ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้น
บ้านของยูริ
ณ บ้านยูริ
ฉันกำลังเดินลงมาจากชั้นบนเพื่อที่จะทานอาหารพร้อมกับพ่อแม่และไปโรงเรียนตามปกติแต่ฉันก็มาหยุดตรงห้องนั่งเล่นเพราะได้ยินพ่อแม่พูดคุยกับใครไม่รู้ แล้วยังมีชื่อฉันอยู่ในวงสนทนานั้นด้วยฉันจึงตัดสินใจแอบฟังพวกท่านคุยกันเพื่อจะได้ยินเรื่องที่พ่อแม่ปิดบังไม่ยอมให้ฉันรู้ก็ได้
"ดีใจจังเลยที่เธอแวะมาเยื่ยม แล้วนี้เป็นไงบ้างสบายดีไหม" พร้อมกับหน้าที่ดูออกว่าดีใจมาก
"ก็ดีจ้า มันก็เรื่อยๆล่ะ แวะมาดูเรื่องงาน ล่ะก็แวะมาเยื่ยม ซากิด้วยพร้อมกับบอกเรื่องนั้นล่ะ" แล้วทำหน้าเศร้าเล็กน้อย
"แล้วบอกไปแล้วเขา โกรธไหมล่ะ แต่ดูท่าของเธอแล้วคงจะน่าดูสินะ" แม่พูดอย่างเห็นใจ แล้วเอามือมาจับให้กำลังใจ
"อืม ก็นะ เขาโกรธมากเลย แต่จะให้ทำไงได้ เราจัดการไปแล้วนี้ อีกอย่าง หนูยูริก็ออกจะน่ารัก เหมาะสมกันจะตายไป" แล้วก็ทำหน้ายิ้มมาให้พ่อแม่
"ขอบคุณมากนะ ที่มาชมยูริของผม แต่ลูกผมคนนี้ นะร้ายมากเลยนะ คุณยังไม่เคยเห็น อย่าเพิ่งชมว่าน่ารักเลย"แล้วพ่อก็หัวเราะออกมาเบาๆเมื่อได้นินทาลูกเสร็จ (อยากบอกว่าหนูได้ยินนะพ่อ : ยูริ)
"แต่ก็ฉันนะยังไม่ได้บอกยูริเลย เรื่องที่ เรา 2 ครอบครัวตกลงจัดการหมั่นหมายระหว่าง ยูริ กับ ซากิขึ้น แล้วเมื่อเรียนจบก็จะให้แต่งงานทันที ฉันยังไม่กล้าบอกยูริเลย กลัวจะรับไม่ได้ แล้วก็ปฎิเสธ ความหวังดีของเรา" แม่พูดเสร็จก็ทำหน้าเศร้า
"หา อะไรนะ หมั่นหมายหรอ ทำไมฉันต้องไปหมั่นกับนายซากิ อะไรนั้นด้วยล่ะ หน้าตาก็ไม่เคยเห็น แถมยังจะให้แต่งงานทันที ที่เรียนจบ มันจะมากเกินไปหน่อยล่ะมั่ง" ฉันพูดกับตัวเองเบาๆเพื่อไม่ให้พวกท่านได้ยินว่าฉันมาแอบฟังพวกท่านคุยกัน
"อืม ไม่เป็นไรหรอ ค่อยๆเป็น ค่อยไป เดี่ยวก็บอกได้เองล่ะ แล้วนี้ยูริไปไหนแล้วล่ะ ไม่เห็นเลย" พูดเสร็จก็มองซ้ายแลขวามองหาฉัน
ฉันซึ่งได้ยินแบบนั้นก็รีบไปที่ห้องอาหารทำเป็นไปนั่งกินข้าวรอพ่อแม่ที่โต๊ะ
"อืม สงสัยจะไปกินข้าวล่ะมั่ง งั่นพวกเราก็ไปกินข้าวกันดีกว่า เธอด้วยนะ จะได้เห็นยูริด้วย"
จากนั้นพวกท่านก็พากันมานั่งที่โต๊ะอาหารแล้วก็แนะนำฉันให้เพื่อนพวกท่านได้รู้จัก คุณน้าคนนี้ชื่อ คุณมิเสะ เป็นนักธุรกิจชื่อดัง ที่มีชื่อทางด้านการออกแบบ เสื้อผ้า แล้วเมื่อฉันสนิทกับท่านแล้วฉันจึงถามถึงเรื่องลูกชายของคุณน้า เลยได้รู้ถึงประวัติของนายนั้นมา ไม่น้อย
แล้วฉันก็ขอตัวไปโรงเรียนพร้อมกับตอนนี้กำลังคิดเรื่องอะไรที่มันสนุกๆอยู่
ฝากด้วยนะค่ะ
