ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ...
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด~ อุ๊บบบบ+0+ ฉันกรี๊ดออกไปดังลั่น แต่ก็ต้องรีบเอามือปิดปากเพราะตอนนี้ทุกสายตาบนรถ กำลังจับจ่องมาที่ฉันเพียงผู้เดียว น่าอายยยยยยยยยยยยย แต่จะไม่ให้กรี๊ดได้ไงใครมาจับก้นฉันฟร่ะ อย่าให้จับได้นะแม่จะกระสวกใส่ไหลเลย คอยดู-*-เมื่อถึงหน้าตลาดฉันก็ลงจากรถ ระหว่างลงฉันเดินสวนกับพี่คนหนึ่งงงงงงงงง หล่อตรงสเป็กสุดดดดดดดดๆ อย่าบอกนะ ว่ารุ่นพี่ที่ฉันแอบชอบ
“พี่สปาย....0.0 ”>//< ฉันหล่ะอยากตามเข้าขึ้นไปจัง แต่ต้องมาซื้อของ แงงงT^Tโชคชะตากลั่นแกล้งสุดๆ
“อ่าววุ้นมาทำอะไรที่นี่ หล่ะ”พี่สปายโผล่หน้ามาทางหน้าต่าง
“อ.....อ....อ้ออ วุ้นมาซื้อของหน่ะค่ะ ของที่โรงเรียนมันหมด”ฉันพูดอย่างเขินๆ
“อื้อ งั้นระวังตัวด้วยนะ ” พอจบประโยคพี่สปายก็ส่งยิ้มแสนหวานลอยมาปักใจฉัน
โอ้ยกรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ชอบทำให้ฉันคลั่งจริงๆ เมื่อรถคันนั้นไปฉันก็เดินเข้าไปซื้อของแต่ดีจริง ร้านเดียวมีครบทุกอย่าง ยกเว้นแต่น้ำแข็ง ฉันเดินหาจนขาจะหักเป็นท่อนๆแล้วก็ไม่เจอ
และแล้วสวรรค์ก็ช่วยเพราะฉันเหลือบไปเห็นน้ำแข็งพอดี แต่ทว่า.....มันอยู่อีกฝั่ง ฉันก้อต้องข้ามถนนอีกอ่ะเซะ เซง ฉันยืนรอจนสัญญาณไฟเป็นสีแดงเพื่อความชัวร์และปลอดภัยแน่ๆว่าจะไม่มีรถคันไหนโผล่มา จ๊ะ เอ๋ ฉันตอนกำลังเดินข้ามอย่างสง่า ฉันเดินข้ามไปจนถึงครึ่งทางและแล้ว เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดด~ ฟึบ โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย~ ฉันล้มลงไปกองกับพื้นข้าวของหลุดกระจายออกจากมือ กระโปรงพริ้วโบกปริวไสวเจ๊บชะมัดร่างกายฉันอยู่ครบ32 มั้ยเนี่ย
“นี่เธอ......อยากตายนักหรือไงเดินข้ามถนนไม่ดูเลย” เสียงครึมๆลอยมาเข้าหูฉัน
ตอนนั้นฉันนั่งก้มหน้าก้มตาคลานเก็บของอยู่เลยไม่รู้ว่าใคร
“หรือว่าแฟนทิ้ง เลยคิดจะฆ่าตัวตายหรอ แต่อยากจะบอกนะว่าถ้าคิดจะฆ่าหล่ะก็
เดิน ไปให้รถคันอื่นช่วยสงเคราะห์เหอะ เพราะฉันไม่อยากให้รถฉันสกปรก ”
เมื่อจบประโยคของเสียงนั้นแล้วทำให้ฉันตาลุกวาว เพราะทนฟังไม่ได้แล้ว ว่าจะไม่โต้กลับซักหน่อยแต่ว่ามาหาว่าฉันสกปรกทนไม่ได้ค่ะ วุ้นทนไม่ได้
“นายนั้นแหล่ะขับรถไม่ดู ฉันมีสติพอ ย่ะ ไม่ข้ามตอนไฟเขียวหรอก นายนั้นแหล่ะที่ขับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น