ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Bible Basic

    ลำดับตอนที่ #1 : The Gospels พระกิตติคุณ1

    • อัปเดตล่าสุด 27 ธ.ค. 53



     การบังเกิดของพระเยซู
    (ช่วงคริสตมาสพอดี ^^)


    ลูกา 2
    1 พระเยซูทรงประสูติในหมู่บ้านเบธเลเฮม (มธ 1:18-25; 2:1)อยู่มาคราวนั้น มีรับสั่งจากซีซาร์ ออกัสตัส ให้จดทะเบียนสำมะโนครัวทั่วทั้งแผ่นดิน 

    (นี่เป็นครั้งแรกที่ได้จดทะเบียนสำมะโนครัว เมื่อคีรินิอัสเป็นเจ้าเมืองซีเรีย) 

    คนทั้งปวงต่างคนต่างได้ไปขึ้นทะเบียนยังเมืองของตน 

    ฝ่ายโยเซฟก็ขึ้นไปจากเมืองนาซาเร็ธแคว้นกาลิลีถึงเมืองของดาวิด ชื่อเบธเลเฮมแคว้นยูเดียด้วย (เพราะว่าเขาเป็นวงศ์วานและเชื้อสายของดาวิด) 

    เขาได้ไปกับมารีย์ที่เขาได้หมั้นไว้แล้ว เพื่อจะขึ้นทะเบียนและนางมีครรภ์ 

    เมื่อเขาทั้งสองยังอยู่ที่นั่น ก็ถึงเวลาที่มารีย์จะประสูติบุตร 

    นางจึงประสูติบุตรชายหัวปี เอาผ้าอ้อมพันและวางไว้ในรางหญ้า เพราะว่าไม่มีที่ว่างให้เขาในโรงแรม 

    ทูตสวรรค์ประกาศแก่พวกผู้เลี้ยงแกะในแถบนั้น มีคนเลี้ยงแกะอยู่ในทุ่งนา เฝ้าฝูงแกะของเขาในเวลากลางคืน 

    ดูเถิด มีทูตสวรรค์ขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาปรากฏแก่เขา และรัศมีขององค์พระผู้เป็นเจ้าส่องล้อมรอบเขา และเขากลัวนัก 

    10 
    ฝ่ายทูตสวรรค์องค์นั้นกล่าวแก่เขาว่า "อย่ากลัวเลย เพราะดูเถิด เรานำข่าวดีมายังท่านทั้งหลาย คือความปรีดียิ่งซึ่งจะมาถึงคนทั้งปวง 

    11 
    เพราะว่าในวันนี้พระผู้ช่วยให้รอดของท่านทั้งหลาย คือพระคริสต์เจ้า มาบังเกิดที่เมืองดาวิด 

    12 
    นี่จะเป็นหมายสำคัญแก่ท่านทั้งหลาย คือท่านจะได้พบพระกุมารนั้นพันผ้าอ้อมนอนอยู่ในรางหญ้า" 

    13 
    ทันใดนั้น มีชาวสวรรค์หมู่หนึ่งมาอยู่กับทูตสวรรค์องค์นั้นร่วมสรรเสริญพระเจ้าว่า 

    14 
    "รัศมีภาพจงมีแด่พระเจ้าในที่สูงสุด และบนแผ่นดินโลกจงมีสันติสุข และสันถวไมตรีจงมีแก่มนุษย์ทั้งปวง" 

    15 
    ต่อมาเมื่อทูตสวรรค์เหล่านั้นไปจากเขาขึ้นสู่สวรรค์แล้ว พวกเลี้ยงแกะได้พูดกันว่า "บัดนี้ให้เราไปยังเมืองเบธเลเฮม ดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้น ซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงแจ้งแก่เรา" 

    16 
    เขาก็รีบไปแล้วพบนางมารีย์กับโยเซฟและพบพระกุมารนั้นนอนอยู่ในรางหญ้า 

    17 
    ครั้นเขาได้เห็นแล้ว จึงเล่าเรื่องซึ่งเขาได้ยินถึงพระกุมารนั้น 

    18 
    คนทั้งปวงที่ได้ยินก็ประหลาดใจด้วยเนื้อความที่คนเลี้ยงแกะได้บอกแก่เขา 

    19 
    ฝ่ายนางมารีย์ก็เก็บบรรดาสิ่งเหล่านี้ไว้ในใจ และรำพึงอยู่ 

    20 
    คนเลี้ยงแกะจึงกลับไปยกย่องสรรเสริญพระเจ้า เพราะเหตุการณ์ทั้งปวงซึ่งเขาได้ยินและได้เห็น ดังได้กล่าวไว้แก่เขาแล้ว 

