ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ★Fic :TS8 HunzKang : Love opposite รักนี้ห้องตรงข้าม

    ลำดับตอนที่ #1 : ★Intro.

    • อัปเดตล่าสุด 6 ธ.ค. 56


    Kangsom Part :

                    อืม..สวัสดีครับ ผมแกงส้ม ธนทัต ชัยอรรถ เฟรชชี่ปี 1 คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ หลังจากที่ผมดิ้นรนทั้งผลักทั้งถีบตัวเองจนเข้ามหาวิทยาลัยชั้นนำของประเทศได้ ผมก็รู้สึกว่าชีวิตนี้ผมไม่ต้องการอะไรอีกแล้วล่ะครับ ทุกคนดูจะดีใจกับผมเป็นพิเศษโดยเฉพาะแม่ของผม แทบจะปิดซอยเลี้ยงเลยล่ะครับ ไหนจะพ่อของผมอีกที่คุยอวดลูกชายตัวเองไปทั่ว เรียกได้ว่าตอนนี้ผมเป็นเฟรชชี่เต็มตัวแล้วล่ะครับ^^ ชีวิตวัยรุ่นของผมกำลังจะเริ่มต้นขึ้นด้วยความสวยงาม  การใช้ชีวิตแสนอิสระในรั้วมหาวิทยาลัย กลับดึก เที่ยว ลันลาตามประสาเด็กหอ..มันติดอยู่แค่อย่างเดียวเท่านั้นแหละครับ แค่อย่างเดียวจริงๆ..

     

     

                    แม่ไม่อยากให้แกงไปอยู่นี่นา อยู่คนเดียวมันอันตรายรู้มั๊ย อีกอย่างแม่ก็เป็นห่วงแกงด้วย แกงไม่อยู่อีกคนแม่คงเหงาต้องอยู่กับขนมจีนสองคนตอนนี้แม่ผมนั่งสาธยายความย่ำแย่ของไปอยู่หอให้ผมฟังอยู่ครับ เฮ้ออ..

     

     

                    แต่แม่ครับ จากบ้านไปมหาลัยมันไกลจะตาย แกงเหนื่อยขับรถอ่ะ แล้วถาปัตย์มันก็เรียนหนักนะครับ เกิดวันไหนแกงทำงานดึกขึ้นมาแล้วขี้เกียจขับรถแกงก็นอนที่มหาลัยเลยงั้นสิ่

     

     

                    “วันนั้นก็ให้โกขับรถไปรับแกงสิ่ลูกแม่ผมครับ..ดื้อที่หนึ่งเลยจริงๆ- -

     

     

                    โห่แม่ จะลากโกมาลำบากทำไมเนี่ย ให้แกงอยู่หอก็จบแล้วผมยังยืนกรานที่จะอยู่หอ เฟรชชี่ปีหนึ่งอย่างผมควรได้รับชีวิตอิสระไม่ใช่หรอครับ ผมอยากลันลากับเพื่อนบ้างไรบ้างนี่นา-3-

     

     

                    “ยังไงแม่ก็ไม่ให้แกงอยู่หอเด็ดขาด..

     

     

                    “แล้วถ้าพ่อให้ล่ะ?” จู่ๆบุคคลที่สามก็เข้ามาในห้องของผม ฟ้าประทาน ป๊าผมครับ ป๊าสุดที่รักของผมเข้ามาช่วยผมแล้วT_________T

     

     

                    “ป๊า!”

     

     

                    “ให้เจ้าแกงมันอยู่เถอะ มันโตจนดูแลตัวเองได้แล้วเนี่ย ให้มันอยู่เดี๋ยวมันก็รู้เอง

     

     

                    “แต่..

     

     

                    “เอาน่าแม่ เวลาคิดถึงเราก็ไปเยี่ยมมันไง เชื่อป๊าเถอะ

     

     

                    “แม่เชื่อป๊าเถอะน้า แกงดูแลตัวเองได้แน่นอน แกงปี 1 แล้วนะแม่ ดูแลตัวเองได้ชัวว์!” ผมเข้าไปยืนกรานกับแม่อีกคนเพื่อเพิ่มความน่าเชื่อถือ โฮะๆๆ แค่นี้ก็สบาย~

     

     

                    “มีข้อแม้ว่าแม่ต้องเป็นคนเลือกของให้น้องแกงนะลูก

     

     

                    “ตามใจแม่เลยครับ^^” ผมเข้าไปหอมแก้มแม่กับป๊าฟอดใหญ่ ชีวิตที่แสนสุขสบายของผมกำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว กริ้บกริ้วววว~


     

    Hunz Part :

