Je taime

ลำดับตอนที่ #2 : ชีวิต 50%

"น็อคไแล้วครับ!!!แม่สาวร่างใหญ่แพ้ราบคาบให้แก่สาวน้อยอยุ15ปีจากฮอบราตัน (ฮอ-บรา-ตัน)เอส  ตากีล่า" เห่ๆๆๆ นั้นแหละชื่อของฉัน  เอส  ตากีล่า พวกเขากำลังโห่ร้องให้ฉัน  เสียงดังกึกก้องจากเวทีนักสู้ที่ถูกโอบล้อมด้วยที่นั่งคนดูกลางมหาสมุทรแปซิฟิกที่กินพื้นที่ถึง1,000,000ตารางกิโลเมตรจุคนคนดูได้ถึง50,000,000คนซึ่งแสดงถึงชัยชนะของร่างบางที่ยืนเด่นเป็นสง่าบนเวที

ณ  ห้องนอน

"เฮ้ออออไม่รู้ทำไมต้องวุ่นวายขนาดนี้เป็นนักสู้ต้องไปโชว์ตัวทำำนู่นทำนี่ต่างๆนานาน่ารำคาญ"เสียงบ่นของผู้ชนะชั่งต่างกับเสียงที่โห่ร้องอยู่ข้างนอก "เอาเถอะค่ะคุณหนูไปอาบน้ำพักผ่อนเถอะค่ะ"  เสียงอันอ่อนหวานของนมปลอบประโลมให้เด็กสาวที่เลี้ยงมาตั้งแต่หยุดบ่นและไปพักผ่อน  "ค่าาานม  พรุ่งนี้เอสต้องไที่ไหนบ้างค่ะ" "มีไปรายงานตัวที่อเมริกาแล้วมีไปต่อที่ระเทศไทย เดินทางรวมกับช่วงโชว์ตัวและเซ็นต์สัญญาก็ประมาณ 1 อาทิตย์ค่ะเดินทางครั้งล่ะ 1 วัน อ่อแล้วคุณหนูจะกลับฮอบราตันด้วยมั้ยค่ะ?" "ไม่ค่ะนมขออยู่ประเทศไทยต่อเลยได้มั้ยค่ะ เห็นว่าอีก2อาทิตย์ต่อจากนั้นมีงาน ปาร์ตี้นักสู้อยู่"  "ได้ค่ะคุณหนูเดี๋ยวนมเตรียมที่พักให้" "นมค่ะเอสขอวานอีกเรื่องค่ะขอให้ปิดเรื่องการอยู่ประเทศไทยต่อเป็นความลับและขอสร้างเอกสารปลอมเข้าระเทศไทยใน่วงอย่ต่อทั้งหมดอีกหนึ่งชุดนะค่ะอยากอยู่เงียบๆอีกหน่อย  มีแค่นี้แหละค่ะ"