ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บททะเลาะของสองคู่กัด
ถ้าเกิดว่าต่อจากตอนที่ซื้อของในตลาด คิดว่าจะให้ซาสึเกะใช้วิชาหายตัวกลับบ้านไปพร้อมกับทิ้งท้ายคำพูดที่กวนประสาท
ประมานว่า ไร้สาระจริงๆ ชั้นไม่มีเวลามาทะเลาะกับยัยเตี้ย/ยัยเปี๊ยก/ยัยถั่วงอก [ เอาอันไหนก็ได้ค่ะ ] อย่างเธอมากหรอกนะ ไปล่ะ
พูดจบซาสึเกะก็รีบหายตัวไปทันที ทิ้งท้ายด้วยเสียงตะโกนแปดหลอดของอันนะเอาไว้ว่า อะ อะ อะ ไอ้บ้าเอ๊ยยยยยยย!!!!
ไองี่เง่า!!!! ใครเป็น ยัยเตี้ย/ยัยเปี๊ยก/ยัยถั่วงอก กันฟะ!!!! ไอ้บ้านี่ หนอย..... อย่าคิดนะว่าชั้นจะยอมนายน่ะ ไอ้หัวเป็ด !!!!
นายได้เจอดีแน่!!!!
*********คือแบบว่าตรงนี้จะเอาด้วยมั้ยอะคะ ไม่แน่ใจว่าบีจะเอารึเปล่าเลยคิดมาเผื่อก่อน ส่วนไอหัวเป็ดน่ะนึกได้เพราะนิยายของ
คุณ Tea_Story มันจะดูเป็นการเลียนแบบเกินไปมั้ย??? แต่หัวซาสึเกะมันเป็ดจริงๆง่ะอยากให้โดนด่าแบบนี้แหละ
ต่อไป เป็นตอนที่ทั้งสองคนได้รู้ว่าต้องทำภารกิจร่วมกัน
หลังจากที่ครูคาคาชิกับคาสึฮะประกาศให้ทุกคนทราบเรื่องภารกิจ คนที่โวยวายออกมาเป็นคนแรกคือ อันนะ
>>> ห๊าาาาาา!!!! ทำภารกิจร่วมกันงั้นเหรอคะคุณครู??!? ใช่จ๊ะ คาสึฮะตอบด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม
อะ อะ แล้วทำที่ไหน? ไกลรึเปล่า? เอ... ไปทำที่แคว้นฮิโนะคุนิน่ะ ใช้เวลาไปซักประมาณ 5 วันล่ะจ๊ะ
ไม่จริ๊งงง!!!!! นี่หนูต้องเดินทางไปกับไอหัวเป็ดนั่นตั้ง 5 วันเชียวเหรอคะ ไหนจะต้องกินข้าว ไหนจะต้องนอน
แล้วหนูก็ต้องเห็นหน้าไอ้หัวเป็ดนี่แทบจะตลอดเวลาเลยน่ะสิ!!!! ไม่เอานะคะ ยังไงหนูก็ไม่ยอมไปกับไอ้บ้านี่หรอก
อันนะพูดพร้อมกับชี้นิ้วไปที่ซาสึเกะซึ่งมันก็ทำให้ต่อมโมโหของซาสึเกะกระตุกขึ้นมาได้เช่นกัน
"เธอว่าใครเป็นหัวเป็ดฮะ? ยัยเตี้ย/ยัยเปี๊ยก/ยัยถั่วงอก นี่" ซาสึเกะเถียงกลับไปด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างโมโห
แต่แฝงไปด้วยความยียวนกวนประสาท [ ตามแบบฉบับเจ้าชายผู้เย็นชาล่ะค่ะ ] " ก็ว่านายนั่นแหละ
มีปัญหาเหรอ? ไม่รู้รึไงว่าผมตัวเองน่ะเป็ดขนาดไหน ให้ตายส ิ ทำไม๊ทำไมพวกผู้หญิงถึงได้พากันไปชอบ
นายได้นะไม่เห็นจะเท่ตรงไหนเลย ผมเป็ดแล้วหน้าตาก็ยังเหมือนเป็ด แถมยังขี้โกหกอีกต่างหาก"
อันนะพูดว่าซาสึเกะอย่างหน้าตาเฉยเหมือนที่คนปกติธรรมดาพูดกัน " อะ เอ่อ .... อันนะฉันว่าพอก่อนดีกว่า
อย่าทะเลาะกันเลยนะ" อีริพูดห้ามอันนะด้วยน้ำเสียงที่คิดว่าขืนเป็นแบบนี้ต่อไปต้องเกิดเรื่องใหญ่แหงๆ " ไม่พอ!!
