นายกะล่อนมัดใจยัยจอมเปิ่น

ลำดับตอนที่ #1 : ร.ร.ใหม่ และเพื่อนใหม่

บทที่1 : ร.ร.ใหม่ และเพื่อนใหม่

ปั้งๆๆๆๆๆๆๆ

>>เสียงประตูห้องนอนฉันดังขึ้นอย่างดังบวกกับประตูห้องที่ใกล้จะพังลงมาอยู่ลำล่อ  มีความรู้สึกเหมือนว่าคนที่เคาะอยู่นั้นเป็นหมูยักษ์กลายพันธุ์~

ปั้งๆๆๆๆๆๆ

“เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะยัยโม ถ้าแกไม่เปิดฉันจะพังประตูเข้าไปเดี๋ยวนี้ล่ะ” เสียงท่านแม่บังเกิดเกล้าตะโกนโวกเวก โวยวายลั่นบ้าน นี้ไม่คิดว่าบ้านอื่นเค้าจะออกมาด่ามั่งรึไง ??

“โอ้ย!! รู้แล้วๆ มาเรียกทำไมแต่เช้าเนี้ยแม่ วันนี้มันวันอาทิตย์นะ” ฉันพูดพลางบ่นอุอิบ

“แล้วแกรู้ไม๊ว่าวันนี้มันวันอะไร??” เอ้า!ก็บอกอยู่ว่าวันอาทิตย์อะไรของเค้าฟร่ะ ถ้าทางจะกินน้ำพริกปลาไหลมากไปหน่อยม้าง บอกแล้วอย่ากินเยอะ

“…=_=!!”

“รีบไปอาบน้ำแต่งตัวเดี๋ยวนี้เลยนะ จะได้รีบๆไปกันนี้มันกี่โมงกี่ยามแล้ว ห๊าาา”

“7โมงไงแม่ นาฬิกาก็อยู่ข้างหลังนั่นน่ะ”ฉันพูดและก้อชี้ไปหลังห้อง

“ยังจะมาต่อล้อต่อเถียงอีก ไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้!!!!!!!!!!!!” แม่ตะคอกใส่ฉันประกอบกับทำหน้าหมูยักษ์ใส่ด้วยน่ากลัวชะมัดเลยยยย .

“แล้วตกลงวันนี้มันวันอะไรอ่ะแม่ ถึงได้มาเรียกโมแต่เช้าเนี้ย” แฮะๆๆ ไม่รู้จิงๆๆนี่นา

“นี้แกจำไม่ได้รึว่าแกไม่ใส่ใจกันแน่เนี้ยห๊ะ วันนี้แกต้องไปสอบเข้ามอ 4 ที่ร.ร.เจียมอนุกูลนะ”

“ห๊ะ!!วันนี้หรอ หูยยยยย”

“ไปๆๆรีบๆไปอาบน้ำซ่ะให้เรียบร้อย จะได้รีบๆไปกันนี้แกสอบ 9โมงนะ”

ณ.โรงเรียนเจียมอนุกูลเวลา 8.50 น. (มาทันๆ 55)

“ตั้งใจทำข้อสอบนะแตงโม ถ้าแกเข้าร.ร.นี้ได้นะ อนาคตแกสบายแน่ๆ” ฮึๆจะตายก่อนที่จะสบายนี้อ่ะดิ

“รู้แล้วน่ะแม่”  อ้อ..ลืมบอกไป ร.ร.เจียมอนุกูลนี้นะเป็นร.ร.มีชื่อแห่งหนึ่งเลยล่ะ เป็นร.ร.ที่หลายๆคนอยากจะเข้า(ยกเว้นฉันคนนึง) เด็กที่สอบเข้าร.ร.นี้ได้จะต้องเข้ามหา’ลัยของรัฐได้100%เลยเชียวล่ะ แม่ถึงอยากให้ฉันเข้ามาเรียนที่นี้ไง แต่ที่ฉันไม่อยากเข้าอ่านะไม่ใช่ไรหรอกแต่เป็นเพราะว่ามันต้องเรียนทุกวันนนนนนน!!นี้อ่าสิ่

“อืม เดี๋ยว 4โมงเย็นแม่มารับนะจ่ะ”

“....^o^”

ณ.โรงเรียนเจียมอนุกูล เวลา 16.00น.

“เป็นไงมั่งโม ทำข้อสอบได้ไม๊ลูก”

“หูยย ชิวๆอ่ะแม่อย่างโมหรอจะทำไม่ได้” กล้าพูดเนอะไม่อยากจะบอกว่าตอนสอบนี้มั่วแทบจะทุกข้อ แถมหลับอีกตะห่าง ถ้าติดก็บ้าแล้วว<<

“ดีมากจ่ะ ถ้าแกติดนะแม่มีรางวัล”  อะจึ๋ย!!มีรางวัลด้วยง่ะ แหะๆมี ไม่มี โมก็ไม่อยากติดอยู่ดี ฮ่าๆๆๆๆๆ

วันที่ 17 มกราคม 2552 (วันประกาศผลสอบ)

     วันนี้ล่ะที่จะได้รู้กันว่าจะติดหรือไม่ติด ฉันจึงปิดคอมพิวเตอร์เข้าเว็บของร.ร.เจียมอนุกูลเพื่อที่จะดูผลสอบ (ตามคำบัญชาของท่านแม่) เพราะฉันรู้ไงว่ามันจะต้องไม่ติดฉันถึงเต็มใจที่จะเปิดเข้าไปดู 
ฮี่ๆๆๆๆ

“^O^!!!!!!!!!!!!!!!!!!” หน้าฉัน ฉันยิ้ม มั่นใจยังไงก้อไม่ติด 555

“^-^!” หน้าแม่ เอ๋!!! ทำไมแม่ก้อยิ้ม

ตายล่ะหว่าฉันสอบติด เป็นไปได้ไงอ่ะนี้ฉันมั่วทุกข้อเลยนะ ตายๆๆๆๆๆๆทำไงดี ไม่เอานะฉันไม่เข้าร.ร.เจียมๆ ไรนี้หรอกนะ

“โมเก่งมากเลยลูก สอบติดด้วยเดี๋ยวแม่มีรางวัลตามสัญญา”  รางวง รางวัลอะไร๊ ไม่อยากได้ ไม่อยากเข้าได้ยินม้ายยยยยยย

“o_o!!!.”

สุดท้ายฉันก็ต้องเข้าร.ร.เจียมตัว เอ้ย!เจียมอนุกูล อะไรนี้จนได้ แม่ฉันตื่นเต้นใหญ่ที่ฉันสอบติด เที่ยวได้ไปคุยกะคนนู้น คนนี้ทั่วเลย ฉันละกลุ้มมมม