ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Kris+Tao >O<รวมฟิค

    ลำดับตอนที่ #4 : KrisTao:: นายคือ....ของพี่[The End]

    • อัปเดตล่าสุด 29 เม.ย. 56


                                       
    B B<Kris>

    ฮ่าๆๆเจ้าแพนด้าน้อยหน้าแดงใหญ่เลย ดวงตาเรียวโตตวัดมองผมอย่าค้อนๆแก้มขาวแดงเป็นริ้วๆ ผมลูบสะโพกเทาไปมาเบาๆเจ้าตัวเล็กขยับยุกยิกไปมาตลอดทางที่เดินเล่นไปนู้นมานี่ ผมเลยแกล้งเลิกเสื้อของเทาขึ้นเจ้าตัวหันมามองผมตาโตแฟนๆที่เห็นพากันกรี๊ดดดแล้วพูดว่า

    แกๆๆเค้าล้วงกันด้วยล่ะอร๊ายยยย>//O//<

    เจ้าตัวเล็กยิ่งหน้าแดงเค้าไปใหญ่แต่ก็ยอมอยู่นิ่งๆให้ผมแทะต่อ ผมพาเจ้าแพนด้าเดินไปเรื่อยผ่านสระน้ำกว้างไป ถัดจากสระน้ำจะเป็นสวนดอกไม้และยังสามารถมองเห็นทะเลสาบได้ด้วย แถวนี้ไม่ค่อยมีคนมาเท่าไหรเพราะนี่ก็สี่โมงกว่าแล้ว ผมดันให้เทานั่งลงตรงม้านั่งติดทะเลสาบก่อนจะนั่งลงตามแต่เทากลับขยับออกห่าง ผมเลยดึงเอวบางของเทามาไว้บนตักแทนเจ้าตัวน้อยตีมือผมใหญ่เลยผมจัดการรวบมือบางไว้อีกมือหนึ่งรั้งต้นคอขาวลงมาพรมจูบตั้งแต่คิ้วไล่ลงมาที่จมูกโด่ง กัดปรายจมูกเบาๆก่อนไล้ริมฝีปากเลยไปที่พวงแก้มใสที่ขึ้นสีแดงระเรื่อ ก่อนจะหยุดลงที่ริมฝีปากสีหวาน ผมไม่ได้กดจูบเหมือนทุกทีแต่ผมแค่แตะริมฝีปากของเราสองคนเข้าหากัน หน้าผากผมชนกับหน้าผากของเทา

    “เฮียทำแบบนี้ทำไมฮะ”ปากบางเอ่ยถามอย่างสั่นๆ เพราะใกล้ใกล้เกินไปจนจื่อเทากลัวว่าเฮียจะได้ยินเสียงหัวใจของตัวเอง

    “เทาเทายังไม่รู้อีกหรอว่าทำไม เทาเทาจำตอนที่เฮียจูบเทาเทาได้มั้ย….เพราะเทาเทาน่ารักและเฮียก็รักเทาเทาไงล่ะ”

    ร่างสูงบอกคนบนตักที่ตาเรียวเบิกกว้างก่อนที่จะคลอไปด้วยหยาดน้ำตา จื่อเทาโอบกอดรอบคอร่างสูงทันที คนตัวสูงกอดตอบอย่างตกใจเมื่อเห็นน้ำตาของคนที่เค้ารัก

    “เทา เทาเสียใจที่พี่รักเทาเทาหรอ”คนถามหน้าเสียลงอย่างเห็นได้ชัด น้ำเสียงเข้มเต็มไปด้วยความเศร้า หากแต่เมื่อร่างเล็กในอ้อมกอดส่ายหน้าก็ทำให้ร่างสูงขมวดคิ้วอย่างงงๆ

    “ฮึก เทาเทา เทาเทาไม่ได้เสียใจที่พี่คริสรักเทาฮึก เทาเทาดีใจ ต่างหากละ”ร่างเล็กบอกคนตัวสูงทั้งน้ำตาแต่ก็เป็นน้ำตาที่มาจากความดีใจที่พี่ชายคนนี้คิดกับตัวเองมากกว่าพี่น้อง

