ย่อความ

ลำดับตอนที่ #1 : ย่อความ 01

ย่อความ

ในชีวิตประจำวัน เรานิยมใช้การสื่อสารด้วยการเล่าเรื่อง ซึ่งเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับตนเอง หรือพบเห็นจากที่อื่น ๆ เช่น จากการดูโทรทัศน์ การฟัง หรือการอ่านเรื่องจากหนังสือ การเล่าในลักษณะนี้ ผู้เล่าจะเล่าย่อ ๆ พอให้ทราบสาระสำคัญ วิธีการเล่าดังกล่าว คือ การย่อความ
1. แนวทางในการเขียนย่อความ
1. อ่านเนื้อเรื่องที่จะย่อให้เข้าใจ
2. จับใจความสำคัญทีละย่อหน้า
3. นำใจความสำคัญของแต่ละย่อหน้ามาเขียนใหม่ด้วยภาษาของตนเอง

โดยคำนึงถึงสิ่งต่าง ๆ ดังนี้
- ต้องมีคำนำย่อความตามรูปแบบของข้อเขียน โดยไม่ต้องมีคำว่า “ย่อ”
- เปลี่ยนสรรพนามบุรุษที่ 1 และ 2 ให้เป็นสรรพนามบุรุษที่ 3
- ไม่ใช้อักษรย่อ
- ถ้ามีคำราชาศัพท์ ให้คงไว้ ไม่ต้องแปลเป็นคำสามัญ
- ไม่ใช้เครื่องหมายต่าง ๆ ในข้อความที่ย่อ
- เขียนเนื้อเรื่องที่ย่อแล้วเป็นย่อหน้าเดียว ความยาวประมาณ 1 ใน 4 ของเนื้อเรื่องเดิม
- รูปแบบของย่อความ

การเขียนย่อความมีรูปแบบสำคัญที่ส่วนของคำนำย่อความ คำนำจะต่างกันตามประเภทของเนื้อเรื่องที่ย่อ แต่มีจุดมุ่งหมายตรงกัน โดยแบ่งตามประเภทเนื้อเรื่องได้ดังนี้
1) การย่อเรื่องประเภทร้อยแก้ว ได้แก่ ความเรียง นิทาน นิยาย ตำนาน บทความ สารคดี ประวัติบุคคล เป็นต้น ต้องบอกประเภทของร้อยแก้วที่จะย่อ ชื่อเรื่อง ชื่อผู้แต่ง ที่มาของเรื่อง ถ้าเรื่องเดิมไม่มีชื่อเรื่องต้องตั้งชื่อเรื่องด้วย
2) การย่อเรื่องประเภทร้อยกรอง ได้แก่ ดอกสร้อย สักวา บทเสภา และบทร้อยกรองทั่ว ๆ ไป ต้องบอกชื่อเรื่อง (ถ้าเป็นเรื่องยาวให้บอกชื่อตอน) ชื่อผู้แต่ง ที่มาของเรื่อง ถ้าบทร้อยกรองไม่มีชื่อต้องตั้งชื่อด้วย
ย่อนิทานเรื่อง………….. .ของ……………….จาก…………..ความว่า…………..
ย่อตำนานเรื่อง………….. ของ……………….จาก………….ความว่า…………..
ย่อบทความเรื่อง………….ของ…………… จาก…………..ความว่า…………..
ย่อสารคดีเรื่อง………….. ของ……………จาก…………..ความว่า…………..
ย่อบทละครเรื่อง……………….ตอน…………..ของ………….จาก…………
ความว่า………………………………………………………………………..
ย่อดอกสร้อยเรื่อง………………ของ…………จาก…………ความว่า……….
ย่อสักวาเรื่อง…………………ของ…………จาก…………ความว่า............