(โน่ริท) หนุ่มหล่อหน้าตี้ VS หนุ่มน้อยหน้าหวาน theend

ลำดับตอนที่ #3 : วุ่นวาย

ห้องครัวบ้านพี่โชจิ
�

วันรุ่งขึ้น

ณ ห้องนอน


�� "อืม..อืม" ผมลืมตาตื่นขึ้นมาก็รู้สึกถึงใครบ้างคนที่กอดผมไว้ แล้วพอผมโน้มลงมองก็เห็นตัวเล็กมันกอดผมไว้ก็นะเมื่อคืนพอริวหลับผมก็เอาหมอนข้างออกแล้วให้ริวมากอดผมแทนก็ได้ริวเป็นพวกถ้าไม่มีหมอนข้างก็จะกอดคนข้างๆแทนผมเลยอยากให้ริวมากอดผม ก็นะ มันก็เป็นปกติอยู่แล้วตอนเด็กๆก็เป็นแบบนี้ ก็ไม่เห็นเป็นไร แต่พอโตมาผมรู้สึกว่าความรู้สึกบ้างอย่างมันเปลี่ยนไปนิดๆ แต่ไม่รู้ว่ามันคืออะไร


� ผมค่อยๆแกะมือและขาของริวออกจากตัวผม แล้วก็ห่มผ้าให้ริวแล้วผมก็ไปอาบน้ำ ซึ่งตอนนี้มันเพิ่งจะ ตี 4 ก็นะ ผมต้องมาวิ่งเป็นปกติอยู่แล้ว เพราะผมเป็นนักกีฬาว่ายน้ำประจำโรงเรียน ร่างกายจึงเป็นสิ่งสำคัญ แล้วเมื่อผมอาบน้ำ แต่งตัวเสร็จ ก็ไปดูตัวเล็กที่นอนอยู่บนเตียง ถ้าจะนอนสบายเลย ผมก็ไม่อยากกวนอ่ะนะ เลยหอมแก้มมันไปทีหนึ่งแล้วออกไปจากห้อง


เวลาผ่านไป ตอนนี้ 6 โมงเช้า


�� ผมเข้ามาในห้องก็ยังเห็นตัวเล็กนอนอยู่ผมไม่อยากให้มันตื่นเดียวมาทะเลาะกันอีก ก็เลยเข้าห้องน้ำอาบน้ำก่อน แล้วเมื่ออาบน้ำแต่งตัวเสร็จผมก็มามองริวที่นอนอยู่ผมเลยคิดจะแกล้งมันโดยการไปนอนข้างๆริวแล้วให้ริวมากอดผมไว้ซึ่งผมก็รู้สึกดีที่ริวมากอดผม แล้วผมก็หลับไปโดยไม่รู้ตัว


� "อืม..อืม.." ผมค่อยลืมตาขึ้นมาแล้วพอเงยหน้าขึ้นมาก็เห็นหน้าพี่โชจิที่ใกล้ผมมากจนผมรู้สึกหน้าแดงทันที แต่เดียวก่อน ผมจำได้ว่าเอาหมอนข้างมาไว้ตรงกลางแล้วนี้ แล้วทำไมพี่เขามากอดผมได้ แต่พอผมมองดูดีๆก็กลับเห็นว่าผมเองที่ไปกอดพี่โชจิไว้แน่นเลย ผมเลยรีบเอามือและขาของผมออก แล้วกำลังจะลุกไปอาบน้ำ


� แต่ดันโดนพี่โชจิมากอดจากทางด้านหลัง แล้วเอาคางมาไว้ที่ไหล่ผม แล้วพูดกับผมว่า


�"ไง ตื่นแล้วหรอก ไอ้เตี้ย ก่อนจะตื่นได้นะ" ชิ ตื่นมาก็กวนผมเลย


�"ใช่สิ ผมมันไม่เหมือนพี่ ที่ชอบตื่นเช้า ไปออกกำลังกาย อะไรของพี่นี้ แล้วเลิกเรียกผมว่า เตี้ยซักที ผมกำลังโตตั้งหาก ไม่ได้เตี้ยซักหน่อย" แล้วก็ทำหน้างอนใส่พี่โชจิที่อยู่ข้างหลังผม แล้วแกก็มาตบหัวผมที่หนึ่งแล้วปล่อยผม


