คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : !!Kiss!! / Kill / O_O!!
Chpter 3
กิ๊งก่อง...กุงเกงใน~
“เอ้า!!เลิกเรียนได้อย่าลืมจับกลุ่มทำรายงานที่ครูสั่งหละ” เมื่ออาจารย์คิมออกจากห้องไปนักเรียนหญิงทั้งหลายก็รีบวิ่งเข้ามาหายูชอนทันควัน
“ยูชอนมีแฟนรึยังคะ!!”
“ยูชอน~มีชื่อเล่นมั้ยคร้า~มีเบอร์รึปล่าว~”จุนซูมองอย่างสมเพชพลางเหลือบมองหน้าเจ้าตัวปัญหาที่นั่งยิ้มหวานโปรยเสน่ให้กับสาวๆอย่างหมั่นไส้...ชิส์เห็นหน้าหมอนี่แล้วหิวข้าวชะมัด=__=^…(เหตุผล!!?)
“จีเฮยไปกินข้าวกันเหอะ=O=~” จุนซูรีบหันหน้ากลับไปทางจีเฮยพลางบอกเสียงเนือยๆเนื่องจากตอนนี้ท้องของเขาร้องเหมือนคลื่นยักษ์สึนามิอยู่แล้ว= =~
“อะ...อืม” จีเฮยตอบรับเบาๆก่อนจะก้มลงเก็บของที่โต๊ะให้เรียบร้อย
“งั้นเดี๋ยวฉันไปหยิบรองเท้าให้นะ” จุนซูอาสาไปหยิบรองเท้าให้จีเฮยอย่างเคย แต่ทว่ากลับถูกมือหนาของใครบางคน ดึงเอาไว้
“นาย!!อุ๊บ!!OxO” จุนซูหันกลับไปหวังจะต่อว่า แต่มือเจ้าของมือหนานั้นกลับใช้มืออีกข้างปิดปากเขาไว้ก่อนจะลากออกมาจากฝูงผู้หญิง
เมื่อได้สติจุนซูก็พยายามเพ่งมองเจ้าของมือหนาที่ปิดปากเขาไว้แล้วก็ลากออกมานอกห้องอย่างโกรธเคือง และคำตอบที่ได้คือ ...นาย ปาร์ค ยูชอน...
“อ่อย อั้นไอ้แอ๊ว!!>x<”จุนซูพยายามสบัดตัวให้หลุดจากการจับกุมของยูชอนแต่ก็ไม่เป็นผลยูชอนกลับปิดปากเขาแน่นกว่าเดิมแถมกอดเค้าแน่นขึ้นอีกตังหาก ร่างเล็กเลยตัดสินใจหยุดดิ้นและยืนอยู่นิ่งๆอย่างจำยอม
ยูชอนเห็นเจ้าตัวเล็กหยุดดิ้นแล้วจึงคลายมือที่ปิดปากร่างเล็กออกแต่มืออีกข้างหนึ่งก็ยังไม่ละออกจากเอวคอดแม้แต่น้อย
“=[]=!!นาย ปาร์ค ยูชอน!!นายจะลากฉันออกมาทำไมเนี่ย แล้วมือนาย...เอาออกไปจากเอวฉันเดี๋ยวนี้นะ= =++”จุนซูเมื่อถูกจากการรัดกุม(ถึงจะแค่ปากก็เหอะ)ก็รีบหันไปต่อว่ายูชอนทันทีก่อนจะชี้นิ้วไปที่มือของยูชอนที่อยู่ที่เอวของเขาเป็นเชิงเตือนว่า’ให้เอามือสากๆของนายออกไปได้แล้ว!!ก่อนจะโดนดี’
“ไม่เอาอะ เอวนายนี่นุ่มนิ่มดีออก=3=”ยูชอนยังไม่ยอมละมือออกจากเอวของจุนซูแถมยังเอาคางมาเกยไหล่ของร่างเล็ก จนคนแถวนั้นเริ่มหันมามองกันบ้างแล้ว ต่างก็ซุบซิบกันต่างๆนาๆ จนทำให้คนที่ถูกกระทำถึงกับอายจนแทบจะเอาหน้าแทรกแผ่นดิน=////=
“ยูชอน...เอามือของนายออกไปเดี๋ยวนี้!!ไม่งั้นจะเจอไอ้นี่!!!”จุนซูหวังจะกระทืบเข้าไปที่เท้าของยูชอนแต่ยูชอนไหวตัวทันหลบฝ่าเท้าพิฆาตไปได้ก่อนจะจับจุนซูพลิกตัวทำให้หลังของจุนซูกระแทกกับกำแพงอย่างแรง
