คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : สมาชิกใหม่
บทที่ 3 : สมาชิกใหม่
พลั่กกก!!!!!!!!!
“โอ้ยยยย..” ม่ายยยน้าาาาา นี้ฉันไปทำเวรทำกรรมอะไรไว้กะอีตาปลาหมึกยักษ์นี้นะ มันถึงได้ตามจองล้างจองผลาญฉันตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาเนี้ย
“กลับด้วยเด่” อ้าววไอ้นี้บ้านแกอยู่บ้านเดียวกะฉันรึไง
“บ้านเธออยุ่ไหนก็กลับทางนั้นดิ”
“บ้านฉันอยู่...บ้านเธอ”
“อะไรนะ นี้เธอรู้หรอว่าบ้านฉันอยุ่ไหน”
“รู้สิ่ บ้านเธอน่ะอยุ่หมู่บ้าน มโนรส ชะมะ”
“อืม”
“บ้านเธออยุ่ซอย 4 ชะปะ”
“อืม”
“อยู่หลังที่ 5 ชะปะ”
“ไม่รู้โว้ยยยยยยยย ” นี้ไอ้ทึ่มนี้มันรู้ได้ไงเนี้ย ฉันยังไม่รู้เลยว่าบ้านตัวเองอยู่หลังที่เท่าไร
“แต่ฉันรู้”
“นายรู้ได้ไง เป็นญาติฝ่ายพ่อฉันรึไงรู้มากจิงๆ” ฉันถามอย่างอารมณ์เสียสุดๆ
“อ้าว!! นี่เธอรู้ได้ไงอ่ะ ว่าฉันเป็นญาติเธอ ฉันว่าฉันยังไม่ได้พูดนะ” หมอนั่นพูดพลางทำหน้าตกใจแบบมากมาย ไอ้กะล่อน
ตอนนี้ฉันอารมณ์เสียถึงขีดสุดแล้วนะ ถ้านายนั่นยังพูดมากอีก ฉันอาจระเบิดก้อเป็นไปได้
“นี่ๆๆ ถึงบ้านเธอแล้วหนิ จะไปไหน” อ้าวนี่ถึงแล้วเรอะ เวร! หน้าแตกอีกแล้ววว อยากจะเอาหน้ามุดพื้นซีเมนต์ให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยจิงๆๆ
จากนั้นฉันก้อรีบเดินเข้าโดยไม่ได้บอกลาหนอนั่น แต่....
“เฮ้ย!!!!! นายตามฉันเข้ามาทำไมเนี่ย ยย” อยู่ๆนายนั่นก้อเดินตามฉันเข้ามา เวร!!!! แม่อยู่บ้าน แม่จะด่าฉันมั้ยเนี่ยเอาผู้ชายเข้าบ้าน หนูป่าวน้า มันมาเอง
“หวัดดีครับ คุณน้า” เหตุใดแม่ยิ้ม เหตุใดนายนั่นยิ้ม รู้จักกันรึงายห๊า
“หวัดดีจ๊ะหนูม๊อบ คุณแม่ของเธอมาถึงนานแล้วล่ะจะ เข้ามาก่อนสิลูก” อ่าวเฮ้ย แม่รู้จักนายม็อบนี่ด้วยเรอะ
“แม่!!!!! แม่รู้จักไอ้บ้านี่ด้วยเรอะ”
“อ้อ..แตงโมแม่ลืมแนะนำลูกไป นี่ม็อบ เป็นลูกของเพื่อนแม่ที่สนิทกันม๊ากมากจะ เค้าพึ่งย้ายมาจากเชียงใหม่ เค้าย้ายมาเพื่อเรียนที่โรงเรียนเดียวกับลูกเลยนะ แต่พอดีว่าม็อบเค้าก้อยังไม่โตมาก แม่เลยบอกให้เค้ามาอยู่กับเราก่อนน่ะลูก เพราะว่าเพื่อนแม่ต้องไปติดต่ออะไรอีกหลายอย่างน่ะจะ วันนี้เพื่อนแม่ก้อกลับแล้ว และวันนี้ม็อบก้อจะอยู่กับเราจะ”
“หนูไม่ยอมอ่ะ” ทำไมต้องเป็นหมอนี่อ่ะ ม่ายเข้าใจ
“แตงโม เค้าอยู่ไม่นานหรอกนะลูก เดี๋ยวพอแม่เค้าทำเรื่องย้ายเสร็จ เค้าก้อย้ายออกไปแล้ว”
“ทำไมต้องเป็นบ้านเราล่ะ” ทามมาย ย ย
“ก้อเพราะเค้าเป็นลูกเพื่อนสนิทแม่นี่ และก้อในอนาคตพวกเราอาจเปนทองแผ่นเดียวกัน อิอิ” แม่กับป้าคนนั้น หัวเราะแบบนางมารสุดๆๆ
“ม่ายน้า!!!!!!” แงงงงง ม่ายอาวววว
“แม่ก้อแค่พูดเล่นน่ะลูก คิดไปไหนเนี่ย หุหุ” แม่พูดพลางทำหน้าอมยิ้ม
“แม่ก้อพูดซะหนูต๊กใจหมดเลย งั้นหนูขึ้นข้างบนก่อนนะ”
“เดี๋ยวลูก พาม็อบไปเก็บของที่ห้องด้วย ห้องว่างข้างๆห้องลูกน่ะ” แม่พูดพลางเรียกม็อบมา
“ตกลงนายจะอยู่ที่นี่จิงเรอะ เออ..ตามมาๆ” ฉันพูดพลางกระดิกนิ้วเรียก 55 ดูหมอนั่นทำหน้าดิ สงสัยจะรู้ตัวว่ากระดิกนิ้วเรียกเค้าใช้เรียกหมา
จากนั้นฉันก้อได้นำเสด็จนายม็อบเข้าสู่ปราสาทอันยิ่งใหญ่(เว่อร์) เดินๆๆจนมาถึง....
“นี่แหละ ห้องนาย”
“แล้วห้องเธออ่ะ” ถามมัยฟะ
“ไม่เหนป้ายข้างห้องรึงัย ห๊า” ฉันพูดและก้อชี้ไปข้างห้องนายม็อบ
“อ่อ คับๆๆเหนแล้ว” นายนั่นพูดเสร็จพลางเดินอย่างเจียมตัวสุดๆเข้าไปในห้องนอน แล้วฉันก้อเดินเข้าห้องของฉันและก้อเข้าสู่ห้วงนิทราทันที
ความคิดเห็น