the impossible of love

ข้อมูลเบื้องต้น

มันเป็นเรื่องบังเอิญที่เราเจอกันโดยที่เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน บทสนทนาสั้น ระหว่างทางที่บินจากกรุงเทพสู่นครเซี่ยงไฮ้ จะเป็นเหตุที่เปลี่ยนชีวิต และความคิดของผู้หญิงหนึ่งคน และ ทำให้เรารักกันได้ขนาดนี้

เนื้อเรื่อง

ณ สุวรรณภมิ ยายโก๊ะวิ่งหน้าตั้งเข้าเช็คอินเพื่อเดินทางสู่แดนปลาดิบ เนื่องจากใกล้ถึงเวลาเครื่องออกแล้ว ..
หลังจากเดินเบียดเสียด ผู้คนเพื่อเข้าเช็คอินเสร็จแล้ว ยายโก๊ก็รีบวิ่งตรงไปยัง ประตูของเครื่องที่ได้รับมาพร้อมกับตั่วเครื่องบินทันที

ในไฟลล์นี้ ยายโก๊ะเลือกบินไปกับสายการบินจีน เนื่องด้วยเหตุผลสองประการคือ หนึ่ง ถูกมากกกก และ สอง คืออยากเห็นบรรยากาศสนามบินของประเทศจีน เมืองเซี่ยงไฮ้ เพราะในทริปนี้ไม่ได้มีความเร่งด่วนอย่างไร จึง คิดว่าเป็น ไฟล์ที่ดีที่สุด แต่ใจก็แอบหวั่นๆ เนื่องจากเป็นสายการบินจีนที่ขึ้นชื่อว่า เป็นประเทศที่มีห้องส้วมที่สกปรกมากที่สุดประเทศ หนึ่ง แต่ไม่เป็นไร ลองดูว่า ยายโก๊ะคิดในใจ

ยายโก๊ะเดินเก้ๆ กังๆ ไปยังประตูเครื่องที่จะออก หลังจากนั้น ชีมองดูนาฬิกา ( ไม่มีแบนด์) ของเธอและพบว่าเธอยังมีเวลาเหลืออยู่ที่จะไปฉิ่งฉ่องก่อน ที่จะเดินเข้าไปยังเครื่อง เนื่องจากคิดอยู่ตลอดเวลาว่า ห้องส้อมในเครื่องคงไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่ ควรจะรีบจัดการตัวเองก่อนดีกว่า ยายโก๊ะเดินตรงไปยังห้องน้ำหญิง และจัดการทำธุระ หลังจากเสร็จภาระกิจก็ไม่ลืมที่จะแวะมาส่องกระจกดูความสวยของเธอสักหน่อย เธอแต่งกายด้วยกางเกงยีนต์สีน้ำเงินไม่มียี่ห้อที่เธอช็อบปิ้งจาก ตลาดแถวบางกะปิ สนนราคาอยู่ที่ 250 บาท และเสื้อก้ามสีแดง ชุดสุดโปรดของเธอ ที่ซื้อมาด้วยราคาที่เธอรู้สึกภูมิใจมากที่หาซื้อได้ในราคาถูกเช่นนี้ที่ประตูน้ำ สนนราคาอยู่ที่ ตัวล่ะ 20 บาท พร้อมเสื้อแขนยาวที่ไม่อาจลืมได้เลยและแน่นอนว่า ราคาถูกอีกเช่นกัน ที่เธอหาซื้อได้แถวอนุเสาวรีย์โดยราคาอยู่ที่ 100 บาทต่อตัว พร้อมรองเท้าผ้าใบเดินทางคู่ใจที่เธอสอยมาในราคาเดียวกันเธอส่องกระจกด้วยความภาคภูมิใจที่เธอสามารถทำ สวยได้ด้วยเงินที่ไม่ถึงหนึ่งพันบาท พร้อมกับแสยะยิ้มและไม่ลืมที่จะหยิบลิปสติกจากกระเป๋ามือสองเธอมาทา เพื่อป้องกันอากาศที่เย็นจนปากเธอซีด หลังจากเสร็จภาระกิจแล้วก็ เหลียวซ้ายและขวา เช็คความงามราคาถูกของเธอ และเดินออกจากห้องน้ำอย่างมั้นใจ

