ตอนที่ 64 : มายาที่ 62 เวทควบคุม <=[100%]
มายาที่ 62
เวทควบคุม
สายลมที่เต็มไปด้วยกลิ่นเหม็นอับพัดกรรโชกอย่างรุนแรง เรียกให้กิงเรย์และชิเรนที่กำลังจับตามองพวกเฟลมอยู่ต้องหันขวับกลับมาดูอนามันอย่างรวดเร็วราวหน้าถูกดีดอย่างแรง สีหน้าของทั้งคู่ฉายรอยกังวลอย่างเห็นได้ชัด พวกมันมั่นใจว่าอนามันกำลังทำอะไรบางอย่าง คนอย่างอนามันแทบจะไม่มีสิ่งใดที่เขาทำไม่ได้ ถึงแม้จะโดนมัดอยู่และหมดสภาพแค่ไหนก็ตาม
ท่านทำอะไร นีโอซึ่งนั่งอยู่ข้างๆอนามันซักอย่างใคร่รู้ อนามันแสยะยิ้มกว้าง
ข้าไม่ได้ทำอะไร เจ้าแห่งโลกมืดตอบด้วยท่าทีกวนประสาท กิงเรย์แยกเขี้ยวงุดไม่พอใจ
โกหก ถ้าเจ้าไม่ได้ทำอะไรแล้วอยู่ๆสายลมเหม็นๆนี่มันจะพัดได้ยังไง เสือดำปีศาจร่างยักษ์ถามกลับเสียงแกมตะคอก เจ้าแห่งโลกมืดยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนหัวเราะเบาๆ
ข้าไม่ได้ทำอะไรจริงๆ ที่ทำน่ะ ดาร์กเดม่อนต่างหาก สิ้นเสียงของอนามัน ดาร์กเดม่อนร่างยักษ์ตนหนึ่งพลันปรากฏออกมาจากอากาศธาตุด้านหลังกิงเรย์ พร้อมๆกับขวานหินเล่มโตที่ตวัดวูบผ่านแผ่นหลังสีดำสนิทของเจ้าเสือดำปีศาจ คมมีดกรีดเนื้อลึก เลือดสาดกระเซ็นเป็นวงกว้าง แรงกระแทกส่งกิงเรย์ให้ทรุดฮวบอย่างเลี่ยงไม่ได้ นีโอดีดตัวลุกก่อนวิ่งเข้าไปดูอาการของกิงเรย์ทันควัน
แก! ชิเรนเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันอย่างมีน้ำโหพลางย่อกายคำราม เสียงคำรามแปรเปลี่ยนเป็นมีดสายลมร่วมร้อยเล่มพุ่งทะยานตรงเข้าใส่ดาร์กเดม่อนที่อยู่ๆก็โผล่พรวดออกมา อมนุษย์ร่างโตชักขวานกลับมาบังร่างอย่างรวดเร็ว มีดสายลมพุ่งชนขวานหินอย่างจัง แต่พลังเวทของชิเรนก็ยังไม่ถึงกับหมดฤทธิ์ในทันที แรงปะทะทำให้ขวานหินแตกกระจาย ก่อนมีดสายลมจะพุ่งตัดร่างดาร์กเดม่อนจนขาดเป็นชิ้นๆ ชิ้นส่วนที่กระจัดกระจายระเหยกลายเป็นไอเวทมนต์สีดำขุ่นสกปรกก่อนจางหายไปกับอากาศ
ทั้งๆที่ดาร์กเดม่อนที่มาเพื่อช่วยเขาตายแล้ว แต่บนใบหน้าของอนามันยังคงปรากฏรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
!
เสียงกู่ร้องดังลั่นแสบหู จากนั้นดาร์กเดม่อนอีกสี่ตนก็ปรากฏกายขึ้น พวกมันยืนล้อมชิเรนไว้กลางวง จากนั้นก็พร้อมใจกันกระหน่ำรัวอาวุธใส่ชิเรนอย่างไม่ยั้งมือ ชิเรนร่ายเวทเรียกกำแพงสายลมขึ้นกันการโจมตี แต่กำแพงเวทของมันกลับอยู่ได้ไม่นานนักเมื่ออยู่ๆร่างเล็กของเด็กสาวเจ้าของฉายาแฟนธ่อม ออฟ เดธก็ปรากฏกายขึ้นยืนข้างๆอนามัน พร้อมๆกับลูกธนูเวทที่พุ่งปักทะลุกำแพงเวทของเจ้าเสือดำปีศาจร่างยักษ์ กำแพงเวทของชิเรนแตกกระจายออกเป็นเสี่ยงๆ ดาร์กเดม่อนทั้งสี่ไม่รอช้ารัวโจมตีชิเรนอย่างบ้าคลั่งทันที
สายลมกรรโชกซัด! นีโอตั้งท่าร่ายเวทเร็วระรัว กระแสลมพลันพัดกรรโชกรุนแรงตามคำขาน เฉือนร่างดาร์กเดม่อนทั้งสี่จนผิวกายเกิดแผลเหวอะหวะนับไม่ถ้วน การโจมตีของนีโอทำให้การเคลื่อนไหวของดาร์กเดม่อนทั้งสี่ชะงักไปชั่วขณะ
กรร! กิงเรย์ที่เพิ่งตั้งตัวได้จากการโจมตีเมื่อครู่ส่งเสียงคำรามลั่นพร้อมกระโจนเข้าช่วยชิเรน มันใช้อุ้งเท้ายักษ์ตบดาร์กเดม่อนตนหนึ่งจนกระเด็นก่อนหันกลับมากระแทกสายลมใส่ดาร์กเดม่อนอีกตนหนึ่งซึ่งกำลังไล่ต้อนชิเรนอยู่ จินละความสนใจจากพวกกิงเรย์ที่กำลังตะลุมบอนกับดาร์กเดม่อนหันไปร่ายเวทสลายเชือกสายลมให้ผู้เป็นบิดา ก่อนเด็กสาวจะง้างธนูเล็งเป้าไปยังกิงเรย์
ไม่ยอมให้ทำได้หรอกน่า! นีโอประกาศเสียงแข็งพลางถีบเท้าพุ่งเข้าใส่จิน ดาบคู่ในมือถูกวาดสะบัดเร็วรัวหมายตัดคันธนูของเด็กสาวให้ขาดสะบั้น จินลดธนูลงพลางชักเท้าถอยกลับอย่างช่วยไม่ได้ เด็กสาวสะบัดมือเก็บอินทรีฟ้าแล้วชักมีดสั้นขึ้นมากำไว้แทน จินหมุนมีดสั้นทั้งสองเล่มให้ปลายชี้ลงพื้น
เคล้ง!