คราวนี้เธอห้ามมาห้ามฉันอีกนะ ฉันจะพูดตามที่ฉันคิดเนี่ยแหละ ใครจะทำไมล่ะ" แล้วก็นะ ยัยมะโหนก
อันนะพูดพร้อมกับหันไปทางซากุระ
เธอน่ะเลิกชอบไอ้หัวเป็ดนี่ซะเถอะไม่รู้เลยรึไงว่าไอหมอนี่น่ะมันขี้โกหกจะตาย นิสัยก็ไม่ดีด้วย
ปึ๊ด! ความอดทนของซาสึเกะขาดผึง " เธอ...เอาแต่พูดฉอดๆตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ.... อยากตายนัก...ใช่มั้ย?
ซาสึเกะพูดอย่างเหลืออด แต่น้ำเสียงก็ยังคงความเรียบเฉย " นั่นน่ะมันคำพูดของฉันต่างหากล่ะไอหัวเป็ดขี้เก๊ก
ฉันน่ะ หมั่นไส้นายมาตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเจอกันแล้วว!!!!! อันนะไม่พูดเปล่า แต่รีบพุ่งตัวไปยังซาสึเกะ
เตรียมเงื้อหมัดพร้อมที่จะชกหน้าซาสึเกะ แต่ทว่า... มีคนหยุดหมัดของเธอเอาไว้ก่อน
" เอาล่ะๆ พอได้แล้วนะอันนะจัง อย่าทะเลาะกันเลยน่า " ครูคาคาชินั่นเองที่เข้ามาหยุดเธอ
เอาล่ะนะพรุ่งนี้พวกเราจะออกเดินทางกันแต่เช้า ทุกคนเตรียมตัวมากันให้เรียบร้อยล่ะ ครูคาสึฮะพูด
แล้วก็นะ ครูอยากจะขอให้ทุกคนร่วมมือกันหน่อยนะ เพราะถ้าใครคนใดคนนึงแตกแยก
มันก็จะล้มเหลวได้ทุกเมื่อ โดยเฉพาะ อันนะจัง กับซาสึเกะคุงน่ะที่ครูอยากจะขอความร่วมมือมากที่สุด
ได้มั้ยจ๊ะ? ทั้งสองคน เอ่อ..ค่ะ อันนะตอบด้วยน้ำเสียงที่ไม่เต็มใจนัก " ถ้างั้นหนูขอตัวกลับก่อนนะคะ
อ้อ แล้วก็นะนายน่ะ อันนะพูดพร้อมกับหันหน้าไปที่ซาสึเกะ " นายอย่าคิดนะว่าชั้นจะยอมญาติดีกับนายง่ายๆ
น่ะคนอย่างชั้น ถ้าเกลียดใครแล้วก็เกลียดเลย จำเอาไว้ซะด้วยล่ะ ถ้าไม่ใช่เพราะครูคาสึฮะขอร้อง
ชั้นไม่มีทางยอมร่วมมือกับนายแน่" ไปกันเถอะอีริ โซมะ พูดจบ อันนะก็เดินจากไป .........
