ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    มวลดอกไม้แห่งฤดูใบไม้ผลิ (ห้องส่งใบสมัคร)

    ลำดับตอนที่ #8 : :Carol Ruh:

    • อัปเดตล่าสุด 17 ธ.ค. 60


    APPLICATION




      "เอ่อ...ใช่ทางกลับบ้านรึเปล่านะ?"

        


    คู่ :: ซาวาดะ สึนะโยชิ


    ชื่อ :: แคโรล รูช [Carol Ruh]


    ความหมาย :: บทเพลงแห่งภูต


    ชื่อเล่น :: แคลร์


    อายุ :: 17


    เผ่าพันธุ์ ::  ภูตไม้


    นิสัย :: 

    -แคลร์หลงทางเก่งเป็นที่หนึ่ง! เพราะความมึนอึนเลยจดจำทางไม่ค่อยได้ ที่บ่อยครั้งเดินกลับบ้านได้เพราะความ 'บังเอิญ' ล้วนๆ

    -แคลร์ชอบคิดเองเออเอง มโนไปเองล้วนๆเช่น สถานการณ์ที่เจอบ่อยเวลาหลงทางจะคิดไปต่างๆว่ามีปีศาจร้ายมาบิดเบือนทาง แต่เปล่าเลยเธอจำทางกลับบ้านไม่ได้

    -ในเวลา  กลัว หรือตื่นเต้นนั้น แคลร์เสียงจะสั่นและพูดติดอ่าง แต่ก็ยังยืนกล้าที่เผชิญหน้ากับสิ่งเหล่านั้น แคลร์เลยคิดไปคิดเดียวว่าที่เสียงสั่นนั้นคือเสียงสั่นสู้(?)

    -นิ่งเป็นหลับ ขยับเป็นแผล(?) แคลร์เป็นคนซุ่มซ่ามแต่ก็อยู่นิ่งๆไม่ได้มิเช่นนั้นมีฟุบหลับ แถมหลับลึกซะด้วย พอขยับปุ๊บต้องล้มหน้าคว่ำหน้าผากจูบพื้น แถมแผลมีได้ทุกวันดั่งเป็นส่วนหนึ่งของร่างกาย

    -ความคิดแผลงๆ ที่ผุดขึ้นมานั้นช่างเป็นอะไรที่ห้ามไม่ได้ เช่น เดินลงบันไดอยู่ดีๆ อยากนั่งสไลด์ราวบันไดพอคิดเสร็จก็ทำตามที่คิดเลยห้ามไม่อยู่จริงๆ

    -ในขณะที่เขินจัดอุณหภูมิใบหน้าพุ่งสูงปรี๊ดเช่นเดียวกับความเร็วที่วิ่งหนีตัวต้นเหตุที่ให้เขินเช่นกันแต่สุดท้ายก็วนอยู่ลูปเดิมอยู่เสมอคือ สะดุดล้มหน้าคว่ำและก็จะมีคนไปเก็บศพ(?)

    -เวลามีคนถามคำถามยากๆใส่ แคลร์จะครุ่นคิดไปพักหนึ่งและหันมายิ้มให้พร้อมพูดว่า 'แฮะๆ ขอใหม่อีกรอบค่ะ' ดังนั้นควรค่อยๆอธิบายให้เธอเข้าใจนะจ้ะ-_-

    -ควรหาโซ่มาล่ามแคลร์ไว้ติดกับตัว เพราะเธอมักจะแวบไปนู่นไปนี่เสมอ เพราะสนใจสิ่งต่างที่อยู่รอบตัวพอสนใจอะไรปุ๊บก็เดินเข้าไปหาออกปั๊ป เลยมีประกาศภูตเด็กหายบ่อยๆ

    -แคลร์เป็นคนหัวช้าตามไม่ค่อยทันกับสถานการณ์ต่างๆ เลยชอบโดนหลอกอยู่หลายๆครั้ง

    -เมื่อไม่ค่อยมีคนห้ามปรามเรื่องแผลงๆ ไม่ว่าจะบุกนำ้ลุยฝ่าทอร์นาโดถ้ามีความคิดพวกนั้นเข้ามาในหัวละก็....เละ

    -แคลร์บางทีคนอื่นประชดก็เข้าใจว่าเขาชม พอเขาหลอกด่าหรือด่าทางอ้อมก็ไม่เข้าใจที่เขาด่าเลยมักจะโดนบอกว่าหน้าหนาบ่อยๆ แต่เปล่าหรอกเธอไม่เข้าใจประโยคเหล่านั้นต่างหาก

    -เวลาเศร้าแคลร์จะยิ้ม และยิ้มกว้างกว่าปกติแบบฝืนๆ ดวงตาแดงก่ำจะร้องไห้อยู่ร่อมร่อแต่พยายามกลั้นไว้ แต่บางทีก็ปล่อยให้ไหลทั้งๆทีมีรอยยิ้มแบบฝืนๆบนใบหน้า

