สาวเปิ่นหัวใจเกินร้อย

ลำดับตอนที่ #11 : ~~^^ความหลังของเซร่า^^~~!!

กิ๊งก่อง!!!!



“มาแล้วคะ”  



“ เซร่า!!!!” ฉันวิ่งเข้าไปกอดเพื่อนซี้ทั้งน้ำตา



“ เกิดอะไรขึ้นกับเธอล่ะ” เซร่าถามฉันด้วยความเป็นห่วงพร้อมทั้งพาฉันเข้าบ้าน



เวลาฉันไม่สบายใจฉันก็มักจะมาหาเซร่าเพื่อระบายความทุกข์  แล้วเธอก็พร้อมจะรับฟังอย่างเต็มที่

และโดยเฉพาะวันนี้ฉันก็ยิ่งไม่สบายใจเอามากๆเพราะเพิ่งปฏิเสธนายโหดไป



“ ฉันเข้ามาขัดจังหวะอะไรเธอรึเปล่า”ฉันถามเซร่าหลังจากที่เห็นชายคนหนึ่งนั่งอยู่ในบ้าน



“ ไม่หรอกจ๊ะ  วันนี้ฉันนัดเขามาบอกเลิกน่ะ”



“ O_o!!!” ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเซร่าจะกลายเป็นสาวมั่นที่กล้าบอกเลิกผู้ชายก่อน



“ นายจะมานั่งอยู่อีกทำไมล่ะ ฉันขอเลิกกับนายแล้วไม่ได้ยินเหรอ”  เซร่าหันไปตำหนิชายคนนั้น



“ พูดกันดีๆก็ได้สงสารเค้าออก”  ฉันพูดเตือนสติเซร่า



“ ไม่ได้มันต้องพูดตรงไปตรงมาให้ขาดกันไปข้างนึง”



“ ผม...ผมชอบพี่จริงๆนะครับ”  ชายคนนั้นทำหน้าเศร้า   O_oแต่เดี๋ยว!!! อะไรนะ เขาเรียกเซร่าว่าพี่เหรอ   แสดงว่านายนี่ก็เป็นรุ่นน้องฉันนะสิ  ไม่เบานิเซร่ามีแฟนเป็นรุ่นน้องเลย



“ แต่ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับนายแล้วนี่ แล้วฉันก็ไม่ดีขนาดจะให้คนดีๆอย่างนายมาคบด้วยหรอก”เซร่ายังคงยืนพูดโดยไม่สนใจเลยว่าแฟน(อดีตแฟน)เธอจะรู้สึกยังงัย



“ ผมไม่รังเกียจพี่หรอกครับ” ชายคนนั้นลุกขึ้นมายืนต่อหน้าเซร่า  ทำไมฉันจะต้องมาเจอฉากสะเทือนใจอีกนะ



“ แต่...แต่ฉันไม่คู่ควรกับนาย  อย่ามาทำให้ฉันลำบากใจเลย”เซร่าพูดด้วยเสียงที่เศร้าสร้อย



“งั้นเหรอครับ  ผมคงทำให้พี่ลำบากใจมากเลยสินะครับ”



“ ก็คงประมาณนั้น  แต่นายไม่ต้องเสียใจหรอกยังงัยเราก็ยังเป็นเพื่อนกันได้  ^_^” ฉันรู้ว่าเซร่าฝืนยิ้มเพื่อให้ผู้ชายคนนั้นสบายใจ



“ งั้นผมต้องขอโทษด้วยนะครับที่ผมรบกวนพี่มาตลอด ขอให้โชคดีนะครับ”



“ อืม..นายด้วยล่ะ”  



หลังจากนั้นชายคนนั้นก็เดินออกไปอย่างเศร้าๆ  แต่ฉันไม่เห็นเซร่ามีน้ำตาสักนิดเลย  เข้มแข็งจริงๆเพื่อนฉัน



“ เธอมีปัญหาอะไรบอกฉันมาซิ”  เซร่าหันมาคุยกับฉัน  ทำไมเธอเปลี่ยนอารมณ์เร็วอย่างนี้นะ  



“ เอ่อ.....”  ฉันไม่แน่ใจว่าควรจะพูดในเวลาแบบนี้รึเปล่า



“ มีอะไรก็ว่ามาสิ”  เซร่าทำท่าไม่พอใจอาการตะกุกตะกักของฉัน



“ คือ  เธอจำนายโหดที่โดนแทงได้มั้ย”  ฉันเริ่มเล่าเรื่องให้เซร่าฟัง



“ อ๋อ!!! นายสุดหล่อคนนั้นนะเหรอ”  นายโหดตะหากล่ะ ไม่ใช่นายสุดหล่อ  เรียกให้ถูกๆสิเพื่อน



“ นั่นแหละ  ตอนที่เขาอยู่ที่บ้านฉันนะ......บราๆๆๆ” แล้วฉันก็พล่ามเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นในช่วงที่นายโหดอยู่บ้านฉันให้เซร่าฟัง



.............................เวลาผ่านไป........................................



