ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    I want to see you again

    ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1 : Welcome to my home

    • อัปเดตล่าสุด 7 ก.พ. 57


          ที่ประเทศนอร์เวย์
     แจ็ค ฟรอสต์หรือที่รู้จักในฉายา เทพผู้พิทักษ์แห่งเหมันต์ ได้ไปหยุดอยู่ตรงที่ๆเขาเคยเรียกว่า บ้าน ซึ่งความเป็นจริงควรเรียกว่าปราสาทมากกว่ามันอาจจะไม่น่าสนใจถ้ามันคือปราสาทปกติ แต่ปราสาทนี้สร้างจากน้ำแข็งทั้งหมด ที่แห่งนี้เขาไม่ได้สร้างด้วยแรงกาย แต่สร้างดัวยเวทย์มนต์ ใช่เวทย์มนต์แห่งหิมะและน้ำแข็งของเขาและ "คนรัก"ของเขา ตอนนี้แม้เวลาจะผ่านไปนานเท่าใด ความทรงจำของเขาในที่แห่งนี้มันไม่เคยถูกลืมเลือน
    "ก๊อก กุก กุก ก๊อก" แจ็ค ฟรอสต์ เคาะประตูเหมือนเป็นรหัสอะไรซักอย่าง จากนั้นประตูน้ำแข็งขนาดใหญ่ได้เปิดออก พบมนุษย์หิมะอยู่ภายในซึ่งกล่าวอย่างสุภาพว่า
    "ยินดีต้อนรับกลับคะ คุณชาย แล้วนั่นคือแขกของท่านใช่ไหมคะ"มนุษย์หิมะตนนั้นกล่าวต้อนรับพร้อมถาม
    "ใช่แล้ว พวกนี้แขกของข้าเอง เจ้าไปจัดเตรียมที่พักให้เขาดัวยนะ" แจ็ค ฟรอสต์พูดขึ้นมาพร้อมสั่งมนุษย์หิมะตนนั้นทันที ใช่แล้วแขกที่ว่านั้นคือเทพผู้พิทักษ์คนอื่นๆ เช่น "นอร์ท ซานต้าครอสต์" "บันนีมัน กระต่ายอีสเตอร์" "ทู๊ด เทพฟันน้ำนม" และ "แซนดี้ เทพแห่งความฝัน"
    "ท่านพ่อออ"มีเสียงไม่ทราบนามตะโกนออกมาพร้อมโดดกอดชายคนตรงหนัาที่ตนเองเรียกว่าพ่อ
    "ไง อลิส ไม่เจอกันนานเลยนะ กี่ปีๆ ลูกก็เหมือนเดิม"ชายคนที่ถูกเรียกว่าพ่อก็กอดลูกสาวของตนกลับพรัอมตอบออกมาซึ่งคนนั้นไม่ใช่ใคร แจ็ค ฟรอสต์ นั่นเอง
    "ไม่นานนะคะแค่ 130ปีเองคะหนูรอจนที่นี่ไม่มีทั้งคนทั้งสัตว์ป่ามาเล่นแล้วเนี่ย"อลิส ตอบพร้อมเน้นคำว่า 130ปีใหัชัดๆ 
    "เฮ้ เดี๋ยวๆๆ 130ปี ทำไมลูกนายไม่เห็นแก่ลงเลยละดูๆนึกว่าอายุ17 18"มันนีมันถามแจ็ค
    "เธอเป็นลูกครึ่งนะ ครึ่งคนครึ่งเทพ(haft human haft guardian)เลยไม่แก่ไม่ตายแล้วยังใช้ชีวิตเหมือนคนปกติได้อีกด้วย"แจ็คฟรอสต์ตอบบันนีมัน แต่ดูเหมือนเพื่อนกระต่ายตัวน้อย(รึเเปล่า)จะไม่พรัอมจะฟังเพราะกำลังถูกอลิสดึงหูหยิกแก้มไปๆมาๆ
    "เออ....ช่วยแกะเธอออกไปที"บันนีมันขอรัองด้วยน้ำเสียงแบบสั่ง
    "อลิส ลงมาได้แลัวเดี๋ยวลุงบันนี่โกรธเอา"แจ็คบอกลูกของตนเองพรัอมเน้นเสียงตรงคำว่าลุงพอสมควร
    "อุ๊ป...."ทุกคนพยายามกลั้นหัวเราะเพราะบันนี่ทำหน้าช็อคตรงคำว่าลุงพอสมควร
    "เอาละทุกๆท่านเชิญ ทัวร์รอบๆได้ก่อน เดี๋ยวผมจะกลับมา"แจ็คพูดอย่างสุภาพพร้อมสั่งอลิสว่า
    "ลูกพาลุงๆป้าๆไปทัวร์รอบได้บ้านเลยนะ ไปได้ทุกๆห้องแต่หัามห้องของพ่อนะเดี๋ยวพ่อจะพาไปเอง"
    "โอเคคะ"อลิสตอบพร้อมกระโดดไปยังกลุ่มเทพผู้พิทักษ์คนอื่นๆและยังดึงทุกคนไปทัวร์รอบๆบ้าน
    "เร็วๆสิคะ เดี๋ยวไม่ทันอาหารมื้อค่ำกันพอดี อีกอย่างนะคะ ถ้ามีคำถามอะไรถามได้เลยค่ะ"อลิสคะยั้นคะยอให้อีกฝ่ายทำตามที่เธอบอก ส่วนแจ็คนะเหรอไปห้องของตนเองแล้ว
    "เอ่อ..นี่หนูแม่ของหนูไปไหนละจ๊ะ"ทู๊ดถามอลิส
    "อ้อท่านแม่นะเหรอคะ ท่านเป็นมนุษย์ท่านจากไปได้ประมาณ200กว่าปีไดัแล้วมั้งแต่ศพของท่านนั้นไม่สลายตามกาลเวลาเหมือนคนนอนหลับเฉยๆ"อลิสพูดพร้อมทำหน้าเศร้า
    "แต่ท่านพ่อก็มีความหวังเล็กๆนะคะ ว่าพวกเราจะอยู่กันพรัอมหน้ากันอีกครั้งแล้วไม่มีใครจากกันไปอีก"อลิสพูดต่อแลัวทำหน้าเศร้า
    "แล้วหนูมีเพื่อนไหม"ทู๊ดถามต่อ
    "เคยมีคะ แต่ตายไปหมดแลัว ทุกวันนี้ได้แต่เล่นกับสัตว์หรือไม่ก็อ่านหนังสือไม่ค่อยเจอคนเท่าไหร่เพราะเวลาเห็นหนูทุกๆคนก็กลัวแล้วไปซะหมด"อลิสต์ตอบ
    "แล้วเจ้ามีความทรงจำอะไรเกี่ยวกับแม่ของเจ้าบ้างละ"นอร์ทถามพรัอมยิ้มดัวยรอยยิ้มที่เป็นเอกลักษณ์
    "เท่าที่หนูจำได้นะคะ ก็ท่านแม่เป็นคนที่สวยงามมาก มีพลังเวทย์มหาสารแม้แต่ท่านพ่อยังยอมแพ้ อ้อ!!แถมยังชอบมัดผมให้หนูอีกด้วยคะ"อลิสตอบนอร์ทแล้วยิ้มเล็กนัอย
    "ตอนนี้หนูอายุจริงๆเท่าไหร่"บันนี่ถาม
    "240ปีคะ"อลิสตอบ
    "หา 240ปี"ทุกคนได้ยินคำตอบพร้อมรู้สึกตกใจในคำตอบนั้นใครจะไปเชื่อว่า เด็กที่ดูอายุ17 18 ผมสีขาวอมเงินเปียทั้งสองข้าง สวมชุดเดรสสีขาวตรงขอบๆเป็นสีน้ำเงิน  ขี้เล่น และเซ่อซ่าจะมีอายุขนาดนี้
    "เอาละมาข้าจะพาทุกๆคนไปหัองของข้าละนะ"แจ็คเดินออกมาด้วยชุดแบบขุนนางชั้นสูงของทางยุโรปสีน้ำเงินพร้อมสายพาดสีแดง สวมรองเท้าหนังสีดำและมีตรารูปเกล็ดหิมะมาประดับอีกชิ้นที่สายพาด
    "ว้าว แต่งนี้ก็เป็นดัวยเหรอนึกว่าจะแต่งเป็นแบบเดียว"นอร์ทถามแจ็คพร้อมหัวเราะ
    "แต่งเป็นสิข้าเคยแต่งอย่านี้เป็นเวลากว่า 40 ปีำไมจะแต่งไม่ได้"แจ็คตอบไป
     
