วันหนึ่งวันนั้น [จบแล้ว]

                                          

ตอนนี้วางแผงแล้วนะคะ ขอเชิญเพื่อน ๆ ทุกคนเลยค่าาา ^^ (27-01-2020)                                                                   

วันหนึ่งวันนั้น                                    P-Kao                                         www.mebmarket.com                                    "ผมขอจองพราวไว้นะครับ อาจจะไม่ถูกต้องตามประเพณีนักแต่ตอนนี้พราวเป็นคู่หมั้นของผมแล้วนะ" เขายิ้มแล้วประทับริมฝีปากที่นิ้วนางข้างซ้ายอีกหลายที...                                                                                                                        Get it now

   

--ตอนที่ถูกปิดคือเนื้อหาส่วนที่รีไรท์แล้ว

ซึ่งคนเขียนใส่รวมกันเป็นตอนเดียวเพราะขี้เกียจอัพเดตหลายทีค่ะ--

------------------------

ยินดีต้อนรับเพื่อน ๆ ผู้อ่านทุกท่านนะคะ

- วันหนึ่งวันนั้น -

โดย : P-Kao

ʕ·ᴥ·ʔ 

"ผมขอจองพราวไว้นะครับ อาจจะไม่ถูกต้องตามประเพณีนักแต่ตอนนี้พราวเป็นคู่หมั้นของผมแล้วนะ"

เขายิ้มแล้วประทับริมฝีปากที่นิ้วนางข้างซ้ายอีกหลายที

เขามีแฟนตอนอายุสิบสี่ ใครคนนั้นสอนเขาอย่างอ้อม ๆ  ให้มองไปข้างหน้า

ข้างหน้าที่ไม่ใช่แค่วันข้างหน้า แต่รวมถึงอนาคตของทั้งชีวิต วันข้างหน้าในวันนั้นก็คือปัจจุบันวันนี้

วันข้างหน้าก็คือทุก ๆ วันหลังจากนี้

"ขอบคุณนะ งั้นพราวจะเป็นคู่หมั้นที่ดีนะคะ"

พราวยิ้มทั้งปากทั้งตา มือซ้ายของพราวสอดประสานกับนิ้วทั้งห้าของเขา

จากนั้นก็จุ๊บหลังมือซ้ายของเขาบ้าง

เป็นหลังมือซ้ายที่เปล่าเปลือยและเป็นหลังมือซ้ายที่ถูกประทับริมฝีปากจับจองไว้แล้ว

"แล้วคู่หมั้นที่ดีต้องทำยังไงบ้างครับ"

เขาถามกลับ ริมฝีปากก็กดลงที่มือซ้ายของพราวอีก

"น้องอาจบอกพราวสิคะว่าต้องทำยังไง"

มีคนย้อนคำและริมฝีปากก็จุ๊บหลังมือของเขาซ้ำราวกับเลียนแบบ

ลานจอดรถไม่ได้มืดมาก ไฟบนเพดานสาดส่องความสว่างเข้ามาถึงในรถ

สว่างจนเห็นหน้ากันและกันชัดแจ๋ว

สว่างมากพอจะเปิดเผยทุกความรู้สึกในแววตา

"คู่หมั้นที่ดีต้องตั้งใจเรียน เรียนให้สนุก ใช้ชีวิตให้มีความสุขนะครับ ไม่ต้องรีบร้อน ไม่ต้องเครียดมาก จะอยู่ที่นั่นอีกปี สองปีหรือสามปีก็ไม่เป็นไร ผมรอได้และผมจะรออยู่ที่นี่นะครับ"

ไม่ได้ขอให้รักกันมากขึ้น ไม่ได้ขอให้ไม่นอกลู่นอกทาง

ไม่ได้ขอให้มองเขาแค่คนเดียวและอย่าไปรักใครอีก

เพราะว่ารักมาก เลยขอให้ใช้ชีวิตให้ดี....เลยขอให้มีชีวิตที่ดี

รักของเขาเป็นแบบนี้

๐๐๐๐

เปิดเรื่อง ๕ กันยายน ๒๕๖๑

*****จบเรื่อง ๒๗ สิงหาคม ๒๕๖๒*****

(เกือบปีค่ะ 555)