“ นายสุดหล่อพูดแบบนั้นเลยเหรอ”  นายโหดตะหากล่ะ  อย่ามาเปลี่ยนฉายาให้เขานะ



“ ใช่..แล้วเขาก็ทำให้ฉันเผลอใจไปชอบเขา ทั้งๆที่เขามีคู่หมั้นแล้ว”



“ แต่เขาอาจจะจริงใจกับเธอก็ได้ เพราะว่าการหมั้นกันอาจจะเป็นไปด้วยการบังคับ”  ที่เซร่าพูดก็มีเหตุผลนะ



“แต่มันจะมีความหมายอะไรล่ะ  ในเมื่อหัวใจเขาอาจจะอยู่ที่เราแต่ตัวเขาก็ไปอยู่กับคนอื่นไม่ช้าก็เร็ว”  โอ๊ย!!! ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว  ถ้าฉันเครียดกับเรื่องนี้ต่อไปมีหวังเป็นไมเกรนแน่ๆ



“ โอ๊ย!!! ไม่รู้ด้วยแล้วน่าปวดหัวชะมัด  ถ้าเขาจริงจังกับเธอล่ะก็ เขาก็คงจะมาอธิบายให้เธอฟังเองล่ะ  แต่อย่าไปใจอ่อนให้มากนักล่ะเดี๋ยวจะเสียน้ำตาอีก”  ฉันจะจำไว้นะเซร่า  เธอนี่ช่างฉลาด(ในเรื่องแบบนี้) จริงๆ  



“ ( -_- )  ( _  _ ) ( -_- ) ( _  _ )” ฉันได้แต่พะยักหน้าให้เซร่า



“ แล้วผู้ชายคนนั้นเขาเป็นใครเหรอ”  ฉันเริ่มคุยเปลี่ยนเรื่อง



“ นายไก่อ่อนเมื่อกี้นะเหรอ”  เซร่าพูดเสียงเรียบ



“ อืม”



“ ก็เป็นลูกชายของผู้ดีมีตระกูลอะนะ  แต่ฉันไม่ค่อยจะรู้เรื่องเท่าไหร่หรอก”



“ แล้วทำไมถึงเลิกกับเขาล่ะ”



“ เธอก็ดูท่าทางเขาสิ  หน่อมแน้มเกินไปแบบนั้นฉันไม่ชอบหรอก”



“ แค่นั้นจริงๆนะเหรอ  เซร่าที่ฉันรู้จักจะไม่ทำอะไรที่ไม่มีเหตุผลแบบนี้นี่” ฉันพูดแบบรู้ทันเพื่อน



“ ก็ได้ๆ ฉันหลอกเธอไม่เคยได้เลยนะเนี่ย   คือเขาดีเกินไปแล้วฉัน..แล้วฉันก็” จู่ๆเซร่าก็ร้องไห้ออกมา

ฉันตกใจมากเพราะฉันไม่เคยเห็นเธอร้องไห้มากขนาดนี้



“ ใจเย็นๆก่อน  ถ้าไม่อยากพูดก็ไม่เป็นไร” ฉันรีบเข้าไปปลอบเพื่อน



“ ฉันไม่คิดว่าฉันจะต้องเผลอใจไปชอบเขาแบบนี้  กับผู้ชายคนอื่นฉันก็ไม่เคยคิดจริงจังด้วย  แต่สำหรับคนนี้  ฉัน.... ฉันอาจจะรักเขาเข้าแล้ว”แล้วเซร่าก็ละล่ำละลักพูดออกมา



“ แล้วเธอบอกเลิกเขาทำไมล่ะ”



“ ก็ฉัน...ฉันกลัวว่าจะเป็นแบบเมื่อก่อนอีก ฉันไม่อยากเจ็บเพราะโดนใครทิ้งอีกแล้ว”



