คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1,634 : D.Gray-Man Manga : 133 Once Everybody Return [ Thai ]
ติ๊ก... ต่อก...
อเลน - ทุกคน...
อเลน - สัญลักษณ์นี่มัน... ไม่สิ หรือว่าจะ...
ไม่... สัญลักษณ์นี่มัน...ทำไมมันถึงมาอยู่ที่นี่ได้...?
??? - นี่คือ "บทเพลง" ไงล่ะ... และสำหรับทำนองเพลง
??? - อยู่ภายในตัวเจ้า "อเลน"...
อเลน - อ้ะ! มือมันขยับไปเอง?! เอ๋ เราเล่นได้ แต่ทำไมล่ะ??
เพลงที่เราเล่นตรงตามโน้ตเพลงที่เขียนไว้หมดเลย... แค่อ่านมัน โน้ตพวกนี้ก็เข้ามาในหัวเฉยเลย
อเลน - โน้ต?.. ไม่สิ ใครกัน ใครรกำลังร้องเพลงก้องอยู่ในหัวของเรา?
... and then the boy... fell deep asleep...
... The gasping flames within the ashes / One by one...
... Rise up and expand... Into the beloved face...
... Suspended from the Earth... Thousands of dreams...
... On the night when those silver eyes trembled...
... You were born... Shining brightly...
รินารี่ - อ้ะ... เสียงดนตรี?
ครอส - ในที่สุดก็ได้เรื่อง! ติดต่อ...
... Hundreds of millions of months and years ...
... No matter how many prayers are returned to the earth ...
อเลน - ... I shall... continue to pray...
ครอส - ออกคำสั่งกับเรืออเลน! ใส่ความคิดของนายแทรกเข้าไปในเพลง!
อเลน - ความต้องการของผม?
ครอส - เร็วเข้า!!!
??? - ปราถนา...
อเลน - ความต้องการของผม... ด...ดาวน์โหลด... เรือ
เธอเคยลองคิดถึงเรื่องนี้บ้างมั้ย?
ก่อนอื่นชั้นจะบอกกับทุกคนว่า "ยินดีต้อนรับกลับ" แล้วก็ตบบ่าของทุกคนเบาๆ
แล้วก็จะกอดรินารี่ให้แน่นที่สุดเท่าที่จะทำได้!
แล้วก็สำหรับอเลนคุง... ชั้นคงต้องเตรียมอาหารไว้เป็นกองพะเนินสำหรับนายคนเดียวเลย
แล้วจากนั้นชั้นพูดได้เลยว่าประเดี๋ยวราวี่คงต้องหลับแน่ๆ คงต้องหาผ้าห่มเตรียมไว้ให้ซะแล้ว
แล้วพวกคนแก่ๆก็ต้องหาไวน์ดื่มกัน แล้วก็ทำขนมปังปิ้งกินกันซักหน่อย
พวกเราจะจัดปาร์ตี้กันอย่างใหญ่โตสุดๆเลยล่ะ แล้วก็ค่อยไปนอนกัน... คงจะดีสุดๆไปเลยล่ะ
อ้อใช่ คันดะคงจะสายหน่อย หมอนั่นคงเข้ามาแล้วมองไปรอบๆห้องด้วยสายเย็นๆตามแบบของหมอนั่น
คืนทุกคนมานะ!!!
อย่าหายไป!!! อาร์ค!!
ครอส - ไข่กลับมาเป็นปกติแล้ว...เจ้านั่นหยุดการดาวน์โหลด โปรแกรมเลยแคนเซิล เกือบไปแล้วนะให้ตายสิ
ครอส - แต่ว่าก็ดีแล้ว การส่งข้อมูลไม่สมบูรณ์ก็หมายความว่าโรงผลิตนี่ก็ยังไม่ถึงมือขุนนางนั่น เป็นศิษย์-อาจารยที่เยี่ยมจริงๆ อเลน ฮ่าๆ
รินารี่ - อเลนคุง? อเลนคุงเป็นอะไรมั้ยจ๊ะ?