ดาบสั้นคู่ปะทะเข้ากับมีดสั้นคู่ส่งเสียงเสียดหู จินย่อกายชักเท้าถอยนิดก่อนใช้แรงทั้งหมดที่มีกระแทกนีโอกลับออกไป นีโอดีดตัวถอยกลับออกมาก่อนตั้งท่าพร้อมรบอีกครั้งอย่างรวดเร็ว
เกิดอะไรขึ้นน่ะ เสียงร้องถามของมิดไนท์ดังแหวกอากาศ ก่อนพวกเฟลมจะวิ่งทั่กๆเข้ามาร่วมวงการต่อสู้ด้วย โดยปล่อยให้ทัสเผชิญชะตากรรมกับการเก็บกู้อัญมณีทั้งสองชิ้นเพียงลำพัง
ทันทีที่ดวงตาสีแดงเพลิงแลเห็นจิน เฟลมก็เร่งฝีเท้าขึ้นอีก พร้อมกับสะบัดมือเรียกปักษาเพลิงขึ้นมาถือเตรียมพร้อม พวกจานาที่วิ่งตามหลังมากระชับอาวุธพร้อมรบอย่างขันแข็ง
จู่ๆเปลวเพลิงสีแดงขุ่นมัวก็ม้วนตัวลุกปะทุโชติช่วง ไอร้อนระอุทำให้ทัศนวิสัยรอบกายพร่ามัวเลือนราง
ไงดาร์กเนส เจ้าคนเลี้ยงไม่เชื่อง เสียงแหบแห้งชวนรังเกียจของจินไนดังขึ้นข้างหูเฟลม จากนั้นดาบยาวเล่มสวยก็ตวัดวูบลงมาอย่างรวดเร็ว เฟลมเอี้ยวตัวหลบตามสัญชาตญาณแต่ก็ยังพลาด คมดาบเฉี่ยวโดนต้นแขนขวาไปนิด
ร่างของจินไนปรากฏเดินออกมาจากเปลวเพลิงที่มอดดับลง ชายหนุ่มเจ้าของฉายานักฆ่าเงาแสยะยิ้มเหี้ยมพร้อมตีลังกาถอยไปยืนข้างกายอนามัน
ครืน!!!
พื้นดินสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง หอกหินจำนวนมากพลันพุ่งทะลุพื้นดินด้วยความเร็วที่ทำให้พวกเฟลมต้องตะลึงงัน เฟลมถีบเท้ากระโดดหลบ ส่วนพวกจานาเองก็สามารถกระโดดหลบได้อย่างหวุดหวิดเช่นกัน นีโอและเสือดำปีศาจทั้งสองตัวกระโดดถอยฉากกลับมารวมกลุ่มกับเฟลมอย่างช่วยไม่ได้ หอกหินทำเอาพวกเขาเกือบเสียท่า
จินกระโดดกลับไปยืนคู่กับจินไน ดาร์กเดม่อนทั้งสี่ตนยืนเรียงแถวด้านหน้าอนามัน
เรียกหาพวกข้าเหรอเจ้าคะมาสเตอร์ เสียงหวานนุ่มของมาซาร์ดังล่องลอย ก่อนร่างบางจะปรากฏยืนข้างกายอนามัน และตามมาด้วยร่างของเดซันและโทนิน ทั้งสองปรากฏยืนเบื้องหน้าเจ้าแห่งโลกมืด เดซันวาดขวานหินจ้าวปฐพีบังหน้าอนามันคล้ายต้องการประกาศเป็นนัยๆว่าเขาจะไม่ยอมให้พวกเฟลมแตะต้องอนามันโดยเด็ดขาด
มาเร็วดีนี่ อนามันว่าเสียงแหบแห้ง เมื่อเห็นพวกจินมากันอย่างพร้อมหน้า เฟลมก็ส่ายหน้าแล้วพ่นคำสบถให้ตัวเองยาวยืด เขาลืมไปเสียสนิทเลยว่ายังมีพวกจินอยู่ สถานการณ์เลวร้ายสุดๆ
พวกจินเป็นนักฆ่ามือหนึ่งของโลกมืด การจะเอาชนะเจ้าพวกนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย ทั้งห้าถูกฝึกมาเพื่อเป็นนักฆ่าโดยเฉพาะ พวกจานาไม่น่าจะรับมือไหว แถมเขายังบาดเจ็บหนักอีกต่างหาก จะรักษาแผลก็ไม่ได้เพราะบาดแผลของเขาเป็นบาดแผลซึ่งเกิดจากดาบมนต์ดำ ทางเดียวที่จะรักษาได้คือเวทแสงเท่านั้น แถมคนที่ใช้เวทแสงเป็นก็มีเพียงแค่จานาที่ใช้เวทรักษาไม่เป็นอีก เขาจะทนสู้ได้ซักกี่น้ำเชียว
แต่ดูๆไปแล้ว ก็ไม่ถึงกับหมดหวังซะทีเดียว เพราะพวกจินเองก็อาการร่อแร่เหมือนกัน ทั่วร่างของแต่ละคนเต็มไปด้วยบาดแผลเล็กใหญ่จำนวนนับไม่ถ้วน โดยเฉพาะโทนินและจินไน ทั้งสองมีบาดแผลฉกรรจ์ซึ่งแค่ยืนก็คงเต็มกลืนแล้ว จะมีก็แต่มาซาร์เท่านั้นที่ยังสบายดีไร้รอยขีดข่วน
อนามันก้มมองบาดแผลทั่วร่างด้วยท่าทีเหนื่อยอ่อน ก่อนเหลียวมองมาซาร์
มาซาร์ บาดแผลขนาดนี้เจ้ารักษาไหวไหม อนามันถามโดยไม่มีท่าทีสนใจพวกเฟลมที่อยู่ในท่าพร้อมสู้เลยซักนิด เด็กสาวเจ้าของชื่อไล่สายตามองบาดแผลตามร่างของผู้เป็นนายด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก
ไม่แน่ใจเจ้าค่ะ แต่ข้าจะพยายาม เด็กสาวตอบกลับเสียงไม่ค่อยมั่นใจ มิดไนท์แยกเขี้ยวขู่ฟ่อ ดวงตาสีทองฉายรอยกร้าวชัดเจน
ข้าไม่ยอมให้เจ้ารักษาอนามันหรอก! สิ้นคำประกาศ เจ้าแมวดำร่างเล็กก็ร่ายเวทเร็วรัว สายลมพัดหมุนกระหน่ำอย่างรุนแรง จินก้าวเท้าออกมาด้านหน้าพร้อมกับตะโกนก้อง
ดาร์กเดม่อน! ดาร์กเดม่อนร่างยักษ์กว่าสิบตนพลันปรากฏเบื้องหน้ากันสายลมของมิดไนท์ไม่ให้โดนอนามันและเหล่านักฆ่าใต้บัญชาทั้งห้าได้ทันอย่างฉิวเฉียด มิดไนท์กัดฟันกรอด