จริงสิ  ฉันลืมไปเลยว่าก่อนหน้านี้เซร่าก็เคยรักผู้ชายคนนึง  รักแบบชนิดที่ว่ายอมทุ่มเททุกอย่างให้เขา  แต่แล้วเขาก็ตอบแทนเธอด้วยการนอกใจแล้วไปหาแฟนใหม่  และตอนเย็นของวันนั้นเองที่ฉันพบเซร่าครั้งแรกโดยบังเอิญ

สภาพเธอเปียกปอนไปหมด เพราะเดินตากฝนมาอย่างไร้จุดหมาย  ฉันเห็นท่าไม่ดีเลยชวนเซร่าเข้าบ้านก่อน  นี่ถ้าแม่รู้ว่าฉันพาคนแปลกหน้าเข้าบ้านมีหวังโดยบ่นจนหูชาแน่



“ เข้ามานั่งก่อนสิ” ฉันพูดให้กับผู้หญิงแปลกหน้าคนหนึ่งที่มายืนตากฝนอยู่หน้าบ้านฉัน



“ อย่ามายุ่งกับฉันนะ  ไอ้ผู้ชายเฮงซวย  ไปให้พ้น!!”  เธอก็ไม่ยอมฟังที่ฉันพูดเลย  กว่าจะพาเธอเข้าบ้านได้เหนื่อยแทบตาย  ตอนแรกฉันคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงเสียสติซะอีก



หลังจากที่ฉันเปลี่ยนชุดให้เธอ  เธอก็หลับสนิทเลย



“ ให้นอนสักวันคงไม่เป็นไรนะ”  ฉันเริ่มไม่สบายใจเลย  ถ้าแม่เห็นเข้าจะว่างัย  แต่แม่ออกไปทำธุระข้างนอก  อีกหลายวันกว่าจะกลับแล้วนี่ก็เป็นช่วงปิดเทอมด้วย



รุ่งเช้าฉันตื่นขึ้นโดยไม่เห็นเธอ  ฉันพยายามหารอบบ้าน  แล้วฉันก็ไปเจอเธอที่แปลงดอกไม้หลังบ้าน



“ อรุณสวัสดิ์จ๊ะ  เธอชอบใช่มั้ยล่ะ”  ฉันดีใจมากเลยนะที่เธอมองดอกไม้ที่ฉันปลูกกับมือด้วยความอ่อนโยน



“ เธอเป็นใคร  แล้วทำไมฉันถึงอยู่ที่นี่”  เธอมองฉันด้วยความระแวง



“ ฉันชื่อมิชิโยะจ๊ะ  ยินดีที่ได้รู้จัก”



“ ฉันเซกิระ  หรือจะเรียกว่าเซร่าก็ได้”



“ อืม..รู้มั้ยว่าเมื่อวานกว่าฉันจะเอาเธอเข้าบ้านได้เหนื่อยแทบตายแน่ะ”



“ งั้นเหรอ  งั้น..ขอบใจนะ” เซร่ายิ้มให้ฉัน



“ มีปัญหาอะไรที่บ้านรึเปล่าเห็นออกมาซะไกลเลย”



“ ก็นิดหน่อยน่ะ”



แล้วเธอก็เล่าเรื่องต่างๆให้ฉันฟัง  ฉันรู้สึกว่าเธอเริ่มไว้ใจฉันมากขึ้น  แล้วฉันก็ชวนให้เธออยู่บ้านฉันต่อ  เราคุยกันถูกคอ  แถมยังได้ไปเที่ยวด้วยกันอีก  ฉันมีความสุขมากเลยที่ได้อยู่กับเธอ

แล้วเวลาก็ผ่านไปจนทำให้เราได้เป็นเพื่อนซี้กัน



.................................6 เดือนต่อมา...................................

ชาลัลล่า ชาลัลล่า!!! เสียงมือถือฉันดังไม่หยุดเลย  ใครโทรมาในวันหยุดแบบนี้นะ  ถ้าไม่มีธุระสำคัญแล้วน่าดู!!!



“ ฮัลโหล” ฉันรับโทรศัพท์อย่างงัวเงีย



“ ยัยขี้เกียจตื่นได้แล้ว  วันนี้ฉันมีอะไรจะอวดเธอด้วยล่ะ  รีบมานะ ฉันจะรอหน้าหอนาฬิกา”



“ เดี๋ยวสิ..”

