ราล์ฟ กับ พลังที่ซ่อนเร้น

ลำดับตอนที่ #1 : ราล์ฟ กับ พลังที่ซ่อนเร้น บทนำ

                  ราล์ฟ กับ พลังที่ซ่อนเร้น บทนำ

                       ผู้ควบคุมธาตุ ดิน น้ำ ไฟ พฤกษา หิมะ น้ำเข็ง มืด แสง และธาตุอื่นๆรวมไปจนถึงเทพ ปีศาจ ผู้อัญเชิญ นักเวทย์ ผู้ควบคุมสิ่งต่างๆ ณ ปัจจุบันนี้ไม่มีใครเชื่ออีกแล้วว่าพวกเขามีอยู่…แต่ในความเป็นจริงแล้วพวกเขาก็อยู่กับมนุษย์อย่างเราเรานี่แหละเเค่ว่าพวกเราไม่อาจทราบได้ เพราะพวกเขาอยู่…ในร่างมายา…พวกเขามีโลกเป็นของตนเองอย่างเช่น ผู้ควบคุมธาตุ ก็อยู่ในโลกแห่งธาตุ  ปีศาจก็อยู่ในโลกปีศาจและฯลฯ แต่ในบางจำพวกก็จะอยู่ในโลกมนุษย์ ก็อย่างที่รู้มนุษย์ยังมีทั้งดีและชั่วปะปนกันทำไมปีศาจและเทพจะมีไม่ได้ เทพไม่ได้ดีเสมอไป ปีศาจก็ไม่ได้ชั่วเสมอไป พวกเขามีการใช้ชีวิต มีที่อยู่อาศัย มีสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆนานาไม่ต่างอะไรกับมนุษย์แค่ว่า…พวกเขา…จะ…ล้ำหน้ากว่ามนุษย์เยอะเลย

                        ขออภัยด้วยครับ ผมยังไม่ได้แนะนำตัวเลยผมชื่อ มิสึกิ ราล์ฟ ไม่ต้อง.งงกับชื่อของผมนะครับ  พ่อผมน่ะชื่อมิสึกิ เรล เป็นคนอเมริกาเป็นมนุษย์ธรรมดาๆนี่แหละครับแต่พอแต่งงานกับแม่แล้วเลยอยากเปลี่ยนนามสกุลเป็นของฝ่ายแม่แทน แม่ของผมน่ะครับชื่อมิสึกิเรโกะ ท่านเป็นคนญี่ปุ่นเป็นถึง ผู้ควบคุมธาตุไฟ

                    “…”

                     ใช่แล้วครับ ผมเป็นลูกครึ่งอเมริกากับญี่ปุ่นแล้วยังเป็นลูกครึ่งมนุษย์กับผู้ควบคุมธาตุอีกด้วย แม่ผมเป็นธาตุไฟจะถูกแบ่งออกให้เป็นฝ่ายปีศาจครับในบรรดาผู้ควบคุมธาตุในญี่ปุ่นธาตุไฟก็ถือว่าเจ๋งอยู่เหมือนกันน้า(อิอิ)

                      เอาล่ะเข้าเรื่องกันดีกว่าเดี๋ยวคุณผู้อ่านจะรำคาญจนเปลี่ยนเรื่องก่อนได้เข้าเนื้อเรื่องซะก่อน

วันนั้นเป็นวันที่…เอิ่ม…เอิ่ม…ที่เท่าไหร่ไม่รู้มันนานซะจนจำไม่ได้และ แต่มันเป็นวันที่เปลี่ยนแปลงอนาคตของผมไปตลอดกาล(นานเทอญ(ไม่ใช่และ))

                                   
                                       เสียงหลายๆอย่างเข้าสู่โซนประสาทหูทารกที่พึ่งเกิดได้ไม่ถึงเดือนเเละไม่มีใครรู้จักนามของเด็กคนนี้จึงให้นามเเฝง(ฉายยา)ว่า องค์ชายเจ็ดธาตุผสม

 
                                     “แกร๊กๆ” เสียงการเปิดประตูเข้ามาในห้องโดยคนบางคนซึ่งทารกน้อยไม่อาจที่จะเห็นเขาได้ว่าเป็นใครเพราะตนเองก็ยังไม่ได้ลืมตาดูโลกเลย

                      “สวัสดี…องค์หญิง” เอ๊ะ!เสียงใครพูดน้าแต่เราเองก็เหมือนจะได้ยินแทบทุกวันเลย นี่คือสิ่งที่ทารกน้อยอยากจะพูดแต่…องค์หญิงนี่คือใครกันนะ

                       “เจ้า!!!!...เข้ามาต้องการสิ่งใด”เสียงท่านแม่นิแต่ทำไมต้องทำเสียงตกใจแบบนั้นด้วยนะ

                         “หึ…ท่านเองก็รู้นิ…สิ่ง…ที่อยู่ในตัวของเด็กนี่ไงข้าต้องการมัน..มันเป็นของที่วิเศษกว่าชิ้นไหนๆเลยล่ะเอามาให้ข้าเถอะ”เอ…เค้าพูดถึงเรากันเหรอ

                            “หึ…ไม่มีทางอยู่แล้วแต่ถ้าจะมีเจ้าก็คงต้องหาให้เจอชาติหน้าละกันนะ……….วิ้งงงงงงง…เคล้ง เคล้ง เคล้ง เคล้ง เคล้ง เคล้ง เคล้ง เคล้ง เคล้ง”เสียงท่านแม่นิแล้วนั่น!!!อะไรเนี่ยโซ่เหรอทำไมมีอยู่เกือบทั้งตัวเลยเนี่ย

                             “งั้น…ถ้าเจ้าไม่ให้ก็……ฉึก…อั๊ค”อะไรเนี่ย งง หมดแล้วนะหือ…นี่มันกลิ่น เลือด!!!ท่านแม่สัญชาตญาณของเราบอกว่านี่คือเลือดท่านแม่

                             “หึ…ผนึกพลังงั้นเรอะ ก็ดีคงมีแต่เจ้าหนูนี่สินะที่จะปลดและผนึกตนเองได้สินะ…เจ้าคิดผิดนะ...องค์หญิง...ซักวันเจ้าหนูนี่ก็ต้องเป็นพวกของข้าอยู่ดี” ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี่ยแล้วท่านแม่เป็นอะไรล่ะทำไมเสียงก็หายไป ตอนนี้เด็กน้อยได้เพียงเเต่สงสัยเท่านั้น

_________________________________________________________________________________________________________________          

                                                    ปล. เอิ่ม...ผมเป็นมือใหม่หัดเเต่งน่ะครับถ้ามีคำพูดไหนกวนหรือไม่ค่อยจะเข้าใจเนื้อเรื่องไปหน่อยก็ต้องขอโทษด้วยนะครับ เเล้วก็ใครอยากถามเรื่องอะไรถามได้เลยครับผมเปิดเข้ามาดูเเทบจะทุกวันเลยย ขอขอบคุณที่มาอ่านกันนะครับ

                    
                                                          ปล.2 เรื่องเด็กทารกฟังคำพูดออกนั้นลืมๆมันไปเลยนะครับ

                                                          ปล.3 ช่วยReviewกันด้วยเด้อ