อนามันขมวดคิ้วหรี่ตาด้วยสีหน้าฉงน
ดาร์กเดม่อนที่ข้าสร้างขึ้นมาตั้งห้าร้อยตนเหลือแค่นี้เองเหรอ เจ้าแห่งโลกมืดชี้ดาร์กเดม่อนแล้วถามอย่างไม่เชื่อสายตา จินปั้นหน้ายู่ก่อนหันมองบิดา แววตาใสของเด็กสาวปรากฏรอยสำนึกผิดเล็กน้อย
เจ้าค่ะ ดาร์กเดม่อนทั้งห้าร้อยตนที่ท่านพ่อสร้างขึ้นเหลืออยู่แค่เท่าที่เห็นนี่แหละเจ้าค่ะ เสียงหวานใสตอบอย่างไม่สบอารมณ์เท่าไหร่นัก
คำพูดของจินทำเอามิดไนท์ถึงกับเหวอ เฟลมกับสองแฝดถลึงตามองอนามันอย่างไม่อยากจะเชื่อ
นี่เจ้าสร้างดาร์กเดม่อนขึ้นมาตั้งห้าร้อยตนเชียวเหรอ! เสียงของเจ้าแมวดำส่อเค้าเครียดจัดอย่างเห็นได้ชัด อนามันขยับยิ้มกวนอารมณ์
ใช่ และเพราะข้าเสียพลังเวทเกือบสามในห้าไปกับการสร้างดาร์กเดม่อนและดาร์กเดม่อนมนตราทำให้ข้าพ่ายต่อเฟลม แต่อย่าหวังล่ะว่าข้าจะพ่ายอีก เมื่อกี้พวกเจ้าก็แค่โชคดี เจ้าแห่งโลกมืดว่าเสียงเหี้ยม คำของอนามันทำให้เฟลมต้องเหงื่อตก ในสมองมีแต่คำว่าเป็นไปไม่ได้ดังสะท้อนก้อง
ขนาดอนามันใช้พลังได้แค่สองในห้ายังทำให้เขาปางตายได้ถึงขนาดนี้ ถ้าอนามันใช้พลังได้เต็มที่ล่ะก็ มีหวังเขาได้กลายเป็นศพภายในช่วงเวลาสั้นๆแน่
ขอคำสั่งด้วยขอรับมาสเตอร์ เสียงของโทนินขาดช่วงและฟังดูอ่อนแรง เด็กหนุ่มคงทนพิษบาดแผลแทบไม่ไหวแล้ว
อนามันหลับตานิดก่อนออกคำสั่งเสียงเรียบ
ไปได้ สิ้นเสียงสั่งการ เหล่าดาร์กเดม่อนก็กู่ร้องคำรามเป็นการตอบรับพลางกระโจนเข้าใส่พวกมิดไนท์ เหล่าองค์รัชทายาททั้งห้ากระชับอาวุธคู่กายแน่นก่อนออกอาวุธไล่สังหารเหล่าดาร์กเดม่อนอย่างไม่มีการออมมือ กิงเรย์กับชิเรนสยายปีกกว้างแล้วถีบเท้าบินขึ้นสูง ก่อนจะรัวกระแทกเวทสายลมใส่บรรดาดาร์กเดม่อนเบื้องล่างไม่ยั้ง
เหล่าดาร์กเดม่อนกว่าสิบตนกู่ร้องโหยหวน แต่พวกมันก็ยังไม่ยอมแพ้ บรรดาอมนุษย์ร่างยักษ์กระชับอาวุธก่อนรัวใส่พวกจานาไม่ยั้งเป็นการเอาคืน
เฟลม สองแฝดและมิดไนท์เมื่อมั่นใจแล้วว่าพวกจานาน่าจะพอฟัดพอเหวี่ยงกับพวกดาร์กเดม่อนได้ก็แยกตัวออกมายืนประจันหน้ากับพวกอนามัน เฟลมขยับกายตั้งท่าเตรียมพร้อมอย่างคล่องแคล่ว สองแฝดเองก็เช่นกัน
จินยกมีดสั้นขึ้นชี้หน้าเด็กหนุ่มเจ้าของเรือนผมสีแดงเพลิง ดวงตาสีเงินคู่สวยฉายแววเศร้าหมองอย่างไม่คิดจะปิดบัง
ทำไมถึงทรยศความเชื่อใจของพวกข้าล่ะเฟลม เด็กสาวถามเสียงเครือคล้ายจะร้องไห้ เดซันกับมาซาร์รอฟังคำตอบของสหายสนิทอย่างร้อนรนในขณะที่จินไนและโทนินคันไม้คันมืออยากอาละวาดจนแทบบ้า เฟลมนิ่งเงียบไม่ตอบรับ
จินรู้สึกว่าหัวใจดวงเล็กของเธอปวดแปล๊บ เหมือนถูกบางสิ่งเกาะกุมและบีบรัด เธอไม่อยากฆ่าเฟลม แต่ไม่ว่าอย่างไรเธอก็ต้องฆ่าเพราะเฟลมเป็นคนทรยศ
แต่อย่างน้อยเธอก็อยากรู้เหตุผลของเฟลมก่อน เฟลมเป็นคนที่ซื่อสัตย์และจงรักภักดีต่ออนามันมากที่สุดในโลกมืด การที่เฟลมตัดสินใจหักหลังให้กับอนามันเช่นนี้ จะต้องมีเหตุผลบางอย่างที่ทำให้เฟลมทนรับใช้อนามันต่อไปไม่ไหวแน่
บอกเหตุผลมาสิเฟลม! ทำไมถึงทรยศพวกข้า! เด็กสาวขึ้นเสียงตะคอก เฟลมหลับตาถอนหายใจยาวเหยียด
เหตุผลข้อแรกคือข้ายอมรับไม่ได้กับสิ่งที่มาสเตอร์กำลังจะทำ คำตอบของเฟลมดูยังไงก็ไม่ได้ช่วยทำให้จินเข้าใจเฟลมมากขึ้นเลย หนำซ้ำมันยังทำให้จินไม่เข้าใจเฟลมมากกว่าเก่าเสียด้วยซ้ำ
สิ่งที่ท่านพ่อกำลังจะทำ? จินหันไปขมวดคิ้วให้คนเป็นพ่อ ก่อนเสสายตากลับมาหาเฟลมอีกครั้ง ข้าไม่เข้าใจ! เด็กสาวตอบกลับเสียงสูงและทำหน้าคล้ายอยากให้เฟลมอธิบายความหมายเพิ่มเติม แต่เฟลมกลับไม่สนใจที่จะขยายความเลยซักนิด
และเหตุผลข้อที่สอง ข้าคือการ์เดี้ยน จบคำ เด็กหนุ่มก็ถีบเท้าทะยานพุ่งตรงเข้าใส่จิน จินยกมีดสั้นขึ้นแล้วถีบเท้าเข้าปะทะ ทางด้านสองแฝดและมิดไนท์เมื่อเห็นเฟลมเริ่มศึกก็เริ่มตาม นีโอวิ่งตรงเข้าปะทะกับเดซัน ส่วนนีออนก็ปะทะกับโทนิน มิดไนท์กางปีกที่เหมือนปีกนกอินทรีสีดำออกก่อนบินทะยานพุ่งเข้าหาจินไน