    21 
    พระกุมารเยซูทรงเข้าสุหนัต (ลก 1:59)ครั้นครบแปดวันแล้ว เป็นวันให้พระกุมารนั้นเข้าสุหนัต เขาจึงให้นามว่า เยซู ตามซึ่งทูตสวรรค์ได้กล่าวไว้ก่อนยังมิได้ปฏิสนธิในครรภ์ 

    22 
    เมื่อวันทำพิธีชำระตัวของนางมารีย์ตามพระราชบัญญัติของโมเสสเสร็จลงแล้ว เขาทั้งหลายจึงนำพระกุมารไปยังกรุงเยรูซาเล็มจะถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า 

    23 
    (ตามที่เขียนไว้แล้วในพระราชบัญญัติขององค์พระผู้เป็นเจ้าว่า "บุตรชายทุกคนที่เบิกครรภ์ครั้งแรก จะได้เรียกว่าเป็นผู้บริสุทธิ์ถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า") 

    24 
    และถวายเครื่องบูชาตามที่ได้ตรัสสั่งไว้แล้วในพระราชบัญญัติขององค์พระผู้เป็นเจ้าคือ `นกเขาคู่หนึ่ง หรือนกพิราบหนุ่มสองตัว' 

    25 
    สิเมโอนผู้ชรากับพระกุมารเยซูดูเถิด มีชายคนหนึ่งในกรุงเยรูซาเล็มชื่อสิเมโอน เป็นคนชอบธรรมและเกรงกลัวพระเจ้า และคอยเวลาซึ่งพวกอิสราเอลจะได้รับความบรรเทาทุกข์ และพระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงสถิตกับท่าน 

    26 
    พระวิญญาณบริสุทธิ์ได้ทรงสำแดงแก่ท่านว่า ท่านจะไม่ตายจนกว่าจะได้เห็นพระคริสต์ขององค์พระผู้เป็นเจ้า 

    27 
    สิเมโอนเข้าไปในพระวิหารโดยพระวิญญาณทรงนำ และเมื่อบิดามารดาได้นำพระกุมารเยซูเข้าไป เพื่อจะกระทำแก่พระกุมารตามธรรมเนียมแห่งพระราชบัญญัติ 

    28 
    สิเมโอนจึงอุ้มพระกุมาร และสรรเสริญพระเจ้าว่า 

    29 
    "ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า บัดนี้พระองค์ทรงให้ผู้รับใช้ของพระองค์ไปเป็นสุขตามพระดำรัสของพระองค์ 

    30 
    เพราะว่าตาของข้าพระองค์ได้เห็นความรอดของพระองค์แล้ว 

    31 
    ซึ่งพระองค์ได้ทรงจัดเตรียมไว้ต่อหน้าบรรดาชนชาติทั้งหลาย 

    32 
    เป็นความสว่างส่องแสงแก่คนต่างชาติและเป็นสง่าราศีของพวกอิสราเอล ชนชาติของพระองค์" 

    33 
    ฝ่ายโยเซฟกับมารดาของพระกุมารก็ประหลาดใจ เพราะถ้อยคำซึ่งท่านได้กล่าวถึงพระกุมารนั้น 

    34 
    แล้วสิเมโอนก็อวยพรแก่เขา แล้วกล่าวแก่นางมารีย์มารดาของพระกุมารนั้นว่า "ดูก่อนท่าน ทรงตั้งพระกุมารนี้ไว้เป็นเหตุให้หลายคนในพวกอิสราเอลล้มลงหรือยกตั้งขึ้น และจะเป็นหมายสำคัญซึ่งคนปฏิเสธ 

    35 
    เพื่อความคิดในใจของคนเป็นอันมากจะได้ปรากฏแจ้ง (เออ ถึงจิตใจของท่านเองก็ยังจะถูกดาบแทงทะลุด้วย)" 

    36 
    นางอันนาหญิงผู้พยากรณ์ยังมีผู้พยากรณ์หญิงคนหนึ่งชื่ออันนา บุตรสาวฟานูเอลในตระกูลอาเชอร์ นางเป็นคนชรามากแล้ว มีสามีตั้งแต่ยังเป็นสาวพรหมจารีอยู่ และอยู่ด้วยกันเจ็ดปี 

    37 
    แล้วก็เป็นม่ายมาจนถึงอายุแปดสิบสี่ปี นางมิได้ไปจากพระวิหารเลย อยู่รับใช้พระเจ้าด้วยการถืออดอาหารและอธิษฐาน ทั้งกลางวันกลางคืน 