“โอ้ย!!ไอ้บ้า มันเจ็บนะ...อู้ย~หลังฉันT_T~” จุนซูร้องโอดครวญออกมาอย่างเจ็บปวด ก่อนจะลูบหลังที่โดนกระแทกป๋อยๆ
“สมน้ำหน้า...นายจะได้รู้ว่าถ้าหือกับท่านปาร์ค ยูชอนคนนี้เมื่อไหร่...”ยูชอนมองอย่างขำๆกับท่าที่ของคนตัวเล็ก ก่อนจะพูดเสียงเย็นๆ(เป็นไงวะเสียงเย็นๆ=__=?)จนทำให้คนตัวเล็กถึงกับเสียวสันหลัง วาบเลยทีเดียว
“ทะ...ทำไมหละ!!=__=;;;”จุนซูถามเสียงสั่นเมื่อหันไปเจอะกับสายตาเจ้าเล่ห์ของยูชอนเข้า...ไอ้บ้านี่น่ากลัวกว่าที่คิดเยอะเลยอะT^T…
“ก็จะเจอแบบนี้ไงหละ...จุ๊บ!!”ยูชอนยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆหน้าของจุนซูและกระซิบแผ่วเบาที่ใบหูสวยก่อนจะหอมที่แก้มนุ่มนิ่ม ทำให้จุนซูถึงกับสดุ้งกับสำผัสที่ซาบซ่านั้น=”=(ซู่ๆซ่าๆกินมาม่ากันมั้ยพี่\\=[]=//)
“O/////O!!!นะ...นาย ปาร์คยูชอน!!!!”
ผลัก!!
“โอ้ย!!!”ยูชอนกำเป้ากางเกงด้วยสีหน้าที่เจ็บปวดสุดๆจนทำให้คนตัวเล็กถึงกับหัวเราะชอบใจออกมาเสียยกใหญ่...เจ้าตัวเล็กนี่มันร้ายกาจจริงๆให้ตายเถอะ…
“ฮะๆ คุณปาร์ค ยูชอน เจ็บมากมั้ยนะนั่น ขอให้โชคดีนะครับ^___^”จุนซูยิ้มตาหยีให้หนึ่งทีก่อนจะเดินปด้วยท่าทีสบายๆ
“แล้วนายจะได้เห็นดีกัน...อะ โอ้ย!!ไม่เป็นไรนะน้องชายT^T” ยูชอนบ่นตามหลังร่างเล็กไปติดๆก่อนจะหันมาสนใจน้องชายที่รักที่โดนคนตัวเล็กกระทำชำเราไปแหม็บๆ=___=;;
++++++++My ChicKen~+++++++
“ฮ่าๆ สมน้ำหน้าไอ้หน้าหนูนั่น คงเจ็บน่าดู หิหิ=..=” จุนซูเดินไปด้วยความร่าเริงจนคนแถวนั้นคงคิดว่า ไอ้โลมาเด็กนี่มันขาดน้ำมาจากไหนวะเลยเพี้ยน=”=
“จุนซูทางนี้!!”จีเฮยที่รอตรงโรงอาหารอยู่นาน เห็นจุนซูจึงตะโกนโบกมือไหวๆ เรียกเจ้าโลมาให้เดินมา
“อ๊า~วันนี้รู้สึกอารมณ์ดีจังแฮะ”
“เป็นอะไรของแกอะห๊ะ ขาดน้ำรึไง...เอ๊อ!!แล้วนายกับ ยูชอน...”จีเฮยหันไปทางจุนซู ด้วยสีหน้างุนงง ก่อนจะถามอาการที่ถูกยูชอนลากไป
“อย่าพูดถึงเจ้าบ้านั่นให้ฟังได้มั้ย= =^ แต่สะใจเป็นบ้า เจ้านั่นคงเจ้บน้องชายไปอีกนาน” จุนซูพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด แต่พอนึกถึงเหตุการที่เจ้าตัวเตะน้องชายยูชอนเต็มแรงนั้นทำให้อดขำไม่ได้
“น้องชาย?นายทำอะไรยูชอนเนี่ยO_O?” จีเฮยทำหน้างงๆ(อีกแล้ว) ถามจุนซูเสียงใส เจ้าเพื่อนตัวดีไปทำอะไรเด็กใหม่กันแน่นะ=__=?
