คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่4 โดมิโน่
บทที่4 โดมิโน่
“โอ๊ย!!” เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดไม่ได้ดังมาจากหนุ่มผมดำท่าทางเอ๋อๆอย่างที่โกคุเดระ ฮายาโตะต้องการ กลับเป็นหนุ่มน้อยผมหยักโศกหน้าหวาน แทน
“เฮ้ย! เป็นไงบ้างไอวัวหน้าหวาน ”ฮายาโตะรีบเข้าไปดูอาการด้วยความเป็นห่วงปนความกังวลใจกับความผิดพลาดครั้งแรกของตน ฮึเป็นเพราะเจ้าบ้านั้นแท้ๆ
เป็นเพราะฮายาโตะไม่รู้ชื่อคนที่บาดเจ็บแต่จากการการแต่งตัวด้วยสูทลายวัว บวกกับพอสังเกตุหน้าตาแล้ว จึงเรียกออกไป โดยไม่รู้ว่ามันสะกิดใจกับคนเจ็บอย่างแรง
เฮ้อชีวิตคุณแรมโบ้หนีไม่พ้นวัวรึไงนะ
“อย่ามาว่าคุณแรมโบ้ว่าเป็นวัวนะ”หนุ่มที่บาดเจ็บแย้งขึ้น
“เออ..ก็ได้ แล้วแกเป็นใครกันห๊ะ ไอ วัว บ้า ”ย้ำถ้อยคำชัดเจนราวกับยั่วประสาทคนเจ็บ
“เฮ้ยบอกแล้วไงคุณแรมโบ้ชื่อว่าคุณแรมโบ้ อายุ5ขวบเป็นนักฆ่าที่เก่งที่สุด ฮ่าๆๆได้ยินแล้วก็ก้มหัวขอโทษมาซะ”
คำประกาศที่บอกออกไปทำให้สองหนุ่มที่ได้ฟังงงมากเพราะหนุ่มหน้าหวานตรงหน้าถึงแม้ว่าจะหน้าเด็กมากแต่ไม่ถึงกับอายุ5ขวบแน่นอน
“ฮ่าฮ่า รู้แล้วแกไม่เพียงแต่เป็นวัวบ้า แต่เป็นวัวต๊องด้วย อุ๊บฮ่ะๆๆ”
“อด..ทน..ไว้ ฮือๆๆไปตายซ๊า ”บอกเสร็จคนเจ็บที่โดนย้ำว่าวัวซ้ำสองคว้าอาวุธออกมาจากผมหยักโศกของตนออกมายิงใส่คนตรงหน้าอย่างมั่วสัวสุดๆ
ด้วยอานุภาพอาวุธ อาวุธบาซูก้าทศวรรษที่ยิงออกไปแบบมั่วๆ ทำให้รอบๆตัวแรมโบ้เต็มไปด้วยกลุ่มควันและเศษดินที่ฟุ้มกระจาย ด้วยความเนียนหรือความเป็นห่วงก็ไม่อาจทราบได้เพราะยามาโมโตะ ทาเคชิ รีบเข้ากอดโกคุเดระ ฮายาโตะ
“โอ๊ยย เกิดอะไรขึ้นเนี่ย”เสียงร้องด้วยความเจ็บแปลบและมึนงงไม่ได้ดังมาจากหนุ่มผมดำท่าทางเอ๋อๆของยามาโมโตะ ทาเคชิ หรือเด็กหนุ่มผมเงินอย่างโกคุเดระ ฮายาโตะ แต่มันดังมาจากอดีตนักข่าวหนุ่มแว่นน้อยอายุ25ทีตอนนี้กลายเป็นเด็กน้อยสวมแว่นที่อายุประมาท13ปีแทน
“เฮ้ย!”เมื่อสำรวจเห็นร่างตนเองที่กลายเป็นเด็ก
“หืม..น่าสนใจจริงๆ โชจังของผม”เสียกบอกด้วยความถูกใจตรงเข้ากอด
“ผมไม่ใช่ของคุณซะหน่อย ปล่อยผมได้แล้วคุณเบียคุรันบอสแห่งมิลฟีโอเรแฟมิลีและเป็นหัวหน้าของ 6 บุพผามอาลัย”
“ฮะๆๆ คงไม่ได้หรอกนะโชจัง ก็เราตกลงสัญญากันก่อนหน้านี้แล้วจริงไหม โชจังของผม”เบียคุรันยิ้มด้วยความเจ้าเหล่และถูกใจสุดๆ
ขณะที่นักข่าวหนุ่มแว่นน้อยนามโชอิจิที่ตอนนี้ได้ถูกเปลี่ยนป็นโชจังตีสีหน้าอยากตายพร้อมกับคิดในใจ แล้วใครมันจะไปคิดว่าตนเองจะกลายเป็นเด็กอายุ13 จริงๆ เฮ้อ
แต่มีรึโชอิจิ นักข่าวหนุ่มแว่นน้อยที่สามารถรักษาความลึกลับไว้อย่างเหนียวแน่นจะหมดซึ่งพิษสงง่ายๆ
เฮ้อความจริงแล้วยังไม่อยากใช้เลยเพราะยังอยู่ในช่วงการทดลอง แต่คุณบังคับผมเองนะคุณเบียคุรัน
ด้วยประสบการณ์รับมือกับอันตรายมาโชกโชนทำให้เบียคุรันโดดหนีของที่โชจังของเค้ากำลังฉีดใส่ถึงไม่รู้ว่าเป็นอะไรก็เถอะ
“อะไรนะโชจัง”เบียคุรันถามขึ้นด้วยความสงสัย
“ไวรัส 2786 รุ่นใหม่ล่าสุดที่ผมสกัดขึ้นเองครับ ถ้าผู้ชายคนไหนโดนไปจะเกลียดเด็กชนิดขั้นโคม่าเลยละครับ เพราะฉะนั้นมาจบปัญหานี้กันเถอะครับ”
“อืม..ความคิดไม่เลว ถ้าฉันเกลียดนาน นายจะได้เป็นอิสระไม่ต้องทำตามสัญยละสิ แต่ผมไม่ยอมหรอกนะ ก็โชจังอุตสาต์กลายเป็นเด็กอายุ13 ตรงตามข้อสัญญา แล้วนี่น่า มันเป็นพรมลิขิตเชียวนะโชจัง”
“ผมไม่ได้อยากกลายเป็นเด็กซะหน่อยครับ”โชอิจิตะโกนสุดเสียงพร้อมกับหักส่วนเข็มออกแล้วพันด้วยพลาสติกสีฟ้าแทน แล้วปาใส่เบียคุรัน
“ว๊าย!!”