ติชมมาบ้างก็ได้นะ
ฉันกำลังเดินลงมาจากชั้นบนเพื่อที่จะทานอาหารพร้อมกับพ่อแม่และไปโรงเรียนตามปกติแต่ฉันก็มาหยุดตรงห้องนั่งเล่นเพราะได้ยินพ่อแม่พูดคุยกับใครไม่รู้ แล้วยังมีชื่อฉันอยู่ในวงสนทนานั้นด้วยฉันจึงตัดสินใจแอบฟังพวกท่านคุยกันเพื่อจะได้ยินเรื่องที่พ่อแม่ปิดบังไม่ยอมให้ฉันรู้ก็ได้
"ดีใจจังเลยที่เธอแวะมาเยื่ยม แล้วนี้เป็นไงบ้างสบายดีไหม" พร้อมกับหน้าที่ดูออกว่าดีใจมาก
"ก็ดีจ้า มันก็เรื่อยๆล่ะ แวะมาดูเรื่องงาน ล่ะก็แวะมาเยื่ยม ซากิด้วยพร้อมกับบอกเรื่องนั้นล่ะ" แล้วทำหน้าเศร้าเล็กน้อย
"แล้วบอกไปแล้วเขา โกรธไหมล่ะ แต่ดูท่าของเธอแล้วคงจะน่าดูสินะ" แม่พูดอย่างเห็นใจ แล้วเอามือมาจับให้กำลังใจ
"อืม ก็นะ เขาโกรธมากเลย แต่จะให้ทำไงได้ เราจัดการไปแล้วนี้ อีกอย่าง หนูยูริก็ออกจะน่ารัก เหมาะสมกันจะตายไป" แล้วก็ทำหน้ายิ้มมาให้พ่อแม่
"ขอบคุณมากนะ ที่มาชมยูริของผม แต่ลูกผมคนนี้ นะร้ายมากเลยนะ คุณยังไม่เคยเห็น อย่าเพิ่งชมว่าน่ารักเลย"แล้วพ่อก็หัวเราะออกมาเบาๆเมื่อได้นินทาลูกเสร็จ (อยากบอกว่าหนูได้ยินนะพ่อ : ยูริ)
"แต่ก็ฉันนะยังไม่ได้บอกยูริเลย เรื่องที่ เรา 2 ครอบครัวตกลงจัดการหมั่นหมายระหว่าง ยูริ กับ ซากิขึ้น แล้วเมื่อเรียนจบก็จะให้แต่งงานทันที ฉันยังไม่กล้าบอกยูริเลย กลัวจะรับไม่ได้ แล้วก็ปฎิเสธ ความหวังดีของเรา" แม่พูดเสร็จก็ทำหน้าเศร้า
"หา อะไรนะ หมั่นหมายหรอ ทำไมฉันต้องไปหมั่นกับนายซากิ อะไรนั้นด้วยล่ะ หน้าตาก็ไม่เคยเห็น แถมยังจะให้แต่งงานทันที ที่เรียนจบ มันจะมากเกินไปหน่อยล่ะมั่ง" ฉันพูดกับตัวเองเบาๆเพื่อไม่ให้พวกท่านได้ยินว่าฉันมาแอบฟังพวกท่านคุยกัน
"อืม ไม่เป็นไรหรอ ค่อยๆเป็น ค่อยไป เดี่ยวก็บอกได้เองล่ะ แล้วนี้ยูริไปไหนแล้วล่ะ ไม่เห็นเลย" พูดเสร็จก็มองซ้ายแลขวามองหาฉัน
ฉันซึ่งได้ยินแบบนั้นก็รีบไปที่ห้องอาหารทำเป็นไปนั่งกินข้าวรอพ่อแม่ที่โต๊ะ
"อืม สงสัยจะไปกินข้าวล่ะมั่ง งั่นพวกเราก็ไปกินข้าวกันดีกว่า เธอด้วยนะ จะได้เห็นยูริด้วย"
จากนั้นพวกท่านก็พากันมานั่งที่โต๊ะอาหารแล้วก็แนะนำฉันให้เพื่อนพวกท่านได้รู้จัก คุณน้าคนนี้ชื่อ คุณมิเสะ เป็นนักธุรกิจชื่อดัง ที่มีชื่อทางด้านการออกแบบ เสื้อผ้า แล้วเมื่อฉันสนิทกับท่านแล้วฉันจึงถามถึงเรื่องลูกชายของคุณน้า เลยได้รู้ถึงประวัติของนายนั้นมา ไม่น้อย
แล้วฉันก็ขอตัวไปโรงเรียนพร้อมกับตอนนี้กำลังคิดเรื่องอะไรที่มันสนุกๆอยู่
ฝากด้วยนะค่ะ
ติชมมาบ้างก็ได้นะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น