากเจอหมอนี่เอาซะเลย

บทที่ 3 - บทที่ 3 ไม่มีอะไรมาก แต่ก็จะเจอกับข้อบกพร่องในเรื่องของการบรรยายกับการใช้คำพูดสนทนาเหมือนๆกับบทอื่นๆ ซึ่งไรเตอร์ควรจะรีบเร่งปรับปรุงพัฒนาฝีมือในด้านนี้ให้มากขึ้นอย่างไว - -"

บทที่ 4/5(ขอเอามารวมกันเลย) - หลักๆของช่วงนี้ คือ ไรเตอร์มุ่งไปที่การที่นางเอกได้พบว่าถูกแฟนหนุ่มนอกใจ แล้วไปฉะหาเรื่องแวบหนึ่ง แล้วก็กลับบ้าน ซึ่งถามว่ามันมีอะไรมากไหม ตามเนื้อแล้ว ช่วงนี้เป็นช่วงที่ไรเตอร์ได้จ่าหัวเกริ่นนำถึงจุดพลิกของนางเอก และด้วยความที่มันเป็นจุดพลิก ไรเตอร์ก็ควรที่จะทำให้เหตุการณ์มันรุนแรงมากกว่านี้ บรรยายเล่าเรื่องส่งความรู้สึกสื่อไปให้กับรีดเดอร์ให้หนักกว่านี้ ย้ำว่าเป็นเป็นในเรื่องของการสื่อความรู้สึกนะครับ ไม่ใช่ฉากตบตีโต้เถียงกัน ขอเสริมในส่วนท้ายของบทที่ 5 อีกนิด ตอนที่โซดาพยายามจะอธิบายพูดอะไรบางอย่าง แต่ส้มเปรี้ยวก็ไม่รับฟังจนเดินออกจากร้านไป ถ้ามีการเอาบ่มจุดนี้ไปเฉลยในบทต่อๆมาก็จะดีกว่าปล่อยให้มันเลยตามเลยไปเฉยๆ

บทที่ 6 - ตอนที่อ่านมาถึงบทนี้ถึงกับเซ็งในอารมณ์กันได้เลยทีเดียว ด้วยความที่ตัวเอกมีโอกาสได้ไปเกาหลีถึง 4 วัน จึงทำให้มีความคาดหวังว่ามันน่าจะมีอะไรที่พิเศษมากหน่อย เพราะไปถึงประเทศที่เบ่งบานไปด้วยความรักและกำลังเป็นกระแสอยู่ในขณะนี้ จึงควรจะมีอะไรที่ดึดดูดหรือเกิดจุดเปลี่ยนของเรื่อง เช่นว่า นางเอกอาจจะเริ่มสนใจพระเอกมากขึ้น ซึ่งมันก็จะยกความสัมพันธ์ให้ดีขึ้น
กับแค่ไปเจอแฟนหนุ่มนอกใจ ไปเจอที่ไหนก็ได้ไม่จำเป็นต้องไปถึงเกาหลีเลย ถ้าอ่านแค่คร่าวๆไม่มีการบอกว่าไปต่างประเทศ มันแทบไม่มีความแตกต่างจากการไปเดินตลาดนัดสวนจตุจักรแล้วไปเจอโซดากับฝ้ายแค่นั้น และก็จริงอยู่ ที่อาจจะมีบทสนทนาระหว่างส้มเปรี้ยวกับนายเบสอยู่บ้าง แต่ก็ยังถือว่าน้อยมากและไม่ได้ให้ความรู้สึกเท่าที่ควร ไรเตอร์น่าจะฉวยโอกาสกับฉากช่วงนี้ให้มากหน่อย ไม่ใช่แค่ไปเพื่อนำเสนอว่า เนี้ย!! นางเอกโดนแฟนนอกใจ มันยังไม่สามารถเขยิบเข้าใกล้ความคาดหวังมากพอ อันนี้มันดูจะยังงงๆมึนๆอยู่เหมือนกัน ส่วนนี้ไรเตอร์อาจจะมีบกเลิฟซีนเล็กๆให้กับคู่พระนางบ้าง อย่างว่าพระเอกปลอบนางเอกหรืออะไรแบบนี้ เพราะเท่าที่เห็นมันช่างน้อยและเหมือนเสียค่าตั๋วเครื่องบินไปฟรีๆ ถ่ายเอ็มวีก็ไม่รู้ว่าถ่ายอะไรยังไงบ้าง ศิลปินเป็นแบบไหน แนวเพลงไหน โด่งดังแค่ไหนถึงลงทุนจ้างกองถ่ายไปถึงต่างประเทศ ไม่รู้ว่ายกกองไปทำไมตั้งเกาหลี ห๊า ถ่ายเมืองไทยไม่ได้ไง โว๊ะ !! สรุป ไรเตอร์ควรดึงเอาความเป็นเกาหลีออกมาเป็นจุดขายให้ได้มากกว่านี้