                    เสียงโหวกเหวกโวยวายจากข้างนอกทำให้ผมตื่น นี่ก็เป็นอีกวันครับที่ผมตื่นก่อนเวลา พูดง่ายๆคือตลอดปีที่ผ่านมาผมต้องทนฟังเสียงเคาะ เสียงทุบ สารพัดเสียงก่อสร้างจากตึกข้างๆ ให้ตายเถอะ ก็เจ๊เจ้าของหอผมน่ะสิ่ครับเกิดจะขยายหอขึ้นมาซะงั้น เจ๊แกบอกว่าหอนี้มันโทรมแล้ว คนก็เข้ามาอยู่เยอะขึ้นเลยให้สร้างหอผู้ชายเพิ่ม ถ้าเป็นหอหญิงผมจะไม่บ่นซักคำ- - อ้อ..ลืมแนะนำตัว ผมฮั่น อิสริยะ ภัทรมานพครับ นักศึกษาปี 4 คณะนิเทศศาสตร์ เรื่องของผมไม่มีอะไรมากหรอกครับ ผมก็นักศึกษาทั่วไปที่ชอบลันลาหว่านสเน่ห์ไปเรื่อยเพราะฉะนั้นเรื่องของผมมันไม่น่ารู้มากมายหรอกครับ ตอนนี้ก็ปิดเทอมครับทุกคนก็แห่กันกลับบ้าน ส่วนผมขี้เกียจครับเลยขอนอนอยู่หอตลอดปิดเทอมนี้

     

     

    ก๊อกๆๆๆๆ~

     

     

                    “ไอพี่ฮ่านนนนน ตื่นยังวะ

     

     

                    “เข้ามาเลย ไม่ได้ล็อคผมขานตอบรุ่นน้องคนสนิท แคนครับ มันเรียนนิเทศเหมือนผมเป็นรุ่นน้องผมปีนึง แม่ผมกับแม่มันรู้จักกันมานาน พอติดที่เดียวกันคณะเดียวกันแบบนี้ แม่มันเลยจับมันยัดมาอยู่หอเดียวกับผมแต่คนละห้อง- -

     

     

                    โห่พี่ ห้องพี่แม่งรกว่ะ อยู่ไปได้ไงวะ

     

     

                    “เรื่องของกู มึงมาแต่เช้านี่มีอะไรวะ

     

     

                    “ไม่มีอ่ะ ผมเบื่อเลยมาแค่นั้นแหละผมมะเหงกหัวคนที่สักแต่ตอบไปหนึ่งที ป่วนกันแต่เช้าเลยนะ- -

     

     

                    เบื่อมึงก็กลับไปหาแม่มึงนู่น กูจะนอน

     

     

                    “พี่ฮั่นเจ๊เค้าได้บอกพี่ป๊ะวะว่าตึกตรงข้ามเนี่ยมันจะเสร็จเมื่อไหร่

     

     

                    “เจ๊เค้าบอกสิ้นเดือน คงกะเตรียมไว้รอพวกเฟรชชี่ปี 1 ล่ะมั้งผมตอบไปทั้งๆที่ตัวเองยังคงคลุกอยู่กับผ้าห่ม ความซวยของผมอีกอย่างก็คือ ไอตึกใหม่นี่ดันเป็นหอชายที่หันระเบียงมาชนกับระเบียงผมพอดีเท่ากับในทุกๆเช้าผมต้องสูดกลิ่นกางเกงในชาวบ้านเค้าหรอวะครับ ทั้งๆที่ปกติห้องผมเป็นห้องที่แสงแดดส่องถึงตลอดนะครับ ฮั่นเพลียครับ ณ จุดนี้- -

     

     

                    เพื่อนผม ไอโดมอ่ะพี่มันหาหอใหม่อยู่ สิ้นเดือนนี้แน่นะผมจะได้โทรไปบอกมัน

     

     

                    “เออ

     

     

                    “น่าจะเป็นหอหญิงว่ะพี่ ถ้าเป็นหอหญิงผมจะเอาบันไดมาต่อจากห้องตัวเองไปหอตรงข้ามเลยเนี่ย ทำเลดีชะมัด

     

     

                    “ไม่แน่นะเว่ยอาจจะมีผู้ชายปีนมาหามึงก็ได้ไอแคน ฮ่าๆ”  ผมขำร่วน พูดถึงผู้ชายผมก็เริ่มจะกลัวแล้วล่ะครับ ไม่ใช่ว่าผมหน้าตาแย่สักหน่อยเกิดวันใดวันนึงมีพวกเก้ง พวกกวางปีนมาห้องผมดึกๆดื่นๆผมจะทำยังไงล่ะครับเนี่ยT3T
     




    ________________________________________

    มาจนได้เนอะ5555มาเปิด intro เป็นออเดิร์ฟให้ทุกคน กร๊ากก
    คือจะบอกว่าอยู่ๆพลอตมันก็วิ่งปรู๊ดเข้ามาในหัว เลยมาทิ้งไว้ก่อน
    เค้าจะบอกว่าเรื่องนี้คงอัพไม่บ่อยนะ คือยังไม่ปิดเทอมเบยT.T
    ทยอยแต่งไปเรื่อยๆไม่รีบจบ แต่สัญญาว่าจะไม่ทำให้้ค้างกลางอากาศแน่นอน
    เออนี่ เรามีช่องทางการติดต่อแล้วนะ^^ twitter : @_littlebooks ฟอลมาได้น้า:-)
    PS.ฟอลมาทวงก็ได้นะเค้าไม่ว่า ดีซะอีกจะได้รู้ว่ามีคนรออ่าน
    ยังไงก็ฝากฟิคเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจแม่ยกทั้งหลายด้วยนะ แบร่:P


     
    THE★ FARRY
    THE FARRY's House
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×