เสียงร้องด้วยความตกใจไม่ได้ดังมาจากมาเฟียหนุ่มเพลย์บอยผมขาวอย่างที่โชอิจิตั้งใจ แต่ดังมาจากเด็กสาวผูกผมม้าหน้าตาน่ารักที่อยู่ข้างหลังแทน
“ฮารุเจ็บจังเลย”เสียงโอดครวญที่ดังออกมา เรียกความสนใจให้บอสมาเฟียว่าที่รุ่น10ที่ตามมารีบเข้ามาดู
“เป็นไงบ้างครับฮารุ”เสียงถามด้วยความอ่อนโยน
“คุณสึนะ ฮารุรักคุณสึนะนะคะ แต่..”
“ครับ ผมทราบ ผมเองก็..คุณจะถอนหลังไปทำไทครับ”ก่อนที่จะได้บอกรัก สึนะอดไม่ได้ที่จะถามออกไป เพราะเด็กสาวตรงหน้า กำลังเดินถอยหลังห่างจากเค้าด้วยท่าทางหวาดกลัว
“ฮารุไม่รู้เป็นอะไรค่ะ ”
ด้วยความร้อนใจของกลัวว่าฮารุจะเป็นอะไร เพราะลางสังหรณ์ของเค้า บอกว่าซวยแน่ๆตั้งแต่เห็นฮารุมีท่าทีที่แปลกไป สึนะจึงรีบจับตัวฮารุมาสำรวจเอง
“กรี๊ดดดดด..ฮารุเกลียดผู้ใหญ่ค๊า”คำตอบของเด็กสาวทำเอาสึนะกับทุกคนอึ้ง
“อ่า..สงสัยมันมีผลตรงข้ามกับผู้หญิงละมั้ง”เสียงแผ่วเบาของชิจิ เฉลยคำตอบอาการของฮารุ
ด้ยความตกใจและความพยายามดิ้นรนหนีออกจากสึนะทำให้ฮารุไปถูกปุ่มกดของหนึ่งในอาวุธพิเศษที่ได้เคยรับจากสึนะ ให้เอาไว้ป้องกันตัว เกิดแสงจ้าขึ้นมา
เมื่อแสงจ้าหมดไปเหลือเพียงชายหนุ่มรูปงามในชุดสูท 3 คน
“เอะที่นี่ที่ไหนเนี่ย นั่นแรมจังนี่ แรมจัง” ชายหนุ่มคนแรกรูปร่างสูงโปร่งผมดำไว้ผมทรงซามูไรร้องทักขึ้น
“เบาๆหน่อยสิเทลโล่ ผมยังไม่หายมึนนะครับ”ชายหนุ่มคนที่2 ร้องบอกด้วยท่าทางที่เหมือนยังไม่สร่างเมาแต่ก็ยังดูดี
“พวกงี่เง่า สุ่มหัวกันแบบนี้น่าฆ่าให้หมด” ชายหนุ่มคนสุดท้ายที่เตรียมทอนฟาพร้อมที่จะฆ่าให้เรียบทุกเอ่ยขึ้น
ชายหนุ่มคนแรกรูปร่างสูงโปร่งผมดำไว้ผมทรงซามูไรวิ่งไปหาแรมโบ้
“หึหึ แกกำลังทำอะไร วัวโง่นี่เป็นของฉันห้ามเข้าใกล้เด็ดขาด”ประกาศิตจากรีบอร์นนักฆ่าที่หลายคนหวาดกลัวไม่อาจทำให้ชายหนุ่มผมทรงซามูไรหยุดได้ แถม ตรงเข้ากอดแรมโบ้ด้วยความคิดถึง
ถึงแม้จะมีรีบอร์นขวาง แต่กลับผ่านไปได้อย่างรวดเร็วทำเอาทุกอึ้ง
“เฮ้อ ง่วงนอนจังครับเคโนยะคุง”หนุ่มท่าทางไม่สร่างเมาเอยพร้อมกับเอาหัวไปยึดพื้นที่บริเวณไหล่ของคนข้างตัว
“เจ้าตัวงี่เง่า แกเป็นภาระฉันจริงๆ โชคุรัน” ถึงจะบ่นแต่ก็ยอมให้พิงเพราะรู้ดีว่าก็ให้สลัดเท่าไรก็ไม่ออก
ความคิดเห็น