★Fic :TS8 Hunzsomm : 15 Days แล้วคุณจะรักผม

ลำดับตอนที่ #2 : ★น้องครับ(?)

★Hunz Part :

          "เฮ้ย แกงส้ม" ไอแคนส่งเสียงโหวกเหวกโวยวาย แต่ผมนี่สิครับ นิ่งเงียบเป็นสากกระเบือ



          "หวัดดีครับพี่แคน"



          "อะ เอ่อจ่ะๆ" แคนหันไปรับไหว้หน้าตาเหลอหลา คงแปลกใจใช่น้อยที่อยู่ๆบุคคลที่ถูกกล่าวไม่ถึงสิบนาทีก็มายืนประจันหน้ากับเขา



          "แล้วคุณ ผมเป็นคนนะครับไม่ใช่อะไรที่คุณจะมาบังคับให้สยบแทบเท้า!@#$#@$%#F!%๕" ใบหน้าหวานขยับปากช้าๆ แน่นอนว่าน้ำเสียงนั้นไม่ได้เข้าโสตประสาทผมแม้แต่น้อย ใบหน้าเข้ารูปดูดี ผิวขาว ริมฝีปากสีส้มนั่นอีก นี่รึเปล่าที่เค้าเรียว่า "Love at first sight"



          "เฮ้ย พี่ฮั่น ไอพี่ฮั่น พี่ฮั่นโว้ย!!!" ไม่รู้ว่าแกงส้มเดินออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้เพียงว่าตอนนี้สติผมหลุดลอยไปกับใบหน้าหวานนั่นแล้วล่ะครับ



          "ห๊ะ มีอะไรนะ"



          "เจอแกงด่าทีเงิบเลยหรอพี่ ผมแค่ยืนฟังยังหน้าชาเลย"



          "เค้าด่าหรอ"



          "โว้ยยย มึนอะไรวะพี่ เค้าด่าจนคนมองกันทั้งมหาลัยแล้ว" ฉิบหายละ! ผมไม่ได้ยินที่แกงส้มพูดสักอย่าง เจอหน้ากันครั้งแรกก็ประทับใจแล้วไอฮั่นเอ๊ย



★Kangsomm Part :

          สวัสดีครับผม "แกงส้ม - ธนทัต ชัยอรรถ" ปี 1 คณะสถาปัตยกรรม มหาวิทยาลัยมองแตร์ เข้ามาปีแีรกก็ลำบากแล้วครับ ปัญหามากมายเข้ามาในชีวิตผม หนึ่งผมต้องมาอยู่หอโดยลำพังไร้ซึ่งรูมเมต เพราะแม่ผมไม่ไว้ใจใครสักคน และสองคือพวกรุ่นพี่ชอบมาก้าวก่ายชีวิตผม เพลียครับเพลีย- - ผมไม่ใช่ประเภทชอบให้ใครเข้ามายุ่งในชีวิตถ้าไม่สนิทจริง จนใครๆก็บอกว่าผม "ติสต์แตก" เมื่อกี้ก็อีกคนละมาบอกจะให้ผมสยบแทบเท้า คนอะไรหน้าตาก็ดีแต่นิสัยนี่แบบ เหอะๆ..อย่าให้พูด



          "คิดอะไรอยู่วะส้ม หน้ามุ่ยเชียว"



          "เมื่อกี้ดิ่เจอใครไม่รู้อารมณ์เสีย"



          "ใครอีกล่ะ"


 
          "เพื่อนพี่แคนมั้ง ช่างเถอะ" ผมตอบปัด ไม่อยากจะเสวนาเรื่องอื่นให้หนักหัว แค่เรื่องเรียนผมก็จะประสาทกินแล้ว- -



          "แล้วพี่เต้?"



