สาวสุดเปิ่นกับนายไดสึเกะ

- -


  เมื่อเช้าของโรงเรียนเปิดวันแรกของโรงเรียนเวอร์คัมได้เกิดเหตุหน้าโรงเรียนที่เคียวโกะไม่ทันได้ตั้งตัว
   โครม!

"โอ๊ย!ตาบ้าหัวดูตาม้าตาเรือซะบ้าง" ฉันด่าคู่กรณีอย่างไม่เว้นวรรค

" นี้เธอเป็นไรบ้างป่ะ" คู่กรณีถาม

"เจ็บสิ ถามไรโง่ๆ " ฉันพูดอย่างเจ็บใจแล้วจับขาตัวเองเอาไว้

ฉันถึงกับอึ่งอึ่งกึกเพราะคู่กรณีข้างหน้าเป็นคนที่เรียนพิเศษด้วยกัน

"นี้นายมัน"

"ถึงกับด่าไม่ออกเลยหรอที่เห็นฉันหล่อน่ะ" คู่กรณีพูดออกมาด้วยความหน้าด้านมาก

" หึ..อะไรนะ ผู้ชายอะไร หลงตัวเองชะมัด " ฉันสะบัดหน้าใส่แล้วค่อยๆลุกขึ้นไปหยิบหนังสื่ที่กระจัดกระจายอยุกลางถนน

"เห้ย เดียวสิ เธอคือดาวโรงเรียนเวอร์คัมใช่มั้ย "

" ใช่ มีอะไรมิทราบ "

"เอ่อ... คือ ไม่มีอะไร

"เฮ้อเสียเวลาจริงๆ"ฉันถอนหายใจอย่างแรงแล้วเดินสะบัดก้นเข้าโรงเรียน

"เฮ้ เธอขาเจ็บอย่างนั้น ยังเดินไหวอีกหรอ ฉันไปส่งดีกว่ามั้ย"

"ไม่ต้อง ฉันเดินเองได้ย่ะ " 

       กึก!

   ฉันได้ล้มลงอีกครั้งหนึ่ง

"มาฉันช่วยดีกว่า" คู่กรณีจับแขนของฉันเพื่อนจะพาไปส่งที่ห้อง

"ไม่ต้องมาแตะต้องตัวฉัน "

   เปาะ

เสียงหมัดของฉันไปกระทบกับมือของคู่กรณี เพราะคู่กรณีบังอาจรับหมัดของฉัน

"หมัดตรงดีนิ" คู่กรณีกำหมัดฉัน

"หนอย...อีกตาบ้าฝากไว้ก่อนนะ "

  ปล/ถ้ามีอะไรที่ผิดๆขัดๆอยู่ก็ช่วยบอกหน่อยนะค่ะ