    38 
    ในขณะนั้นผู้หญิงคนนี้ก็เข้ามาขอบพระคุณองค์พระผู้เป็นเจ้าเช่นกัน และกล่าวถึงพระกุมารให้คนทั้งปวงที่คอยการทรงไถ่อยู่ในกรุงเยรูซาเล็มฟัง 

    39 
    ทั้งครอบครัวกลับไปยังเมืองนาซาเร็ธครั้นโยเซฟกับนางมารีย์ได้กระทำการทั้งปวงตามพระราชบัญญัติขององค์พระผู้เป็นเจ้าเสร็จแล้ว จึงกลับไปถึงนาซาเร็ธเมืองของตนในแคว้นกาลิลี 

    40 
    พระกุมารนั้นก็เจริญวัย และเข้มแข็งขึ้นฝ่ายจิตวิญญาณ ประกอบด้วยสติปัญญา และพระคุณของพระเจ้าอยู่กับท่าน 

    41 
    พระเยซูเมื่ออายุสิบสองพรรษาทรงเยี่ยมกรุงเยรูซาเล็มฝ่ายบิดามารดาเคยขึ้นไปยังกรุงเยรูซาเล็มในการเลี้ยงเทศกาลปัสกาทุกปีๆ 

    42 
    เมื่อพระกุมารมีพระชนมายุสิบสองพรรษา เขาทั้งหลายก็ขึ้นไปยังกรุงเยรูซาเล็มตามธรรมเนียมการเลี้ยงนั้น 

    43 
    เมื่อครบกำหนดวันเลี้ยงกันแล้ว ขณะเขากำลังกลับไป พระกุมารเยซูก็ยังค้างอยู่ในกรุงเยรูซาเล็ม ฝ่ายโยเซฟกับมารดาของพระองค์ก็ไม่รู้ 

    44 
    แต่เพราะเขาทั้งสองคิดว่าพระกุมารนั้นอยู่ในหมู่คนที่มาด้วยกัน เขาจึงเดินทางไปได้วันหนึ่ง แล้วหาพระกุมารในหมู่ญาติพี่น้องและพวกคนที่รู้จักกัน 

    45 
    เมื่อไม่พบ พวกเขาจึงกลับไปเที่ยวหาพระองค์ที่กรุงเยรูซาเล็ม 

    46 
    ต่อมาครั้นหามาได้สามวันแล้ว จึงพบพระกุมารนั่งอยู่ในพระวิหารท่ามกลางพวกอาจารย์ ฟังและไต่ถามพวกอาจารย์เหล่านั้นอยู่ 

    47 
    คนทั้งปวงที่ได้ยินก็ประหลาดใจในสติปัญญาและคำตอบของพระกุมารนั้น 

    48 
    ฝ่ายเขาทั้งสองเมื่อเห็นพระกุมารแล้วก็ประหลาดใจ มารดาจึงถามพระกุมารว่า "ลูกเอ๋ย ทำไมจึงทำแก่เราอย่างนี้ ดูเถิด พ่อกับแม่แสวงหาเป็นทุกข์นัก" 

    49 
    พระกุมารจึงตอบเขาทั้งสองว่า "ท่านเที่ยวหาฉันทำไม ท่านไม่ทราบหรือว่า ฉันต้องกระทำพระราชกิจแห่งพระบิดาของฉัน" 

    50 
    เขาทั้งสองก็ไม่เข้าใจคำซึ่งพระกุมารกล่าวแก่เขา 

    51 
    แล้วพระกุมารก็ลงไปกับเขาไปยังเมืองนาซาเร็ธ อยู่ใต้ความปกครองของเขา มารดาก็เก็บเรื่องราวทั้งหมดนั้นไว้ในใจ 

    52 
    พระเยซูก็ได้จำเริญขึ้นในด้านสติปัญญา ในด้านร่างกาย และเป็นที่ชอบจำเพาะพระเจ้า และต่อหน้าคนทั้งปวงด้ว


    Luke 2 

    1 At that time Emperor Augustus ordered a census to be taken throughout the Roman Empire.

     
    2When this first census took place, Quirinius was the governor of Syria. 

    3
     Everyone, then, went to register himself, each to his own hometown. 

    4
     Joseph went from the town of Nazareth in Galilee to the town of Bethlehem in Judea, the birthplace of King David. Joseph went there because he was a descendant of David.

     
    5 He went to register with Mary, who was promised in marriage to him. She was pregnant,

     
    6 and while they were in Bethlehem, the time came for her to have her baby.