�"หาข้ออ้างตลอด ไอ้เตี้ยเอ้ย ไปอาบน้ำได้แล้วจะได้ไปกินข้าว" แล้วก็โบกมือไล่ผมให้ไปอาบน้ำ โดยที่ผมทำหน้าไม่พอใจใส่แกแล้วอยู่ดีๆก็มาตีก้นผมเฉยเลยแล้วผมก็รีบเข้าไปอาบน้ำทันที


�"ไอ้เตี้ยเอ้ย วันนี้ไม่มีใครอยู่ด้วย มันจะสร้างปัญหาให้ฉันไม่เนีย" แล้วผมก็ลงไปทำอาหารข้างล่างให้ไอ้ตัวเล็กแล้วผมกินโดยที่ปล่อยให้ริวอาบน้ำอยู่ในห้อง โดยที่ไม่คิดว่ามันจะสร้างปัญหาอะไรให้หรือเปล่า


�ณ ห้องครัว

���
��� ผมทำข้าวต้มไก่ แต่ใส่ผักนะ เพราะผมอยากให้ริวกินผักบ้าง ดูตัวสิเล็กขนาดนั้น สงสัยคงไม่ค่อยได้กินผักแน่ๆ
แล้วเมื่อผมทำอาหารเช้าเสร็จ ก็เห็นริวเดินออกมาจากห้อง แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร กลับเรียกให้มากินข้าวด้วยซ้ำ แล้วเมื่อริวมาถึงก็มานั่งที่โต๊ะ แล้วทำท่าเมื่ออยากจะบอกอะไร


� "เป็นไรไป ไอ้เตี้ย มีไรเปล่า" ผมถามริวที่ตอนนี้กำลังคิดคำพูดอยู่


�"คือ ...เอย...ถ้าริวบอกไป อย่าโกรธริวนะ " แล้วก็ทำหน้าสำนึกผิดมาให้ผม


�"อืม ต้องดูก่อน แล้วมันเรื่องอะไร" แล้วผมก็กินข้าวต่อไป


�"คือ ริวทำฝักบัวหลุดอ่ะ" แล้วก็เอาฝักบัวมาให้ผมดู ผมก็หยิบขึ้นมาดู มันยังไม่ผังเท่าไร เดียวก็ซ่อมได้


�"อืม ไม่เป็นไร เดียวพี่ซ่อมเอง ไอ้เตี้ย มาบ้านที่ไรของพังทุกที" ผมส่ายหัวให้ริวดูริวจะสำนึกผิดจริงเลยพูดกับผมว่า


�"ขอโทษล่ะกัน แต่ไม่เห็นต้องว่าแบบนั้นเลยนี้ น้องนะเนีย" แล้วผมก็กินข้าวแบบไม่พอใจกับคนที่อยู่ตรงข้ามผม


�"งั้นเดียว กินเสร็จ เดียวริวล้างให้เองนะ พี่จะได้ไม่เหนื่อย" แล้วก็ยิ้มกว้างมาให้ผม ผมได้แกส่ายหัวแล้วก็พูดตอบไปว่า


�"ไม่เหนื่อยหรือว่าจะเหนื่อยมากขึ้นก็ไม่รู้ เอ้าอยากล้างก็ล้างไป " แล้วหยิกชามพร้อมฝักบัวที่ไอ้เตี้ยเนียมันทำพังแล้วก็หยิบชามข้าวไปไว้ในอ่างล้างจานแล้วขึ้นไปซ่อมฝักบัวที่อยู่ในห้องโดยที่ก่อนเข้าผมหันไปมองริวที่ตอนนี้กำลังนั่งกินอย่างช้า


4 ชั่วโมงผ่านไป.....