เนื่องจากเป็นเวลา สองนาฬิกาแล้ว ยายโก๊ะจึงง่วงนอนมาก และบ่นพึมพำกับตัวเองว่า ฉันขอสาบาลเลยถ้าได้เข้าไปเมื่อไหร่จะหลับแม่งทันทีทันใดเลย หลังจากรอได้ ยี่สิบนาที แอร์โฮสเตสก็ประกาศให้ผู้โดยสารขึ้นเครื่อง และแน่นอนว่ามันเป็นไฟล์ที่ราคาถูกมากกกก จึงมีผู้โดยสารเยอะมากเป็นพิเศษ แต่กระนั้นเธอก็สามารถที่จะหลบหลีกและแซกแซงผู้โดยสารคนอื่นๆๆ เข้าถึงที่นั่งของเธอก่อนได้อย่างสบายเนื่องจาก ยายโก๊ะมีรูปร่างขนาดกระทัดรัดเมื่อเทียบกับคนอเมริกันที่ยืนต่อแถวกันยาวเป็นหางว่าว

โอ้ สวรรค์ที่นั่งฉันติดหน่าต่าง ขอบคุณ พระเจ้า จะได้มองเห็นวิวสวย เมฆขาวได้อย่างชัดแจ๋ว และไม่ต้องลุกขึ้นหลบหลีกให้ผู้โดยสารท่านอื่นเข้ามานั่งด้านใน มันจึงเป็นที่ ที่ดีที่สุดสำหรับเธอ อย่างกระนั้นเลย เพื่อความสวยเราควรเข้านอนแต่เร็วไว เนื่องจากพรุ่งนี้เช้าเธอต้องเข้าร่วมประชุมกับห้วหน้าของเธอทันทีที่ถึงเมื่องนาโกย่า เธอจัดการวางกระป่าว และ เตรียมเส้อหนา ผ้าห่มคลุมตัวเธอและ หลิบตาพริ้ม อย่างสบายอกสบายใจ หลังจากนั้นเธอก็หลับไป แต่เพียงไม่กี่นาทีเธอก็ต้องสะดุ้งตื่นด้วยความตกใจ เนื่องจากมีผู้ชายมาแตะที่แขนเธอพร้อมทั้งเขย่าแขน .... " Excute me!! Please take your staff from my seat please ... " ชายหน้าตี้กล่าวด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม ยายโก๊ะตกใจและหงุดหงิดเล็กน้อยที่ชายหน้าตี้มาเขย่าตัวเธอเธอจึงจัดแจงดึงผ้าห่มที่ข้ามเขตไปที่นั่งของนายหน้าตี้ออกพร้อมกับคิดในใจ "... ก่ะอีกแค่ผ้าห่มข้ามไปเขตแกนิดเดียวทำเป็นโวยวาย มาปลุกฉันทำไมว่ะ !!! " แม่ง ขยับเองไม่เป็นหรือไงว่ะ สงสัยเป็นอาตี้น้อยทำอะไรไม่เป็นแน่ ชิชิ พร้อม แสยะยิ้มให้ชายหน้าตี้อย่างละเหี่ยใจ และพยายามข่มตาหลับอีกครั้ง

ถึงกระนั้นชายหน้าตี้ก็ยังพยายามจะชวนเธอคุยต่อ ด้วยความเป็นมิตร " Where you come from ? " ยายโก๊ะหน้าเสียพร้อมคิดในใจที่นี่เมืองไทยกูก็คนไทยสิว่ะ หน้าตากูเหมือน คนจีนหรือไง ฟ่ะ แต่ก็หันไปตอบด้วยความเป็นมิตรว่า " I come from thailand !! and you ?? Where you come from ?

หน้าตี้ : China !! i come form china ยายโก๊ะคิดในใจกูนั่งกับคนจีนนี่จะซวยไหมหว่า เพราะเท่าที่รู้มาคนจีนนี่ไม่ค่อยเกรงใจใครเป็นเลย
แต่ก็ไม่ได้ตอบอะไรออกไป พร้อมบิทหน้ากลับมายังหน้าต่างเครื่องและพยายามข่มตาหลับอีกครั้ง แม้กระนั้น หน้าตี้ก็ไม่ละความพยายามที่จะถามต่อว่า How old are you?? ยายโก๊ะหน้าหยิก มารยาทอ่ะมีป่ะ เจอกันบนเครื่องถามอายุล่ะ ฉันจะตอบว่าไงดีล่ะ อืมมมมม 28 ล่ะกัน เพราะถ้าตอบตรงๆว่า 26สงสัยจะว่าเราเด็กแน่ๆ ตอบเยอะกว่านี้ก็ ไม่น่าจะดี.... I am 28 years old !! and how old you are ??

หน้าตี้ : Old you are 28 ? So yong !!! I am 30 years old. .. 28 ปีแถวบ้านเรียกว่าแก่มากต่างหาก และ สามสิบนี้คือลุงชัดๆๆ เหอะๆๆ ยายโก๊ะคิดในใจ หลังจากนั้นชายหน้าตี้ก็พยายสักไซด