******* ประมาณนี้ล่ะค่ะบททะเลาะของทั้งสองคนน่ะ มันยาวไปมั้ยอะคะ หรือว่าสั้นไป
จะแก้ไขเพิ่มเติมรึอะไรก็ได้ตามใจชอบแล้วแต่บีเลยค่ะ******
อันนะคิดแกล้งซาสึเกะ
แล้วก็ที่จริงแล้วอยากจะให้อันนะแกล้งซาสึเกะหน่อยอะค่ะ [ ตรงนี้จะเอาหรือไม่ก็ได้ค่า ]
ก็คือว่า พอถึงวันที่ทำภารกิจกะจะให้อันนะจังทำของกินไปซะหน่อย นั่นก็คือ ขนมไดฟุกุไส้เกาลัด
อันนะตั้งใจทำมาให้ทุกคนกินกันในระหว่างที่หยุดพักตอนเดินทาง แต่จะมีอยู่ประมาณ 2-3 ลูก
ที่ไม่ได้ใส่ใส้เกาลัด แต่จะใส่ใส้วาซาบิ+มัสตาร์ด ซึ่งอันนั้นแหละที่อันนะตั้งใจจะเอาให้ซาสึเกะกิน
ซึ่งซาสึเกะเองตอนเห็นทีแรกก็ไม่ยอมกิน เพราะคิดว่ายัยนี่บ้ารึเปล่า พึ่งจะบอกว่าเกลียดไปเมื่อวาน
แล้วจู่ๆจะมาทำเป็นดีด้วย สงสัยต้องใส่อะไรลงไปแหงๆ แต่ว่าเป็นเพราะครูคาคาชิ
กินแล้วบอกว่าอร่อย อยากให้ซาสึเกะลองกินดู ซาสึเกะก้เลยคิดว่าจะยอมกินก็ได้ อันนะเลยส่งไดฟุกุไปให้
2-3 ลูก ซึ่งเป็นลูกที่ใส่วาซาบิ พร้อมกับนึกสะใจว่า สมน้ำหน้า วันนี้นายได้น้ำตาไหลแน่
แต่ผลกลับผิดคาดทั้งหมด
ในตอนนั้นเองเป็นจังหวะที่ซาสึเกะกำลังจะเอาขนมเข้าปาก พร้อมๆกับอันนะ
ที่กำลังจะเอาขนมที่ถืออยู่ในมือสองชิ้นเข้าปากเช่นกัน ทันใดนั้นเองที่ซาสึเกะกัดขนมเข้าไป อันนะก็แสยะยิ้ม
พลางคิดไปว่า ไอหัวเป็ดเอ๊ย นายโดนแจ๊กพอตแล้ว สมน้ำหน้าา
พร้อมกับเอาไดฟุกุเข้าปากสองลูกรวดเดียวเลย [ ตะกละจริงๆ ] และแล้วคุณเธอก็ต้องหน้าซีดทันที
เพราะขนมชิ้นที่อันนะกินไปนั่นแหละเป็นชิ้นที่ใส่วาซาบิ " อุ๊บบบบบบบ!!!!! เผ็ดดด!!!!!! นะ...น้ำ น้ำอยู่ไหน!!!!
[ในตอนนี้อันนะจังเผ็ดจนน้ำตาไหล+เส้นเลือดปูดขึ้นสมองไปซะแล้วล่ะค่ะ ]
อันนะวิ่งเตลิดไปทั่วด้วยความเผ็ดของวาซาบิ+มัสตาร์ดที่เธอใส่ลงไปอย่างเต็มที่ ทุกคนเองก็ตกใจไม่แพ้กัน
ทั้งๆที่เธอคิดว่าจะแก้แค้นไอ้หัวเป็ดซะหน่อย แต่เธอดันมาโดนซะเอง [ เค้าเรียกว่ากรรมตามสนองรึเปล่า ]