(ขอเสริมอีกนิด ไม่รู้จะแทรกตรงไหนดี คือ ตอนที่นางเอกกลับมาแล้วได้ข่าวดี(มั้ง)ว่าต้องไปเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย อันนี้ยังไม่เห็นประโยชน์ของจุดนี้เท่าไหร่ นอกจากจะทำให้สับสนว่า นางเอกคนนี้นี่อะไรยังไง ไม่มีเป้าหมายขอชีวิตเลยเหรอ จากเรื่องนางเอกโตแล้วบรรลุนิติภาวะน่าจะมีจุดยืนที่เป็นผู้ใหญ่มากกว่านี้ หรือาจจะเป็นเพราะตอนนี้ยังไม่เห็นความจำเป็นเกี่ยวกับการไปรับหน้าที่เป็นอาจารย์เท่าไหร่ ควรรีบแสดงจุดประสงค์และประโยชน์ของมันโดยด่วน !!)

บทที่ 7 - ตอนนี้นางเอกเข้าไปเป็นอาจารย์สอนแล้ว ทำให้มีตัวละครใหม่ๆโผล่มา ยิ่งทำให้เกิดความกังวลเกี่ยวกับภาพลักษณ์บุคลิกของตัวละครมากขึ้น เพราะเท่าที่อ่านมาไรเตอร์ยังไม่สามารถแตกความเป็นตัวละครนั่นๆออกมาได้ดีพอ


การใช้ภาษา [ 12.30/30 คะแนน ]

การใช้ภาษาได้อธิบายไปบ้างแล้วในหัวข้อเกี่ยวกับ โครงเรื่อง จึงไม่ขออธิบายอะไรมากนักครับ

ในส่วนนี้เนื่องจากไรเตอร์ใช้ตัวละครในการบรรยายเล่าเรื่อง จึงควรจะให้เกิดการสื่อสารถึงรีดเดอร์ให้มากกว่านี้ เท่าที่ดูมันออกไปแนวเขียนบันทึกหรือไดอารี่ของเด็กๆ มันจะเป็นบันทึกเล่าเรื่องก็ไม่ใช่ เป็นไดอารี่ที่บอกเรื่องราวก็ไม่ถูก มันยังอยู่ในจุดที่ควรจะปรับปรุงให้มากนะครับ