“ช่างเถอะ ขึ้นห้องกันกริ่งดังแล้วนะ~”จุนซูตอบปัดๆไปเพราะกลัวจีเฮยด่า และก็บ่น
“อืม...” จีเอยรับคำก่อนจะเดินตามจุนซูไป
หลายเดือนต่อมา~
“จุนซู...ไปคาราโอเกะกันมั้ย จะจบปีการศึกษาแล้วน้า~ไปกันทั้งห้องเลยด้วย!!”จีเฮย เดินอาดเข้ามาหาจุนซูที่นั่งอ่านหนังสือบอลอยู่ที่โต๊ะ ก่อนจะชวนให้ไปฉลองจบปีการศึกษาที่ร้านคาราโอเกะ
“ไปกันทั้งห้องเลยหรอ...แต่...ไอ้หนูหูบานนั่นก็ต้องไปด้วยนะสิ=__=^” จุนซูถามด้วยเสียงสดใสก่อนจะพึมพำชื่อเจ้าหนูหูบานที่คอยแกล้งตัวเองอยู่ตลอดหลายเดือนที่ผ่านมาอย่างเคืองๆ
“เอาหน่า~คนเยอะขนาดนั้นเค้าคงไม่กล้าแกล้งแกหรอก นะนะ ไปน้า~จุนซูT^T” จีเอยเขย่าแขนจุนซูเบาๆก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ
“อืมๆไปก็ไป วันไหนอะ”ในที่สุดจุนซูก็ยอมลูกอ้อนของจีเฮยจนได้~”
“วันนี้เลย!!”
ที่ร้านคาราโอเกะ ในย่าน โป๊งโป๊งฉึ่ง~(เธอช่างกล้าคิดชื่อ=__=;;)
“เพราะร้ากกก~จึงการันตี ช่วยส่งใจดวงนี้มาหน่อย อย่าปล่อยให้ค๊อยยย~ๆๆมันมิดิ ฮิฮิ=.,=”
แซดๆๆ
เสียงภายในห้องคาราโอเกะดังเซงแซ่ไปหมด ทำให้คนตัวเล็กถึงกับเซ็ง ส่วนคนที่ลากเขามากลับนั่ง สวีทกิ๊บกิ่วกับไอ้หนูหูบานจนออกนอกหน้า ชิส์เห็นคนหล่อแล้วลืมเพื่อน(กับชางมิน)รึไงกัน=__=^…
“ทุกค๊น ยูฮู้~!! ฟังทางนี้หน่อยเรามีเกมส์ให้เล่นกันน้าคร้าบ~” เสียงของหัวหน้าห้องตะโกนเรียกทุกคนให้สนใจกับเกมส์ที่ตนคิดได้เมื่อกี้แหม๊บๆ
“เกมส์ไรวะไอ้โช” เสียงเพื่อนอีกคนถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“หิหิ เกมส์ ปิดไฟหาคู่ไง=.,=” เมื่อไอ้หัวหน้าประกาศชื่อเกมส์เท่านั้นหละทำให้ร่างเล้กถึงกับอึ้งพูดอะไรไม่ออก แต่ผิดกับอีกคนนึงที่นั่งอมยิ้มเจ้าเล่ห์อยู่อีกมุมหนึ่งของห้อง
“ฉันไม่เล่นนะ ขอตัวก่อน!!” จุนซูตะโกนออกมาเสียงดัง ก่อนจะลุกเดินหนีไป แต่กลับมีมือของ ยูชอนรั้งเอาไว้
“จะหนีไปไหนหล้า...แค่นี้นายก็ยอมแพ้แล้วหรอ อ่อนหัดชมัดเลยนะ โลมาน้อย^ ^” ยูชอนพูดด้วยน้ำเสียงเย้อหยั่น ทำให้จุนซูถึงกับตบะแตก ...เจ้าบ้านี่ดูถูกเราได้ไงกัน...
