#จิ๋วแต่ไจ๋

⛦

หนทางการเป็นนักกีฬาทีมชาติ ช่างยากลำบาก แต่ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้!

"โชกุน"  งัดลูกเตะลูกต่อยสารพัด กว่าจะได้เข้าสู่เส้นทางที่ตัวเองหวังไว้ ลูบอกอย่างฮึกเหิมพร้อมจะก้าวสู่เป้าหมาย

การจะเข้าไปเป็นหนึ่งในทีมชาติยูโดหน้าใหม่ จำเป็นต้องผ่านการคัดเลือกเพื่อเก็บตัวฝึกซ้อม โชกุนเตรียมตัวมาอย่างดี 

แต่ว่า...ดันไม่ได้เตรียมใจมาด้วยนี่สิ

"ยินดีที่ได้รู้จักนะ พี่ชื่อไจ๋ จะช่วยเป็นพี่เลี้ยงให้"

พี่ชายเพื่อนสนิทคนนี้ ตัวเตี้ยกว่าเขาไปตั้งเท่าไร แต่แค่ได้เห็นหน้า หนังตาขวาก็กระตุกยิกๆ

"พี่ไจ๋" อดีตเจ้าของเหรียญทองแชมป์ยูโด ที่ปัจจุบันโบกมือลาสนาม ผันตัวมาเป็นโค้ชแทนที่

ตัวเท่าคืบ แต่ดูถูกไม่ได้ ฉายายิ้มหวานชะตาขาด จับทุ่มใครต่อใครมาไม่ถ้วน

แต่วันนี้มีหรือที่โชกุนจะกลัว ลุกขึ้นชี้หน้า สักวันเขาจะต้องเอาชนะคนคนนี้ให้ได้!

⛦

"ตอนนี้สู้ได้ก็สู้นะไอ้โช พี่ไจ๋ยังออมมือ กูเป็นกำลังใจให้"

"เหอะ ตัวแค่นั้น กูสู้ยังไงก็ชนะ"

"เดี๋ยวมึงก็รู้"

"..."

"ระวังไว้เลย... พี่ไจ๋ยิ้มเมื่อไร มึงแพ้เมื่อนั้น"

⛦

TALK WITH WRITER

แฮ่ มาเปิดเรื่องใหม่อีกแล้ว หลังจากห่างหายการเขียนนิยายรักหวานแหววใสกิ๊งไปนาน 5555 กลับมาอีกครั้งกับนิยายละมุนๆฟีลกู้ด (?) ตามแบบฉบับพ่อหนุ่มนักทุ่ม เรื่องนี้จะเขียนเกี่ยวกับกีฬายูโดเป็นหลักนะคะ จะพยายามแทรกใส่ข้อมูลให้ด้วยบ้าง อ่านแล้วจะได้อ๋ออ ตามไปด้วย ไว้เดี๋ยวจะมาอัพให้ได้อ่านกันนะคะ มาเปิดเรื่องไว้ก่อน ยังไงก็ขอบคุณทุกคนไว้ล่วงหน้าก่อนเลยที่ติดตามนิยายเรื่องนี้ ไว้เจอกันกับน้องโชและพี่ไจ๋นะคับพ้ม!

#จิ๋วแต่ไจ๋

https://twitter.com/littleskyofme

B
E
R
L
I
N
❀