เสียงการปะทะของอาวุธดังขึ้นพร้อมๆกันจนทำให้แก้วหูปวดตุ้บ ต่างคนต่างรัวอาวุธและพลังเวทใส่กันอย่างไม่ยั้ง และด้วยการที่เคยเป็นเพื่อนกันมาก่อน แต่ละคนเลยรู้จุดอ่อนจุดแข็งของคู่ต่อสู้อย่างละเอียดถี่ยิบ การจะคว่ำคู่ต่อสู้ของตนเองเลยไม่ง่ายอย่างที่คิด
มาซาร์เหลือบมองการต่อสู้ด้วยแววตาเศร้าสร้อย ทั้งๆที่เคยเป็นเพื่อนกันแท้ๆ แต่กลับต้องมาห้ำหั่นกันเอง ถ้าเป็นไปได้เธอก็ไม่อยากให้มันเกิดขึ้นเลย
มาสเตอร์เจ้าคะ มาซาร์เงยหน้ามองอนามันซึ่งตนกำลังรักษาแผลให้อยู่ด้วยท่าทีหวาดๆ เจ้าแห่งโลกมืดก้มมองนักฆ่าใต้บัญชาด้วยสีหน้าที่ไม่บ่งบอกถึงอารมณ์ใดๆทั้งสิ้น
มีอะไร เสียงที่เรียบจนติดเย็นชาทำให้มาซาร์กลัวที่จะเอ่ยสิ่งที่อยู่ในใจ
... เด็กสาวก้มหน้านิ่งเงียบ อนามันชักสีหน้าไม่สบอารมณ์
ข้าถามว่ามีอะไร! เสียงตวาดทำให้มาซาร์สะดุ้งโหยงเงยหน้ามองเจ้าของเสียงโดยอัตโนมัติ เด็กสาวสูดลมหายใจลึก แล้วจึงเอ่ยถามอย่างตรงไปตรงมา
สิ่งที่มาสเตอร์กำลังจะทำ... คืออะไรเหรอเจ้าคะ ดวงตาสีฟ้าอ่อนจ้องดวงตาสีนิลของอนามันโดยไม่คิดจะหลบสายตา อนามันเลิกคิ้ว
ข้าก็กำลังจะปลุกเจ้าแห่งปีศาจลูซิเฟอร์ยังไงล่ะ คนเป็นนายตอบกลับพาซื่อ แต่มาซาร์กลับส่ายหน้าดิก นั่นไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการจะรู้
เรื่องนั้นข้ารู้เจ้าค่ะ แต่สิ่งที่ข้าอยากรู้จริงๆก็คือ...ท่านจะปลุกท่านลูซิเฟอร์ขึ้นมาทำไมล่ะเจ้าคะ ในที่สุดสิ่งที่คาใจมาซาร์มานานก็ได้ถูกระบายออกมา พวกเธอที่เป็นนักฆ่าคนสนิทรู้แต่เพียงว่าอนามันต้องการคืนชีพให้แก่ลูซิเฟอร์ พวกเธอรู้เพียงแค่นั้นจริงๆ แต่เหตุผลที่ว่าคืนชีพขึ้นมาทำไมนั้นอนามันไม่เคยบอกพวกเธอเลยซักนิด และพวกเธอก็ไม่คิดจะถามด้วยเพราะมันเป็นเหตุผลส่วนตัวของอนามัน แต่เหตุผลที่ว่ากลับทำให้เฟลมถึงกับต้องหันหลังให้โลกมืด แสดงว่าเหตุผลของอนามันจะต้องไม่ใช่เหตุผลที่พอจะรับได้แน่
เจ้าไม่จำเป็นต้องรู้ อนามันตอบคำถามเสียงเรียบ มาซาร์หยุดร่ายเวทรักษาและลดมือลงทันที เด็กสาวถอยห่างออกมาจากอนามันก้าวหนึ่ง
ได้โปรดบอกข้าเถอะเจ้าค่ะมาสเตอร์ บอกข้าทีเถอะว่าพวกเรากำลังจะทำอะไร และทำไปเพื่ออะไร มาซาร์ไม่ยอมแพ้ถามอนามันต่ออย่างไม่ลดละ อนามันจ้องมาซาร์เขม็งด้วยความไม่พอใจ ก่อนตบหน้ามาซาร์อย่างแรง ส่งเด็กสาวให้กระเด็นลงไปนั่งกองอย่างไร้ทางสู้ เท่านั้นยังไม่พอ อนามันกระชากผมมาซาร์บังคับให้เด็กสาวเงยหน้าขึ้น ดวงตาสีนิลที่มองมาซาร์เต็มไปด้วยความกราดเกรี้ยว
ข้าบอกแล้วไงว่าไม่จำเป็นต้องรู้! หน้าที่ของเจ้าคือทำตามคำสั่งของข้าเท่านั้น! เข้าใจไหม! มาซาร์ เอลิ! เจ้าแห่งโลกมืดตะคอกดุเสียงดังลั่นพร้อมเหวี่ยงมาซาร์จนปลิว
กรี๊ด!! เสียงตะคอกของอนามันและเสียงกรีดร้องของมาซาร์ทำให้การต่อสู้ของพวกเฟลมต้องหยุดชะงักกึก พวกเฟลมเสสายตามองอนามันและมาซาร์เป็นตาเดียวกันโดยไม่ได้นัดหมาย เมื่อเห็นเด็กสาวนอนหมดสภาพอยู่กับพื้น เดซันก็ละการต่อสู้ของตนเองพลางวิ่งปรี่เข้าหามาซาร์อย่างรวดเร็ว
มาซาร์! เด็กหนุ่มหลุดร้องเสียงหลง จินถีบเท้าถอยฉากออกมาจากการปะทะกับเฟลมแล้วหันมองบิดาของตนอย่างไม่เข้าใจ
ท่านพ่อ! ทำไมต้องทำร้ายมาซาร์ด้วยล่ะเจ้าคะ! จินร้องถามเสียงฉงน
ก็มันอยากมาสอดรู้สอดเห็นเรื่องส่วนตัวของข้าทำไมล่ะ! อนามันกระแทกเสียงตอบกลับ จิตสังหารของเจ้าแห่งโลกมืดแผ่กระจายรุนแรง บ่งบอกให้พวกจินรับรู้ว่าอนามันกำลังโกรธจัด
ก็ข้าอยากรู้นี่เจ้าค่ะว่าที่พวกข้ากำลังทำอยู่น่ะทำไปเพื่ออะไร มาซาร์ในอ้อมกอดของเดซันถามเสียงแข็งพลางยกมือขึ้นเช็ดเลือดที่มุมปาก โทนินกับจินไนสะดุ้งโหยง นึกในใจว่างานนี้เจ้ามาซาร์ไม่รอดแน่ คนที่ขัดใจอนามันไม่เคยได้ตายดีซักคน