    ที่ห้องของแจ็ค มีผู้หญิงคนหนึ่งนอนอยู่กลางหัองผมของเธอมีสีบรอนแพล็ตตินั่มถักเปียข้างเดียว แต่งหน้าเล็กน้อย ริมฝีปากดูเอิบอิ่มสีแดง ผิวขาว สวมชุดเดรสสีน้ำทะเลที่สร้างมาจากพลังเวทย์น้ำแข็งและหิมะของเธอเอง 
    "นั่นใช่คนรักขอกนายรึเปล่า"บันนี่ถาม
    "ใช่ เป็นไงเหมือนหลับไปใช่ไหม"แจ็คตอบบันนี่ไป
    "ลักษณะการแต่งตัวนี้เหมือนคนชั้นสูงเลยนะ ไหนดูสิ"นอร์ทดูร่างคนตรงหน้ากำลังเอามือไปวากตรงบริเวณเปลือกจฃตาเพราะจะดูดวงตาแต่แจ็คขว้ามือได้ทัน
    "ท่านจะทำอะไร"แจ็คถาม
    "ข้าจะดูดวงตาของนางซักหน่อยจะได้รู้ว่าเป็นใคร"นอร์ทตอบ
    "ไม่ต้องข้าทำเอง"แจ็คพูดพร้อมดึงเปลือกตาออกจากันทำให้เห็นดวงตาสีน้ำเงินแววว่าราวกับอัญมณีที่พึ่งเจียรนัยใหม่ๆ
    "โอ้..พระเจ้า...ไม่จริงใช่ไหม นี่มัน ราชินีหิมะนี่ เจ้าแต่งกับราชินีหิมะแล้วมีลูกด้วยกันด้วยวู้ว"นอร์ทรู้สึกดีใจมากที่รู้ว่าร่างตรงหน้าของตนคือใคร
    "ท่านรู้จักนางเหรอ"แจ็คถาม
    "เปล่าๆแค่หลายปีก่อนข้าเคยเจอดวงไฟที่มีสีน้ำเงินบนลูกโลกนะสิ ข้ารู้แค่ว่าคือใครแต่ไม่รู้จักแบบลึกซึ้งแบบนายไง"นอร์ทตอบ
    "แล้วเจัาเจอนางยังไงเหรอ"ทู๊ดถาม"แล้วนางชื่ออะไรละ"
    "นางชื่อ เอลซ่า ราชินีแห่งแอเรนเดล"แจ็คตอบไป
    "แต่ขัาเจอนางยังไงเดี๋ยวค่อยเล่าละกันไปทานอาหารกันดีกว่า"แจ็คพูดแลัวชวนคนอื่นๆ
     