" หึ เบ๊อะจริงๆเลยนะเธอนี่" เสียงของซาสึเกะดังมาจากข้างหลังของอันนะ " คิดจะแกล้งชั้นแต่กลับโดนซะเอง
เป็นยังไงล่ะ? " ยะ อย่าพูดมากนะไอ้หัวเป็ด อูยย เผ็ดๆๆๆๆ แค่กๆๆๆ
"เอ้า" ซาสึเกะโยนกล่องอะไรบางอย่างให้อันนะ
นี่มัน...นมนี่นา นายเอาของแบบนี้มาให้ชั้นทำไม?? แค่กๆๆ
" ฮึ นอกจากจะเบ๊อะแล้วยังบื้ออีกนะ เธอไม่รู้รึไงว่าดื่มน้ำในเวลานี้น่ะมันทำให้ได้ผลตรงกันข้ามเลยนะ"
ถ้าไม่เชื่อก็ลองกินดูซะสิ ไม่ใช่แค่หายเผ็ดนะ
มันจะช่วยให้เธอสูงขึ้นด้วยถ้าอยากสูงแล้วก็อยากหายเผ็ดก็กินนมไปซะ
พูดจบซาสึเกะก้เดินไป ทิ้งอันนะไว้ให้โมโหอยู่คนเดียว
ชิ!! ไอบ้าเอ้ย... บังอาจมาเยาะเย้ยเรื่องส่วนสูง ฝากไว้ก่อนเหอะ คราวหน้าชั้นจะไม่พลาดแน่ๆ อูย...เผ็ดเป็นบ้า
เลย [ อันนะจังเลยต้องยอมกินนมไปแต่โดยดี ]
******* ตอนนี้เราเองก็คิดๆมาเผื่อเช่นกันจะเอาหรือไม่ก้ได้ค่า หรือถ้าเอาแล้ว อยากจะเปลี่ยนเป็น
ให้ซาสึเกะโดนวาซาบิไปแทนก็ได้ค่ะ หรือจะเอาแบบนี้เลยก็ได้ หรือจะเปลี่ยนเป็นยังไงก็ได้ค่า****
ความจริงแล้วเราเคยอ่านการ์ตูนเกี่ยวกับอาหารเรื่องนึง เค้าบอกว่า เวลาที่เผ็ดอย่ากินน้ำเปล่า แต่ให้กิน
พวกผลิตภัณฑ์ที่มีไขมัน อย่าง นม โยเกริต์ หรือเนย มันจะช่วยห่อหุ้มความเผ็ดเอาไว้ ไม่รู้จริงรึเปล่านะคะ ยังไม่เคยลองเลย แต่ก้เอามาใช้แต่งตรงนี้
ถ้ามีอะไรคิดไม่ออกหรืออยากให้เพิ่มเติมตรงไหนก็บอกนะคะจะช่วยคิดให้อีกค่ะ
ประมานว่า ไร้สาระจริงๆ ชั้นไม่มีเวลามาทะเลาะกับยัยเตี้ย/ยัยเปี๊ยก/ยัยถั่วงอก [ เอาอันไหนก็ได้ค่ะ ] อย่างเธอมากหรอกนะ ไปล่ะ
พูดจบซาสึเกะก็รีบหายตัวไปทันที ทิ้งท้ายด้วยเสียงตะโกนแปดหลอดของอันนะเอาไว้ว่า อะ อะ อะ ไอ้บ้าเอ๊ยยยยยยย!!!!
ไองี่เง่า!!!! ใครเป็น ยัยเตี้ย/ยัยเปี๊ยก/ยัยถั่วงอก กันฟะ!!!! ไอ้บ้านี่ หนอย..... อย่าคิดนะว่าชั้นจะยอมนายน่ะ ไอ้หัวเป็ด !!!!
นายได้เจอดีแน่!!!!
