ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    SNSD ( YURI ) My Pilot เสน่ห์รัก..นักบิน

    ลำดับตอนที่ #9 : Chapter 8 : I waiting for you 100%

    • อัปเดตล่าสุด 26 ก.ย. 54




    โรงพยาบาล
    SONE

    ห้องพักแพทย์ของหมอซอฮยอน

    ก๊อก !!!

    “ เชิญค่ะ ”หมอสาวก้มหน้าทำงานโดยไม่มองว่าเป็นใคร

    “ สวัสดีค่ะคุณหมอ ” ร่างบางเอ่ยขึ้น

    “ เป็นอะไรมาค่ะ ” หมอสาวถามต่อไป

    “ เป็นโรคขาดคนดูแลค่ะ ”ร่างบางยังเอ่ยต่อหมอสาวเงยหน้าขึ้นมา

    “ เป็นโรคขาดคนดูแลเพราะคุณหมอแย่งเค้าไปไงค่ะ ” ร่างบางต่อ

    “ อ้าว!!! คิดว่าใครที่แท้ก็ คุณเป็ดเหยินนั่นเอง สวัสดีค่ะ ” หมอสาวพูดเมื่อเห็นร่างบาง

    “ จะมาดัดฟันเหรอค่ะ คงต้องเชิญแผนกอื่น ” สาวตากลมยังกวน

    “ นี่ยัยหมอหน้ากบ !!! ” ร่างบางลุกขึ้นด้วยโมโห

    “ อะไรค่ะคุณเป็ดเหยิน ” หมอสาวถามด้วยเสียงเรียบ

    “ นี่เธอรู้อะไรมั๊ยว่าพี่ยูลเค้ารักฉันไม่ได้รักเธอเลยเม้แต่นิด ที่เค้ายอมหมั้นกับเธอ
    เพราะคุณแม่เค้าบังคับ ” ร่างบางพูดพลางยิ้มเยาะหมอสาว

    “ เหรอค่ะ !!! แต่เค้าก็กำลังจะเป็นของฉันแล้ว  ” หมอสาวยิ้มให้อย่างเหยียดๆ

    “ นี่เธอ !!! ไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยเหรอ ” ร่างบางเดินเข้ามาใกล้สาวตากลม

    “ รู้สึกค่ะ...รู้สึกดีใจที่ฉันจะครอบครองพี่ยูลแทนผู้หญิงอย่างคุณ ” สาวตากลมนั่งทำงานต่อไปโยไม่สนใจ

    “ นี่ผู้หญิงอย่างฉันมันเป็นยังไง ห๊ะ !!! ” ร่างบาง

    “ ก็ไม่เป็นยังไงหรอกค่ะ แค่แย่งแฟนของคนอื่น  จับปลาสองมือ ไม่รู้จักพอ ” สาวตากลมเผชิญหน้ามาหาร่างบาง

    “ นี่ยัย.... ”

    “ ยัยอะไรค่ะคุณเป็ดเหยิน ถ้าวันนี้ไม่มีอะไรเชิญคุณกลับไปได้แล้ว ” สาวตากลมออกปากไล่

    “ ฝากไว้ก่อนเถอะยัยหน้ากบ ” ร่างบางรีบออกจากห้องสาวตากลมอย่างรวดเร็ว

    ณ.โรงพยาบาล SONE

     ก๊อกๆๆๆ เสียงประตูห้องของสาวตากลมดังขึ้นอีกครั้ง

    “ ใครอีกล่ะเนี่ย ” สาวตากลมนั่งทำงานโดยไม่สนใจผู้มาเยือน

    “ สวัสดีค่ะ คุณหมอ ” ยุนอา เดินเข้ามาในห้องพร้อมรอยอันทรงเสน่ห์ไม่ว่าใครได้เห็นจะต้องหลงกันทั้งนั้น

    “ สวัสดีค่ะ คุณยุนอา มาทำอะไรค่ะ ” สาวตากลมเงยหน้าขึ้นมาถาม

    “ ก็ไม่มีอะไหรอกค่ะ แค่อยากได้โทรศัพท์คืนเท่านั้น ” ยุนอาเชยคางมนของสาวตากลมขึ้นมา

    “ ถ้าไม่ให้คืนล่ะค่ะ ” สาวตากลมจ้องตายุนอาอย่างยั่วยวน

    “ ก็คงต้องจูบ !!! ” ยุนอาไม่รอช้าดึงสาวตากลมเข้ามาประกบปากทันที

    “ อืออออออออออออ ” สาวตากลมคางออกมา

     

    เพี๊ยะ !!!

    เพี๊ยะ !!!

