ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (White-Chocolate):::KrisTao:::Tutor

    ลำดับตอนที่ #3 : chocolate::2::คนนั้นแหละใช่

    • อัปเดตล่าสุด 13 ม.ค. 57


    Chocolate::2::คนนั้นแหละใช่

     

    “แบคเพราะมึงอ่ะ หัวกูโนเลย”ฮุนกูขอร้องอย่ามาเบะปากใส่พวกกู- -‘ พวกกูไม่ใช่ไอ้ลู่นะที่จะมาอ้อนน่ะ แล้วนี่ลู่มันไปไหนว่ะ- -?

    “แล้วไง หัวมึงขวางวิถีพุ่งชนเองนี่ แล้วอีกอย่างมึงมาว่ากูบ้าทำไมล่ะ”แบคว่าแล้วเขกหัวฮุนซ้ำตรงที่เดิมจนไอ้แป๊ะมันครางลั่น

    “ไอ้เทาก็ว่าทำไมกูโดนคนเดียวว่ะ เชี่ย ไม่ยุติธรรมกูจะฟ้องปวีณา-^- “ เบะปากอีก- - ไม่เคยมีคนบอกมึงหรอว่ามึงเบะปากแล้วเหมือนเป็ด

    “เกาหลีพ่องมีปวีณา ฟายยยย- -“ เพื่อนกูไม่ค่อยจะควายเลยนะเนี่ย


    “เถียงกันอยู่ได้มึงเดินกันเร็วๆได้มั้ยเนี่ย กูหิวจนจะแดกหัวพวกมึงได้แล้วน่ะ!”แบคมันทำหน้ามุ่ยหันมาแว้ดใส่ผมกับไอ้แป๊ะ แหม่ผมกับไอ้แป๊ะจะทำไรได้ละครับนอกจากหุบปากฉับแล้วก้าวอย่างรวดเร็วไปโรงอาหารเวลาโมโหธรรมดาแบคมันไม่น่ากลัวหรอกครับ แต่โมโหหิวทีไรกูคิดว่าวิญญาณหมีควายสิงร่าง- -; มันทำท่าจะเข้ามาขย้ำคอพวกผมทุกที


    “เออ แล้วเมียกูไปไหนว่ะ?”เมียมึงหายไปตั้งนานแล้วสัสพึ่งนึกได้หรอ กูละเหนื่อย- -


    เมียมึงถามกู กูจะรู้หรอไม่ได้ไปตามตูดมันนี่ เดี๋ยวมันก็มาเองแหละน่า รีบๆเดินเหอะมึงนะเดี๋ยวไอ้หมากระเป๋าก็แดกหัวมึงแทนข้าวหรอก”ผมพูดเร่งเซฮุนที่เอาแต่ยืนหันซ้ายหันขวาก้มมองโคนพุ่มไม้หาเมียมัน
    ขอโทษเถอะไอ้ลู่เป็นไส้เดือนหรอ มึงถึงไปหาใต้โคนพุ่มไม้น่ะ

    หลังจากนั้นผมไม่อยากจะบอกครับ พวกเราเจอไอ้ลู่- -…….ในพุ่มไม้ เฮ้อ กูพึ่งรู้ว่าเพื่อนกูมีรสนิยมประหลาด พอผมถามมันก็บอกว่าตรงนั้นอ่ะแหล่งสมบัติมันครับ สมบัติที่ว่าอ่ะขนมมันนั้นแหละ พอเจอไอ้ลู่ปุ๊บพวกเราสามคนก็สตาร์ทเครื่องใส่เกียร์หมาวิ่งไปโรงอาหารทันที แต่ผลคือไอ้แบคมันงอนไปเรียบร้อยเพราะพวกผมมาช้า (กระเพาะกูติดกับมึงหรอ)มันไม่ยอมกินก่อนเส้นเล็กน้ำเลยขึ้นอืด ผมเลยจัดการง้อมันด้วยวาฟเฟิล แค่นี้มันหายงอนเลยครับ หลังจากกินเส็จแล้วพวกผมเลยไปนั่งเล่นตรงซุ้มศาลาข้างสนามบาสเพื่อย่อยอาหาร(ได้ข่าวหอบขนมมากินนะ- -++)


    “แล้วนี่ตกลงมึงจะเข้าเรียนคณะไหนว่ะ”นี่ละครับหัวข้อท็อปฮิตในตอนนี้ของเกรด12อย่างพวกผม ไม่ใช่เด็กเรียนอะไรหรอกก็แค่กลัวไม่มีที่เรียนให้ขายหน้าวงตระกูลนะครับ-.-