ภาพจาก pixabay.com โดยคุณ pixel2013 ค่ะ

งานเขียนที่จบลงแล้ว ถ้าเพื่อน ๆ สนใจเชิญแวะไปดูได้นะคะ

คู่เคียง P-Kao www.mebmarket.com ชีวิตหลังแต่งงานของคู่รักคู่หนึ่งที่ตัดสินใจร่วมทางชีวิตกัน และจะอยู่เป็นคู่เคียงกันตราบจนวันสุดท้าย"ค่าจ้างของพี่นาถจะทำให้หนูต้องเปลืองตัวหรือเปล่าคะ"ดูท่าว่าหากมีคนอื่นเผลอได้ยินประโยคนี้อาจจะต้องยกมือทาบอกเพราะตกใจ แต่เขารู้ว่าคงไม่มีอะไรมากไปกว่าปลายจมูกแตะแก้มเขาสักเสี้ยววินาที หรือยอมแตะริมฝีปากเขาเพียงชั่วอึดใจ"ไม่จำเป็นครับ"เขาตอบโดยไม่มองหน้า แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้บอกใบ้อื่นใด แม้จะแอบหวังให้รู้ว่าคำหวานสักคำก็จ่ายแทนค่าจ้างได้เช่นเดียวกัน หรือหากจะจ่ายมากกว่านั้นเขาก็ย่อมยินดี"หนูไม่ต้องจ่ายค่าจ้างเพราะหนูเป็นเจ้าของพี่นาถแล้ว ถูกไหมคะ"เขายิ้มกว้างแต่ถึงอย่างนั้นก็ยังอดถามต่อเล่น ๆ ไม่ได้"หนูจ่ายไปเท่าไหร่ครับถึงได้พี่มาครอบครอง"เธอยังไม่หลบตา แม้เพียงเศษเสี้ยววินาทีที่เธอกะพริบตา แต่เขาก็ยังถือว่าสายตาของเราประสานกันอยู่ตลอด"ไม่รู้ว่าเท่าไหร่ค่ะ แต่จ่ายด้วยหัวใจของหนูทั้งดวง"คำตอบน่ารักจริง ๆ และแม้แต่เขาก็ยังไม่รู้ว่าเท่าไหร่ รู้แค่ว่ามากกว่าเงินไปทำงานห้าวัน มากกว่าแหวนวงเกลี้ยงที่เธอสวมให้ที่นิ้วนางข้างซ้าย แต่ถึงอย่างนั้นก็คงไม่มากไปกว่าหัวใจทั้งดวงของเขา

แสนรักที่สุด P-Kao www.mebmarket.com ชีวิตหลังแต่งงานของหมอวัยต้นเลขสี่อย่างเขา ถึงจะธรรมดา เรียบเรื่อยและไม่หวือหวา ทว่าก็มีความสุขมาก ๆ เพราะมีคนที่รักที่สุดอยู่ด้วยในทุกวัน "เขาบอกว่าผู้ชายยิ่งแก่ยิ่งหล่อนะคะ"ปิ่นพูดกลั้วหัวเราะ “เขานี่ใครครับ เชื่อได้หรือเปล่า จริง ๆ ต้องยกงานวิจัยมาอ้างด้วยนะครับจะได้ดูน่าเชื่อถือ”เขาอมยิ้มพลางมองเธอไม่ละสายตา“แล้วถ้าปิ่นเป็นคนพูดเองล่ะคะจะน่าเชื่อถือมั้ย แค่คำพูดปิ่นจะทำให้พี่แสนยอมเชื่อหรือเปล่า”นิ้วเรียวของคนที่นั่งให้เขาหนุนตักยกมาไล้กรอบหน้าเขาอย่างอ่อนโยน เขาจึงจับมือเธอแล้วยกจรดที่ริมฝีปาก“เชื่อสนิทใจเลยครับ”