ครอส - /เมินกันเรอะ/ อเลน เราจะเข้าไปในนั้นโอเค? ส่งประตูมาที ถ้านายคิดมันก็จะมา
รินารี่ - / รู้เรื่องอาร์คเยอะจัง... /
อเลน - รินารี่... ดีใจจังนะครับที่คุณปลอดภัย
รินารี่ - อเลนคุง? อาร์คหยุดการทำลายตัว เราได้ยินเสียงเปียโน นั่นเธอรึเปล่า?
อเลน - ครับ
ครอส - ชั้นรู้ว่าอยากพูดอะไร เลิกทำหน้าอย่างนั้นใส่ชั้นซะที
อเลน - ทำไม... ทำไมโน้ตเพลงนั่น...
??? - ได้เวลาอาหารแล้วววววววว!!!!
อเลน - อะไรเนี่ย
เชาจี๋ - เอ่อ คุณราวี่ เค้าไม่ใช่สุนัขหรืออะไรประเภทนั้นนะครับ...
ราวี่ - เอาเหอะน่า เชาจี๋!! ถ้าอเลนกำลังหิวล่ะก็หมอนั่นต้องรีบวิ่งมาแน่ๆ เอ้า เวลาอาหารแล้ววว!!
รินารี่ - เสียงนี้มัน?
ครอส - คงมีใครซักคนกำลังเรียกอยู่...
ราวี่ - สเต้ก! พิซซ่า! มิตาราชิอังโกะ!!อเลน - จากในอาร์ค เอ๋?
ราวี่ - เวลาอาหารแล้ว~ อเลน!!! อาหารงายยยยยย
รินารี่ - ราวี่ ...เชาจี๋...
อเลน - พวกนั้นยังอยู่...
ราวี่ - เนื้อย่างงงงงงงงง
ครอส - ดูท่าเมืองก็จะกลับมาด้วย ชั้นว่าพวกนั้นคงถูกดึงหายเข้าไปในช่องว่างระหว่างมิติ
ก็ไม่ได้หมายความว่าพวกนั้นจะโดนฆ่าตาย หรือหายไปน่ะนะ
อเลน - อาจารย์เป็นคนพูดเองว่าพวกนั้นตายแล้วนี่ครับ
ครอส - แต่โดยปกติแล้วมันก็เป็นเรื่องธรรมดาถ้าพวกนั้นกลับมาไม่ได้
อเลน - แต่อาจารย์บอกว่าพวกเค้าตายแน่ๆนี่ครับ
ราวี่ - มิตาราชิๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!
อเลน - ราวี่! พวกเราอยู่นี่!! ได้ยินมั้ยครับเนี่ย!
อาจารย์! พวกนั้นจะได้ยินเรามั้ยครับเนี่ย นี่เลิกทำตัวสบายๆแล้วตอบคำถามผมซักทีเถอะครับ!!
ครอส - หือ?
ราวี่ - อ้ะเดี๋ยวนะ ถ้าพวกเราไม่เป็นไรล่ะก็ ยูกับโครวจังก้น่าจะโอเคนี่จริงมั้ย... ยู!! นาย...
คันดะ - เหอะ... ไม่ใช่นี่จะเป็นภาพฉากที่น่าประทับใจหรอกนะ เจ้ากระต่ายงี่เง่า
ราวี่ - ยู~!!
คันดะ - ชิ...
ราวี่ - แล้วนั่นโครวจังเหรอ นี่นายแบกมานั่นน่ะ
คันดะ - เจอระหว่างทาง ที่สำคัญคือเกิดอะไรขึ้นกันแน่?
ราวี่ - ก็ไม่รู้เหมือนกัน เฮ้!!! ออกมาได้แล้ว เจ้าถั่วงอกกกกกกกก!!
อเลน - นายกำลังเรียกใครว่า ถั่วงอก น่ะห๊ะ ราวี่ไอ้งี่เง่า!!
ราวี่ - เอ๊ะ อเลน อยู่ไหนน่ะ...
คันดะ - ชิ เสียงเจ้าถั่วงอกนั่นดังมาจากฟ้าเรอะ
อเลน - ชื่อของผมคืออเลนนะครับ!! คันดะบ้า!
โครวรี่ - เอริ...อาเด...
ราวี่ - อ๋า โครวจังพุดอะไรน่ะ
รินารี่ - ขอบคุณพระเจ้า...ฮือ
ความคิดเห็น