คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1,631 : D.Gray-Man Manga : 130 Eyes of Hatred [ Thai ]
รินารี่ - อเลนคุง...
.... เลือด... อเลนคุง?
เรโระ - แง่ก ๆๆ นี่มันแย่ที่สุดเลย เรโระ... เอ๊ะ นี่มัน
ท่านเคานท์ - ผ่านมาหลายปีแล้ว ใช่รึเปล่านะขอรับ แบบนี้?
ครอส - ใช่รึเปล่าล่ะ? ขอโทษนะ ไม่จำเป็นต้องมาจดจำกันทุกรอบก็ได้ ที่ชั้นกับนายพบกันน่ะ
ท่านเคาท์ - พูดแบบนี้เหมือนว่าเราสองคนเจอหน้ากันตลอดยังงั้นแหละนะขอรับ~
แต่ว่าชอบเล่นซ่อนแอบจังนะขอรับกระผม ครอสจัง~
คุณผู้หญิงคนนั้นท่าทางเก่งเรื่องซ่อนนายจากสายตาคนอื่นนะ ใช่มั้ยเอ่ย? หนีเจ้าหนี้ด้วยวิธีแบบนี้เหมือนกันล่ะสิ~
ครอส - ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ...
ครอส - ชั้นไม่ได้มาที่นี่เพื่อนจะมายืนฟังนายพูดจาไร้สาระแบบนี้หรอกนะ ถ้านายมาแค่จะบ่นล่ะก็ไสหัวไป
ท่านเคาท์ - "ไสหัวไป?" แหม แหม~ แต่ว่านายเป็นคนที่บุกรุกเข้ามาในอาร์คของชั้นนี่ขอรับ~
ครอส - นายโยนมันทิ้งไปแล้วนี่
อาร์คนี่น่ะไม่มี "ปีก" ที่จะใช้เคลื่อนย้ายไปจากเอโดะ... พลังนั่นถูกขโมยไป...
ลำที่14 ... มันเป็นแบบนี้มาตลอดตั้งแต่ที่มีชายคนหนึ่งทำการหักหลังโนอาและเสกคำสาปใส่มัน
ท่านเคาท์ - ว่าแล้วเชียว... นายนั่นเองสินะ...
ท่านเคาท์ - ชายคนนั้นได้ใส่ส่วนหนึ่งของตัวเค้าลงไปใน ลำที่14 นี้, ซึ่งก็คือนักดนตรีไงล่ะขอรับกระผม~
รินารี่ - นักดนตรี?
อเลน - เคาท์...
ท่านเคาท์ - มาที่นี่ทำไมรึขอรับกระผม? ถ้าจะมาขโมยเจ้านี่ก็สายไปหน่อยล่ะ
กระผมเกรงว่าหัวใจของอาร์คนี้จะถูกส่งไปยังโมเดลตัวใหม่ซะแล้วล่ะนะ
ถ้าไม่มีหัวใจล่ะก็ เรือนี่ก็จะไร้การควบคุม ถึงจะเป็น "นักดนตรี" ก็ทำอะไรไม่ได้ โง่จังน้า~ครอส
ท้ายที่สุด เรือนี่ก็จำเป็นได้แค่สุสานของพวกแก เหล่าเอ็กโซซิส~ โฮ่ ๆๆๆ
อเลน - ไอ้ สารเลว... เลวเอ๊ย....
รินารี่ - เดี๋ยวอเลนคุง!! เธอไปสู้ไม่ได้ แผลของเธอ ..!! อเลนคุง!!!
อเลน - ราวี่ ...เชาจี๋... คันดะ!!!!
เคาท์พันปี !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
รินารี่ - อเลนคุง หยุดนะ!!!
ท่านเคาท์ - ดาบของกระผม?
"ความเกลียดชัง" มันอยู่ในดวงตาของเธอแน่ะ ยินดีที่ได้พบขอรับกระผม อเลนคุง
ท่านเคานท์ : โฮ่ โฮ่ โฮ๋
อเลน - โอ้วววววววววววว
รินารี่ - / กำลังจะตกแล้ว! / อเลนคุง!!!
อเลน - อะไรน่ะ... ร่างกายเคลื่อนไหวเอง... พลังของมาเรีย?!
ครอส - หยุดเลยนะ เลือดไม่เลี้ยงสมองแล้วรึไง แค่เสียเพื่อนพ้องไปน่ะ เจ้าลูกศิษย์งี่เง่า
อเลน - ปล่อยผมจากพลังของมาเรียเถอะครับอาจารย์!! ท่านเคานท์น่ะ... ผมต้อง!!!!
ครอส - นายจะต้องมาที่นี่ ไม่ว่านายจะต้องการรึไม่ต้องการ
อย่าพยายามต่อกรกับท่านเคานท์ด้วยความเกลียดชัง
เรโระ - ท่านขุนนางงงงงงงงงงงงงงงงง
ท่านเคานท์ - เรโระ~ ทำได้ดีมากขอรับ
เรโระ - เรโระกลัวมากเลยนะ เรโระ~~~
ท่านเคานท์ - แต่ก็ต้องขอบใจนะขอรับ ในที่สุดพ่อหนุ่มทีกี้ก็ตื่นซะที
ก่อนหน้านี้ก็เคยมีบางครั้งที่เด็กคนนี้ปฏิเสธโนอาในร่างโดยไม่ได้รู้ตัว
กระผมล่ะตั้งความหวังกับเด็กคนนี้ไว้สูงทีเดียว
เรโระ - เรารีบไปบ้านใหม่กันเถอะนะขอร้าบบบ เรโระ~!!
ท่านเคานท์ - ลาก่อน เอ็กโซซิส~
ครอส - ลุกขึ้น ที่ชั้นช่วยนายเอาไว้จากโนอานั่นเพราะชั้นต้องการความช่วยเหลือจากนาย
อเลน - ความช่วยเหลือ?
รินารี่ - คุณกำลังจะทำอะไรกันแน่น่ะ
ครอส - ภารกิจไงล่ะ
ความคิดเห็น