    ในที่ห้องอาหาร ทุกๆคนนั้นได้ทานอาหารกันอย่างเอร็ดอร่อย แถมยังได้พูดคุยถึงเรื่องราวต่างๆของแต่ละคน ไม่ว่าการที่บันนี่โยนบูมเมอแรงค์ใส่หัวตัวเอง นอร์ทตกรถเลื่อนทั้งๆที่ตนเองขับอยู่ ส่วนแซนดี้เสกทรายเป็นละครใบ้เล่าเรื่อง แล้วอลิสก็ได้เล่าเรื่องของตนเองช่วงที่ครอบครัวของเธออยู่พร้อมหน้าให้ทุกคนฟัง ต่างคนต่างมีความสุข ไม่มีใครอยากเลิกการพูดคุยนี้เลย พอถึงเวลาของแจ็คทุกๆคนตัองการรู้ว่าเรื่องราวทั้งหมดเป็นอย่างไรเขาเจอเอลซ่าตอนไหนแล้วรักกันตอนไหนแล้วเป็นอะไรต่อ
     
    "ตานายแล้วแจ็ค"ทู๊ดบอกให้แจ็คเริ่มเล่า
    "ก็ไดัๆ ข้าเจอเอลซ่าครั้งแรกก็คงที่ปราสาทนี้ละมั้ง ตรงที่ละเบียงนั่น"แจ็คพูดพรัอมชี้ว่าระเบียงตรงไหน
    "เรื่องเป็นไงมาไงเล่าให้หมดนะ"นอร์ทบอกเชิงสั่ง
    "เอาละ เรื่องมีอยู่ว่า"
    .
    .
    .
    .
    .
     
     To be continued
     
     
    @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
     
    จบไปแล้วครับสำหรับตอนแรกกว่าจะคิดออกนึกพร็อตได้แต่คิดเนื้อเรื่องไม่ได้ สำหรับคนที่เข้ามาแล้วไม่เจออะไรก็ขอโทษด้วยนะครับ
    เอาละตอนนี้เป็นแบบเล่าที่มาที่ไปเฉยๆไม่มีเนื้อเรื่องอะไรมากนอกจากแจ็คกลับมาบ้านก็เท่านั้นส่วนตอนต่อไปนี้คือเรื่องย้อนอดีตแล้วนะครับอาจจะมีบทของ เอลซ่า บ้าง แจ็ค ฟรอสต์ บ้าง เนื้อเรื่องเป็นอย่างไรคอมเมนต์ด้วนนะครับ เจอกันใหม่ตอนหน้าประมาณอาทิตย์หน้าช้าสุด
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×