*********คือแบบว่าตรงนี้จะเอาด้วยมั้ยอะคะ ไม่แน่ใจว่าบีจะเอารึเปล่าเลยคิดมาเผื่อก่อน ส่วนไอหัวเป็ดน่ะนึกได้เพราะนิยายของ
คุณ Tea_Story มันจะดูเป็นการเลียนแบบเกินไปมั้ย??? แต่หัวซาสึเกะมันเป็ดจริงๆง่ะอยากให้โดนด่าแบบนี้แหละ
ต่อไป เป็นตอนที่ทั้งสองคนได้รู้ว่าต้องทำภารกิจร่วมกัน
หลังจากที่ครูคาคาชิกับคาสึฮะประกาศให้ทุกคนทราบเรื่องภารกิจ คนที่โวยวายออกมาเป็นคนแรกคือ อันนะ
>>> ห๊าาาาาา!!!! ทำภารกิจร่วมกันงั้นเหรอคะคุณครู??!? ใช่จ๊ะ คาสึฮะตอบด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม
อะ อะ แล้วทำที่ไหน? ไกลรึเปล่า? เอ... ไปทำที่แคว้นฮิโนะคุนิน่ะ ใช้เวลาไปซักประมาณ 5 วันล่ะจ๊ะ
ไม่จริ๊งงง!!!!! นี่หนูต้องเดินทางไปกับไอหัวเป็ดนั่นตั้ง 5 วันเชียวเหรอคะ ไหนจะต้องกินข้าว ไหนจะต้องนอน
แล้วหนูก็ต้องเห็นหน้าไอ้หัวเป็ดนี่แทบจะตลอดเวลาเลยน่ะสิ!!!! ไม่เอานะคะ ยังไงหนูก็ไม่ยอมไปกับไอ้บ้านี่หรอก
อันนะพูดพร้อมกับชี้นิ้วไปที่ซาสึเกะซึ่งมันก็ทำให้ต่อมโมโหของซาสึเกะกระตุกขึ้นมาได้เช่นกัน
"เธอว่าใครเป็นหัวเป็ดฮะ? ยัยเตี้ย/ยัยเปี๊ยก/ยัยถั่วงอก นี่" ซาสึเกะเถียงกลับไปด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างโมโห
แต่แฝงไปด้วยความยียวนกวนประสาท [ ตามแบบฉบับเจ้าชายผู้เย็นชาล่ะค่ะ ] " ก็ว่านายนั่นแหละ
มีปัญหาเหรอ? ไม่รู้รึไงว่าผมตัวเองน่ะเป็ดขนาดไหน ให้ตายส ิ ทำไม๊ทำไมพวกผู้หญิงถึงได้พากันไปชอบ
นายได้นะไม่เห็นจะเท่ตรงไหนเลย ผมเป็ดแล้วหน้าตาก็ยังเหมือนเป็ด แถมยังขี้โกหกอีกต่างหาก"
อันนะพูดว่าซาสึเกะอย่างหน้าตาเฉยเหมือนที่คนปกติธรรมดาพูดกัน " อะ เอ่อ .... อันนะฉันว่าพอก่อนดีกว่า
อย่าทะเลาะกันเลยนะ" อีริพูดห้ามอันนะด้วยน้ำเสียงที่คิดว่าขืนเป็นแบบนี้ต่อไปต้องเกิดเรื่องใหญ่แหงๆ " ไม่พอ!!
คราวนี้เธอห้ามมาห้ามฉันอีกนะ ฉันจะพูดตามที่ฉันคิดเนี่ยแหละ ใครจะทำไมล่ะ" แล้วก็นะ ยัยมะโหนก
อันนะพูดพร้อมกับหันไปทางซากุระ
เธอน่ะเลิกชอบไอ้หัวเป็ดนี่ซะเถอะไม่รู้เลยรึไงว่าไอหมอนี่น่ะมันขี้โกหกจะตาย นิสัยก็ไม่ดีด้วย
ปึ๊ด! ความอดทนของซาสึเกะขาดผึง " เธอ...เอาแต่พูดฉอดๆตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ.... อยากตายนัก...ใช่มั้ย?