    เพี๊ยะ !!!

     

    “ เลว !!! ” สาวตากลมพูดออกมา

    “ ถ้าฉันเลยคุณก็ร้ายนั่นแหละคุณหมอ ” ร่างสูงมองหน้าสาวตากลมและยิ้มที่มุมปาก

    “ ออกไป !!! สาวตากลมไล่ยุนอา

    “ วันนี้ไอ้ยูลมันบอกให้ฉันพาคุณไปซื้อของ ”  ร่างสูงบอกสาวตากลมและนั่งรอต่อไป

    “ ฉันไม่ไปกับคุณ!!! ” สาวตากลม

    “ แต่คุณต้องไปเพราะไอ้ยูลมันให้ฉันพาคุณไป ” ยุนอาเดินไปหาสาวตากลมและดึงมือขึ้น

    “ จะทำอะไร !!! นะ ” สาวตากลมถามด้วยสีหน้าหวาดกลัว

    “ ฉันไม่ทำอะไรคุณหรอกถ้าคุณไปกับฉัน ” ร่างสูงดึงมือสาวตากลมขึ้นไปเดินออกไปจากห้อง

     

    “ อ้าว !!! นี่แฟนคุณหมอเหรอค่ะ หล่อจัง ” พยาบาลหน้าถามและชื่นชมความหล่อ

    “ ขอบคุณค่ะ !!! เราขอตัวก่อนนะค่ะ ” ร่างสูงดึงมือและเดินออกไป

    “ นี่คุณทำไมไปบอกเค้ายังงั้นล่ะ ” สาวตากลมถามร่างสูงด้วยสีหน้าไม่พอใจ

    “ อ้าว !!! ทำไมล่ะฉันก็คิดว่าคุณจะดีใจ ” ร่างสูงยังกวนประสาทสาวตากลมต่อไป

    “ นี่คุณ !!! ปล่อยฉันจะกลับแล้ว ” สาวตากลมสะบัดมืออย่างแรง ร่างสูงรวบตัวสาวตากลมมาไว้ในอ้อมกอด

     

     

    ฟอดๆ

    “ ไปกับฉันนะเจ้าหญิง ” ร่างสูงพูดอย่างอ่อนโยนอ้อมกอดของร่างสูงทำให้สาวตากลมสัมผัสถึงความอ่อนโยนจากร่างสูง

    “ ปะ...ปล่อยฉันได้แล้วคุณ ” สาวตากลมเดินนำหน้าร่างสูงไป

     

    ภายในรถสาวตากลมนั่งคิดอยู่ถึงเรื่องที่ร่างสูงอ่อนโยนเหมือนกับใครคนนึง

    “ นี่คุณเป็นอะรึป่าวขึ้นรถเห็นนั่งเงียบตลอดเลย ” ร่างสูงเป็นฝ่ายถาม

    “ ปะ...ป่าวฉันแค่คิดถึงคนๆหนึ่งเท่านั้นเอง ” สาวตากลมยังนั่งคิดต่อไป

    “ ทำไมคุณถึงชอบไอ้ยูล ” ร่างสูงเป็นฝ่ายถาม

    “ ฉัน....แค่รู้สึกว่าเค้าอ่อนโยนเป็นน่ารัก เทคแคร์ แล้วไม่รู้สิ มันมีอีกอย่างนึง...ที่ทำ
    ให้ฉันหลงรักเค้า ” สาวตากลมนั่งอมยิ้มเมื่อคิดถึงร่างสูง

    “ น่าอิจฉาไอ้ยูลนะ มีคนมาหลงรักมันเยอะมากขนาดนี้ ” ร่างสูงกำมือแน่น

    “ ก็ยังงี้แหละพี่ยูลเค้าไม่ได้หื่นและเจ้าชู้เหมือนคุณ ” สาวตากลมหันไปมองร่างสูง

    “ ฉันยอมรับ...แต่เมื่อฉันเจอคุณฉันก็ไม่คิดที่จะรักใครอีกแล้วนะ ” ร่างสูงหันมามองสาวตากลมด้วยแววตาจริงใจ

    “ อะ...เอ่อ..เอามุกนี้ไปใช้กับสาวๆของคุณดีกว่านะ ” สาวตากลมหลบสายตาร่างสูง

    “ ฉันมันไม่ได้ดีกว่าไอ้ยูลตรงไหน ทำไมคุณถึงไม่ยอมหันมามองฉันบ้าง ” ร่างสูงถามด้วยเสียงเหนื่อยล้า


    ( เมื่อไรเธอจะจำกวางน้อยของเธอได้สักทีล่ะซอโรโระ )


    ---------------------------------------


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×