          "โอ๊ยยย เลิกพูดเลยต๊อป ปวดหัว"



          "ฮ่าๆ โอเค้ ก็แกฮอตนี่หว่า"



          "ฮอตอะไรเล่า เราอยู่เฉยๆ"



          "น้องแกงส้มคร้าบบ" นั่นไง! พูดยังไม่ทันขาดคำ เสียงพี่เต้ก็ลอยมาแต่ไกลมาพร้อมกับถุงขนมเต็มมือ พี่แกมาแบบนี้ทุกวัน ผมล่ะเบื่อ พอถามว่าจะจีบหรอก็บอกเปล่าๆ แล้วที่ทำอยู่นี่มันคืออะไรวะครับ- -



          "หวัดดีค่ะพี่เต้"



          "หวัดดีครับน้องต๊อป กินอะไรกันยังเนี่ย"



          "กินแล้วครับ"



          "พี่เอาขนมมาฝากเพียบเลย"



          "วันหลังไม่ต้องก็ได้ครับ เปลืองเงินเปล่าๆ" ผมตอบแบบคนขี้เกรงใจ บังเอิญพ่อแม่ผมสอนมาดีครับ55555ถึงพี่เต้ซื้อมาผมก็ไม่ได้กินอยู่ดี มีแต่ไอต๊อปเพื่อนผมนี่แหละครับที่คอยกินของพวกนี้



          "เพื่อน้องแกงพี่ทำได้ครับ"



          "เอ่อ..ผมไปเรียนดีกว่าครับ ไปเร็วต๊อป เดี๋ยวไม่ทันนะ" ผมรีบปลีกตัวมาจากพี่เต้ ไม่เรียนรึไงมาหาได้ทุกวัน เหนื่อยครับ เหนื่อยใจ- -



          คาบนี้ผมเรียนทฤษฎีทั่วไปเลยแค่มานั่งฟังจดตามนิดๆหน่อยๆ ความจริงแล้ววิชานี้จะเข้าหรือไม่เข้าก้ได้ แต่ก็นะอย่างที่รู้ๆกันครับ ผมยอมมาเรียนดีกว่าให้ไอพี่เต้นั่งเฝ้าผมทั้งวัน อึดอัดชะมัด ออดบอกหมดเวลา ผมแงะตัวเองออกมาจากเก้าอี้ วันนี้มีภารกิจต้องสะสางอีกเยอะ



          "ส้ม กลับเลยป๊ะ" สต๊อปหันมาถามทันทีที่เลิกคลาส



          "ว่าจะแวะร้านกาแฟก่อนอ่ะ แล้วต๊อปอ่ะ"



          "เดี๋ยวพี่ต้นมารับ กลับด้วยกันป่าว"



          "ไม่เป็นไร ไปแล้วนะ เจอกันๆ" ผมหันไปบอกสต๊อป ก่อนจะเดินเพื่อไปยังร้านกาแฟหน้ามหาลัย ผมสั่งโกโก้ปั่นกับชีสเค้ก บรรยากาศภายในร้านเต็มไปด้วยนักศึกษาที่มากันมานั่งขวักไขว่ บ้างก็เล่นอินเตอร์เน็ต บ้างก็อ่านหนังสือ ทำให้ร้านนี้ดูไม่เงียบเหงา



          "โกโก้ปั่นกับชีสเค้กได้แล้วค่ะ"



          "ขอบคุณครับ"



★Hunz Part :

          "ไอแคนๆๆๆ" ทันทีที่ผมหันไปเจอร่างสูงโปร่งยืนซื้อของอยู่หน้าเคาเตอร์ ผมก็รีบหันไปสะกิดไอแคนทันที



          "อะไรวะพี่ อยู่กันแค่นี้จะสะกิดอะไรมากมาย"



          "น้องแกง"



          "อือ..แล้วไง"



          "ไปเป็นเพื่อนหน่อยดิ่"



          "เหวยยย ไปเองสิคร้าบบ อย่าลืมน้า 15 วันอ่ะพี่ฮั่น คิคิ"



          "แคน!" ไม่รอเสียงทักท้วงจากแคน ผมรีบฉุดข้อมือมันให้ลุกขึ้น แล้วค่อยๆเนียนเดินตามน้องเค้าไป



          "เฮ้ยย พี่จะบ้าหรอ ผมช่วยพี่แล้วผมจะได้อะไร แล้วนี่พี่มาเดินแบบนี้อย่าบอกนะว่าจะฉุดน้องเค้า ไม่เอานะพี่ อนาคตผมยังสดใส ผมยังมีแม่ที่ต้องดูแลนะ"



