คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : chocolate::Intro
INTRO
M U S I C CAFE : LUN LA
“ฮยองพี่ติวให้ผมหน่อยนะฮะ นะพี่นะ”
ร่างสูงสมส่วน เอ่ยอ้อนพี่ชายร่างเล็กที่กำลังนั่งอ่านหนังสือทำขนมเพื่อคิดค้นสูตรเค้กแบบใหม่ๆอยู่ในสวน ชุดเก้าอี้ไม้สานที่สั่งตรงจากประเทศไทยถูกจัดวางอย่างลงตัวไว้ในสวนหลังบ้านที่มีพื้นที่ขนาดเท่าสองสนามฟุตบอลต่อกัน รอบๆมีต้นไม้นานาชนิดจากหลากหลายประเทศที่นายหญิงของบ้านชอบไปเที่ยวประเทศต่างๆแล้วนำกลับมาปลูก
“นี่ ถ้าพี่ว่างพี่สอนเราแล้วล่ะแต่เห็นมั้ยเนี่ยว่าพี่ไม่ว่าง”
พี่ชายตัวเล็กพูดพร้อมยกหนังสือที่เจ้าตัวอ่านให้คนตัวเล็กดูจนเกือบติดใบหน้าคมสวย เมื่อเห็นน้องชายทำท่าจะคว้าหนังสือพี่ชายก็รีบดึงหนังสือกลับทันที น้องชายเห็นอย่างนั้นก็ยู่ปากบางทันทีก่อนจะคิดบางอย่างได้
“แต่พี่อี้ชิงฮะ..พี่จะไม่สอนผมจริงๆน่ะหรอ”
เสียงหวานสั่นน้อยๆ ดวงตาคมที่ทั้งเรียวและโตคลอไปด้วยหยาดน้ำใสๆ พี่ชายตัวเล็กได้แต่ถอนหายใจก่อนปิดหนังสือแล้ววางไว้บนโต๊ะ ทำไมเค้าจะไม่รู้ละว่าเจ้าน้องชายหน้าสวยกำลังใช้ลูกอ้อนขั้นแอดวานซ์ซึ่งถ้าเค้าไม่ตอบตกลงไปตั้งแต่ตอนนี้เจ้าน้องชายต้องงัด ซุปเปอร์แอทแทคมาใช้แน่ๆ
“โอเคๆ ถ้าพี่ว่างพี่จะสอนให้แล้วกันนะ…จื่อเทา”
อี้ชิงถอนหายใจเบาๆพร้อมรับปากที่จะช่วยติวให้ ทันทีที่ได้รับคำตอบตกลงจากพี่ชาย จื่อเทาก็ยิ้มกว้างกระโดดไปมารอบตัวพี่ชายราวกับเด็กน้อยที่ได้ของเล่นถูกใจ โดยการกระทำทั้งหมดอยู่ในสายตาคมของคนๆหนึ่งมาสักพัก ดวงตาคมที่ฉายแววถูกใจคนตรงหน้า
“เย้ๆๆพี่ชายของเทาเทาใจดีที่สุดเลยฮะ งั้นเทาเทาไปล่ะนะ”
ว่าจบเจ้าน้องชายขี้อ้อนก็ก้มลงหอมแก้มพี่ชายที่นั่งส่ายหน้าอย่าเพลียๆกับนิสัยของน้องชาย ก่อนจะวิ่งเข้าไปทางตัวบ้าน ครอบครัวเค้าแต่ละคนนี่แบบ คนละขั้วกันเลย เจ้าน้อง(ไม่)สาว คนเล็กก็มีนิสัยที่ช่าง…
“เฮ่ อาเล่ย พี่เทาเป็นรัยอ่ะ ยิ้มโดดไปมาเหมือนคนบ้าเลยอ่ะฮ่าๆๆ”
พูดถึงปุ๊บมันมาปั๊บแล้วดูมัน- -นั้นพี่มันนะนั้น
“นั้นปากหรอแอม แล้วไปไหนมาเนี่ย”
อี้ชิงเงยหน้าขึ้นถามแอมเบอร์น้องสาวที่เกือบกลายเป็นน้องชาย(ไม่เกือบแล้วมั้ง)ซึ่งตอนนี้นั่งลงตรงข้ามแล้วยังยกแก้วแตงโมปั่นของจื่อเทาขึ้นมาดูดอีก
“ไปเหล่สาวมา มัยอ่ะฮยอง”ดูสรรพนามที่มันเรียกแล้ว เหนื่อยใจกับมันจริงๆ
“เปล่าไปไหนมาไหนก็บอกพี่บ้างเข้าใจมั้ย คนอื่นเค้าเป็นห่วง”
อี้ชิงพูดกับน้องสาวแต่ในหัวกลับมีแต่เรื่องที่ตัวเองต้องติวให้จื่อเทา
“เฮ่พี่…พี่เล่ย…อาเล่ย!!”
“ฮะ!”
อี้ชิงสะดุ้งด้วยเสียงเรียกของแอมที่ดังเข้ารูหูอย่างจัง ไม่สะดุ้งได้ไงมันตะโกนใส่หูเลยนี่นา
“อะไรว่ะ คนรองยิ้มเป็นบ้าเป็นหลัง คนโตก็กรอกตาไปมาแล้วเหม่อ คนบ้านนี้ปกติเปล่าว่ะเนี่ย- -“
ว่าจบก็ลุกเดินไปทันที เล่นเอาพี่ชายคนโตอ้าปากค้าง ได้ข่าวว่าแกน้องพวกชั้นนะไอ้แอม- - หลังจากตั้งสติได้อี้ชิงก็พึมพำเบาๆก่อนก้มลงหยิบหนังสือแล้วอ่านต่อ จนรู้สึกเหมือนมีคนมายืนอยู่ฝั่งตรงข้าม จึงเงยหน้าขึ้นไปมองแล้วก็ต้องตกใจ
“เฮ้ย แกมาตอนไหนเนี่ยแล้วมานานยัง”อี้ชิงถามคนตัวสูงที่ยิ้มค้างเหมือนคนไร้สติ
“เล่ย”เสียงเข้มเอ่ยออกมาสั้นๆแต่มันก็ทำให้อี้ชิงขนลุก
“อะ อะไร”อี้ชิงเอ่ยสั่นๆ
“ชั้นติวให้เอามั้ย”ร่างสูงนั่งลงแล้วมองหน้าเพื่อนด้วยดวงตาเป็นประกายจนอี้ชิงเริ่มเอะใจแล้วยิ้มออกมา
“นายหมายถึง…”
“ใช่ ชั้นจะเป็นติวเตอร์ให้เทาเทาเอง”เมื่อร่างสูงพูดขึ้น อี้ชิงก็มองดวงตาเป็นประกายของเพื่อนเมื่อพูดชื่อ
จื่อเทาอย่างชอบใจ
“แล้วแต่นายละกัน…อี้ฟาน”
…แล้วเดี๋ยวเราจะได้เจอกันแล้วนะ หวางจื่อเทา….
ปล.ฝากเรื่องนี้ด้วยน่ะเจ้าค่ะ>O<
B B
ความคิดเห็น