ซาสึเกะพูดอย่างเหลืออด แต่น้ำเสียงก็ยังคงความเรียบเฉย " นั่นน่ะมันคำพูดของฉันต่างหากล่ะไอหัวเป็ดขี้เก๊ก
ฉันน่ะ หมั่นไส้นายมาตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเจอกันแล้วว!!!!! อันนะไม่พูดเปล่า แต่รีบพุ่งตัวไปยังซาสึเกะ
เตรียมเงื้อหมัดพร้อมที่จะชกหน้าซาสึเกะ แต่ทว่า... มีคนหยุดหมัดของเธอเอาไว้ก่อน
" เอาล่ะๆ พอได้แล้วนะอันนะจัง อย่าทะเลาะกันเลยน่า " ครูคาคาชินั่นเองที่เข้ามาหยุดเธอ
เอาล่ะนะพรุ่งนี้พวกเราจะออกเดินทางกันแต่เช้า ทุกคนเตรียมตัวมากันให้เรียบร้อยล่ะ ครูคาสึฮะพูด
แล้วก็นะ ครูอยากจะขอให้ทุกคนร่วมมือกันหน่อยนะ เพราะถ้าใครคนใดคนนึงแตกแยก
มันก็จะล้มเหลวได้ทุกเมื่อ โดยเฉพาะ อันนะจัง กับซาสึเกะคุงน่ะที่ครูอยากจะขอความร่วมมือมากที่สุด
ได้มั้ยจ๊ะ? ทั้งสองคน เอ่อ..ค่ะ อันนะตอบด้วยน้ำเสียงที่ไม่เต็มใจนัก " ถ้างั้นหนูขอตัวกลับก่อนนะคะ
อ้อ แล้วก็นะนายน่ะ อันนะพูดพร้อมกับหันหน้าไปที่ซาสึเกะ " นายอย่าคิดนะว่าชั้นจะยอมญาติดีกับนายง่ายๆ
น่ะคนอย่างชั้น ถ้าเกลียดใครแล้วก็เกลียดเลย จำเอาไว้ซะด้วยล่ะ ถ้าไม่ใช่เพราะครูคาสึฮะขอร้อง
ชั้นไม่มีทางยอมร่วมมือกับนายแน่" ไปกันเถอะอีริ โซมะ พูดจบ อันนะก็เดินจากไป .........
******* ประมาณนี้ล่ะค่ะบททะเลาะของทั้งสองคนน่ะ มันยาวไปมั้ยอะคะ หรือว่าสั้นไป
จะแก้ไขเพิ่มเติมรึอะไรก็ได้ตามใจชอบแล้วแต่บีเลยค่ะ******
อันนะคิดแกล้งซาสึเกะ
แล้วก็ที่จริงแล้วอยากจะให้อันนะแกล้งซาสึเกะหน่อยอะค่ะ [ ตรงนี้จะเอาหรือไม่ก็ได้ค่า ]
ก็คือว่า พอถึงวันที่ทำภารกิจกะจะให้อันนะจังทำของกินไปซะหน่อย นั่นก็คือ ขนมไดฟุกุไส้เกาลัด
อันนะตั้งใจทำมาให้ทุกคนกินกันในระหว่างที่หยุดพักตอนเดินทาง แต่จะมีอยู่ประมาณ 2-3 ลูก
ที่ไม่ได้ใส่ใส้เกาลัด แต่จะใส่ใส้วาซาบิ+มัสตาร์ด ซึ่งอันนั้นแหละที่อันนะตั้งใจจะเอาให้ซาสึเกะกิน
ซึ่งซาสึเกะเองตอนเห็นทีแรกก็ไม่ยอมกิน เพราะคิดว่ายัยนี่บ้ารึเปล่า พึ่งจะบอกว่าเกลียดไปเมื่อวาน
แล้วจู่ๆจะมาทำเป็นดีด้วย สงสัยต้องใส่อะไรลงไปแหงๆ แต่ว่าเป็นเพราะครูคาคาชิ
กินแล้วบอกว่าอร่อย อยากให้ซาสึเกะลองกินดู ซาสึเกะก้เลยคิดว่าจะยอมกินก็ได้ อันนะเลยส่งไดฟุกุไปให้
2-3 ลูก ซึ่งเป็นลูกที่ใส่วาซาบิ พร้อมกับนึกสะใจว่า สมน้ำหน้า วันนี้นายได้น้ำตาไหลแน่
แต่ผลกลับผิดคาดทั้งหมด
ในตอนนั้นเองเป็นจังหวะที่ซาสึเกะกำลังจะเอาขนมเข้าปาก พร้อมๆกับอันนะ
ที่กำลังจะเอาขนมที่ถืออยู่ในมือสองชิ้นเข้าปากเช่นกัน ทันใดนั้นเองที่ซาสึเกะกัดขนมเข้าไป อันนะก็แสยะยิ้ม
พลางคิดไปว่า ไอหัวเป็ดเอ๊ย นายโดนแจ๊กพอตแล้ว สมน้ำหน้าา
พร้อมกับเอาไดฟุกุเข้าปากสองลูกรวดเดียวเลย [ ตะกละจริงๆ ] และแล้วคุณเธอก็ต้องหน้าซีดทันที
เพราะขนมชิ้นที่อันนะกินไปนั่นแหละเป็นชิ้นที่ใส่วาซาบิ " อุ๊บบบบบบบ!!!!! เผ็ดดด!!!!!! นะ...น้ำ น้ำอยู่ไหน!!!!