ตึ๊ดๆๆ!! เซร่าวางหูไปแล้ว  อะไรกันล่ะเนี่ย

ฉันลุกจากที่นอนด้วยความขี้เกียจ  แล้วรีบอาบน้ำแต่งตัว  ไม่นานนักฉันก็มาพบเซร่าที่หอนาฬิกาตามสัญญา



“ เธอมีอะไรจะอวดฉันเหรอ”ฉันรีบถามเซร่าทันทีเมื่อได้เจอเธอ



“ ฉันจะแนะนำแฟนใหม่ให้เธอรู้จักน่ะ”  แล้วเซร่าก็พาแฟนมายืนข้างเธอ



“ ยินดีที่ได้รู้จักครับ”



“ เช่นกันค่ะ” ฉันตอบไปตามมารยาท  



“ ขอคุยกับเซร่าเป็นการส่วนตัวสักแป็บนะคะ”ฉันรีบขออนุญาตแฟนเซร่า



“ ตามสบายครับ”



แล้วฉันก็พาเซร่าเดินห่างออกมาจากแฟนเธอ



“ เป็นอะไรไปล่ะมิชิโยะ” เซร่าถามเมื่อเห็นฉันทำท่าทางแปลกๆ



“ เธอแน่ใจเหรอว่าคนนี้เขาจะดีจริงๆ”  ฉันรู้สึกเป็นห่วงเพื่อน  เพราะดูท่านายนั่นแล้วน่าจะเป็นจิ๊กโก๋ดีๆนี่เอง



“ เปล่าหรอกฉันก็แค่หลอกเอาเงินเขาน่ะ  ผู้ชายดีๆน่ะ หายากน่ะ” เซร่ายิ้มให้ฉัน



“ อีกแล้วเหรอ  เธอคิดจะเปลี่ยนแฟนสัปดาห์ละคนรึงัย  แล้วคนก่อนไปไหนแล้วล่ะ”

ฉันรู้ว่าจริงๆแล้วที่เธอทำแบบนี้เพราะประชดรักครั้งแรกที่ไม่สมหวังของเธอตะหากล่ะ



“ ช่างเขาเหอะน่า”



“ หวังว่าครั้งนี้คงจะคบกันยืดยาวน่ะ”  ฉันพูดแซวเพื่อน



แล้วสัปดาห์ต่อมาฉันก็ได้ข่าวว่าเธอเปลี่ยนแฟนอีก -_-\'\'



แต่ในวันนี้ฉันรู้สึกสงสารเธอจริงๆ  ฉันไม่เคยคิดเลยว่าการอกหักแค่ครั้งเดียว  จะทำให้คนๆนึงกลัวกับการจะมีรักครั้งใหม่ได้ถึงขนาดนี้ และฉันก็ไม่คิดเลยว่าคนอย่างฉันจะเสียใจกับการที่นายโหดมีคู่หมั้นได้ถึงขนาดนี้เช่นกัน



แล้ววันนี้ฉันก็อยู่เป็นเพื่อนเซร่า  โดนโทรศัพท์ไปบอกที่บ้านว่าฉันจะนอนค้างบ้านเธอ

~~ทำงัยได้ล่ะก็เรามันหัวอกเดียวกันนี่  -_-\'\'~~



@@@@@@@@@@@@@จาก ผู้แต่ง@@@@@@@@@@@

ในตอนนี้เราคิดไว้ตั้งนานแล้วว่าจะลงตอนเพื่อนของนางเอกสักตอนอะคะ

อย่าเพิ่งเบื่อกันล่ะ  แล้วก็อย่าเพิ่งเสียอารมณ์ที่นางเอกเฉิ่มจนน่าหมั่นไส้ด้วยล่ะ  -0- หุหุ

มิชิโยะ : ว่าฉันอีกแล้วเหรอคะ

ผู้แต่ง  :ช่วยไม่ได้นี่

มิชิโยะ : เอ่อ.....

ฮิโระ  : ทำไมลงแต่ยัยเฉิ่มล่ะ  ทำไมไม่ลงผมบ้าง

ผู้แต่ง:  อย่าขู่กันสิ  ก็เพราะนายเป็นแบบนี้งัย  ฉันเลยไม่อยากลงให้น่ะ

ฮิโระ:  ว่างัยนะ  เดี๋ยวสวยเลย

มิชิโยะ : นายมาขัดการสนทนาของฉันนะ

ฮิโระ :  แล้วงัย -_-‘

มิชิโยะ:  ฮึ้ย!!! ไปให้พ้นเลย >0<

ผู้แต่ง : พวกเธอไปทั้งสองคนนั่นแหละ ~_~

เฮ้อวุ่นวายจริงๆ  ติดตามเรื่องวุ่นๆนี้ต่อไปด้วยนะจ้า

รักผู้อ่านทุกท่านเสมอค่ะ