ข้าบอกแล้วไงว่าไม่จำเป็นต้องรู้!!! อนามันระเบิดอารมณ์กระแทกพลังเวทมนต์ดำใส่มาซาร์ เดซันยกจ้าวปฐพีขึ้นกันพร้อมร่ายเวทเร็วรัว
ปกปักษ์!!! กำแพงศิลาพลันปรากฏขึ้นเบื้องหน้าอย่างรวดเร็ว ก้อนพลังเวทพุ่งกระแทกกำแพงศิลาอย่างแรง ก่อนระเบิดกำแพงศิลาของเดซันจนแตกกระจายเป็นฝุ่นผง แรงระเบิดส่งเดซันและมาซาร์ให้กระเด็นครูดไปไกลกับพื้น พื้นดินสั่นสะเทือนแรงทำเอาพวกเฟลมยืนแทบไม่อยู่ ฝุ่นควันฟุ้งกระจายหนาตา
แฮ่ก แฮ่ก เสียงหอบหายใจแรงไม่เป็นจังหวะของอนามันทำให้พวกเฟลมรู้ดีว่าเขากำลังโกรธจัดจนควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ หลังจากโดนเฟลมเล่นงานจนหมดสภาพก็มาเจอลูกน้องเซ้าซี้ถามหาเหตุผลไม่รู้จักหยุด ความอดทนที่มีอยู่จึงหมดลงโดยปริยาย
อยากรู้เหตุผลใช่ไหมมาซาร์ เสียงของเฟลมดังแว่วพร้อมๆกับฝุ่นควันที่ค่อยๆจางลง อนามันหันซ้ายแลขวาหาเฟลมอย่างร้อนรน มาซาร์กับเดซันมีนิสัยเหมือนเฟลม ถ้าทั้งสองคนรู้ว่าเขาปลุกลูซิเฟอร์ขึ้นมาเพื่อยึดมหานครและฆ่าล้างเผ่าพันธุ์มนุษย์ล่ะก็ ทั้งสองจะต้องหันหลังให้เขาและไปร่วมมือกับเฟลมแน่
ฝุ่นควันจางหายไปกับสายลมที่พัดโบก วิสัยทัศน์กลับมาชัดเจนเหมือนเก่า จินหันมองเฟลมที่ควรจะยืนอยู่ด้านหน้าเธอ แต่เด็กหนุ่มกลับหายไปเสียแล้ว
สาเหตุที่มาสเตอร์คืนชีพให้ลูซิเฟอร์ก็คือ... เฟลมโดดตัวเบาลงยืนข้างๆมาซาร์และเดซัน ก่อนจะกระซิบบางสิ่งแผ่วเบา
... เมื่อรู้ความจริง มาซาร์ก็ถึงกับอึ้งพูดไม่ออก ใบหน้าเด็กสาวซีดเผือดอย่างเห็นได้ชัด เดซันนิ่งเงียบไม่แสดงปฏิกิริยาใดๆทั้งสิ้น ความคิดในสมองของทั้งคู่ปนเปและสับสน
เป็นความจริงเหรอ เสียงของเดซันแหบแห้งเหมือนถูกดูดหายไปในลำคอ เฟลมพยักหน้าด้วยสีหน้าจริงจัง
อืม เด็กหนุ่มตอบรับในลำคอพลางกระชับปักษาเพลิงตั้งท่าพร้อมประมือกับอนามันซึ่งกำลังสาวเท้าตรงเข้ามา ดวงตาสีนิลวาวโรจน์อย่างน่ากลัว จิตสังหารที่อนามันส่งออกมาทำเอาเฟลมถึงกับเสียวสันหลังวาบ
รู้อย่างงี้แล้วพวกเจ้าจะเอาไงต่อ เฟลมถามสองแฟนธ่อมเบื้องหลังโดยไม่หันกลับไปมอง ทั้งสองนิ่งเงียบไปนิด
อนามันเก็บพวกเขามาเลี้ยง สอนวิชาการต่อสู้ให้พวกเขา ให้ที่อยู่พวกเขา มอบชื่อให้แก่พวกเขา
แต่อนามันกำลังจะทำสิ่งที่ไม่สามารถให้อภัยได้ อนามันกำลังจะทำให้มหานครตกอยู่ในอำนาจของปีศาจ อนามันกำลังจะฆ่าล้างเผ่าพันธุ์มนุษย์ อนามันกำลังจะทำให้มหานครแห่งนี้ต้องพินาศ
ความคิดในหัวสับสนปนเป ไม่ว่าจะเลือกทางไหนก็ต้องมีความเจ็บปวด ถ้าไม่เจ็บปวดเพราะทรยศอนามัน ก็ต้องเจ็บปวดที่ต้องมาทนดูปีศาจฆ่าล้างเผ่าพันธุ์มนุษย์ ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ของตนเอง
เฟลม ถ้าขัดขวางมาสเตอร์ได้มหานครก็จะไม่ต้องตกเป็นของปีศาจใช่ไหม มาซาร์ส่งคำถาม เฟลมพยักหน้านิด นัยน์ตาสีแดงเพลิงยังคงจ้องอนามันนิ่งอย่างไม่ยอมละสายตา เหงื่อเย็นซึมชื้นผสมเลือดที่ไหลอาบร่าง
สองแฝดยืนนิ่งรอดูท่าทีของมาซาร์กับเดซันอย่างใจเย็น ถ้าได้ทั้งสองมาเป็นพวก ก็สามารถโล่งใจไปได้อีกเปราะ เพราะนอกจากจะไม่ต้องสู้กับเพื่อนสนิทแล้ว ยังมีโอกาสชนะอนามันแล้วก็พวกจินไนมากขึ้นด้วย
พวกข้าตกลงร่วมมือกับเจ้า เดซันเป็นผู้ตอบรับ เฟลมคลี่ยิ้มอย่างโล่งใจในขณะที่อนามันแยกเขี้ยวกว้างด้วยความเกรี้ยวกราด
งั้นก็ตายไปพร้อมๆกันเลยละกัน! สิ้นเสียง ก้อนพลังเวทจำนวนเหยียบหลักร้อยก็พุ่งตรงใส่เฟลมและพวกเดซันซึ่งอยู่ด้านหลังเด็กหนุ่มราวห่ากระสุน เฟลมวาดปักษาเพลิงในแนวทแยงพร้อมๆกับร่ายเวท
ปกปักษ์! สะท้อนคืน! จบคำ กำแพงเวทรูปโดมสีแดงเพลิงก็ปรากฏขึ้นห้อมล้อมเฟลมและพวกเดซันเอาไว้ พลังเวทของอนามันพุ่งกระแทกกำแพงเวทก่อนสลายหายไปพร้อมๆกับกำแพงเวทที่แตกกระจาย เมื่อกำแพงเวทจางหาย เฟลมก็ดีดตัวพุ่งเข้าประมือกับอนามัน อนามันสะบัดมือเรียกดาบมนต์ดำขึ้นมากระชับแน่นอย่างรวดเร็ว สองนักดาบปะทะกันอีกครั้ง
