คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : chapter one
เมื่อ 6 เดือนก่อน จุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด
"ซอระวัง!!!!!!"�
เสียงๆหนึ่งดังขึ้น เพื่อบอกใช้เพื่อนของตนหลบลูกบาสที่กำลังพุ่งมาทางเธอ แต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว เพราะลูกบาสนั่น ได้กระแทกเข้ากับร่างบางเพื่อนของตนอย่างจัง
"โอ๊ย!!"
"น้องค่ะ เป็นอะไรหรือเปล่า"
"ไม่เป็นไรมากหรอกค่ะ"
คำพูดกับท่าทางของเธอต่างกันสิ้นเชิง เพราะตอนนี้เธอขาแพลงจนยืนไม่ได้แล้ว แล้วยังมีแผลถลอกที่หัวเข่าของเธออีก
"พี่ว่าน้องไปห้องพยาบาลก่อนเถอะนะ เดี๋ยวพี่พาไป"
"ซอ ซอ เป็นอะไรมากหรือเปล่า"
"เดี๋ยวให้เพื่อนพาไปดีกว่าค่ะ" "ซันพาไปห้องพยาบาลหน่อยจิ"
"อืมๆ"
"แล้วน้องชื่ออะไรหรอ พี่ชื่อยูรินะ"
"ซอฮยอนค่ะ นี่ซันนี่เพื่อนของซอเองค่ะ"
"ยินดีที่ได้รู้จักนะ"
"ค่ะ"
แล้วร่างบางก็โดนเพื่อนลากไปที่ห้องพยาบาล ทำไมต้องลากน่ะหรอ ก็เพราะเพื่อนของเธอตัวเล็กกว่าเธอซะอีกน่ะสิ
"นี่ๆซอทำไมถึงบอกชื่อให้พี่เค้าง่ายขนาดนั้นอ่ะ"
"ทำไมอ่ะ พี่เค้าก็ดูเป็นคนดีนี่นา"
"ก็แค่ดูเป็นคนดี อาจจะไม่ใช่คนดีจริงๆก็ได้"
"ก็ต้องดูไปเรื่อยๆนั่นแหละ ถึงจะรู้"
���������� มาต่อค่า
หลังจากนั้นทั้งยูริและซอฮยอนก็เฝ้าเพ้อถึงกันและกัน ทั้งสองได้แต่เฝ้าเพ้อเพราะไม่รู้ว่าจะได้เจอกันอีกเมื่อไหร่ เพราะถึงแม้ว่าทั้งสองคนจะอยู่โรงเรียนเดียวกัน แต่ก็ใช่ว่าจะได้เจอกันง่ายๆ� และก็เหมือนกับฟ้าเห็นใจ วันนั้นเป็นวันที่มีการแข่งขันบาสเกตบอล ยูริได้ลงแข่ง
และซอฮยอนก็ได้บังเอิญไปดูการแข่งพอดี
"นี่ๆซอรุ่นพี่คนนั้นคุ้นๆนะ"
"คนไหนอ่ะ"
"ก็คนที่เลี้ยงลูกอยู่นั่นอ่ะ"
"อ๋อ.... อ๊ะ!! พี่ยูรินี่นา"
"แหม ทีเรื่องนี้นี่ตาดีขึ้นมาเลยนะ"
"ว่าอะไรนะ"
"เปล่าจ๊ะ"
'ทำไมพี่ยูริถึงได้ดูเท่ขนาดนี้ ทุกท่วงท่า ทุกอิริยาบท ดูสง่างาม ทำไมพพี่เค้าถึงเท่ได้ขนาดนี้เนี่ย' ร่างบางได้แต่เพ้อละเมอถึงคนที่อยู่ในสนาม จนตอนนี้การแข่งขันจบลงไปแล้ว
"ซอ ยืนเพ้ออะไรอยู่ได้ เค้าแข่งกันจบแล้ว"
"อ้าว จบแล้วหรอ"
"อืม พี่ยูริชนะด้วย"
"พี่ยูริเก่งจังเลย แข่งชนะด้วย"
"ไปแสดงความยินดีกับพี่เค้าสิ"
"ไม่เอาอ่ะซัน ซอไม่กล้า"
"ซันว่าไม่ต้องไปแล้วล่ะ"
"ทำไมอ่ะ"
"ก็พี่เค้าเดินมานู้นแล้วไง งั้นซันไปก่อนดีกว่าไม่อยากอยู่เป็น ก.ข.ค."
"อ้าว ซันทิ้งกันซะงั้น"
"อันยองค่ะ น้องซอ"
"อันยองค่ะ พี่ยูริ"
"ทำไมเรียกพี่ซะห่งเหินกันขนาดนั้นล่ะ เรียกพี่ยูลเถอะ"
"ค่ะ พี่ยูล"
"แล้วน้องซอมาดูพี่แข่งหรอค่ะ"
"ซันลากมาน่ะค่ะ"
"อืม"
"เอ่อ... แสดงความยินดีด้วยนะค่ะ"
"หืม แสดงความยินดี เรื่องอะไรค่ะ"
"ก้อเรื่องการแข่งขันไงค่ะ"
"อ๋อ ปกติไม่ค่อยมีคนพูดแบบนี้น่ะ� เค้ารู้ผลกันอยู่แล้วเลยไม่ค่อยพูดกันเท่าไหร่"
"พี่ยูลคงเก่งมากสินะค่ะ"
"ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก"
แล้วหลังจากเหตุการณืในวันนี้ก็ทำให้ทั้งคู่สนิทสนมกันมากขึ้น และความรู้สึกของทั้งคู่ก็เริ่มเปลี่ยนไป� แต่ทั้งสองก็ยังคงสนิทกันในฐานะพี่สาวและน้องสาว
-------------------------------------
มาต่อให้แล้วค่า
แต่งแล้วก็นั่งเพ้อเอง
เม้นกันด้วยนะค่ะ เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์ค่า
ความคิดเห็น