คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ความในใจจากเพื่อนสนิท #LeaderLine
...แค่ได้เห็นรอยยิ้มจากเธอก็คิดไปไกล
ฉันคิดมากเธอรู้บ้างไหมแต่ไม่สำคัญ
ฉันก็ไม่อยากที่จะนอนเพ้อ
ว่าเธอก็คงจะเป็นเหมือนกัน
ใจมันชอบดื้อรั้น ฉันก็เบื่อ…
“คริส.. ไอ้เงิง!”
“ตะโกนทำไมวะไอ้หยอย? ห่า ตกใจหมด”
“หยอยพ่อง ผมกูตรงแล้วครับ”
“เออๆ ว่าแต่มึงมีอะไร?”
“มีคนมาหามึงหน้าห้อง ออกไปเร็วๆเลย เขามารอนานแล้ว”
“ใครวะ?”
“จุนมยอน”
“ไปหาฉันถึงที่ห้อง มีอะไรหรือเปล่า?”
“นายลืมโทรศัพท์ไว้ ฉันเอามาให้”
“ถึงว่าสิ ทำไมมันโล่งๆ ขอบใจนะ”
“อื้อ ฉันไปนะ ตั้งใจเรียนหล่ะ”
“ครับบบบบบบ”
ถ้าถามว่าคริสกับจุนมยอนเป็นอะไรกัน ...?
ไม่รู้สิ ..
จะว่าเพื่อนสนิทก็ใช่ คนรักก็ไม่เชิง
คริสกับจุนมยอนโตมาด้วยกัน บ้านอยู่ข้างๆกัน
เรียนด้วยกันมาตั้งแต่อนุบาล จนถึงตอนนี้ ... ม.6แล้ว
อยู่ด้วยกันเกือบจะ24ชั่วโมง
ไม่แปลกหรอก ที่จะมีความรู้สึกบางอย่างก่อตัวขึ้นมาเงียบๆ
“คืนนี้ไปงานวันเกิดแบคป้ะ? ไอ้หมามันชวนมึงอ่ะ อ่อ จุนมยอนด้วยนะ”
“คือ ฉันคงไปไม่ได้ วันนี้ไม่มีคนอยู่บ้าน ขอโทษนะ”
“อ่า ไม่เป็นไร มึงหล่ะไอ้คริส?”
“อืม กูไป”
.
.
.
.
“ฝนตก? บ้าจริง ฟ้าจ๋า อย่าร้องนะ คริสก็ไม่อยู่ด้วย งือออ”
เปรี้ยง!!!!
“ฮึก! ฮือออออออออออ”
กุกกัก กุกกัก
“นะ นั่นใคร?!!!!!”
“ฉันเองซูโฮ”
“ฮึก คริส ฮือออออ ฉันกลัว”
“ไม่เป็นไรนะ ฉันอยู่ตรงนี้แล้ว ไม่เป็นไรคนดี”
จุนมยอนกลัวเสียงฟ้าร้อง
ทุกครั้งที่ฝนตก คริสมักจะเป็นคนปลอบจุนมยอนจนคนตัวเล็กหลับคาอ้อมกอดของคนตัวโตเสมอ
และครั้งนี้ก็เช่นกัน ..
.
.
.
.
.
“ตกลงมึงกับจุนมยอนเป็นอะไรกันวะ?”
“ทำไม?”
“กูแค่สงสัย การกระทำของมึงกับจุนมยอนนี่ส่อมาก ถ้าใครไม่รู้ก็คิดว่าแฟนทั้งนั้น”
“กูกลัวอนาคต....
กลัวว่าถ้ากูกับซูโฮเป็นแฟนกัน แล้วจะทำให้เขาเสียใจ”
“คริส มีจดหมายนี่มาถึงนาย”
“ถึงฉัน? แล้วทำไมไปอยู่ที่นายหล่ะ?”
“เขาคงใส่ผิดล็อกเกอร์ ขอตัวนะ ไปนะชานยอล”
“จดหมายสีชมพู อะไรวะเนี่ย ถึงคริส จากซอฮยอน เหยดดดดดดด”
“ซอฮยอน ใครวะ?”
“มึงไปมุดหัวอยู่ไหนมา ถึงไม่รู้จักซอฮยอน เขาเป็นดาวประจำปีเราเลยนะเว้ย น่ารักมากๆ”
“หรอ? ไม่เห็นจะรู้จัก”
“ใช่สิ วันๆเอาแต่ขลุกอยู่กับจุนมยอน หึหึ”
“หึพ่อง”
.
.
.
.
.
“เราชอบคริส! เป็นแฟนกับเรานะ”
“โทษทีนะ เอ่อ ชื่ออะไรนะ? ซอฮยอน อ่านั่นแหละ ฉันคงเป็นแฟนกับเธอไม่ได้”
“ทำไมหล่ะคริส? เราไม่ดีตรงไหน”
“ฉันมีคนที่ฉันรักอยู่แล้ว”
“มีคนที่รักอยู่แล้วงั้นหรอ ...”
“ฉันควรต้องตัดใจจากนายใช่มั้ยคริส”
“ซูโฮ มาคุยกับฉันหน่อย”
“โทษนะ ฉันไม่ว่างหน่ะ”
“อย่าให้ฉันโมโหนะคิมจุนมยอน”
“เอาไว้คุยกันวันหลัง”
“หลบหน้าฉันทำไม?”
“เปล่า”
“ซูโฮ ...”