จินพุ่งทะยานตรงไปยังเฟลมหวังจะช่วยคนเป็นพ่อสู้ แต่มิดไนท์และสองแฝดก็รู้ทันโดดไปยืนจังก้าขวางหน้าเสียก่อน จินส่งเสียงจิ๊จ๊ะด้วยความหงุดหงิด มือบางทั้งสองข้างกระชับมีดสั้นแน่นพร้อมยกสูงระดับอก มิดไนท์ย่อกายนิดแล้วกางปีกกว้างเป็นสัญญาณว่ามันเองก็พร้อมสู้แล้วเช่นกัน สองแฝดซึ่งยืนอยู่เบื้องหลังเจ้าแมวดำหมุนควงดาบสั้นคู่ในมือเป็นการวอร์มก่อนการปะทะอีกครั้ง
นีโอ นีออน ในฐานะที่พวกเราเคยรู้จักกัน ช่วยบอกข้าทีได้ไหมว่าสิ่งที่ท่านพ่อกำลังจะทำคืออะไรกันแน่ เสียงหวานใสดังถาม อย่างน้อยก่อนลงมือปลิดชีพเพื่อนเก่า เธอก็อยากรู้ซักนิดว่าอะไรคือเหตุผลที่ทำให้เพื่อนๆของเธอหันหลังให้กับพ่อของเธอ
ได้เลย สองแฝดคลี่ยิ้ม แล้วจึงค่อยๆเล่าความจริงให้จินฟังอย่างไม่รีบร้อน เมื่อรู้เรื่องราวทั้งหมด เด็กสาวก็ถึงกับนิ่งอึ้งไป ดวงตาสีเงินเหม่อลอยไร้แววตาใส ความคิดสับสนยากจัดระเบียบ
จินส่ายหน้าอย่างไม่อยากเชื่อ จิตสังหารที่เธอแผ่ออกมาจนถึงเมื่อครู่จางหายไปจนหมดสิ้น
ไม่จริงใช่ไหม มีดสั้นในมือหล่นร่วงลงพื้น ก่อนจินจะหมดแรงทรุดนั่งแผละ เด็กสาวหันมองอนามันด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกต่างๆนานา
นั่นคือความจริงจิน ถ้าเป็นอนามันล่ะก็ มันทำแน่ มิดไนท์ยืนยันอย่างหนักแน่น จินส่ายหน้าดิก
ข้าควรทำยังไงท่านมิดไนท์ ข้าควรช่วยท่านพ่อ หรือข้าควรช่วยพวกท่าน น้ำตาใสซึมรื้นขอบตาที่ร้อนผะผ่าว สำหรับจินแล้ว ความจริงที่เพิ่งรู้ทำให้เธอเจ็บปวดใจมากทีเดียว
นั่นคือสิ่งที่เจ้าต้องตัดสินใจจิน มิดไนท์ตอบพลางเสสายตาไปทางอนามัน สองแฝดสะบัดมือเก็บอาวุธ ในเมื่อจินไม่มีกะใจจะสู้แล้ว พวกเขาก็ไม่คิดจะสู้อีก
ทางฝ่ายจินไนและโทนินพอเห็นคนเป็นนายโดนรุมก็วิ่งเข้าหาหมายจะช่วย แต่ทั้งสองก็โดนมาซาร์และเดซันขวางเอาไว้ได้เสียก่อน เดซันคลี่ยิ้มคล้ายกำลังสะใจนิดๆ
ข้าเกลียดขี้หน้าพวกเจ้ามานานแล้ว มาอัดกันให้เละกันไปข้างนึงเลยดีกว่า พูดจบ เดซันก็วาดขวานลง จินไนยกดาบขึ้นกัน แต่ดาบยาวของจินไนกลับไม่มีประโยชน์เลยเมื่ออยู่ต่อหน้าจ้าวปฐพี แรงกดของเดซันและน้ำหนักที่มากจนยากคะเนของจ้าวปฐพีทำให้ดาบยาวคู่กายของจินไนหักสะบั้นกลายเป็นเศษเหล็กในพริบตา
และทันทีที่ดาบหัก จินไนก็ไร้ซึ่งสิ่งป้องกันตัว ขวานเล่มยักษ์วาดผ่านร่างของจินไน คมขวานกรีดเนื้อลึกเรียกเลือดสดให้สาดทะลักเหม็นคละคลุ้ง รอยแผลไล่ยาวตั้งแต่หน้าผากจนถึงเอวหนา แรงกระแทกส่งจินไนให้กระเด็นปลิวอย่างไร้ทิศทาง ก่อนชายหนุ่มจะหมดสติล้มนอนกองหมดสภาพ
ท่านจินไน! โทนินร้องเสียงหลงอย่างลืมตัว จินไนเก่งเป็นอันดับหนึ่งในบรรดานักฆ่าเงาทั้งสี่คน และขนาดคนอย่างจินไนยังสิ้นท่า แล้วเขาจะเอาอะไรไปสู้ แถมบาดแผลก็เต็มตัวไปหมด แค่ยืนได้ก็นับว่าหรูแล้ว
มัวแต่สนใจชาวบ้านอยู่ได้ คู่ต่อสู้ของเจ้าคือข้าต่างหาก เสียงของมาซาร์ออกจะไม่สบอารมณ์ซักเท่าไหร่นัก เมื่อกี้เธอเพิ่งโดนอนามันทำร้ายมาหยกๆ แล้วตอนนี้ก็ดันมาเจอคนเมินอีก มันน่าโมโหเสียจริง
คลื่นวารี! มาซาร์สะบัดมือร่ายเวท ไอน้ำม้วนรวมตัวกลายเป็นคลื่นน้ำลูกยักษ์ซัดโทนินอย่างแรง โทนินซึ่งไม่ทันได้ตั้งตัวจึงถูกโจมตีอย่างไร้ทางป้องกัน คลื่นน้ำกระแทกโทนินจนกระเด็นไปชนกับต้นไม้หนา เด็กหนุ่มไหลครูดลงมานั่งกอง บาดแผลทั่วร่างฉีกกว้าง เลือดอุ่นไหลย้อมร่างจนแดงฉาน เรี่ยวแรงของโทนินหดหายจนเกือบหมด ร่างกายหนักอึ้งยากขยับไหว
คุกวารี! มาซาร์ร่ายเวทสร้างคุกวารีขึ้นขังโทนิน เด็กหนุ่มกัดฟันกรอดมองมาซาร์ด้วยสายตาอาฆาต แต่ก็ทำได้เพียงมองเท่านั้น เขาไม่มีแรงจะต่อต้านเธออีกแล้ว
เคล้ง!!!