    “เฮ้อออออ พี่ก็นึกว่าเทาเทาเสียใจสะอีก คนดีของอี้ฟานอย่าร้องนะครับ”ร่างสูงกอดคนบนตักแน่น

    “พี่อี้ฟานสัญญาได้มั้ยฮะว่าจะรักจื่อเทาตลอดไป”คนตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมาพูดแก้มขาวเปรอะคราบน้ำตา อี้ฟานมองคนตรงหน้าด้วยรอยยิ้มอบอุ่น มือหนายกขึ้นลูบกลุ่มผมนุ่มสีดำคลับอย่างอ่อนโยนก่อนประทับจูบลงบนแก้มนุ่มแล้วกระซิบตอบคนตัวเล็ก

    “พี่ไม่สัญญาว่าพี่จะรักจื่อเทาตลอดไปหรอกนะ แต่พี่จะรักจื่อเทาจนกว่าพี่จะตายหรือจนกว่าจื่อเทาจะทิ้งพี่ไปเอง พี่จะรักจื่อเทาทุกลมหายใจ ทุกวินาทีของชีวิตพี่ จื่อเทาคือหัวใจของพี่นะ”

     ….ไม่มีคำได้ที่สามาถรบรรยายได้ว่าอี้ฟานรักคนตรงหน้ามากแค่ไหน เพราะเค้าทั้งรัก ทั้งหลง ทั้งหวง คนตรงหน้ามาก มากจริงๆ จื่อเทาคือคนเดียวที่อี้ฟานอยากใช้ชีวิตทั้งชีวิตเพื่อปกป้องดูแล ตลอดไป….

    พี่รักจื่อเทานะรักมากจริงๆ

     

    อีกด้าน

    “นี่ๆเราจะไม่เข้าไปเรียกสองคนนั้นจริงๆหรอ”ซิ่วหมินพี่ใหญ่ของวงเอ่ยถามห้าคนที่กำลังจ้องไปที่ตุ้ยจ่างและเสี่ยวตี๋ของวงสารภาพรักกันราวกับนั่งดูละครรักหวานแหวว

    “อืมมมมมม”ทั้งห้าคนพร้อมใจกันตอบโดยไม่หันมองพี่ชายแก้มป่องที่กำลังทำหน้าลำบากใจ

    “แต่ว่า

    “เหอะน่าฮยองแปบเดียวเองๆ”เฉินหันมาพูดกับคนรักเพียงแวบเดียวก็หันกลับไปจ้องภาพตรงสวนต่อ

    โอ๊ยยยยย พวกนายสนใจชั้นหน่อยเซ่! ที่ให้แอบดูมีเยอะแยะทำไมต้องมาแอบที่ซุ้มไม้เตี้ยๆแบบนี้ด้วยยย ชั้นเข็ดหลังนะเว้ย!เห็นใจคนแก่หน่อยก็ไม่ได้T^T

    “ฮโยพี่ต้องกลับเกาหลีแล้วเครื่องออกหกโมงนะ”จินยองบอกกับเด็กสาวข้างตัวเบาๆ ฮโยหันมามองก่อนจะลุกพรวดจนหัวชนกันกิ่งไม้ขนาดกลางที่ยื่นออกมาจนเจ้าตัวเซลมใส่จินยองที่นั่งยองๆอยู่ไปชนซิ่วหมินที่กำลังเหม่อล้มใส่รังมดแดง

    “แว้กกกกกกกกกกก ช่วยด้วยยยยมดกัด มดมันกัดช้านนนนนนนนนน!!TTOTT”พี่ใหญ่ของวงร้องลั่นก่อนวิ่งออกจากซุ้มซ่อนตัวทำให้คนอื่นๆรีบถยอยออกจากที่ซ่อนทันที

    “หึ! ไงล่ะชอบแอบดูดีนัก”เมื่อออกจากที่ซ่อนก็เจอตุ้ยจ่างยืนหัวเราะเยาะเย้ยใส่ทั้งหกคนทันที

