ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : .......princess...cat....2
“ ขอโทษนะ มาสึเพื่อนเธอใช่มั๊ย” ผู้ชายผมสีแดงส้ม ตาสีน้ำตาล หน้าได้รูป ปากสวย เหมือนนายแบบ มายืนหน้าโต๊ะของฉัน
“ อืมใช่ เพื่อนฉันเองแหละมาคิ”
“ เหรอ” เขาทำหน้างงเล็กน้อยแล้วหันมามองฉันด้วยสีหน้ากวนๆ
“ ผู้หญิงโรคจิตคนนี้อะนะเพื่อนมาสึ ไม่น่าเป็นไปได้เลย มาสึออกจะน่ารัก” (- - )( - -)
ฉันเริ่มโมโหแล้วนะ มีสิทธิอะไรที่นายมาว่าฉันโรคจิต แล้วยังหาว่าฉันไม่น่ารักอีกรึไงเนี่ย - -**
“ ขอโทษนะ ฉันชื่อ แคท แล้วก็ไม่ได้โรคจิตด้วย”
“ ชื่อ แคท หรอ เห็นแก่ความน่ารัก ยกโทษให้ล่ะกันนะ ผม มาคิ ^ ^”
ว้าว....น่ารักเหรอ เหอะๆ แน่อยู่แล้วล่ะคนอย่างฉันมองตรงไหนก็น่ารักย่ะ อิอิ ชื่นชมๆ
“ อืมๆ แต่ที่จริงฉันไม่ได้อยากรู้ชื่อนายซะหน่อย” ^ ^
“ หึ เธอนี่ไม่ได้น่ารักอย่างเดียวปากเก่งซะด้วย อย่างนี้สิค่อยเหมาะสมก็กันหน่อย”
“ เหมาะสมอะไรของนายฮะ”
“ ก็เหมาะสมที่จะเป็นแฟนกานไงครับ อิอิ” ^O^
“ ใครบอกย่ะว่าจะเป็นแฟนนาย อยู่กับนายมีหวังถูกหมาในปากนายกัดตายก่อนแน่เลย” ^ ^*
“ งั้นเธอก็คอยดูล่ะกันภายในอาทิตย์นี้เธอจะได้เป็นแฟนฉันสมใจแน่” - -;*
“ เหอะๆ ฉันจะคอยดู” ^O^
ในที่สุดนายมาคิก็โกรธแล้วเดินจากไป หุหุ แกล้งคนนี่สนุกจักเลยนะ แต่ไงฉันก็ไม่เป็นแฟนนายหรอก ถึงนายจะหล่อแค่ไหนก็เหอะ เพราะว่าฉันหลังรัก รุ่นพี่โซยะ แล้วย่ะ เจ้าชายของฉัน
“ นี่ แคท ทำไมเธอพูดอย่างนั้นล่ะ”
“ ทำไมเหรอ”
“ แหม เธอเป็นเด็กใหม่คงไม่รู้สินะว่า มาคิ เขาเป็นหนุ่ม hot ที่สุดในโรงเรียนเลยนะ แล้วก็เป็นประธานนักเรียนด้วย”
เหอะๆ อย่างนายนั่นเป็นประธานนักเรียนอะนะ โรงเรียนฉันคงจะต้องแย่แน่ๆเลย
“ เอาเหอะ มาสึ อย่าไปพูดถึงนายนั่นเลยเข้าเรียนกันดีกว่า”
“ อืมจ๊ะ”
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงง.....................
เลิกเรียนซะทีการเรียนที่นี่หนักชะมัดเลยแต่เอาเหอะ สู้ตายอยู่แล้วเรา
“ มาสึ ทางนี้จ๊ะ” ฉันเรียกมาสึที่กำลังรีบวิ่งออกจากห้อง
“ โทษนะจ๊ะ แคท ฉันกลับพร้อมเธอไม่ได้แล้วล่ะวันนี้พ่อฉันมารับไปกินข้าวอะจ๊ะ โทษนะ”
“ อืม ไม่เป็นไรรีบไปเถอะ” เหอะๆ วันนี้ฉันต้องกลับบ้านคนเดียวเหรอเนี่ย แย่จังเลย
“ ว่าไง ยัยแมวน้อย” เสียงผู้ชายคนหนึ่งทักฉันจากข้างหลัง
“ เฮ้อออออออ วันนี้ช่างโชคร้ายจริงๆเลยเจอนายอีกแล้ว”
“ ต้องเรียกว่าโชคดีมากกว่านะเนี่ยที่เจอกัน อิอิ ^ ^” เขายิ้มให้ฉันเหรอ เมื่อเช้ายังโกรธอยู่เลยนี่ จะมาดีรึป่าวเนี่ย
.............................ติดตามตอนต่อไป.............................