“เออๆเล่นก็ได้” ในที่สุดจุนซูก็ยอมแพ้ ก่อนจะนั่งข้างๆยูชอนแต่โดยดี
“เอาหละน้า~ปิดไฟได้”
พรึ่บ!!
เมื่อไฟปิดลง ยูชอนที่ได้ทีจึงหันไปกอดเอวร่างเล็กเบาๆ ทำให้เจ้าตัวถึงกับสดุ้งเลยทีเดียวและทำทีท่าว่าจะหันมาต่อว่า ยูชอนด้วย เมื่อยูชอนเห็นว่า ร่างเล็กจะตะโกนโหวกเหวกเลยจัดการใช้ปากของตนปิดปากร่างเล็กทันที
“อื๊อ!! อึก...อืม...”ร่างเล็กที่มีทีท่าว่าจะขัดขืนก็สงบลงเพราะแรงที่มีอยู่ดีๆก็หดหายไปอย่างไม่รู้ตัว ยูชอนจึงได้ที ดันลิ้นอุ่นเข้าไปในโพรงปากของร่างเล็ก กวาดหาความหวานทั่วโพรงปาก จนร่างเล็กเริ่มมีอารมณ์คล้อยตาม ร่างสูงจึงเอามือหนาแปะป่ายไปทั่วเรือนร่างของร่างเล็กจากไหล่เรื่อยไปถึงเอวคอด ทำให้ร่างเล็กสดุ้งผลักยูชอนกระเด็นอย่างไม่ได้ตั้งใจ และเป็นขณะเดียวกันที่ไฟในห้องเปิดขึ้นพอดี
“แฮกๆ ไอ้หูบาน...นะ..นาย!!>/////<” จุนซูที่ตั้งสติได้ รีบต่อว่าคนตรงหน้าทันที ใบหน้าที่แดงซ่านกับเสียงหายใจที่หอบถี่ๆ ทำให้คนในห้องสงสัยอยู่เหมือนกัน...โลมาน้อยไปขาดน้ำที่ไหนมาฟระเนี่ย=”=a…
“หืม...แค่แปปเดียวถึงกับหายใจไม่ทันเลยหรอเนี่ย” ยูชอนพูดด้วยน้ำเสียงยียวนกวนประสาท ทำให้โลมาของเราเริ่มมีรังสีอัมหิตแผ่ออกมาแล้วสิ=__=;;;
“ไอ้หนูหูบาน!!! ฉันจะแก้แค้นนาย!!”
"เชิญเถอะครับ...ถ้าคิดว่าตัวแค่นี้จะทำอะไรฉันได้"
"ฮึ่ม!!!แล้วเราจะได้เห็นดีกัน>[]<o" จากนั้น จุนซูก็รีบวิ่งออกไปอย่างไม่คิดชีวิตและรีบโทรหาจีเฮยให้กลับบ้านพร้อมกัน
“หึๆ นายปาร์คยูชอน แล้วนายจะได้เห้นฤทธิ์ ของ คิม จุนซูคนนี้แน่...”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Talk Show กันซักนิด
="=ตอนนี้แต่งด้วยความยากเย็น พยายามเอาเนื้อเรื่องให้ต่อกะ Intro และในที่สุดจันทร์ก็ทำด้ายยย~T[]T~ เพราะ บทนำคิดสดล้วนๆเลย="= ส่วนคูยุนแจใกกล้จะออกแล้วจร้า~(ยุนแจอยู่คนละโรงเรียนกะ มิคเซีย ชางมินนะ)*สาวกชางมินอย่าพลาด ชางมินออกตอนหน้าแน่นอน!!!
ความคิดเห็น