    “เหอะ ใครแอบดูกันใช่มั้ยอี้ชิง”ลูฮานพยักหน้าให้อี้ชิง

    “ใช่ๆไม่มีใครเค้าอยากแอบดูเฮียหรอกเนาะหมิงจูเนาะ”เมื่ออี้ชิงหันไปพยักหน้าให้หมิงจูก็ต้องเหวอเมื่อไม่เห็นร่างของเด็กสาวน้องของตุ้ยจ่าง

    “หมิงจูไปนู้นแล้ว”เฉินพูดแล้วทุกสายตาก็หันไปยังทิศทางที่เฉินชี้

    ร่างบางที่เดินเคียงข้างไปกับร่างสูงท่ามกลางแดดยามเย็นให้ความรู้สึกอบอุ่นและอ่อนโยน สายตาทั้งห้ามองตามอยางเอ็นดูมีเพียงคริสที่ขมวดคิ้วเข้าหากัน จื่อเทาเห็นอย่างนั้นก็เอื่อมมือนุ่มไปสัมผัสมือหนาไว้เบาเบา คนตัวสูงหันมามองก็พบกับรอยยิ้มกว้างจากคนข้างกาย ทำให้เค้าเผยรอยยิ้มออกมาอย่างง่ายดาย

    อืม เจ้านั้น โชคดีนะที่เทาเทาขอผมช่วยเชียไม่งั้นไม่มีทางได้แอ้มน้องสาวผมหรอก

     

    หลังจากนั้น1อาทิตย์

    ปัง! ปัง! ปัง!

    “เฮีย!!เมื่อไหรจะออกมาจากห้องฮะ!”อี้ชิงทุบประตูห้องของตุ้ยจ่างอย่างโมโหเพราะนี่ก็จะเที่ยงแล้วแต่ตุ้ยจ่างก็ยังไม่ยอมออกจากห้องนอน

    เหอะ ทำไมจะไม่รู้ว่าตุ้ยจ่างอยากอยู่กับน้องเล็กนานตามประสาคนรักกันแล้วก็หวังจะอะป๊ะจ๊ะแฮ่กับเทาเทาด้วย แต่โทษเถอะ มันไม่ง่ายอย่างนั้น

    “อะไรว่ะ คนจะอยู่กับแฟน คนแฟนห่างไกลน่ะไปไกลๆเลยไป ไป๊”ตุ้ยจ่างเปิดประตูออกมาด่าคนเคาะประตูทั้งที่ในอ้อมแขนก็มีคนตัวเล็กถูกล็อคเอวไว้อยู่ แล้วพาไปนั่งที่โซฟากลางห้องนั่งเล่น

    “เฮียฮะ อย่าไปว่าพี่อี้ชิงสิ มันกระทบพี่ลูฮานด้วยนะ”น้องเล็กที่ตอนนี้แปลสถานะมาเป็นคนรักของเค้าเอ่ยบอกเบาๆพรางตีแขนคนตัวสูงที่โอบเอวตัวเองอยู่

    “โถ่เทาเทา อย่าไปสนใจเค้าเลย เราไปอาบน้ำกันดีกว่านะ^.,^”คนตัวสูงบอกก่อนยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วลุกขึ้นอุ้มคนตัวเล็กท่าเจ้าสาวทันที โดยไม่สนใจสายตาอี้ชิงที่ยืนหน้าแดงด้วยความโกรธ และสายตาของลูฮาน เฉิน ซิวหมิน ที่มองอย่างปลงๆ