    -ตอนสู้นั้นแคลร์เพิ่มความระมัดระวังตัวเองให้มากขึ้นแต่ก็ยังมีหลุดบ้างเล็กน้อย แต่มีความ'บังเอิญ' หลายครั้งเช่น จู่ๆแคลร์สะดุดขาตนเองล้มคว่ำและก็มีมีดบินขว้างผ่านตรงที่ที่เธอเคยยืนอยู่ก่อนที่จะล้ม

    -แคลร์โกรธนั้นไม่ใช่เรื่องตลกเพราะคุณอาจนอนไม่หลับได้ เพราะจะมีเสียงเสียดสีกันของใบไม้ดังก้องอยู่ในหูตลอดเวลาจนกว่าเจ้าตัวจะหายโกรธเอง

    -ในเวลาที่ขับขันหรือเวลาเร่งรีบต่างๆ แคลร์มักจะเผลอทำอะไรเปิ่นๆไปเพราะตกใจและอยู่นิ่งไม่ได้ และจะกระวนกระวายเป็นอย่างมาก

    -ความอดทนในการทำสิ่งใด้สิ่งหนึ่งตำ่สุดๆ!

    -แคลร์เป็นคนที่เชื่อมั่นในความคิดเองเออเองของตัวเองสุดๆ ถ้ามีคนมาแย้งที่จะเถียงหัวชนฝาเลยทีเดียว

    -เวลามีใครสั่งอะไร แคลร์จะพยักหน้าเหมือนเข้าใจแต่ก็ไม่ได้ทำตาม เช่น สั่งให้อยู่นิ่งๆ พอหันกลับมาอีกทีแคลร์ก็หายไปแล้ว

    -ชอบแปลความหมายของประโยคคนอื่นแบบผิดๆ



    ประวัติ :: 

                 แคโรล รูช เป็นครึ่งภูตครึ่งมนุษย์เธออาศัยอยู่แม่ของเธอภายในป่าจนอายุ7ปี ก็เกิดไฟไหม้ป่าขึ้น แม่ของเธอคือราชินีแห่งภูตตัดสินใจที่จะดับไฟด้วยจิตวิญญาณธรรมชาติของตนเองและทิ้งอีกเสี้ยวหนึ่งไว้คอยติดตามแคลร์จึงเป็นที่มาของความบังเอิญหลายเรื่อง 

                 ความบังเอิญนั้นพาเธอไปพบกับพ่อของเธอที่เป็นมนุษย์ เขาดูแลเลี้ยงเธออย่างดีก่อนจะถูกฆ่าอย่างปริศนา และทำให้แคลน์โดนตามล่าโดยไม่รู้จักหรือรู้จุดประสงค์ของกลุ่มที่ไล่ล่า ในระหว่างที่กำลังหนีนั้น แคลร์สะดุดล้มและพลัดตกลงไปในแม่นำ้ถูกกระแสนั้นพัดพาไป ก่อนจะถูกช่วยไว้และรับเลี้ยงโดยตระกูลยูคิมูระ โดยช่วยเยียวยาจิตใจของเธอและทำให้เธอเหมือนมีครอบครัวใหม่อีกครั้ง

                  





    เวทย์ที่ถนัด :: 


                         พายุใบไม้ - เป็นการบังคับใบไม้มากมายให้รวมตัวกันเป็นพายุ และใบไม้นั้นก็คมดั่งใบมีดอีกด้วย

                         การควบคุมเถาวัลย์รากไม้-ใช้ต้นไม้เป็นอาวุธ เช่น ใช้กิ่งไม้หวดศัตรูเป็นต้น

                         ดวงตาราณี-การรับรู้ทุกสรรพสิ่งได้เพียงแค่ในที่นั้นมีต้นไม้ โดยดวงตานี้เหมือนเชื่อมดวงตาของต้นไม้ต้นนั้นที่ใช้จับจ้อง 

                          บทเพลงภูต-บทเพลงที่ใช้ให้ศัตรูคล้อยตามและเคลิ้มไปกับเสียงลมธรรมชาติ เหมือนโดนสะกดจิต


    ความสามารถพิเศษ :: เล่นขลุ่ย , เป่าใบไม้ให้เป็นเสียงเพลง , การเต้นรำระบำต่างๆ


    จุดอ่อน :: ตามคิดอื่นเขาไม่ค่อยทัน เรียกจะโดนแกล้งด้วยความรัก(?)อยู่เสมอ 


    จุดแข็ง :: ความบังเอิญ หลายครั้งถึงแม้ว่าจะร่ายเวทผิดหรืออะไรก็แล้วแต่ มักจะมีความบังเอิญซ่อนมาเสมอ


    สิ่งที่ชอบ :: -เสียงเพลงเพราะหรือคนที่ร้องเพลงเพราะ จะเกิดอาการกระดี๊กระด๊า ตาเป็นประกาย

                   

                      -ธรรมชาติต่างๆ แคลร์จะเป็นตัวของตัวเองมากขึ้นและโลดแล่นไปตามธรรมชาติ


                      -ผ้าแพรที่ทอด้วยมือ เพราะเป็นภูตการทอผ้าด้วยมือใส่เป็นเรื่องปกติ แต่พอออกมาจากป่าเลยไม่ค่อยได้ทอเท่าไหร่


