ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รูปการ์ตูน naruto+FanArtอื่นๆ+bleach+anime+รับหาเพลงcartoon

    ลำดับตอนที่ #1,631 : D.Gray-Man Manga : 130 Eyes of Hatred [ Thai ]

    • อัปเดตล่าสุด 1 ม.ค. 51














    รินารี่ - อเลนคุง...

    .... เลือด... อเลนคุง?






    เรโระ - แง่ก ๆๆ นี่มันแย่ที่สุดเลย เรโระ... เอ๊ะ นี่มัน






    ท่านเคานท์ - ผ่านมาหลายปีแล้ว ใช่รึเปล่านะขอรับ แบบนี้?






    ครอส - ใช่รึเปล่าล่ะ? ขอโทษนะ ไม่จำเป็นต้องมาจดจำกันทุกรอบก็ได้ ที่ชั้นกับนายพบกันน่ะ

    ท่านเคาท์ - พูดแบบนี้เหมือนว่าเราสองคนเจอหน้ากันตลอดยังงั้นแหละนะขอรับ~

    แต่ว่าชอบเล่นซ่อนแอบจังนะขอรับกระผม ครอสจัง~

    คุณผู้หญิงคนนั้นท่าทางเก่งเรื่องซ่อนนายจากสายตาคนอื่นนะ ใช่มั้ยเอ่ย? หนีเจ้าหนี้ด้วยวิธีแบบนี้เหมือนกันล่ะสิ~

    ครอส - ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ...






    ครอส - ชั้นไม่ได้มาที่นี่เพื่อนจะมายืนฟังนายพูดจาไร้สาระแบบนี้หรอกนะ ถ้านายมาแค่จะบ่นล่ะก็ไสหัวไป

    ท่านเคาท์ - "ไสหัวไป?" แหม แหม~ แต่ว่านายเป็นคนที่บุกรุกเข้ามาในอาร์คของชั้นนี่ขอรับ~

    ครอส - นายโยนมันทิ้งไปแล้วนี่

    อาร์คนี่น่ะไม่มี "ปีก" ที่จะใช้เคลื่อนย้ายไปจากเอโดะ... พลังนั่นถูกขโมยไป...

    ลำที่14 ... มันเป็นแบบนี้มาตลอดตั้งแต่ที่มีชายคนหนึ่งทำการหักหลังโนอาและเสกคำสาปใส่มัน

    ท่านเคาท์ - ว่าแล้วเชียว... นายนั่นเองสินะ...




    ท่านเคาท์ - ชายคนนั้นได้ใส่ส่วนหนึ่งของตัวเค้าลงไปใน ลำที่14 นี้, ซึ่งก็คือนักดนตรีไงล่ะขอรับกระผม~

    รินารี่ - นักดนตรี?

    อเลน - เคาท์...

    ท่านเคาท์ - มาที่นี่ทำไมรึขอรับกระผม? ถ้าจะมาขโมยเจ้านี่ก็สายไปหน่อยล่ะ

    กระผมเกรงว่าหัวใจของอาร์คนี้จะถูกส่งไปยังโมเดลตัวใหม่ซะแล้วล่ะนะ

    ถ้าไม่มีหัวใจล่ะก็ เรือนี่ก็จะไร้การควบคุม ถึงจะเป็น "นักดนตรี" ก็ทำอะไรไม่ได้ โง่จังน้า~ครอส

    ท้ายที่สุด เรือนี่ก็จำเป็นได้แค่สุสานของพวกแก เหล่าเอ็กโซซิส~ โฮ่ ๆๆๆ








    อเลน - ไอ้ สารเลว... เลวเอ๊ย....

    รินารี่ - เดี๋ยวอเลนคุง!! เธอไปสู้ไม่ได้ แผลของเธอ ..!! อเลนคุง!!!





    อเลน - ราวี่ ...เชาจี๋... คันดะ!!!!

    เคาท์พันปี !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!





    รินารี่ - อเลนคุง หยุดนะ!!!





    ท่านเคาท์ - ดาบของกระผม?

    "ความเกลียดชัง" มันอยู่ในดวงตาของเธอแน่ะ ยินดีที่ได้พบขอรับกระผม อเลนคุง






    ท่านเคานท์ :  โฮ่ โฮ่ โฮ๋





    อเลน - โอ้วววววววววววว

    รินารี่ - / กำลังจะตกแล้ว! / อเลนคุง!!!





    อเลน - อะไรน่ะ... ร่างกายเคลื่อนไหวเอง... พลังของมาเรีย?!

    ครอส - หยุดเลยนะ เลือดไม่เลี้ยงสมองแล้วรึไง แค่เสียเพื่อนพ้องไปน่ะ เจ้าลูกศิษย์งี่เง่า

    อเลน - ปล่อยผมจากพลังของมาเรียเถอะครับอาจารย์!! ท่านเคานท์น่ะ... ผมต้อง!!!!

    ครอส - นายจะต้องมาที่นี่ ไม่ว่านายจะต้องการรึไม่ต้องการ

    อย่าพยายามต่อกรกับท่านเคานท์ด้วยความเกลียดชัง




    เรโระ - ท่านขุนนางงงงงงงงงงงงงงงงง

    ท่านเคานท์ - เรโระ~ ทำได้ดีมากขอรับ

    เรโระ - เรโระกลัวมากเลยนะ เรโระ~~~

    ท่านเคานท์ - แต่ก็ต้องขอบใจนะขอรับ ในที่สุดพ่อหนุ่มทีกี้ก็ตื่นซะที

    ก่อนหน้านี้ก็เคยมีบางครั้งที่เด็กคนนี้ปฏิเสธโนอาในร่างโดยไม่ได้รู้ตัว

    กระผมล่ะตั้งความหวังกับเด็กคนนี้ไว้สูงทีเดียว

    เรโระ - เรารีบไปบ้านใหม่กันเถอะนะขอร้าบบบ เรโระ~!!




    ท่านเคานท์ - ลาก่อน เอ็กโซซิส~

    ครอส - ลุกขึ้น ที่ชั้นช่วยนายเอาไว้จากโนอานั่นเพราะชั้นต้องการความช่วยเหลือจากนาย

    อเลน - ความช่วยเหลือ?

    รินารี่ - คุณกำลังจะทำอะไรกันแน่น่ะ

    ครอส - ภารกิจไงล่ะ



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×