ถึงแม้ว่าการต่อสู้ของพวกมาซาร์จะจบลงแล้ว แต่คู่ของเฟลมและอนามันยังคงไม่รู้ผลแพ้ชนะ ทั้งสองยังสาดอาวุธใส่กันอย่างไม่ยั้งมือ ไม่ว่าบาดแผลทั่วร่างจะฉีกกว้างมากขึ้นเท่าไหร่ ทั้งคู่ก็ไม่สนใจเลยซักนิด สิ่งที่ทั้งคู่สนใจตอนนี้คือการต่อสู้กับคนตรงหน้าเท่านั้น
อนามันเสสายตามองนักฆ่าใต้อาณัติที่ตอนนี้เหลืออยู่เพียงสามคน แล้วเขาก็พบว่ามาซาร์กับเดซันจัดการสองนักฆ่าเงาจนหมอบไปเรียบร้อยแล้ว ส่วนจินก็ดูท่าจะโดนมิดไนท์และสองแฝดกล่อมจนไม่มีกะจิตกะใจจะต่อสู้อีก
มันน่าโมโหนัก! เจ้าแห่งโลกมืดกัดฟันกรอด
พวกเจ้าทำให้ข้าหมดความอดทนเองนะ เจ้าสี่แฟนธ่อม อนามันพูดเสียงลอดไรฟัน ก่อนหมุนตัวเตะเฟลมจนกระเด็นถอยห่างไปไกลพอดู จากนั้นก็สะบัดมือวูบ ส่งก้อนพลังเวทใส่เด็กหนุ่มเป้าหมายด้วยความเร็วที่ชวนให้หวาดเสียว เฟลมวาดมือสร้างกำแพงเวทเพลิงขึ้นกันได้ทันอย่างฉิวเฉียด
อนามันแสยะยิ้มเจ้าเล่ห์
พวกเจ้ารู้ไหมว่าทำไมข้าถึงให้พวกเจ้าใส่ต่างหู อนามันเกริ่นบทสนทนา เฟลมสะอึกนิด มาซาร์กับเดซันยกมือขึ้นจับต่างหูบนในหูซ้ายโดยอัตโนมัติ และเมื่อพยายามแกะออก ทั้งคู่ก็พบว่าไม่ว่าจะทำอย่างไรมันก็แกะไม่ออก มันติดแน่นถึงขนาดที่ว่าจะขยับยังไม่ได้ การจะเอาออกก็คงต้องเฉือนใบหูทิ้งอย่างเดียว
เจ้าทำอะไรกับต่างหูพวกนั้นอนามัน! มิดไนท์กระแทกเสียงถามด้วยความไม่สบายใจ หวังว่าคงไม่ได้มีไว้ใช้ทำอะไรแปลกๆอย่างเช่น...
ก็ไม่มีอะไรมากหรอก ข้าแค่ใช้มันเป็นสื่อสำหรับเวทควบคุมก็เท่านั้นเอง ไม่พูดเปล่า อนามันยังสะบัดมือกระแทกพลังเวทมนต์ดำใส่เฟลมอย่างเร็วรัวอีกด้วย เฟลมร่ายเวทเสริมความแข็งแกร่งของกำแพงเวทเพลิง แต่มันก็ไม่สามารถกันพลังเวทของอนามันได้ พลังเวทมนต์ดำพุ่งทะลุผ่านกำแพงเวทของเฟลมไปได้อย่างง่ายดาย เฟลมดีดตัวโดดหลบอย่างไม่ยอมแพ้ แต่ไม่ว่าจะหนียังไง พลังเวทของอนามันก็ไล่ตามเฟลมอย่างไม่หยุดหย่อน
ในที่สุดเฟลมก็ปราชัย ความเจ็บปวดของบาดแผลทำให้เฟลมขยับไม่ได้ดั่งใจนึก แถมเขายังเสียเลือดมากอีกตาเลยพร่ามัว เด็กหนุ่มเลยไปสะดุดรากไม้เข้า และทันทีที่การเคลื่อนไหวหยุดชะงัก พลังเวทมนต์ดำของเจ้าแห่งโลกมืดก็กระแทกเฟลมอย่างแรง ร่างหนาลอยกระเด็นไปนิดก่อนแน่นิ่งไป
เฟลม! มาซาร์ เดซัน สองแฝดและมิดไนท์กู่ร้องแทบจะพร้อมกัน อนามันแสยะยิ้มกว้างมากกว่าเก่า ดวงตาสีนิลเป็นประกายถูกอกถูกใจ
ยังไม่จบแค่นั้นหรอก ว่าแล้วอนามันก็สะบัดมือส่งพลังเวทใส่สามแฟนธ่อมที่เหลือ พลังเวททั้งสามลูกพุ่งกระแทกมาซาร์ เดซัน และจินอย่างจัง แรงกระแทกส่งทั้งสามให้กระเด็นลอยก่อนหมดสติแน่นิ่งไม่ไหวติง
ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า! อนามันระเบิดหัวเราะราวคนเสียสติ มิดไนท์กัดฟันกรอดแล้วส่งมีดสายลมใส่อนามันอย่างไม่ยั้ง อนามันวาดมือเรียกกำแพงเวทขึ้นกันด้วยท่าทีสบายๆ สองแฝดตั้งท่าพร้อมสู้
เอาล่ะลุกขึ้นมาได้แล้ว เหล่าทาสผู้ซื่อสัตย์ของข้า อนามันเอ่ยพร้อมดีดนิ้ว พลันนักฆ่าเจ้าของฉายาแฟนธ่อมทั้งสี่ก็ลุกพรวด ดวงตาของแต่ละคนดูเลื่อนลอยไร้แววตาใสเหมือนยามปรกติ ต่างหูที่เคยเป็นสีเงินกลับมีสีดำทึมทึบ ทั้งสี่เดินมารวมกลุ่มกันข้างกายอนามัน ก่อนกระชับอาวุธอย่างขันแข็ง