    “เฮียบ้า!>//<ปล่อยเทาเทาลงนะ”คนตัวเล็กหน้าแดงขึ้นทันทีเพราะอายที่ถูกพี่ชายทั้งสี่จ้องอยู่ แต่ก่อนที่ตุ้ยจ่างจะได้พาคนตัวเล็กเข้าไปอาบน้ำเสียงข้อความของทุกคนก็ดังขึ้นพร้อมกันทำให้ทุกคนมองหน้ากันเล็กน้อยก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูแล้วอี้ชิงกับลูฮานก็ร้องลั่นทันที เฉินเห็นซิวหมินหน้าแดงเพราะสิ่งที่เห็นก็รีบลากคนรักแก้มป่องเข้าห้องทันที จื่อเทามองหน้าจอด้วยความตกใจดวงตากลมโตเบิกกว้าง แก้มที่แดงจากเหตุการณ์ก่อนหน้านี่ก็ยิ่งแดงจัดจนคนข้างๆนึกอยากฟัดซักฟอดถ้าไม่ติดว่าอาจเจอคนตัวเล็กวูซูใส่ ก่อนจะมองหน้าจออย่างปลงๆแล้วกดโทรออก

    “ไหนบอกจะเก็บเป็นความลับไม่ให้คนอื่นรู้”

    (ก็พวกเกอเก้อไม่ใช่คนอื่นนี่)

    - -อย่ามาล้อเล่น”

    (- -ถ้าจะโทรมาพูดแค่นี้ก็เอาเวลาไปดัดฟันให้มันหุบเข้าไปในปากก่อนเหอะ แค่นี้นะกำลังคุยกับโอปป้า ตู๊ดๆๆ)

    “เฮ้ยเดี๋ยวๆๆ”ปลายสายพูดจบก็ตัดสายทันที

    “แว้กกกกกกกกก เรื่องนี้ถึงหูฝั่งเคแน่>O<”อี้ชิงและลูฮานร้องว้ากก่อนจะวิ่งเข้าห้องไปทำภารกิจเผยแพร่เรื่องน่ายินดีนี้

    -//-ผมควรทำยังไงหรอฮะ”จื่อเทากำโทรศัพท์แน่นพร้อมเงยหน้าขึ้นถาม

    “ก่อนอื่นเราไปอาบน้ำดีกว่า^.,^”ตุ้ยจ่างพูดจบก็ลากน้องเล็กเข้าห้องไปทันทีโดยที่เจ้าตัวเล็กได้แต่โวยวายใส่

    หอนี้จะช่วยอยู่กันอย่างปกติไม่ได้เลยใช่มั้ยเนี่ย….

     

    อยากรู้มั้ยว่าสิ่งนั้นคืออะไร มาจากไหน^+++^

    มันคือรูปถ่ายไงล่ะ

    หลังจากลากหมิงจูเข้ามาในห้องแล้วลูฮานกับเลย์ก็ถามนู้นถามนี่ตลอดจนให้เด็กน้อยสอนภาษาไทยให้ผ่านไปสักพักหมิงจูก็ขอตัวไปกินน้ำ แล้วลุกขึ้นจากพื้นข้างเตียง(ซึ่งลูฮานหวงเตียงมากกอันนี้รู้ดี)ออกไปกินน้ำและด้วยความเป็นเด็กผู้หญิงที่ชอบแกล้งพี่ชายและจิ้นคริสเทา(นี่คือเหตุผลที่ยอมมาจีนเลยล่ะ) เจ้าตัวเลยเดินเลยไปยังห้องของเทาเทาแพนด้าน้อยผู้น่ารัก แอบแง้มประตูดูนิดหนึ่ง และดูเหมือนพระเจ้าจะเข้าข้างหมิงจูเพราะดันเปิดไปตอนที่คริสกำลังจูบเทาเทาพอดี แล้วด้วยสัญชาติญาณของสาวYหมิงจูรีบหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายอย่างรวดเร็วและปิดประตูให้อย่างเบามือที่สุด แถมล็อคให้ด้วย

    ฮ่าๆๆๆภาพเด็ดที่สอง

     

    จบเถอะอย่าให้เป็นภาระของลูกหลาน- -

     

     

    The End : KrisTao
     

    ปล.คิดว่าเรื่องนี้ชาตินี้จะไม่จบแล้วอ่ะ
    ไม่ได้อัพนานมากกกเพราะติดสอบนู้นสอบนี้เต็มไปหมดอ่ะ

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×