     
    7 She gave birth to her first son, wrapped him in cloths and laid him in a manger - there was no room for them to stay in the inn. 

    8
     There were some shepherds in that part of the country who were spending the night in the fields, taking care of their flocks. 

    9
     An angel of the Lord appeared to them, and the glory of the Lord shone over them. They were terribly afraid, 

    10
     but the angel said to them, "Don't be afraid! I am here with good news for you, which will bring great joy to all the people. 

    11
     This very day in David's town your Savior was born - Christ the Lord! 

    12
     And this is what will prove it to you: you will find a baby wrapped in cloths and lying in a manger." 

    13
    Suddenly a great army of heaven's angels appeared with the angel, singing praises to God:

     
    14"Glory to God in the highest heaven, and peace on earth to those with whom he is pleased!" 

    15
    When the angels went away from them back into heaven, the shepherds said to one another, "Let's go to Bethlehem and see this thing that has happened, which the Lord has told us." 

    16
     So they hurried off and found Mary and Joseph and saw the baby lying in the manger.

     
    17 When the shepherds saw him, they told them what the angel had said about the child. 

    18
     All who heard it were amazed at what the shepherds said. 

    19
     Mary remembered all these things and thought deeply about them.

     
    20 The shepherds went back, singing praises to God for all they had heard and seen; it had been just as the angel had told them.

     
    21 A week later, when the time came for the baby to be circumcised, he was named Jesus, the name which the angel had given him before he had been conceived. 

    22
     The time came for Joseph and Mary to perform the ceremony of purification, as the Law of Moses commanded. So they took the child to Jerusalem to present him to the Lord, 

    23
     as it is written in the law of the Lord: "Every first-born male is to be dedicated to the Lord."

     
    24 They also went to offer a sacrifice of a pair of doves or two young pigeons, as required by the law of the Lord. 

    25
     At that time there was a man named Simeon living in Jerusalem. He was a good, God-fearing man and was waiting for Israel to be saved. The Holy Spirit was with him 

    26
     and had assured him that he would not die before he had seen the Lord's promised Messiah. 

    27
     Led by the Spirit, Simeon went into the Temple. When the parents brought the child Jesus into the Temple to do for him what the Law required, 

    28
     Simeon took the child in his arms and gave thanks to God:

     
    29 "Now, Lord, you have kept your promise, and you may let your servant go in peace. 

    30
     With my own eyes I have seen your salvation, 

    31
     which you have prepared in the presence of all peoples: 

    32
     A light to reveal your will to the Gentiles and bring glory to your people Israel."

     
    33 The child's father and mother were amazed at the things Simeon said about him. 

    34
     Simeon blessed them and said to Mary, his mother, "This child is chosen by God for the destruction and the salvation of many in Israel. He will be a sign from God which many people will speak against

     
    35 and so reveal their secret thoughts. And sorrow, like a sharp sword, will break your own heart." 

    36
     There was a very old prophet, a widow named Anna, daughter of Phanuel of the tribe of Asher. She had been married for only seven years and was now eighty-four years old. She never left the Temple; day and night she worshiped God, fasting and praying. 

    38
    That very same hour she arrived and gave thanks to God and spoke about the child to all who were waiting for God to set Jerusalem free. 

    39
     When Joseph and Mary had finished doing all that was required by the Law of the Lord, they returned to their hometown of Nazareth in Galilee. 

    40
    The child grew and became strong; he was full of wisdom, and God's blessings were upon him. 

    41
    Every year the parents of Jesus went to Jerusalem for the Passover Festival. 

    42
     When Jesus was twelve years old, they went to the festival as usual. 

    43
     When the festival was over, they started back home, but the boy Jesus stayed in Jerusalem. His parents did not know this; 

    44
     they thought that he was with the group, so they traveled a whole day and then started looking for him among their relatives and friends.

     
    45 They did not find him, so they went back to Jerusalem looking for him. 

    46
     On the third day they found him in the Temple, sitting with the Jewish teachers, listening to them and asking questions. 

    47
     All who heard him were amazed at his intelligent answers. 

    48
     His parents were astonished when they saw him, and his mother said to him, "Son, why have you done this to us? Your father and I have been terribly worried trying to find you." 

    49
     He answered them, "Why did you have to look for me? Didn't you know that I had to be in my Father's house?"

     
    50 But they did not understand his answer.

     
    51 So Jesus went back with them to Nazareth, where he was obedient to them. His mother treasured all these things in her heart.

     
    52 Jesus grew both in body and in wisdom, gaining favor with God and people.

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×