��� ผมหลังจากที่ซ่อมฝักบัวเสร็จแล้วก็นอนพักอยู่ที่ห้องนั้นล่ะ เพราะตอนลงไปล่าสุดไม่เห็นริว แต่ก็คิดว่าคงอยู่แถวนี้ไม่ไกลหรอก เพราะเห็นถ้วยชามล้างเสร็จแล้ว แถมครัวยังเรียบร้อยดี ไม่มีอะไรแตกหัก หรือ เสีย แต่พอผมจะขึ้นไปบนห้อง ก็ไปเห็นก๊อดน้ำหลุดออกมาแต่น้ำมันก็ไม่ไหลนะ สงสัยไอ้เตี้ยไปปิดน้ำไว้แน่เลย ผมเลยต้องอยู่ซ่อมแล้วขึ้นไปพักบนห้องต่อ


�� แล้วผมก็ลงมาข้างล่างตอนนี้ก็เห็นไอ้ตัวเล็กอยู่ที่หลังบ้าน กำลังนั่งปลูกต้นไม้ ช่วยลุงสวนทำสวนก็ได้ก็รู้ว่า ริวช่วยปลูกต้นไม้ เมื่อก่อนเป็นไง ตอนนี้ก็เป็นงั้น เอ้าเถอะ ให้เขาทำสิ่งที่เขาชอบเถอะ แล้วผมก็มานั่งเล่นอินเตอร์เน็ตอยู่ก็ได้ยินเสียงป้าแม่บ้านมาว่า


�� "คุณหนูค่ะ อยู่นี้เอง ป้าว่า คุณหนูน่าจะรีบไปซ่อมอะไรๆ ก่อนนะค่ะ แล้วค่อยมาเล่นคอมแบบนี้" แล้วป้าก็ยิ้มมาให้ผมที่ต้องนี้ งง มาก


�� "อะไรคือ อะไรๆหรอกครับ ผม งง ไปหมดแล้ว ช่วยอธิบายให้ผมฟังหน่อย" แล้วผมก็ปิดเครื่องแล้วหันมาหาป้าแม่บ้านทันที


� "อ้าวไม่รู้หรอกค่ะ คุณหนู ว่าหนูริวนะ เขาทำของพังเป็นว่าเล่นเลย แล้วยังซ่อมไม่ได้ซักอย่าง แล้วก็ไปปลูกต้นไม้เฉยเลย" ป้าแม่บ้าน บอกผมแล้วทำหน้าแบบเฉยๆ


�"ว่าแล้ว ว่าต้องมีของพัง แล้วอะไรบ้างล่ะครับที่พัง" ผมตั้งใจฟังอย่างดีแต่ป้าแม่บ้านกลับเอากระดาษมาให้ 1 แผ่น ในนั้นมีรายการประมาณ 20 อย่าง


�"ก็เท่านั้นอ่ะค่ะ ป้าก็อย่างจะช่วยแต่ไม่รู้จะช่วยยังไง พวกหนุ่มๆที่พอซ่อมได้ก็ไม่อยู่บ้าน ซะด้วย งั้นก็ฝากด้วยนะค่ะ" แล้วยิ้มมาให้ผมแล้วผมก็บอกให้แกไปทำงานต่อ


�"หาเรื่องให้จนได้ ไอ้เตี้ยเอ้ย จะเริ่มจากไหนดีล่ะ" แล้วผมก็ลุกไปตามห้องต่างๆที่มีเครื่องไฟฟ้าที่เสียอยู่เยอะแล้ววันหยุดของผมก็ต้องมานั่งซ้อมของเสียที่ไอ้เตี้ยมาทำให้ผมไว้ วันนี้เป็นวันที่วุ่ยวายวันหนึ่งก็ว่าได้ที่ต้องมานั่งเข้าห้องนู้น ห้องนี้ ซ้อมของเสียทั้งวัน โดยที่ไอ้เตี้ย วิ่งเล่นอยู่ในสวนไม่รู้ร้อนรู้หนาวเลย