ข้ามไปถึงเรื่องการใช่คำยังติดการใช้ภาษาที่เป็นภาษาแชทมากเกินไป ซึ่งดูไม่เหมาะสมกับตัวละครบางตัวที่ควรจะมีอายุมีวุฒิภาวะมากเพียงพอแล้ว ซึ่งจะเห็นได้บ่อยมากในช่วงประโยคการสนทนาของตัวละคร นอกจากนี้ก็ยังมีการใช้การวิบัติเพื่อสร้างอารมณ์จากเสียง(หมายถึงพวกคำที่ลากตัวสะกดยาวๆครับ ไม่รู้ว่าจะเรียกอะไรดี) ซึ่งไรเตอร์เหมือนจะยังไม่มั่นใจลังเลอยู่ว่าคำนี้จะลากไปยาวๆดีหรือปล่อยมันสั้นๆดี ยกตัวอย่างประโยคคำพูดที่สะดุดตั้งแต่บทนำเลยนะครับที่ว่า "คัตต!! เลิกกองงๆๆ" จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่รู้เลยครับว่าถ้าตอนสั่งจะสั่งว่าอะไรแน่ ลองเปลี่ยนเป็นแบบว่า "คัต!!" คำเดียวสั้นๆ แล้วค่อยต่อด้วยการสั่งที่ว่า "เอ้า!! ช่วยกันเก็บของแล้วเลิกกองได้" อะไรทำนองนั้นจะดีขึ้นมาอีกนิดหรือเปล่า < ไม่ใช่แค่ประโยคนี้ประโยคเดียวนะครับ ยังมีอีกหลายๆจุดไม่อยากจะลงลึกเจาะละเอียดไปมากกว่านี้ยังไงไรเตอร์ลองกลับไปพิจารณาดูอีกทีนะครับ

(เสริมอีกนิดเกี่ยวกับอีโม รีดเดอร์บางส่วนก็ไม่นิยมชมชอบมันเท่าไหร่ ยังไงก็ลดๆลงหน่อยก็ดีครับ กันไว้ดีกว่าแก้)

ปล.ยังไงก็ตรวจอักษรอีกทีก็ดีนะครับ เพราะยังเห็นคำผิดอยู่บ้างประปราย

ตัวละคร [ 15.50/20 คะแนน ]

ตัวละครยังไม่ค่อยมีความแตกต่างชัดเจนเท่าที่ควรนะครับ ยิ่งถ้าเปรียบเทียบกับนิยายเรื่องอื่นๆแล้ว ตัวละครโดยเฉพาะตัวดำเนินเรื่องอย่าง 'ส้มเปรี้ยว' จัดว่ายังตลาดเป็นนางเอกสำเร็จรูปอยู่นะครับ นิสัยขอตัวละครยังไม่ทิ้งลายของผู้หญิงสวย เริ่ม เชิด หยิ่ง เอาแต่ใจ โกรธง่าย ขี้โมโห ขี้งอล อะไรทำนองนั้นนะครับ ควรจะมีการดึงจุดเด่นเด็ดๆขึ้นมาบ้าง ถ้าไม่ใช่ตัวหลักก็อาจจะเป็นตัวประกอบก็ได้ที่มีบุคลิกที่แตกต่างออกไป นิยายจะได้เกิดความหลากหลายนะครับ เพราะยิ่งตัวละครออกมาเพิ่ม(ซึ่งบทที่ 1-7 ยังไม่มีข้อมูลรายละเอียดกับตัวละควรส่วนนี้มากนัก) มันก็ยิ่งไม่พ้นบุคคลิกคำพูดการโต้ตอบของตัวละครอื่นๆ อย่าง เบส กับ กีตาร์ ถึงจะเป็นพี่น้องกันมันก็ไม่จำเป็นต้องถอดแบบกันมา แต่ถ้าไรเตอร์ตั้งใจจะให้เหมือนจริงๆ ก็น่าจะมีบางจุดบางส่วนที่มีความแตกต่างระหว่างพี่น้องบ้าง(พบใน ส้มเปรี้ยว กับ ฝันหวาน ด้วยเช่นกัน)


การจัดหน้ากระดาษ [ 7.75/10 คะแนน ]