“ อืมใช่ เพื่อนฉันเองแหละมาคิ”
“ เหรอ” เขาทำหน้างงเล็กน้อยแล้วหันมามองฉันด้วยสีหน้ากวนๆ
“ ผู้หญิงโรคจิตคนนี้อะนะเพื่อนมาสึ ไม่น่าเป็นไปได้เลย มาสึออกจะน่ารัก” (- - )( - -)
ฉันเริ่มโมโหแล้วนะ มีสิทธิอะไรที่นายมาว่าฉันโรคจิต แล้วยังหาว่าฉันไม่น่ารักอีกรึไงเนี่ย - -**
“ ขอโทษนะ ฉันชื่อ แคท แล้วก็ไม่ได้โรคจิตด้วย”
“ ชื่อ แคท หรอ เห็นแก่ความน่ารัก ยกโทษให้ล่ะกันนะ ผม มาคิ ^ ^”
ว้าว....น่ารักเหรอ เหอะๆ แน่อยู่แล้วล่ะคนอย่างฉันมองตรงไหนก็น่ารักย่ะ อิอิ ชื่นชมๆ
“ อืมๆ แต่ที่จริงฉันไม่ได้อยากรู้ชื่อนายซะหน่อย” ^ ^
“ หึ เธอนี่ไม่ได้น่ารักอย่างเดียวปากเก่งซะด้วย อย่างนี้สิค่อยเหมาะสมก็กันหน่อย”
“ เหมาะสมอะไรของนายฮะ”
“ ก็เหมาะสมที่จะเป็นแฟนกานไงครับ อิอิ” ^O^
“ ใครบอกย่ะว่าจะเป็นแฟนนาย อยู่กับนายมีหวังถูกหมาในปากนายกัดตายก่อนแน่เลย” ^ ^*
“ งั้นเธอก็คอยดูล่ะกันภายในอาทิตย์นี้เธอจะได้เป็นแฟนฉันสมใจแน่” - -;*
“ เหอะๆ ฉันจะคอยดู” ^O^
ในที่สุดนายมาคิก็โกรธแล้วเดินจากไป หุหุ แกล้งคนนี่สนุกจักเลยนะ แต่ไงฉันก็ไม่เป็นแฟนนายหรอก ถึงนายจะหล่อแค่ไหนก็เหอะ เพราะว่าฉันหลังรัก รุ่นพี่โซยะ แล้วย่ะ เจ้าชายของฉัน
“ นี่ แคท ทำไมเธอพูดอย่างนั้นล่ะ”
“ ทำไมเหรอ”
“ แหม เธอเป็นเด็กใหม่คงไม่รู้สินะว่า มาคิ เขาเป็นหนุ่ม hot ที่สุดในโรงเรียนเลยนะ แล้วก็เป็นประธานนักเรียนด้วย”
เหอะๆ อย่างนายนั่นเป็นประธานนักเรียนอะนะ โรงเรียนฉันคงจะต้องแย่แน่ๆเลย
“ เอาเหอะ มาสึ อย่าไปพูดถึงนายนั่นเลยเข้าเรียนกันดีกว่า”
“ อืมจ๊ะ”
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงง.....................
เลิกเรียนซะทีการเรียนที่นี่หนักชะมัดเลยแต่เอาเหอะ สู้ตายอยู่แล้วเรา
“ มาสึ ทางนี้จ๊ะ” ฉันเรียกมาสึที่กำลังรีบวิ่งออกจากห้อง
“ โทษนะจ๊ะ แคท ฉันกลับพร้อมเธอไม่ได้แล้วล่ะวันนี้พ่อฉันมารับไปกินข้าวอะจ๊ะ โทษนะ”
“ อืม ไม่เป็นไรรีบไปเถอะ” เหอะๆ วันนี้ฉันต้องกลับบ้านคนเดียวเหรอเนี่ย แย่จังเลย
“ ว่าไง ยัยแมวน้อย” เสียงผู้ชายคนหนึ่งทักฉันจากข้างหลัง
“ เฮ้อออออออ วันนี้ช่างโชคร้ายจริงๆเลยเจอนายอีกแล้ว”
“ ต้องเรียกว่าโชคดีมากกว่านะเนี่ยที่เจอกัน อิอิ ^ ^” เขายิ้มให้ฉันเหรอ เมื่อเช้ายังโกรธอยู่เลยนี่ จะมาดีรึป่าวเนี่ย
.............................ติดตามตอนต่อไป.............................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น