[ในตอนนี้อันนะจังเผ็ดจนน้ำตาไหล+เส้นเลือดปูดขึ้นสมองไปซะแล้วล่ะค่ะ ]
อันนะวิ่งเตลิดไปทั่วด้วยความเผ็ดของวาซาบิ+มัสตาร์ดที่เธอใส่ลงไปอย่างเต็มที่ ทุกคนเองก็ตกใจไม่แพ้กัน
ทั้งๆที่เธอคิดว่าจะแก้แค้นไอ้หัวเป็ดซะหน่อย แต่เธอดันมาโดนซะเอง [ เค้าเรียกว่ากรรมตามสนองรึเปล่า ]
" หึ เบ๊อะจริงๆเลยนะเธอนี่" เสียงของซาสึเกะดังมาจากข้างหลังของอันนะ " คิดจะแกล้งชั้นแต่กลับโดนซะเอง
เป็นยังไงล่ะ? " ยะ อย่าพูดมากนะไอ้หัวเป็ด อูยย เผ็ดๆๆๆๆ แค่กๆๆๆ
"เอ้า" ซาสึเกะโยนกล่องอะไรบางอย่างให้อันนะ
นี่มัน...นมนี่นา นายเอาของแบบนี้มาให้ชั้นทำไม?? แค่กๆๆ
" ฮึ นอกจากจะเบ๊อะแล้วยังบื้ออีกนะ เธอไม่รู้รึไงว่าดื่มน้ำในเวลานี้น่ะมันทำให้ได้ผลตรงกันข้ามเลยนะ"
ถ้าไม่เชื่อก็ลองกินดูซะสิ ไม่ใช่แค่หายเผ็ดนะ
มันจะช่วยให้เธอสูงขึ้นด้วยถ้าอยากสูงแล้วก็อยากหายเผ็ดก็กินนมไปซะ
พูดจบซาสึเกะก้เดินไป ทิ้งอันนะไว้ให้โมโหอยู่คนเดียว
ชิ!! ไอบ้าเอ้ย... บังอาจมาเยาะเย้ยเรื่องส่วนสูง ฝากไว้ก่อนเหอะ คราวหน้าชั้นจะไม่พลาดแน่ๆ อูย...เผ็ดเป็นบ้า
เลย [ อันนะจังเลยต้องยอมกินนมไปแต่โดยดี ]
******* ตอนนี้เราเองก็คิดๆมาเผื่อเช่นกันจะเอาหรือไม่ก้ได้ค่า หรือถ้าเอาแล้ว อยากจะเปลี่ยนเป็น
ให้ซาสึเกะโดนวาซาบิไปแทนก็ได้ค่ะ หรือจะเอาแบบนี้เลยก็ได้ หรือจะเปลี่ยนเป็นยังไงก็ได้ค่า****
ความจริงแล้วเราเคยอ่านการ์ตูนเกี่ยวกับอาหารเรื่องนึง เค้าบอกว่า เวลาที่เผ็ดอย่ากินน้ำเปล่า แต่ให้กิน
พวกผลิตภัณฑ์ที่มีไขมัน อย่าง นม โยเกริต์ หรือเนย มันจะช่วยห่อหุ้มความเผ็ดเอาไว้ ไม่รู้จริงรึเปล่านะคะ ยังไม่เคยลองเลย แต่ก้เอามาใช้แต่งตรงนี้
ถ้ามีอะไรคิดไม่ออกหรืออยากให้เพิ่มเติมตรงไหนก็บอกนะคะจะช่วยคิดให้อีกค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น