“อย่ามายุ่งกับฉัน”
“…”
“ฉันไม่เข้าใจว่านายต้องการอะไร ถ้านายคิดว่าสิ่งที่นายทำให้ฉัน เพราะเราเป็นเพื่อนกัน...”
“…”
“ฉันขอเลิกเป็นเพื่อนกับนาย”
“นาย..”
“ฉันรักคริส ฉันรักนาย รักมากกว่าเพื่อน เข้าใจมั้ย?!!!”
คิมจุนมยอนเฝ้าถามตัวเองอยู่เสมอ ว่าระหว่างเขากับคริส จะมีทางไหนบ้างมั้ย
ที่ทำให้เขาสองคนได้รักกัน ‘มากกว่าเพื่อน’
คริสไม่รู้มาก่อน ว่าจุนมยอนคิดแบบนั้น ..
‘รักมากกว่าเพื่อน’
เขาควรต้องทำอะไรซักอย่าง...
“เอาจริงหรอมึง?”
“เออ”
“งั้นก็ขอให้โชคดีเว้ย”
“ขอบใจ”
“ไป ถึงคิวมึงแล้ว”
“พี่คริสหล่อมากอ่ะแก”
“โอ้ยยยยยยย ไม่ไหวจะเคลียร์!”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!! ท่านคริสสสสสสสส!”
“ว้าว คริสเนื้อหอมชะมัด”
“นายลากฉันมาทำไมเนี่ยแบคฮยอน”
“ชานยอลบอกว่าวันนี้คริสจะสารภาพรักกับใครบางคนที่คริสแอบชอบหล่ะ”
“งะ งั้นหรอ แล้วไง? ฉันไม่ได้อยากรู้เสียหน่อย”
“แต่ฉันอยากรู้ อ๊ะ ชานยอลอยู่นั่น ไปเร็ว”
“ทุกอย่างโอเคมั้ยชานยอล?”
“อื้ม เรียบร้อย”
“กระซิบอะไรกัน...”
“เปล๊า~”
“เหอะ...”
“เพลงนี้ ผมขอมอบให้กับคนคนนึง...”
“เขาเป็นเพื่อนสนิทของผม”
“เราทั้งคู่ต่างไม่กล้าเปิดใจ ไม่กล้าพูดว่าจริงๆแล้วรักกันมากแค่ไหน”
“จนเมื่อเร็วๆนี้ เราสองคนทะเลาะกัน แล้วเขาก็บอกว่าเขารักผม .. มากกว่าเพื่อน”
“วันนี้ผมเลยอยากบอกเขาบ้าง ....
ฉันรักนายนะซูโฮ”
ฉันไม่ใช่ไม่รู้ ว่าเธอไม่คิดอะไร
ที่เธอทำมันก็ ทั่วไปไม่ได้พิเศษ
เธอคงจะไม่เคยได้รู้ ไม่ได้ดูไม่ทันสังเกตุ
คนหนึ่งที่ทุเรศในสายตาเธอมั้ง
แค่ได้เห็นรอยยิ้มจากเธอก็คิดไปไกล
ฉันคิดมากเธอรู้บ้างไหมแต่ไม่สำคัญ
ฉันก็ไม่อยากที่จะนอนเพ้อ
ว่าเธอก็คงจะเป็นเหมือนกัน
ใจมันชอบดื้อรั้น ฉันก็เบื่อ
มีหนึ่งคำ ที่ไม่ขำเท่าไหร่ ตั้งใจฟังก็แล้วกัน
ฉันชอบเธอ คือฉันชอบเธอได้ไหม
นี่มันคือความจริงในใจจากเพื่อนสนิทที่คิดเกินเลย
ก็คนคุ้นตา ก็คนคุ้นเคย ที่ไม่เคยจะเป็นแค่เพื่อนเธอ
ถ้าเธอทำให้หลง อย่ามาห้ามฉันละเมอ
ต้องชิงบอกว่าฉันชอบเธอ
เพราะกลัวเธอจะคิดอะไรกับใคร
รู้บ้างไหมว่าฉันคนนี้ยังคอยเป็นห่วง
และบางทีก็เผลอแอบหวงตอนใครใกล้เธอ
ก็เลยต้องบอกเธอในวันนี้ ทุกๆ นาทีที่เราได้เจอ
บางทีก็อยากเผลอเข้าไปกอด
มีหนึ่งคำ ที่ไม่ขำเท่าไหร่ ตั้งใจฟังก็แล้วกัน
ฉันชอบเธอ คือฉันชอบเธอได้ไหม
นี่มันคือความจริงในใจจากเพื่อนสนิทที่คิดเกินเลย
ก็คนคุ้นตา ก็คนคุ้นเคย ที่ไม่เคยเป็นแค่เพื่อนเธอ
ถ้าเธอทำให้หลง อย่ามาห้ามฉันละเมอ
ต้องชิงบอกว่าฉันชอบเธอ
เพราะกลัวเธอจะคิดอะไรกับใคร
นี่มันคือความจริงในใจจากเพื่อนสนิทที่คิดเกินเลย
ก็คนคุ้นตา ก็คนคุ้นเคย ไม่อยากจะเป็นแค่เพื่อนเธอ
ถ้าเธอทำให้หลง อย่ามาห้ามฉันละเมอ
ต้องชิงบอกว่าฉันชอบเธอ
เพราะกลัวเธอจะคิดอะไรกับใคร
หรือจะบอกว่าฉันรักเธอ
ถ้ามันดูไม่เว่อร์ จะพูดให้ฟัง
“ฉันรักนายมากกว่าเยอะคริส”
ความคิดเห็น