อนามัน! เจ้าใช้เวทควบคุมงั้นเรอะ! มิดไนท์กัดฟันขู่ถาม คนถูกถามพยักหน้าพร้อมรอยยิ้มสะใจ
ใช่ คำตอบของอนามันทำให้มิดไนท์โกรธจนแทบบ้า ในที่สุดสิ่งที่เขากลัวก็เป็นจริง อนามันสามารถใช้เวทควบคุมได้ และเขาก็กำลังใช้เวทนี้กับเฟลม
หน้าที่ของพวกเจ้าคือไปนำวิญญานของรัชทายาททั้งห้ามาให้ข้า อนามันดีดนิ้วเรียกมีดสั้นสะกดวิญญาณขึ้นมาถือไว้ก่อนแจกจ่ายให้สี่แฟนธ่อม พวกมาซาร์ได้ไปคนละเล่ม ส่วนเฟลมได้ไปสองเล่ม
ไป! สิ้นเสียงสั่งการของอนามัน แฟนธ่อมที่ตกอยู่ใต้การควบคุมทั้งสี่คนก็ถีบเท้าพุ่งทะยานไปทางพวกจานาที่กำลังตะลุมบอนอยู่กับฝูงดาร์กเดม่อนอย่างรวดเร็วโดยไม่สนใจมิดไนท์และสองแฝดเลยซักนิด
ไปช่วยพวกจานาเร็ว! มิดไนท์หันไปสั่งการสองแฝดเร็วรัว ทั้งสองผงกหัวรับคำสั้นๆก่อนโดดแผล็วหายไปตามคำสั่งอย่างว่าง่าย
มิดไนท์กระโดดเข้าไปขวางหน้าเฟลม เด็กหนุ่มหยุดนิ่งนิดก่อนก้มมองมิดไนท์ สีหน้าของเฟลมไม่บ่งบอกถึงอารมณ์ใดๆทั้งสิ้น
เฟลม เจ้าได้ยินเสียงข้าไห... ยังไม่ทันได้พูดจบประโยค คมดาบปักษาเพลิงก็ตวัดเชือดคอมิดไนท์อย่างแม่นยำ เลือดข้นไหลทะลักย้อมขนสีนิล เจ้าแมวดำตะลึงงันเผลอกลั้นใจพลางเบิกตาโพลง เฟลมโจมตีเขา นี่เป็นครั้งแรกที่เฟลมโจมตีเขา!
เกะ..กะ... ไม่เพียงแค่ฟัน แต่เด็กหนุ่มยังใช้เท้าเตะร่างเล็กของเจ้าแมวดำจนกระเด็นปลิว แผ่นหลังและศีรษะเล็กของมันกระแทกกับต้นไม้ใหญ่อย่างแรง แรงกระแทกบวกกับบาดแผลที่คอทำให้สติของมันเลือนรางจนเกือบดับวูบ
เฟลม... มิดไนท์มองเฟลมด้วยสายตาเจ็บปวด ก่อนจะทรุดนอนกองหมดสติไป อนามันแสยะยิ้มพร้อมระเบิดหัวเราะบ้าคลั่ง
ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า! ดีมากเฟลม ดีมาก เด็กหนุ่มไม่มีทีท่าสนใจคำของอนามันเลยซักนิด ร่างหนาหันกลับไปทางทิศที่พวกจานาอยู่ ก่อนกระโดดตัวลอยไปยังเป้าหมายอย่างรวดเร็ว
..........
แจ้งข่าวสารเล็กน้อยขอรับ
ส่งต้นฉบับไปให้ทางสำนักพิมพ์แล้ว เย้ ><!!!!!!!!!
แต่ยังไม่รู้นะขอรับว่าจะได้พิมพ์เมื่อไหร่ ถามทางสำนักพิมพ์ไปแล้วว่าจะทันตุลามั้ย
แต่ว่าเค้าก็ยังมิด้ายตอบกลับมา ถ้ารู้คำตอบแล้วจะรีบนำมาบอกนะขอรับ
อ้อ เกี่ยวกับเรื่องเนื้อเรื่อง
มีการปรับปรุงเล็กน้อยสำหรับต้นฉบับที่ส่งให้สำนักพิมพ์ไป
แล้วก็มีการเปลี่ยนชื่ออัญมณีด้วย
ดังนั้นถ้าเห็นว่าชื่ออัญมณีมันแปลกไป ไม่ต้องตกใจนะขอรับ ข้าน้อยเปลี่ยนเอง ><
จะค่อยๆทยอยลงนิยายให้นะขอรับ พอดีคอมที่บ้านติดไวรัส(อีกแล้วT_T)
เลยไม่กล้าเสียบแฮนดี้เท่าไหร่ อาจจะลงช้าบางก็อย่าว่ากันน่อ
ไปใช้คอมบ้านชาวบ้านก็เงี้ย ^.^
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 25 กรกฎาคม 2555 / 13:35
อืมม...-3-
ไม่ต้องสงสัยนะว่าทำไมเราอ่านจากหลังไปหน้า
มันเเค่เพื่อ ความพึงพอใจส่วนตัวเท่านั้น
โฮะๆ สู้ๆเจ้าค่ะท่าน^ ^
ประจำเลยเรื่องไวรัสน่ะ
แต่ไม่เป็นไรจะรออ่านนะค่ะ
และจะซื้อเก็บด้วย
รอมานานแล้วโฮกกกกกกกกก
ฮุ ฮุ ฮุ
- -++++
สาธุขอให้พิมพ์เร็วๆคิดถึงเฟลมมากมาน
(เจ็บ ๆ นิด ๆ มิดไนท์อย่าเป็นไรนะ TT^TT)
สนุกมากๆเลย จะรออ่านตอนต่อไปนะคะ