ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    HP : Hermiony X Snep : ยิ่งเกลียดยิ่งรัก

    ลำดับตอนที่ #7 : กระดาษ

    • อัปเดตล่าสุด 29 มี.ค. 55



    ----  ห้องโถง ----

    "อรุณสวัสดิ์ เฮอรไมโอนี่"   แฮร์รี่ทัก

    "จ๊ะ"   ขณะที่เทอจะนั่งลง นกฮูกก็เฉียดหัวเทอมาส่งจดหมายให้

    "เจ้านกบ้า"   เฮิร์มด่านิดหน่อย  แล้วเปิดอ่าน
    เจอกันที่ทะเลสาบ                   SS
    เจอกันที่ทะเลสาบ SS

    "ใครน่ะ"   แฮร์รี่ถาม

    "ไม่รู้ซิ"   เฮิร์มพูดไปอย่างงั้น  แต่ตามองไปทางสเนป  ซึ่งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้

    'ยัยนั่นจะรู้รึป่าววะ ว่าเป็นเรา'  สเนปคิดในใจ

    'ใครไม่รู้ก็โคตรโง่แล้ว ss ก็คือ เซเวอร์รัส สเนป'  เฮิร์มคิด  แล้วรีบไปโรงนกฮูก

    ----  โรงนกฮูก ----

    "นี่ๆ  ไปส่งให้เค้าหน่อยจิ  อลิซ  นะค้า  อลิเซีย"    เฮิร์มอ้อนนกฮูกตัวใหม่  ที่ได้เป็นของขวัญวันเกิด

    เจ้าอลิซบินมาโฉบจดหมายแล้วบินออกไป

    "ต้องอย่างนี้เด่"

    ----  คุกใต้ดิน ----

    สเนปนั่งตรวจงานอยู่   โชบ ฟิ้ว~

    อลิซปล่อยจดหมายลงกลางหัวสเนป แล้วบินออกไป

    "เวรกรรม"   สเนปบ่น  ก่อนที่จะเปิดอ่าน


                     บอกเวลามาด้วยเซ่ ไอโรคจิต              HG
    บอกเวลามาด้วยเซ่ ไอโรคจิต HG           

    'ถือโอกาสว่าไม่รู้ว่าใครส่งใช่มั้ยเนี่ย ยัยบ้า'

    'กร๊าซ  สะใจว่ะ'

    สเนปหยิบกระดาษแผ่นใหม่ขึ้นมาเขียนอีกครั้ง

    ---- พักกลางวัน ----

    อลิเซีย  บินโฉบมาเกาะที่ไหล่เฮิร์ม  พร้อมยื่นจดหมายให้

    เที่ยงคืน ไหวป่ะ...ป้า
    เที่ยงคืน ไหวป่ะ...ป้า

    "กร๊๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"   เฮิร์มส่งเสียงกรี๊ดสุดเสียง  ทุกคนหันมามองเธอ  
    เธอเลยรู้สึกตัว   พูดขอโทษทุกๆคน  แล้วรีบลงมือเขียนจดหมายตอบกลับ

    - - - - ห้องทำงานของสเนป - - - -

    อลิเซียคงรู้สึกเหนื่อย  เลยเอาเท้าเตะหัวสเนปไปที

    "โอ๊ยยยยย  ไอนกบ้า"

    "นกฮูกใครวะเนี่ยยยย"   สเนปบ่น  แต่ก็ยอมอุ้มมันไปส่งอยู่ดี

    - - - - โรงนกฮูก - - - -

    "แล้วที่แกอยู่ตรงไหนหล่ะวะเนี่ยยยยย"  สเนปบ่น  อลิเซียที่กำลังนอนอยู่ก็ส่งเสียงจิ๊จ๊ะ  ประมาณว่า 'คนจะหลับอย่าเพิ่งบ่นน่า'

    "เอามานี่มา"   เฮิร์มที่มาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้สะกิดที่ไหล่สเนป

    "อ่ะ  เอานกฮูกเธอไป"   สเนปวางนกฮูกลงบนอ้อมแขนของเฮิร์ม   วินาทีที่แขนของทั้งสองสัมผัสกัน  ก็เหมือนมีประจุไฟฟ้าไหลวาบเข้า

    ไปในหัวใจของทั้งสอง    เฮิร์มหน้าแดง   สเนปก็คิดในใจว่า 'ทำไมเหมือนอุ้มลูกให้ยัยนี่เลยวะ  เขินโว้ยยยย'








    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×