    สิ่งที่ไม่ชอบหรือเกลียด :: -ไม่ชอบความสกปรกจะเกิดอาการขยะแขยง

                                           -คนประเภทหน้าไหว้หลังหลอกแคลร์มักเกิดอาการไม่อยากเข้าใกล้ถ้าคนนั้นมาประจบมากๆ เดี๋ยวได้มีเหตุการณ์นอนไม่หลับตามมา

                                            -พายุฝน เพราะมันทำให้ป่าไม้หักโคนลงมาไงล่ะเธอไม่ชอบเอาซะเลย

    สิ่งที่กลัว :: เปลวไฟลูกใหญ่(มากๆ) มันจะทำให้เธอนึกถึงเหตุการณ์ไฟไหม้ และเธอจะเกิดอาการช็อคค้าง


    แพ้ :: -


    ไอเทมประจำตัว :: 



    เป็นใบโคลเวอร์ที่เด็ดติดตัวมาได้ตอนหนีไฟป่า ก่อนที่พ่อของเธอจะนำไปทำเป็นจี้รูปพระจันทร์เสี้ยว

    ลักษณะคำพูด :: 

                             เสียงของแคลร์นั้นจะเป็นเสียงใสเหมือนแก้ว ฟัวแล้วรื่นหู มักแทนเองว่าแคลร์เรียกคนอื่นแม้จะสนิทหรือไม่สนิทก็ตามเมื่อรู้ชื่อแล้วจะเรียกด้วยชื่อคนนั้นทันที


    เวลามึน

    "เชื่อแคลร์สิ! ตรงนี้เป็นทางกลับบ้านจริงๆนะ แต่มีมีมนต์บังตาไว้บิดเบือนทาง เลยหาทางกลับไม่ได้ไง เชื่อสิ!"

    "ที่บอกเมื่อกี้ไม่ได้หมายความว่า ให้นั่งตากลม(ตา-กลม)แต่เป็น(ตาก-ลม)หรอกหรอ? อืม เข้าใจอยากจังแฮะ"


    เวลากระวนกระวาย

    "ทะ-ทำไงดี เสื้อผ้าเปียกแล้ว ตะ ต้องรีบเก็บผ้า แอ่ก-" แล้วก็สะดุดล้ม

    "คะ แคลร์ร่ายเวทย์ผิดอีกแล้ว ขะ...ขอโทษค่ะ!"

    เวลาเข้าใจผิด

    "อะไร คือหน้าด้านหรอ หมายถึงวันนี้แคลร์ทาครีมหนาไปรึเปล่า?"


    เวลาเศร้า

    "เอาน่า~ ไม่ต้องเป็นห่วงแคลร์หรอก ฮึก แคลร์น่ะเก่งอยู่แล้ว" รอยยิ้มถูกวาดขึ้นบนใบหน้าแต่กลับมีนำ้ตาที่ไหลริน


    เวลาโกรธ

    "ถ้าอยากกวนแคลร์มากละก็... แคลร์ขอให้นอนไม่หลับทั้งคืนเลย!"



    เพิ่มเติม :: -แคลร์มีตาสองสี เป็นสัญลักษณ์ว่าเป็นครึ่งภูตครึ่งมนุษย์

                     -ตาสีเขียวคือดวงตาราณี แคลร์จึงใช้พลังนี้ได้แค่ครึ่งเดียว


    Talk


    สวัสดีค่า-- ไรท์ชื่ออายะนะ ทางผปค.ชื่ออะไรเหรอ? แล้วรู้จักไรท์ไหม?

    ตอบ ชื่อคาลินค่ะ ไม่น่ารู้จักไรท์นะ


    คิดยังไงถึงมาสมัครเรื่องนี้เอ่ย? แล้วคิดว่าเรื่องนี้เป็นยังไงบ้างคะ?

    ตอบ อืม....เนื้อเรื่องน่าสนใจดีค่ะ เรื่องนี้ก็อาจเป็นเรื่องที่สนุกก็ได้


    อ่าฮะ-- แล้วถ้าเกิดว่าลูกๆของผปค.ไม่ติดล่ะ? จะฆ่าไรท์มั้ยคะ?

    ตอบ แหะๆ ไม่หรอกค่ะ//ตาลุกวาว


    ถ้าเกิดว่าไรท์มาอัพช้าจะเผาบ้านไรท์ไหม? (โปรดตอบทีว่าไม่--)

    ตอบ ไม่หรอก บอกที่อยู่มาก็พอค่ะ//ยิ้มอ่อน


    เรื่องอาจไม่สนุกเพราะไรท์แต่งกาก และอาจมีการเปลี่ยนแปลงตัวละครที่ผปค.ส่งมานิดหน่อยได้มั้ยเอ่ย?

    ตอบ No problems 


    เอาล่ะ! หมดคำถามแล้ว นั่งรอนอนรอคอมเม้นท์ตัวละครได้เลยนะคะ ขอให้โชคดีค่า~~






    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×