    “กูอยากเรียน เชี่ย นั้นๆๆ”มันพูดไม่ทนจบก็ทำตาโตชี้ไปทางด้านหลังผม


    “แบคมึงไม่ต้องเรียนมึงก็เชี่ยได้นะ”ผมว่าแล้วตามคาด เต็มหัวกูเลย- - ตบหาแมวอะไรวะ


    “มึงดูนู้น”เชี่ยแบค! ตบหัวกูไม่พอจะหักคอกูอีกหรอสาส บิดหัวกูขนาดนี้เอาขวานมาฟันเลยป่ะ- - แล้วนั้นใครปล่อยหลวงพี่มาเดินแถวนี้ว่ะนั้น ใส่แว่นเหมือนแฮรี่ พอตเตอร์ ทรงผมเรียบแปรเหมือนเอาแว๊ก (แว๊กนี่ไม่ใช่เอาไว้ทาขัดรองเท้าหรอกหรอ?)มาทา แถมห้อยปะคำด้วย หลวงพี่แกหลงทางป่ะวะนั้นเพื่อผมได้เป็นคนดีพาพระไปส่งวัด


    “แล้วไงว่ะ หรือมึงจะให้กูพาหลวงพี่แกไปส่งวัดหรอ”ผมหันกลับมามองหน้าแบค


    “กูจะบอกว่าคนนั้นแหละ”มันว่าแล้วแกะห่อช็อคโกแลตของลู่กิน นี่ถ้าแกะของกูมีมีตายนะ- -


    “คนนั้นแหละอะไรมึง”เซฮุนถามแล้วเอื้อมมือไปแย่งช็อคโกแลตจากมือแบคมาให้ลู่ เหอะ กับเพื่อนอะดูแลให้ได้ครึ่งหนึ่งที่ดูแลเมียก็ดีนะ โอ เซ ฮุน- -


    “เออกูไม่กินของเมียมึงก็ได้ ก็จะบอกว่าคนนั้นแหละ”หรือว่าจะใช่!


    “เห้ย จริงดิ”


    “ให้ตายเหอะ ใช่จริงๆหรอว่ะ”


    “ขอเวลากูทำใจแป๊บ ลู่คนงามอยากจิเป็นลม@o@

    ไม่นะ ม่ายก๊อตตตตต เทารับม่ายด๊ายยยย>O< เพื่อนเทาจะมีปั๋วเป็นชายยังไม่หนักใจเท่าเพื่อนอยากมีปั๋วเป็นพระเลยT^T


    “อะไรพวกมึงเนี่ย- -ทำใจเหี่ยรัยลู่ ถึงหน้าหมอนั้นจะไม่ให้แต่หมอนั้นแหละที่เป็น


    “หยุด! Stop!T^Tแบคมึงคิดใหม่อีกทีมั้ย เผื่อไม่ใช่คนนี้ก็ได้นะ”เพื่อนค้าบบบบ กุขอร้องมึงจะอะป๊ะจ๊ะแฮ่กับพระนี่บาปนะมึงงงงงงงTOT

    “คิดใหม่เชี่ยรัยเล่า ก็มันเนี่ยแหละใช่เลย กูจำฝั่งลึกติดใจมากอ่ะก็มันน่ะ

    “ม่ายยยยยยยย กูไม่เอาเพื่อนเขยเป็นพระนะ ไม่เอาๆๆ ฮุนนี่อ่า ลู่ไม่เอาเพื่อนเขยเป็นพระนะ”ขนาดโว้ยเรื่องไอ้แบคยังมีอารมณ์อ้อนผัว กูละเพลีย


    “เพื่อนเขยพ่องสิ! โว้ยยยย คิดเหี้ยรัยมึงเนี่ยหะ”เอ้า งงแดกเป็นแถบเลยสิพวกกูไม่ใช่ที่พวกกูคิดแล้วมันยังงัยว่ะ


    “ก็มึงบอกว่าคนนี้อ่ะใช่”ลู่ยู่ปากในแบค


    “ที่บอกว่าใช่อ่ะกูหมายถึงคนนั้นอ่ะที่เอาของนั้นมาให้กู”ของนั้น มันหมายถึงคอนดอมอ่ะหรอ หะ! เห้ยยยยย!


    “หลวงพี่อ่ะนะเอาถุงยางมาให้มึง!”แบคหันกลับมาพยักหน้าช้าๆ

    เหี้ยยยยยยยยยยยย


    ศาสนะวิบัติ….สัสเลยหลวงพี่ตบะแตกO_O;!

    TBC.....

    ฮือออออออออออออ ขอโ?ษนะที่ไรต์ไม่ได้มาอัพ ตอนแรกกะจะอัพเมื่อวันเสาร์อ่ะ
    แต่ตอนจะอัพไรต์โดนตะขาบกัด ตั้งสามรู้TT^TTเจ็บมว๊ากกกกกกก ฮอลลลล
    M u s i c ' B u r n
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×