          "หยุดพูดแล้วเดินตามมา ถ้าแกพูดอีกฉันจะเอาสก็อตเทปปิดปากแก" ผมหันไปขู่ไอแคน ขืนให้มันพล่ามยาวกว่านี้มีหวังน้องเค้าได้รู้ตัวแน่ๆ แกงส้มค่อยๆเดินลัดเลาะมาตามรั้วมหาลัย โดยมีผมและแคนเดินตามมา อยู่ๆแกงส้มก็หยุดเดินหันหลังขวับมา ผมกับไอแคนนี่วิ่งเข้าพงหญ้าแทบไม่ทัน



          "วิ่งเข้ามาทำไมวะพี่ ลุยดิ่ เอ้อ กลัวไร"



          "น้องเค้าหันมาโว้ยย ตั้งสติก่อนดิ๊" เมื่อไม่เห็นใครแกงส้มจึงเดินต่อ โอยยย ทำไมผมต้องมาทำตัวโรคจิตเดินตามน้องเค้ากลับบ้านด้วยเนี่ย ฮั่นเพลียครับT.T อยู่ๆแกงส้มก็หยุดเดินอีกครั้งพร้อมทั้งหันหน้ามาเผชิญหน้ากับผม ตายล่ะหว่า ไม่มีที่ให้ซ่อนด้วย ตายแน่ๆ



          "จะเดินตามอีกนานมั๊ยครับพี่"



          "แหะๆ" ผมได้แต่ส่งยิ้มเจื่อนๆไปหาแกงส้ม ตันครับงานนี้ มืดแปดด้านเลยTOT



          "มีอะไรกับผมรึเปล่าครับ"



          "พี่ฮั่นบอกเค้าไปสิว่ามีอะไร บอกไปเลย" ไอแคนหันมากระซิบบอกผม จะให้พูดว่าอะไรวะ เคยเจอกันก็แค่ครั้งเดียวเมื่อเช้า แถมยังไปทำตัวให้เค้าด่าอีก โอ๊ยยยชีวิต



          "เอ่อ.."



          "ใช่พี่ที่จะให้ผมสยบแทบเท้าอะไรนั่นรึเปล่าครับ"



          "..."



          "รู้สึกว่าเราจะมีปัญหากันบ่อยจังนะครับ" แกงส้มส่งยิ้มเย็นชามาให้ผม ทำไมถึงรู้สึกร้อนๆหนาวๆแปลกๆนะ



          "เอ่อ.."



          "ถ้าพี่ไม่มีอะไรผมขอตัวนะครับ"



          "..."



          "เอ้อ..แล้วอย่าไปเดินสะกดรอยตามใครอีกนะครับ มันเหมือนโรคจิต" คำว่า'โรคจิต'สาดใส่หน้าผมเต็มๆ แกงส้มหมุนตัวกลับไปเตรียมจะเดินต่อ ผมจึง..



          "น้องครับ"



          "ว่า"



          "พี่ขอจีบน้องครับ" พูดออกไปแล้ววว ผมพูดออกไปแล้วคร้าบทุกโคนนนนนTOT



          "เหยดดด พี่ฮั่นโคตรกล้าเลยว่ะ" ไอแคนหันมากระทุ้งศกใส่ผม เอาวะ ด้านได้อายอด แม่ผมสอนมาครับ-0-



          "แล้วถ้าผมว่าบอกไม่ให้ล่ะครับ"



          "พี่ก็จะจีบจนกว่าน้องจะรับแหละครับ" ผมขยับเข้าไปหาแกงส้มจนชิด ยักคิ้วหลิ่วตาให้เล็กน้อย ศึกนี้คงต้องตาต่อตาฟันต่อฟันเท่านั้นแหละครับ



          "อ้ออ..แล้วผมจะรอดู"

_______________________________________________________


★มาแบบหน่วงๆอีกแล้ว55555โอ๊ยย คือต้นเรื่องมันแบบมึนๆอ่ะเนอะว่าป๊ะ
พยายามแต่งแล้วนะ ตอนนี้ยังไม่ค่อยเข้ารูปดีนัก กำลังเรียบเรียงภาษาให้สละสลายกว่านี้
คนอื่นเค้าแต่งกันดูสนุกสนาน เรากำลังพยายามอยู่นะ
มีอะไรติชมว่ามาเลยน้า ยินดีรับทุกคำจ้า
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านมาเม้นกันน้า ทุกคอมเม้นเป็นกำลังใจให้เค้ามีแรงแต่งต่อไปนะ<3