การจัดหน้ากระดาษถือว่าค่อนข้างดีครับ ส่วนตัวแล้วชอบในระดับหนึ่งนะครับ รู้สึกว่าอ่านง่ายไม่วุ่นวายมากไป อาจจะสืบเนื่องมาจากการบรรยายที่ยังไม่ดีเท่าที่ควร การเว้นวรรคแต่ละบรรทัดถึงดูไม่เยอะจนเกินไป แต่มันก็ยังมีเออเร่อบ้างเวลาอีโมออกมา เพราะอ่านๆไปมันยิ่งพาพวกมาจนทำให้นิยายรกซะงั้น และในส่วนของปริมาณเนื้อหาแต่ละค่อนข้างตอนสั้น รีดเดอร์ไม่ค่อนปลื้มกันเท่าไหร่ แต่โดยส่วนตัวแล้วไม่ได้อะไรมากกับส่วนนี้ จะมีปัญหากับเนื้อหาตอนที่ยาวมากเกินไปมากกว่า ^^

สรุป โดยรวมแล้วการจัดหน้าการเว้นวรรค์อยู่ในระดับที่ถือว่าดีเลยครับ พยายามรักษาระดับไว้ เพราะถ้ายิ่งมีเขียนมากขึ้น มีฝีมือมากขึ้น บรรยายเก่งมากขึ้น ปัญหาส่วนนี้จะค่อนๆโผล่ขึ้นมาตามลำดับ มันจะยากขึ้นไปเป็นขั้นๆ 


คะแนนพิเศษ [ 9.09/10 คะแนน ] (งานวิจารณ์ชิ้นแรกให้คะแนนนี้เยอะหน่อย ^^)

คะแนนพิเศษในส่วนนี้ให้จากความพึงพอใจส่วนตัวละกันครับ ถ้าทางโรงเรียนก็เรียกคะแนนพิศวาส เอ้ย!! คะแนนจิตพิสัย แต่ยังไงก็อย่าพยายามฝึกฝนฝีมือนะครับ ไรเตอร์น่าจะลองทุ่มเทให้กับนิยายเรื่องใดเรื่องนึงนะครับ เพราะเขียนหลายๆเรื่องมันจะกลายเป็ยปัญหายุ่งยากเปล่าๆ รอให้เก่งกว่านี้ มีฝีมือมากกว่านี้ค่อยเขียนเพิ่มไปก็ได้ครับ แล้วอย่าลืมใส่ใจกับรายละเอียดเล็กๆน้อยๆของนิยายด้วยนะครับ ไม่ควรมองข้ามมันไป ใช่ว่าเขียนเอามันส์อย่างเดียว เดี๋ยวนี้รีดเดอร์ไม่ใช่อ่านอะไรก็ได้อ่ะครับ ลองตั้งประเด็นตั้งเป้าหมายไว้ดู อาจจะทำให้นิยายน่าอ่านมากขึ้นนะครับ


รวมคะแนนทั้งหมด 100 คะแนน คุณได้ 59.69 คะแนน - คะแนนมันก็เป็นเพียงตัวเลขวัดอะไรไม่ได้มากหรอกนะครับ แล้วที่ไม่ได้ให้มากมายมันก็เป็นเพราะตั้งใจกดคะแนนตามระดับการวิจารณ์นะครับ ยอบรับเลย >"<


สุดท้ายของสุดท้ายนะครับ ไม่ว่านิยายจะมีจุดด้อยอย่างไร มีจุดเด่นตรงไหน มีคนอ่านเยอะไหม มีคนเม้นท์เยอะหรือไม่ แต่มันก็ยังจะมีคุณค่าตราบเท่าที่ มันยังมีคุณค่ากับคนเขียนนะครับ ขอบคุณที่ใช้บริการนะครับ บ๊ายบาย !!

ปล.นี่พอรู้ว่าเอานิยายมาให้วิจารณ์ก็รีบมาอ่าน นั่งวิจารณ์ให้เลยนะครับ ตั้งแต่สี่ทุ่มยันตีห้า โอ้ว !! กระอัก ไปหลับในห้องเรียน 555+ < ตั้งใจมาวิจารณ์ให้นะครับ ปกติไม่อ่านนิยายรักด้วย เปิดใจมาอ่านแล้วนะครับ ยังไงไรเตอร์ก็เปิดใจรับคำวิจารณ์ด้วยนะครับ แล้วตั้งใจต่อไป สู้ๆ !! Fighting !!